1 / 19

Streszczenie

Andrzej Gecow Instytut Paleobiologii PAN gecow@twarda.pan.pl. Streszczenie. Dlaczego 2 równoprawdopodobne warianty sygnału bywają złym wyborem.

Télécharger la présentation

Streszczenie

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Andrzej Gecow Instytut Paleobiologii PAN gecow@twarda.pan.pl Streszczenie Dlaczego 2 równoprawdopodobne warianty sygnału bywają złym wyborem Założenie o dwóch i to równoprawdopodobnych wariantach sygnału (s=2) jest wygodne i bardzo często stosowane np.: w sieciach Boolowskich, modelach Isinga lub szkieł spinowych, do opisu szerokiej gamy rzeczywistych systemów. Jednocześnie w sieciach Boolowskich często używa się dwóch wejść do wierzchołka (K=2), co razem daje wyjątkową stabilność nie spotykaną w pozostałych sytuacjach. W tym aspekcie omówię podstawowe wyniki ‘szkoły Kauffmana’ dotyczące rozprzestrzeniania się zaburzenia (damage spreading) w sieciach Boolowskich. Ponadto przedstawię moje argumenty (także symulacyjne) za stosowaniem s>2 i uproszczony algorytm do takich statystycznych badań. Rozważane będą sieci autonomiczne obliczane synchronicznie, różnych typów, w tym także scale-free. Seminarium DUZ Instytut Fizyki Politechniki Warszawskiej 22.10.2007

  2. Dlaczego dwa równoprawdopodobne warianty sygnału bywają złym wyborem Andrzej Gecow Instytut Paleobiologii PAN gecow@twarda.pan.pl Seminarium DUZ Instytut Fizyki Politechniki Warszawskiej 22.10.2007

  3. Sieć Boolowska = logiczna = Kauffmana Wierzchołek realizuje funkcję logiczną c:=f(a,b,...)K zmiennych. Jedna logiczna wartość c wyprowadzana jest w k różnych kierunkach. c - stan wierzchołka a, b,c = 0 lub 1 c c k=3 (np.) c:=f(a,b) K=2 (np.) zwykle const. c a b opisana w JTB w 1969 k zmienne - jako stopień wierzchołka, Kauffman stosuje sieć ‘Random’ Erdos-Renyi Będziemy rozważać sieć autonomiczną, obliczaną synchronicznie. Dla sieci autonomicznych <k> = K Zakładamy jednakowe prawdopodobieństwo 0 i 1 czyli s=2.

  4. K K dt+1= 1-((1-dt) +(1-(1-dt) )/s) Damage w sieci Boolowskiej Mamy 2 identyczne systemy. Jeden z nich zaburzamy małą zmianą (np. jeden stan). d = damage = Liczba wierzchołków o różnych stanach/N s=2 quenched model- normalny annealed model - Derrida & Pomeau 1986. Po każdym wyliczeniu nowego stanu pozostawiane są stany ale generowane nowe połączenia i funkcje. S. A. Kauffman,The Origins of Order: Self-Organization and Selection in Evolution. Oxford University Press, New York, 1993.

  5. Sieci dla różnych K 30 K=N Dla N=200 atraktor ma 10 stanów...; Każda zniana daje stan losowy. ‘Chaotic behavior in these Boolean networks shows up in 2 major ways: The lengths of state cycles and sensitivity to initial conditions.’ K K>5P - internal homogenity in Boolean functions = <#1 lub #0 / 2 > K=2Phase transition from chaos to order. Percolation of frozen clusters. 5 do 15% zm.st.1.el. system zmienia atraktor, 70% zamrożone. Dla N=10000 atraktor ma 100 stanów a przestrzeń stanów 10 3000 Tabela 5.1 state cycle # state cycle HomeostaticReachability among cycles length attractors stability after perturbation K=N 0.5*2N/2 N/e low high K>5 0.5*2BN ~Nf(PK) low high K=1 (π/2*N)1/2 expotential in N low high K=2 N1/2 N1/2 high low 1-median # of states on state cycle 2-# of state cycle attractors in one net, 3-refers to tendency to return to same state cycle after change of 1 node state. 4-# of other state cycles to which net flows from each state cycle after all possible change of 1 node state. Tabela 5.2: dla K od 1 do 7 kolejno: 0.5, 0.6875, 0.6367, 0.5982, 0.5699, 0.5497, 0.5352

  6. Modyfikacje Sieci Kauffmana Wierzchołek realizuje funkcję logiczną c:=f(a,b,...)K zmiennych. Jedna logiczna wartość c wyprowadzana jest w k różnych kierunków. a, b,c = 0 lub 1 Ja stosuję też: (c,d):=f(a,b)(od 1975r) ‘agregat automatów’ k = K = 2, 3, ... (const.) c c k=3 (np.) c:=f(a,b) K=2 (np.) zwykle const. c a b c d (c,d):=f(a,b) a b =>sygnały: a,b,c = 0..(s-1)s=2,4,8,16, ... proponuję: ‘Kauffmana’ ale już nie Boolowska’ k jako stopień wierzchołka - różne typy sieci, nie tylko ‘Random’ Erdos-Renyi ale i scale-free, single-scale i inne. Nowość: Iguchi at al. JTB 247, pp 138-151, (2007) użyli zmiennegoK dla sieci scale-free

