1 / 39

Partie i systemy partyjne.

Instytucjonalizacja partii politycznych, czyli jak powstaje partia polityczna. . Instytucja w znaczeniu politycznym wg. A. Antoszewskiego i R. Herbuta: wyodrebniony zesp

erasmus
Télécharger la présentation

Partie i systemy partyjne.

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


    1. Partie i systemy partyjne. Wyklady: 3, 4 i 5

    2. Instytucjonalizacja partii politycznych, czyli jak powstaje partia polityczna. Instytucja w znaczeniu politycznym wg. A. Antoszewskiego i R. Herbuta: wyodrebniony zespl osb, dysponujacy okreslonymi zasobami organizacyjnymi oraz materialnymi, ktre pozwalaja mu na udzial w zyciu politycznym. wg. P. Hall: formalne zasady, procedury nadrzednosci i podporzadkowania oraz standardy dzialan praktycznych, ktre strukturyzuja relacje miedzy jednostkami w ramach ukladw organizacyjnych aktywnych we wsplnocie politycznej.

    3. Instytucjonalizacja partii politycznych Partia polityczna organizacja a instytucja. Organizacja- trwale (wzglednie) i celowe uregulowanie ludzkich zachowan Instytucja to organizacja widoczna w otoczeniu spolecznym i politycznym, ktra posiada wplyw na to otoczenie i ktra wymusza na otoczeniu reakcje. Partie uwidocznione w ewidencji partii politycznych niekoniecznie musza miec spoleczne i polityczne znaczenie.

    4. Instytucjonalizacja partii politycznych W pogladach na instytucjonalizacje mozna rozrznic podejscie: historyczne i socjologiczne, zwracajace uwage na determinanty powstania partii tkwiace w ich otoczeniu instytucjonalno politycznym, spolecznym lub kulturowym. oparte o teorie racjonalnego wyboru, zgodnie z ktra, partia powstaje na skutek rywalizacji jednostek i grup, ktre utrwalaja swoja pozycje poprzez instytucjonalizacje partii. cecha wsplna wszelkich koncepcji instytucjonalizacji partii politycznych jest zgoda co do traktowania instytucjonalizacji partii jako procesu, a nie jednostkowego zdarzenia, choc niekiedy proces ten moze przebiegac b. szybko.

    5. Instytucjonalizacja partii politycznych Koncepcje instytucjonalizacji: wg. Philipa Selznicka tzw. infuzja wartosci Instytucjonalizacja partii jest procesem uzaleznionym od zmiany w stosunku czlonkw organizacji do wlasnej partii. Partia poczatkowo tworzona jest dla realizacji celw zakladanych przez jej czlonkw/zwolennikw (organizacja celowa), traktowana jest instrumentalnie (przedmiotowo) jezeli cele zostana osiagniete lub tez poniosa fiasko, wtedy - zaklada sie - partia ulega rozwiazaniu. Jednak gdy czlonkowie/zwolennicy partii zmienia do niej stosunek (nastapi sakralizacja partii), bedzie ona dla nich podmiotem, punktem odniesienia wwczas partia zaczyna funkcjonowac jako wartosc samoistna. Koncepcja Selznicka zaklada, ze instytucjonalizacja partii jest procesem zachodzacym w jej szeroko ujetym obrebie.

    6. Instytucjonalizacja partii politycznych Koncepcja Samuela Huntingtona - stabilizacji okreslonych wzorcw zachowan Partia polityczna zaczyna podlegac rutynizacji, zachowania staja sie schematyczne w reagowaniu na bodzce zewnetrzne, powtarzalne i przewidywalne. Jest to proces stopniowy. Wg. S. Huntingtona wystepuja nastepujace mierniki poziomu instytucjonalizacji: - adaptacja, zdolnosc przetrwania mierzona kryzysami, ktre mogly polozyc kres partii lub generacja przywdcw, - kompleksowosc, jako umiejetnosc pogodzenia w strukturze partii zrznicowanych podsystemw (USA), - autonomia, rozumiana jako umiejetnosc zaznaczenia wlasnej odrebnosci wobec otoczenia, - koherencja, traktowana wyznacznik poziomu niezaleznosci od wlasnego spolecznego zaplecza

    7. Instytucjonalizacja partii politycznych Koncepcja Angelo Panebianco, wedle ktrej instytucjonalizacja partii przebiega w dwch wymiarach: wewnetrznym i zewnetrznym. wymiar zewnetrzny instytucjonalizacji wyraza sie w uzyskaniu przez partie autonomii wobec otoczenia, wymiar wewnetrzny instytucjonalizacji wyraza sie uzyskaniu przez partie systemowosci czyli utrwalonych procedur wewnatrzorganizacyjnego funkcjonowania partii.

