Wenus w literaturze pięknej i sztuce.

1. Wenus w literaturze pięknej i sztuce. Wykonanie: Agnieszka Radwan kl. III d

2. Wenus jako planeta...

3. Wenusjest drugą według oddalenia od Słońca planetą Układu Słonecznego. Znana jest również pod nazwą Jutrzenki i jest najjaśniejszym ciałem niebieskim na niebie po Słońcu i Księżycu.

4. Wenusjest bardzo podobna do Ziemi, o czym świadczy kulisty kształt zbliżony do ziemskiego. Ma również bardzo podobny rozmiar: średnica wynosi 12100 km, co stanowi 0,95 średnicy Ziemi. Jej masa wynosi 0,82 masy Ziemi. Wenus obiega Słońce w odległości 108 mln kilometrów po prawie idealnie kolistej orbicie. Dokładny obieg trwa 224,7 dnia i jest krótszy od jednego obrotu wokół własnej osi trwającego 243 dni. Powoduje to, że wenusjańska doba jest dłuższa od wenusjańskiego roku.

5. Atmosfera Wenus powoduje jednak, że planeta ta staje się różną od Ziemi. Ogromne różnice stanowi skład chemiczny atmosfery, gdyż składa się ona tu aż w 95,5% z dwutlenku węgla i w 4% z azotu z niewielką domieszką pary wodnej, argonu oraz bezwodnika kwasu siarkowego. Skład chemiczny wenusjańskich chmur powoduje na planecie tzw. efekt cieplarniany, co daje ogromną temperaturę na powierzchni planety sięgającą 480*C. Płynnapowierzchnia Wenus. Zdjęcie jest rekonstrukcją danych zebranych przez sondę kosmiczną Magellan, orbitującą Wenus w latach 1990-1994.

6. Powierzchnię Wenus badały radzieckie sondy „Venera 13” i „Venera 14”, które zrobiły, w 1982r. zdjęcia. Na zdjęciach tych zaobserwowano rozległe równiny, poprzecinane skałami i wyciekami lawy. Stwierdziły, że chmury znajdują się na wysokości ok.45 km, a niebo ma barwę pomarańczową. Prawie dwie trzecie powierzchni planety zajmują płaskie i rozległe równiny. Występują tu również wyżyny, a najbardziej charakterystyczna jest wyżyna wielkości kontynentu na północnej półkuli Wenus. Została ona nazwana jako Ziemia Isztar.

7. Wenus pokryta jest bazaltową skorupą, która jest gruba, a pod nią jest również gruby płaszcz. Pod płaszczem z kolei znajduje się metalowe jądro, różniące się jednak od ziemskiego, gdyż jest stałe. Występują tu również wulkany, jednak sądzi się, że większość kraterów jest pochodzenia meteorytowego. Wenus nad horyzontem Ziemi - zdjęcie zrobione z promu kosmicznego Atlantis, znajdującego się na niskiej orbicie okołoziemskiej w maju 1989.

8. Ta piękna, a zarazem jakże interesująca planeta, jaką jest Wenus stała się natchnieniem dla wielu artystów...

9. Wenus w sztuce i literaturze...

10. Wenus, inaczej Wenera, czy Venus jest w mitologii staroitalskim bóstwem, o którego funkcjach niewiele wiadomo. Tuż przed założeniem Rzymu miała sanktuarium w Ardei. Długo uważano ją za opiekunkę roślinności oraz ogrodów. Wenus utożsamiano z grecką boginią Afrodytą. Jako matka Eneasza uważana była za pramatkę rodu julijskiego.

11. Przedmioty kultu o charakterze symbolicznym, tzw. figurki paleolitycznej Wenus. Pochodzą sprzed ponad 22 tysięcy lat. Przypominają przedstawienia bogini- matki, która jako bóstwo urodzajów pojawia się u społeczeństw rolniczych Bliskiego Wschodu, a później w mitologii greckiej.

12. Zarówno w starożytnym Rzymie, jak i Grecji, Wenus była natchnieniem dla wielu poetów. W swoich utworach opisywali nie tylko jej urok, wdzięk i piękność, ale także zwracali się do niej z prośbami o pomoc i pośrednictwo w ich sprawach sercowych.

