1 / 20

Protokoły sieciowe

Protokoły sieciowe. Adresacja IP. Adres IP. Adres IP - unikalny identyfikator każdego urządzenia połączonego do Internetu (32 – bitowa liczba binarna) np.: 00111110010111010010100011011000.

coyne
Télécharger la présentation

Protokoły sieciowe

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Protokoły sieciowe

  2. Adresacja IP

  3. Adres IP Adres IP - unikalny identyfikator każdego urządzenia połączonego do Internetu (32 – bitowa liczba binarna) np.: 00111110010111010010100011011000 Do Internetu podłączono ogromną liczbę komputerów, zatem musi istnieć sposób na odróżnienie każdego z nich. Do każdej porcji danych przesyłanych w Internecie dołącza się więc identyfikatory opisujące komputer, który wysyłał te dane oraz komputer, do którego te dane mają trafić.

  4. Sposoby zapisu adresu IP • Podział kropkami na 4 człony (oktety), zawierające po 8 cyfr (32 – bitowa liczba binarna) np.: 00111110010111010010100011011000 00111110 01011101 00101000 11011000 00111110.01011101.00101000.11011000

  5. Sposoby zapisu adresu IP • Przeliczenie każdego oktetu 8-bitowego (1 bajt) na wartość dziesiętną • wartości: • od 0 (00000000) do 255 (11111111) (32 – bitowa liczba binarna) np.: 00111110.01011101.00101000.11011000 przybierze postać 62. 93. 40. 216 62.93.40.216

  6. DNS Adres IP w postaci układu liczb dziesiętnych jest łatwiejszy do zapamiętania niż 32 bitowa liczba binarna, ale nadal niezbyt prosty. Dużo łatwiej posługiwać się nazwą. W tym celu zamienia się adres IP na nazwę – domenę np.: www.wp.pl, czyli 212.77.100.101 DNS (ang. Domain Name System) – system serwerów potrafiących tłumaczyć nazwę komputera na adres IP rozpoznawany w sieci.

  7. Klasy adresów IP

  8. Klasy adresów IP Adresy IP, w zależności od wartości pierwszego oktetu, należą do jednej z klas:

  9. Klasy adresów IP n – (Network) - 8 bitów należących do części sieci h – (Host) – 8 bitów należących do części hosta Multicast – (one - to - communication) – skierowania do większej liczby hostów (np.: wideokonferencja)

  10. Identyfikator sieci Identyfikator hosta Identyfikator hosta Identyfikator sieci Identyfikator hosta Identyfikator sieci 1 oktet 2 oktet 3 oktet Klasy adresów IP W praktyce najczęściej korzysta się z klas: A, B i C Klasa A Klasa B Klasa C 4 oktet

  11. Reguły określające przynależność adresu IP do danej klasy To, do jakiej klasy należy dany adres IP, ustala się według poniższych reguł: • jeżeli pierwszy bit adresu (a dokładniej pierwszego oktetu) ma wartość 0, adres należy do klasy A, • jeżeli pierwsze dwa bity adresu mają wartość 1 0, adres należy do klasy B, • jeżeli pierwsze trzy bity adresu mają wartość 1 1 0, adres należy do klasy C, • jeżeli pierwsze cztery bity adresu mają wartość 1 1 1 0, adres należy do klasy D, • jeżeli pierwsze cztery bity adresu mają wartość 1 1 1 1, adres należy do klasy E

  12. Podział adresów IP Podział adresów IP • publiczne – ogólne, są stosowane do adresowania hostów w Internecie.

  13. Podział adresów IP Podział adresów IP • prywatne – do zastosowań specjalnych, są używane tylko w ramach sieci lokalnej

  14. Podsieć 1 Podsieć 3 Maski podsieci Strukturę sieci można dzielić na mniejsze części nazywane podsieciami. Podsieć 2

  15. Maski podsieci Podział na podsieci stosuje się w celu usunięcia trudności topologicznych lub organizacyjnych w organizacji struktury danej sieci. Dzięki zastosowaniu podsieci zmniejsza się rozmiar domeny rozgłoszeniowej. Ruch pakietów rozgłoszeniowych (broadcastowych) obciąża cała sieć. Podzielenie całej sieci na mniejsze podsieci ogranicza ruch broadcastów do podsieci, której te broadcasty dotyczą.

  16. Maski podsieci • Maska podsieci swoją budową przypomina adres IP – składa się z 32 bitów rozdzielonych na cztery oktety, gdzie każdy z oktetów może przyjąć (jako liczba dziesiętna) wartość od 0 do 255. Maska podsieci dzieli adres IP na dwie części: • identyfikuje sieć – składającą się z wielu komputerów • określa indywidualny komputer (host) w tej sieci Podobnie jak przy adresowaniu listu – podaje się miasto (odpowiadające adresowi sieci) oraz ulicę, numer domu i nazwisko adresata (odpowiadające adresowi hosta)

  17. 10.10.2. 200 0 255.255.255. 10.10.2. 0 Maski podsieci Adres IP Maska podsieci Identyfikator sieci 2 oktet

  18. Maski podsieci • Aby z adresu IP uzyskać identyfikator sieci, należy wykonać operację logiczną AND maski podsieci z danym adresem IP • W przypadku domyślnych masek zasada jest prosta: • wszystkie bity należące do części sieci są ustawione na 1 • wszystkie bity należące do części hosta są ustawione na 0

  19. Maski podsieci

  20. Maski podsieci • Część sieci w adresie IP jest zwykle budowana z pełnych oktetów zgodnie ze schematem: • klasa A – N H H H • klasa B – N N H H • klasa C – N N N H Istnieje możliwość rozszerzenia części sieci przez zapożyczenie bitów z części hosta. Dzięki temu można utworzyć dodatkowe podsieci. Należy jednak pamietać, że zmieniając liczbę bitów hosta , zmniejsza się tym samym ich maksymalną liczbę w każdej podsieci. Minimalna liczba zapożyczonych bitów z części hosta na potrzeby podsieci – 2 Maksymalna zaś to ogólna liczba bitów należących do części hosta minus 2

More Related