    8. Instytucjonalizacja partii politycznych Mierniki instytucjonalizacji wg. A. Panebianco: istnienie centralnej, pozaparlamentarnej organizacji partyjnej (poziom wplyww frakcji parlamentarnej i kierownictwa pozaparlamentranego, stopien biurokratyzacji partii), poziom jednolitosci struktur organizacyjnych (znaczenie ma rozwj partii poprzez penetracje terytorialna, dyfuzje terytorialna, system mieszany), regularnosc i dywersyfikacja zrdel finansowania, relacje z organizacjami afiliowanymi (posiadanie sponsora, stopien lojalnosci wobec sponsora), wystepowanie norm pozastatutowych i zakres regulacji nimi stosunkw wewnatrzpartyjnych

    9. Instytucjonalizacja partii politycznych Koncepcja Roberta Harmela i Larsa Svsanda opisujaca kolejne poziomy stabilizacji partii politycznej Faza identyfikacji nastepuje krystalizacja wartosci (program) i zasad dzialania (organizacja) partii, uzyskiwanie stopniowej autonomii ideowej (programowej) i organizacyjnej, Faza organizacji utrwalenie jednolitych zasad dzialania, wytworzenie procedur zarzadzania partia, sprawdzian wyborczy Faza stabilizacji partia uzyskuje podmiotowosc polityczna, staje sie punktem odniesienia dla innych uczestnikw sceny partyjnej, wejscie w nowa skale problemw zwiazanych z przetargami i kalkulacja polityczna; faza pelnej dojrzalosci Faza schylkowa

    10. Modele organizacyjne partii politycznych Partia kadrowa niski poziom instytucjonalizacji wg. kryteriw A.Panebianco gdy chodzi o: organizacje - brak rozbudowanych struktur organizacyjnych, brak jednolitych struktur organizacyjnych, slabe i zdecentralizowane kierownictwo partyjne, nieformalne zasady wyboru przywdztwa, brak silnego przywdztwa parlamentarnego i niewielki stopien korelacji dzialan frakcji parlamentarnej z kierownictwem partyjnym, duza swoboda dzialan parlamentarzystw, baza czlonkowska niesformalizowana i nieliczna, duze znaczenie nieformalnych powiazan,

    11. Partia kadrowa Zrdla finansowania duze znaczenie srodkw finansowych indywidualnych czlonkw partii, akcyjnosc pozyskiwania srodkw finansowych, uzaleznienie od duzych donatorw, brak lub niewielkie znaczenie skladek czlonkowskich,

    12. Partia kadrowa Program mozliwe oparcie sie na zalozeniach ideologicznych lub doktrynalnych, odwolywanie sie do stosunkowo waskiej grupy wyborcw, prymat osobistego uczestnictwa, zrznicowany wplyw programowy sponsora

    13. Partia masowa Wg. Klasyfikacji A.Panebianco organizacja wysoko zinstytucjonalizowana gdy chodzi o organizacje: - silnie sformalizowana struktura organizacyjna, duze znaczenie podstawowych jednostek organizacyjnych (filia terenowa), scentralizowane kierownictwo partyjne, rozbudowane czlonkostwo frakcja parlamentarna podporzadkowana centralnemu kierownictwu partii, duze znaczenie demokracji wewnatrzpartyjnej i cial kolegialnych

    14. Partia masowa Zrdla finansowania duze znaczenie skladek, opodatkowanie parlamentarzystw, zrznicowany stosunek do duzych sponsorw Program - najczesciej partie ideologiczne, przestrzegajace dyscypliny programowej przez czlonkw partii, - odwolywanie sie do duzych grup wyborcw (np. klas lub warstw spolecznych), - rozbudowana funkcja integracji spolecznej

    15. Partia wyborcza catch all party Geneza: utrzymywanie sie na scenie politycznej partii kadrowych, ktre konsekwentnie odrzucaly wizje spoleczenstwa proponowana przez partie masowe, partie kadrowe nie odwolywaly sie do konkretnych grup spolecznych, nie identyfikowaly sie z nimi, zanikanie dotychczasowych podzialw socjopolitycznych (tzw. cleavages), utrata mozliwosci dysponowania elektoratem przez partie (zanik masowej integracji), pojawienie sie niepartyjnych osrodkw oddzialywania (przyciagania) na elektorat, zmiana stylu rywalizacji politycznej,