13. Safona - „Do Afrodyty” Stoję przed twoim tronem, Afrodyto, o nieśmiertelna ty córko Zeusa, i błagam, nie pozwól ulec rozpaczy, nie dręcz mej duszy. Lecz zejdź jak wtedy, gdy mój błagalny głos wzywał cię z daleka i przyszłaś nagle, i dla mych skarg rzuciłaś progi domu wielkiego ojca. [...]I dzisiaj zejdź ze stopni swego tronu, uwolnij od zgryzoty, niech spełni się pragnienie. Stań obok mnie, zaufana ma powierniczko.

14. ”Wenus” dłuta włoskiego artysty Antonio Canovy

15. Innym utworem tej samej poetki jest wiersz pt. „Pragnienie”

16. Safona- „Pragnienie” Duszyczko moja, nie mów więcej, bo spłoszysz Adonisa twarz, troskę pewnej bogini. Nie żądaj więcej pieśni, moje wargi zniewala pragnienie wstydliwe na tym świecie. Afrodyta bawi się moim sercem, a Pitho oblewa moje piersi nektarem. Tracę zmysły. Wenus iAmor

17. Obraz włoskiego malarza Sandro Botticelli pt.”Narodziny Wenus”

18. Wenus w literaturze przetrwała do dziś. Spotykamy ją nie tylko w wierszach, ale i w opowiadaniach, czy książkach...

19. Fragment opowieści Stefana Żeromskiego pt.”Ludzie bezdomni” [...] W zakątku tworzącym jakby niewielką izbę, oświetloną jednym oknem, stoi na niewysokim piedestale tors białej Afrodyty. Sznur owinięty czerwonym pluszem nikomu do niej przystępu nie daje. Judym widział już był ten posąg, ale nie zwracał nań uwagi. Jak na wszelkie w ogóle dzieła sztuki. Teraz, zdobywszy w cieniu pod ścianą wygodną ławeczkę, jął dla zabicia czasu patrzeć w oblicze marmurowej piękności. Głowa jej zwrócona była w jego stronę i martwe oczy zdawały się patrzeć. Schylone czoło wynurzyło się z mroku i, jakby dla obaczenia czegoś, brwi się zsunęły. Judym przyglądał się jej nawzajem i wtedy dopiero ujrzał małą, niewidoczną fałdę między brwiami, która sprawia, że ta głowa, że ta bryła kamienna- myśli. Z przenikliwą siłą spogląda w mrok dokoła leżący i rozdziera go jasnymi oczyma.[...]

20. Wenus z Milo jest jednym z najsławniejszych dzieł sztuki starożytnej. Jest to posąg przedstawiający Afrodytę, ma ponad dwa metry. Datowany jest na 150- 90 r p.n.e, dłuta nieznanego artysty. Rzeźbę znaleziono w 1820 roku na wyspie Melos. Kupił ją ambasador Francji w Konstantynopolu i ofiarował Ludwikowi XVIII. W 1821 roku została ona umieszczona w Luwrze. Wenus z Milo

21. Motyw Wenus znajduje się w pracach najprzeróżniejszych artystów...

22. Fragment powieści Henryka Sienkiewicza pt.„Ogniem i mieczem” [...]Waszmość musiałeś się w maju rodzić, a to jest miesiąc Wenery, w którym taka jest lubość aury, że nawet wiór ku drugiemu wiórowi afekt czuć poczyna, ludzie zaś w onym miesiącu urodzeni większą od innych mają w kościach do białogłów ciekawość[...]

23. Są to zaledwie niektóre przykłady dzieł, w których bohaterką jest Wenus. A co ciekawe, występuje ona w dwóch postaciach- jako planeta i częściej jako bogini miłości. Wenus przetrwała do dziś- i trwać będzie dalej, bowiem na świecie zawsze będzie wielu zakochanych, którymi będzie się opiekować i roztaczać nad nimi swoją dobrą aurę...

24. Popatrzmy od czasu do czasu w niebo i pomyślmy o tej wspaniałej planecie. Może akurat bogini Wenus podaruje natchnienie i spod naszej ręki wyjdzie wspaniałe dzieło?

25. KONIEC