1 / 16

PERRETXIKOAK

PERRETXIKOAK. Egileak: Peru Hernandez eta Lukas Arana . Amanita caesarea (kuletoa, gorringoa).

annot
Télécharger la présentation

PERRETXIKOAK

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. PERRETXIKOAK Egileak: Peru Hernandez eta Lukas Arana

  2. Amanita caesarea (kuletoa, gorringoa) • Gaztainadietan, hariztietan eta pagadietan agertzen da uda bukaeran eta udazken osoan. Sekulako ospea du, perretxikoetan "errege" dela diote, beharbada aurkitzea oso zaila delako. Amanita muscariarekin eta kuleto faltsu pozoitsuarekin nahas daiteke.

  3. GALANPERNA • Lehen, Araban izan ezik, Galanpernak ez ziren jaten Euskal herrian, baina mikologia-lehiaketak egiten hasi zirenean, leku askotan hasi ziren biltzen eta ezagutzen. Erraz aurki daiteke.

  4. Russula Cyanoxantha (urretxa, gibelurdina) • Oso perretxiko arrunta da. Udan eta udazkenean ateratzen da, bai hostozabal eta bai koniferoen basoetan. Perretxiko hau eta aurrekoa Amanita phalloides-ekin erraz nahas daitezke.

  5. Cantharellus cibarius (zizahoria, saltsa-perretxikoa) • Zizahoria lurrean ateratzen da udaberriaren hasieratik udazkena bitartean, batez ere silize lurretan, bai hostozabal eta bai koniferoen azpian. Jangarria eta bikaina da, ugaria sasoien arabera, eta saltsak edo gisatuak egiteko oso preziatua.

  6. Boletus edulis (onddo zuria) • Oso zapore gozoko haragi zuria izaten duenez, jateko oso ona da. Gehienbat zuhaiztietan eta pinudietan ateratzen da.

  7. Tricholoma terreum (ziza arrea) • Udazken bukaeran agertzen den perretxiko hau txikia eta jangarria da. Konifero-basoetan aurki daiteke, eta Euskal Herriko pinudietan arrunta da azaroan eta abenduan.

  8. Clitopilus prunulus (errotaria) • Perretxiko arrunta udan eta udazkenean. Belar artean, hostozabal desberdinen azpian ateratzen da, askotan boletus jangarri klasikoekin batera. Horregatik perretxikozale askok "txibato" izena ipini diote, onddoak gertu egoten direlako. Jangarria eta bikaina da

  9. Lactarius deliciosus (esnegorria, pinutela, nizkaloa) • Udaskenean eta neguaren hasieran ateratzen da. Kareruletako pinuen aspian. Euskal Herrian ez zen jaten. Baina mende hasierako oihal-lantegietara etorri ziren kataluniarrek kontrako joera erakutsi zuten.

  10. Marasmius oreade (marasmio jangarria) Perretxiko hau oso preziatua eta ezaguna da. Izan ere, kontserbarako lehortzea erraza denez, perretxikozaleek asko estimatzen dute, neguan zopak eta saltsak egiteko erabil baitezakete. Belar artean ateratzen da, larre, lorategi eta bide ertzetan. Inguruko belarra ilundu egiten du.

  11. Russula virescens (gibelurdina) • Azarora arte ateratzen da hostozabalen basoetako goroldio eta belarretan, batez ere hariztietan, eta noizbehinka koniferoen azpian.

  12. Camarophylls pratensis (belardi-ezkoa) • Perretxiko-biltzaileentzat oso interesgarria da, batetik belardi hezeetan asko aurkitu ahal delako eta, bestetik, berandu ateratzen delako, urriaren azken egunetatik urtea bukatu arte.

  13. Clitocybe geotropa (urril-ziza, San Martin ziza) Lerroan elkarturik ateratzen dira udazkena bukatzerakoan, hostozabelen basoetan batzuetan eta larreetan bestetan. Jangarria eta ona da, baina ez da oso arrunta.

  14. Boletus aestivalis (onddo zuria) • Oso zapore gozoko onddoa da. Boletus edulis baino txikiagoa, baina ez da hura bezain preziatua, harrak berehala jotzen baitu. Urriaren erdialdera desagertzen da.

  15. Boletus aereus (onddo beltza) • Perretxikozaleentzat estimatuenetarikoa, oso gutxi ikusten baita. Zapore atsegin eta lurrintsua du, usaina bezalakoa. Pagadietan, hariztietan eta artadietan ateratzen da.

  16. Boletus pinicola (onddo beltza) • Aurrekoa eta hau askotan nahastu egiten dira. Oso jangarria eta estimatua da. Fresko dagoenean zapore eta usain atseginak ditu; lehor dagoenean, berriz, biziegia eta aromatiko samarra. Bere izenak ondo adierazten duenez, pinudietan ateratzen da, baina pagadietan ere ikus daiteke

More Related