    16. Partia wyborcza catch all party Zmiany w modelu organizacyjnym partii pierwszy opisal Otto von Kirchheimer w 1966r.; jego tezy to: koniec ery ideologii, obserwowana zmian nastawienia partii, ktre z obroncw zasad ideologicznych staja sie organizacjami zainteresowanymi sukcesami wyborczymi i mozliwoscia rzadzenia; czesto dochodzi do dziwnych z punktu widzenia ideologicznego porozumien i sojuszy miedzy partiami, ktre jednak umozliwiaja partiom udzial we wladzy, w zachowaniach wyborcw dostrzec mozna spadek znaczenia motywacji ideologicznej, partie dokonuja zmiany swojej strategii wyborczej, poprzez jej dezideologizacje i ukierunkowanie oferty wyborczej szeroko, nie zamykajac sie na scisle okreslone grupy spoleczne czy srodowiska (zarwno podmiotowo jak i przedmiotowo),

    17. Partia wyborcza catch all party zmiana oferty i strategii wyborczej partii prowadzi do jej sukcesw wyrazajacych sie przyrostem glosw, zdaniem O. v. Kirchheimera upowszechnienie sie modelu partii wyborczej wplywa na zmiane rywalizacji w obrebie systemu partyjnego; tymczasem zdaniem S. Volinetza ta teza nie sprawdzila sie, gdyz w latach 1970 tych i pzniej wzrsl poziom frakcjonalizacji systeme partyjnych Cechy partii wyborczej: Catch all party zmienia oblicze partii, gdyz mniej istotna jest funkcja integracji i wynikajaca z niej strategia izolacji i penetracji wlasnego srodowiska, co wplywa na zmiane postrzegania roli czlonkw partii kluczowa staje sie kategoria wyborcy Catch all party to wyraz odchodzenia od partii ideologicznych ku partiom pragmatycznym, pojawia sie uniwersalna oferta wyborcza

    18. Partia wyborcza catch all party Priorytetem partii typu wyborczego staje sie wyborca i sukces wyborczy stad nacisk na profesjonalizacje oddzialywania, glwnie wyborczego (kampanii wyborczej) i rozwj narzedzi marketingowych, co oslabia biurokracje partyjna, Strategia wyborcza zaklada pozyskiwanie glosw z rznych srodowisk, brak scislego zakotwiczenia w okreslonej grupie spolecznej pojecie strategii produkcji glosw, Oslabienie zinstytucjonalizowanych relacji z grupami spolecznymi; to co kiedys budowalo pozycje partii (bylo jej atutem), dzisiaj traktowane jest jako obciazenie, balast, Partie wyborcze traca zdolnosc mobilizowania masowego elektoratu, Partie wyborcze utrwalaja swoja pozycje nie dzieki wyborcom lecz dzieki pozyskaniu przyczlkw w instytucjach panstwowych (P.Mair, R. Katz)

    19. Partia - kartel Koncepcja wypracowana przez R. Katza i P. Maira partie polityczne w trakcie dlugoletniej obecnosci w aparacie panstwa, systematycznie doprowadzaja do jego kolonizacji Partie utrwalaja swoje wplywy w panstwie poprzez uczestnictwo jej przedstawicieli w organach panstwa, Uczestnictwo przedstawicieli poszczeglnych, glwnych partii politycznych we wladzach prowadzi do utrwalenia sie mechanizmw kooperacji tych partii, poczatkowo w aparacie panstwowym, co nastepnie przenosi sie na stosunki w systemie partyjnym, Kooperacja partii ma istotny wplyw na system partyjny partie kartelu utrwalaja swoja pozycje i utrudniaja (uniemozliwiaja) wejscie do tego klubu partii mniejszych lub nowych,

    20. Partia kartel Zatarciu ulega podzial partii na rzadzace i opozycyjne, gdyz wszystkie partie kartelu w rwnym (podobnym) stopniu uczestnicza w podejmowaniu decyzji politycznych Ta sytuacja ogranicza rywalizacje w ramach systemu partyjnego; rywalizacja odnosi sie do tych obszarw, ktre sa akceptowane (wygodne) samoograniczenie rywalizacji i strategia powstrzymywania sie, Zasadniczym zrdlem pozycji partii jest czerpanie ze zrdel materialnych, organizacyjnych i finansowych panstwa (subwencje panstwowe); Obok podzialu wplyww w organach panstwa, dla partii kartelu wazny staje sie podzial wplyww w mediach, gdyz sa one waznym instrumentem oddzialywania na elektorat Pozycja czlonkw partii i jej wyborcw ulega zmianie, gdyz staja sie oni istotni z punktu widzenia legitymizacji prawa partii do rzadzenia.