  7. Ile średnio jest zmienionych sygnałów wyjściowych? współczynnikrozmnażania zmiany w = k (s-1)/s s - równoprawdopodobnych wariantów sygnału k - wyjść z wierzchołka Tylko dlak=2, s=2 (w=1) zmiana nie rośnie. Dlatego typowe sieci Boolowskie są skrajne i dają inne zjawiska (szczególny porządek) niż zwykle (chaos). zwykle inne niż stare sygnały wyjściowe wierzchołek przekształca: nowe sygnały wyj. := f(nowe sygnały wej.) jeżeli jeden sygnał wejściowy jest zmieniony

  8. Damage spreading współczynnikrozmnażania zmiany w = k (s-1)/s Dla K=2: d := dw - d w/2 dla sieci Kauffmana d := dw - d dla agr.aut. k=3 (np.) c:=f(a,b) K=2 (np.) zwykle const. 2 2 2 (s-1) (s+1)s t d = w c c c a b Dla sieci autonomicznych <k> = K w = w = 1.5

  9. k=3 (np.) c:=f(a,b) K=2 (np.) zwykle const. t d = w c c c a b s wpływa na dynamikę różnie dla różnych sieci < d > dla 600 000 inicjacji w = w = 1.5

  10. s wpływa na dynamikę różnie dla różnych sieci k=3 (np.) c:=f(a,b) K=2 (np.) zwykle const. c c c a b Dlaczego należy badać s>2 Tylko dlak=2, s=2 damage nie rośnie(w=1). Taka typowa sieć Boolowskajest skrajna, leży w obszarze przejścia fazowego chaos/porządek, może dawać nadmierną stabilność, dla wszystkich innychkisoczekujemy chaosu. 1. < d > dla 600 000 inicjacji Do badania obszaru chaotycznego stosuje sięK>2 ( lub podwyższoneP) ale zawsze tylko s=2. (internal homogenity) Pokazałem, że K>2 nie może zastąpić s>2 nawet gdy wsp.wjest ten sam, ponieważ daje to inne zachowanie różnych typów sieci: 2.

  11. Dlaczego powinno być s > 2 ? Tylko dlak=2, s=2 damage nie rośnie(w=1). Ten przypadek jest wyjątkowy, może dawać porządek zamiast chaosu. 1. 2. K>2 nie może zastąpić s>2w badaniach zachowania sieci. 3.Teoria informacjiShannona: zip pliku jest zwykle mniejszy. (Komputer jako sieć Boolowska) 4. ‘Dobra’ alternatywajest zwykle znacznie mniej prawdopodobna. (w systemachpodlegających adaptacji) 3, 4 => Alternatywy zwykle nie są równoprawdopodobne. Ale my lubimy wygodne założenie o równym prawdopodobieństwie wariantów sygnału! => np. dla1/4 i 3/4 możemy użyć s=4,jeden jest ‘dobry’a reszta ‘zła’ => Bądźcie ostrożni modelując nie fizykęużywając s=2 i modeli Isingalubszkieł spinowychalbo sieci Boolowskich ...

  12. Algorytm Mamy 2 identyczne systemy A i B. Jeden z nich np. B, zaburzamy małą zmianą (np. jeden stan). d = damage = Liczba wierzchołków o różnych stanach/N to wynik porównania A i B w kolejnych t po zaburzeniu Ja liczę tylko jeden system B i to tylko samą damage, ale statystycznie. Intuicja: W sieci bez sprzężeń zwrotnych można znaleźć taki stan sieci, że każdy wierzchołek ma stan (wyjście) odpowiadające jego wejściom. Podczas wzrostu sieć utrzymywana jest w zbliżonym stanie. Liczone są jedynie te wierzchołki, które mają zmieniony stan wejść, zakłada się, że brakujące (niezmienione) sygnały wejściowe są takie jak stare. To staranie jest zbędne, wystarczy, że: Wierzchołek do którego dotarła zmiana ma wynik losowy, który z określonym prawdopodobieństwem propaguje się dalej. Powtórne liczenie tych samych wierzchołków musi dać ten sam wynik statystyczny. Różnice: U mnie proces gaśnie gdy jest zbyt mało jeszcze nie liczonych, normalnie proces trwa w ustalonym statystycznie stanie.

  13. Wygasanie realne i ‘pseudo’ współczynnikrozmnażania zmiany w = k (s-1)/s Dla K=2: d := dw - d w/2 dla sieci Kauffmana d := dw - d dla agr.aut. k=3 (np.) c:=f(a,b) K=2 (np.) zwykle const. 2 2 2 (s-1) (s+1)s t d = w c c c a b Różnice: U mnie proces gaśnie gdy jest zbyt mało ‘jeszcze nieliczonych’, normalnie proces trwa w ustalonym statystycznie stanie. Tu zakłada się 1 zmieniony sygn.wej. Średnia nie wygasa (wygasanie rzeczywiste) w = w = 1.5

  14. Wygasanie ‘pseudo’ Różnice: U mnie proces gaśnie gdy jest zbyt mało ‘jeszcze nieliczonych’, normalnie proces trwa w ustalonym statystycznie stanie. Tempo wzrostu damage w początkowym odcinku o małej statystyce w środowisku o silnie zróżnicowanym k (i przez to w) jest silnie zróżnicowane.

  15. Rozkłady wygasania < d > dla 600 000 inicjacji

  16. Rozkłady wygasania 67

  17. Algorytm i przyczyny różnic w zachowaniu się sieci Mamy 2 identyczne systemy A i B. Jeden z nich np. B, zaburzamy małą zmianą (np. jeden stan). d = damage = Liczba wierzchołków o różnych stanach/N to wynik porównania A i B w kolejnych t po zaburzeniu Ja liczę tylko jeden system B i to tylko samą damage, ale statystycznie. < d > dla 600 000 inicjacji

More Related