    21. Partie polityczne w regulacjach normatywnych XIX w. era liberalizmu i neoabsolutyzmu nie sprzyjala prawnemu normowaniu partii politycznych; dla liberalw partie sa wyrazem osobistych zainteresowan jednostek, a regulacje prawne wkraczajace w sfere osobistego zaangazowania byly uwazane za nadmierna (niedopuszczalna) ingerencje panstwa w sfere wolnosci jednostki (J.J. Rousseau, EJ. Sieyes (Francja), L. v. Haller, Stahl (Niemcy), J.Mill i J.Bentham (Anglia), a takze G. Washington i J.Maddison (Stany Zjednoczone).

    22. Partie polityczne w regulacjach normatywnych Zwolennicy neoabsolutyzmu (np. G.W.F.Hegel) , uwazali, ze istnienie partii politycznych jest wyrazem organizowania sie obywateli przeciwko wladzy, a regulacja prawna moglaby zostac uznana za akceptacje ich dazen a nawet ich wspieranie. Stad tendencje do zakazu dzialania partii politycznych. Przyklad Loi Le Chapelier czy ustawodawstwa antysocjalistycznego Bismarcka. Jak zgodnie zauwazaja badacze zagadnienia, o nieskutecznosci sankcji prawnych ustanowionych wspomniana ustawa skierowanych przeciwko socjaldemokracji w latach 1878 1890 najlepiej swiadczy fakt,ze o ile na ten ruch polityczny oddano w 1878r ok 2,5% glosw, to w latach nastepnych odpowiednio 3% (1881r ), 10% (1884r) i 20% (1890r )

    23. Partie polityczne w regulacjach normatywnych Pierwsze regulacje normatywne maja charakter posredni, gdyz sa efektem wprowadzania proporcjonalnosci wyborw. Instytucja listy wyborczej popieranej przez wyborcw w procedurze rejestracyjnej jak i rejestrowanej na obszarze calego kraju byla wyrazem umiejetnosci organizacyjnych partii. Stad uznaje sie na przyklad, ze konstytucyjne podstawy dzialania partii politycznych Belgii znajduja jedynie swe posrednie zakotwiczenie w art. 48 konstytucji (z 1831r.), ustanawiajacym zasade proporcjonalnosci wyborw. Podobny efekt odniosly przepisy konstytucyjne m.in. w Niemczech (art. 17 i 22 Konstytucji z 1919r.), Austrii (art. 26 Konstytucji z 1920r.), Czechoslowacji ( 8 Konstytucji z 1920r.), Litwy (art. 25 Konstytucji z 1928r.), Rumunii (art. 64 Konstytucji z 1923r.), a takze w Polsce (art. 11 i art. 36 Konstytucji z 1921r.). Tak wiec mozna powiedziec, ze konstytucje posrednio - gdyz nie wymieniajac ich z nazwy - uznaly istnienie partii politycznych co najmniej jako instytucji niezbednej dla wylaniania parlamentu.

    24. Partie polityczne w regulacjach normatywnych Na przelomie XIX i XX wieku partie polityczne pojawiaja sie w regulaminach parlamentarnych poprzez: - przyznanie deputowanemu prawa koalicji, jednak bez okreslania przedmiotu dzialania parlamentarnych organizacji deputowanych, - faktyczne znaczenie frakcji parlamentarnych ujawnialo sie w tych postanowieniach regulaminw, ktre sile (wielkosc) frakcji parlamentarnej czynily (zasada parytetu) zasadniczym kryterium komponowania skladu organw (np. prezydiw i komisji izb) parlamentarnych, a takze okreslania kolejnosci mwcw, - fakt, iz autentyczny osrodek kierowniczy parlamentu kryje sie w partiach potwierdzalo - niekiedy prawnie niesformalizowane -uzaleznienie szeregu decyzji parlamentu od opinii przedstawicieli (najczesciej przewodniczacych) frakcji dzialajacych na wsplnych zebraniach i tworzacych m.in. w Niemczech czy Polsce tzw. konwenty seniorw.

    25. Partie polityczne w regulacjach normatywnych W okresie miedzywojennym ujawnil sie destrukcyjny aspekt dzialania partii politycznych, ktre udowodnily, ze potrafia mobilizowac duzy czesci spoleczenstw w celu obalenia istniejacego systemu politycznego (przyklady Wloch, Hiszpanii, Niemiec, Czechoslowacji, Estonii, Rumunii, Bulgarii) W tej sytuacji pojawila sie koncepcja tworzenia regulacji prawnych dajacych demokracjom zdolnosc obrony; istota tych regulacji bylo reagowanie na pewne objawy aktywnosci partii (np. umundurowanie funkcjonariuszy partyjnych, istnienie bojwek, prasa partyjna), Cecha tych regulacji byla fragmentarycznosc, brak regulacji traktujacych partie w sposb kompleksowy i zarazem ustrojowy.

    26. Partie polityczne w regulacjach normatywnych Po II wojnie swiatowej rozpoczal sie okres aktywnej regulacji dzialalnosci partii politycznych, przede wszystkim w panstwach, ktre byly doswiadczone totalitaryzmem lub autorytaryzmem (Wlochy, Niemcy, Hiszpania, Grecja, Portugalia), a po 1989r. panstwa dawnego bloku wschodniego. Wsplczesnie kolejna fala prawnej instytucjonalizacji partii objela panstwa znane z duzej wstrzemiezliwosci do takich regulacji, glwnie ze wzgledu na holdowanie zasadom liberalizmu w relacjach panstwo - jednostka (Belgia, Holandia, Wielka Brytania)

    27. Partie polityczne w regulacjach normatywnych Przedmiotem regulacji sa: warunki dzialania partii w panstwie demokratycznym, ustrj wewnetrzny partii, zasady tworzenia partii, zasady delegalizacji partii zasady finansowania partii Do warunkw dzialania partii w panstwie zalicza sie: pluralizm polityczny, zasade jawnosci, zasade demokratycznosci metod dzialania, warunek uczestnictwa w wyborach, nakaz powstrzymywania sie od stosowania przymusu w zyciu publicznym

    28. Partie polityczne w regulacjach prawnych W zakresie ustroju wewnetrznego partii: zasada jawnosci czlonkostwa (co wzbudza watpliwosci z punktu widzenia ochrony danych osobowych), jawnosci struktur (koniecznosc podania do publicznej wiadomosci statutu, uwidocznienia wszystkich zmian statutu), demokratycznosci funkcjonowania (wybory wladz, znaczenie organw kolegialnych, zakaz partii wodzowskich) W zakresie tworzenia partii: system zgloszeniowy (notyfikacyjny), system rejestracyjny, system koncesyjno administracyjny. W zakresie delegalizacji: delegalizacja w procedurze sadowej, quasi sadowej (Trybunaly Konstytucyjne), administracyjny zakaz dzialania.

    29. Partie polityczne w regulacjach prawnych Zrdla finansowania partii poczatkowo zasada finansowania bez ograniczen zarwno przez czlonkw partii (finansowanie wewnetrzne, glwnie poprzez skladki, cegielki), jak i jej zwolennikw, a takze podmioty zainteresowane nie tyle calosciowo pojmowanym programem lecz pewnym jego elementami doprowadzilo to do scislego powiazania partii z biznesem oraz do upodobnienia partii politycznej do grupy nacisku Po II wojnie swiatowej kwestia finansowania partii stala sie kluczowa z punktu widzenia obszaru regulacji normatywnej: uznano, ze nalezy ograniczac i uporzadkowac finansowanie zewnetrzne (ustalenie limitw finansowych, dokumentowanie wplaty z danego zrdla), wprowadzono finansowanie z budzetu panstwa, poczatkowo w ramach refundacji kosztw wyborczych, pzniej na dzialalnosc statutowa po raz pierwszy niemiecka ustawa o partiach politycznych z 1967r. Z finansowaniem partii z budzetu powiazany jest wymg jawnosci finansowania wraz z obowiazkiem sprawozdawczym.

    30. Zasadnicze klasyfikacje partii politycznych Wedlug kryterium organizacyjnego: partie posrednie (brytyjska Partia Pracy, Austriacka Partia Ludowa (chadecja){zrznicowanie charakteru, od relacji partia sponsor po relacje partia platforma}, partie bezposrednie, partie wewnetrznie i zewnetrznie tworzone (M.Duverger), personalist parties (J.Haider, J.M. LePen, S.Berlusconi) czy nawiazanie do partii wodzowskich?

    31. Zasadnicze klasyfikacje partii politycznych Wedlug kryterium funkcjonalnego: partie rewolucyjne, partie konstytucyjne, Partie prosystemowe, partie antysystemowe (kwestionowanie zasad rzadzacych systemem politycznym, jego prawowitosci); kontrowersje budzi odpowiedz na pytanie o to czy partia antysystemowa wylacznie podwaza lad demokratyczny), partie protestu (cudzoziemcy Republikanie w Niemczech, polityka podatkowa Partia Postepu w Danii i w Norwegii, polityka integracji europejskiej LPR w Polsce, polityka ekologiczna Partia Automobilistw w Szwajcarii), partia promotor (Partie Zielonych), partia jednego przedsiewziecia (Forza Italia), partie reprezentacji, partie integracji

    32. Zasadnicze klasyfikacje partii politycznych Wedlug kryterium roli spelnianej w systemie partyjnym: partia relewantna, partia nierelewantna (pytanie o kryterium relewantnosci np. ilosc oddanych glosw w wyborach, ilosc posiadanych mandatw w parlamencie); wg. G. Sartoriego o relewantnosci partii moga swiadczyc dwa kryteria: potencjal koalicyjny partii (partia jest relewantna jezeli bez wzgledu na rozmiar zajmuje pozycje umozliwiajaca wplywanie na powstanie koalicji parlamentarnej) oraz potencjal szantazu (pozycja zajmowana przez partie wplywa na strategie/taktyke rywalizacyjna pozostalych partii) Partie male (powyzej 1%), partie duze (powyzej 15%), Partie inicjujace, partie dopelniajace (partie relewantne, obie moga stanowic o powstaniu wiekszosci parlamentarnej/rzadowej, jednak ich udzial w tworzeniu takiej wiekszosci jest zrznicowany rzni je potencjal koalicyjny)

    33. Zasadnicze rodziny partii Pojecie rodziny partii partie polityczne rznych panstw o podobnych programach (ideologiach) stosunkowo wczesnie zaczely budowac porozumienia ponadnarodowe np. w 1823r. odbylo sie we Francji pierwsze spotkanie liberalw francuskich, wloskich, angielskich i hiszpanskich. Z czasem pojawila sie wiez programowa, a niekiedy takze organizacyjna miedzy tymi partiami, np. W panstwach Unii Europejskiej partie zbiezne programowo tworza w Parlamencie Europejskim stosunkowo jednorodne grupy eurodeputowanych.

    34. Zasadnicze rodziny partii. Liberalowie. Poczatek partii liberalnych w Europie I pol. XIX w., choc w Wielkiej Brytanii wigowie juz w XVIII w.; wolnosc jednostki, panstwo strz nocny, wolnosci polityczne konstytucyjnie gwarantowane, konstytucjonalizm, demokratyzacja ustroju, rzady parlamentarne, powszechnosc wyborw, panstwo swieckie Powszechnosc wyborw paradoksalnie oznacza stopniowe zmniejszanie sie elektoratu partii liberalnych, a niektre postulaty liberalw przejmowane sa przez partie socjalistyczne i socjaldemokratyczne.

    35. Zasadnicze rodziny partii. Liberalowie. Po II wojnie swiatowej ujawniaja sie dwa nurty liberalizmu: prawicowy (neoliberalizm), konsekwentnie przeciwny ingerencji panstwa w gospodarke, domagajacy sie redukcji panstwa socjalnego, opowiadajacy sie za indywidualna przedsiebiorczoscia, domagajacy sie silnych gwarancji dla wolnosci jednostki, zasadniczy rywal partii chadeckich; flamandzka partia Wolnosci i Postepu (VLD) holenderska Partia Ludowa na Rzecz Wolnosci i Demokracji (VVD), czeska Obywatelska Partia Demokratyczna (ODS), Liberalna Partia Australii (LPA), Liberalna Partia Kanady (LPC), lewicowy (liberalizm socjalny), uznajacy prawa socjalne w tym np. udzial w zarzadzaniu zakladem pracy, akceptacja spolecznego egalitaryzmu, wsparcie dla instytucji demokracji bezposredniej, wsparcie dla swobd obyczajowych; holenderscy Demokraci 66, finska Liberalna Partia Ludowa (LKP), brytyjscy Liberalni Demokraci, dunscy Radykalni Demokraci. - od 1947r. dziala Miedzynarodwka Liberalna

    36. Konserwatysci Poczatki partii konserwatywnych siegaja przelomu XIX i XX w. (z wyjatkiem konserwatystw brytyjskich) i byly reakcja srodowisk centroprawicowych na szybki rozwj masowych partii lewicowych. Partie konserwatywne byly przeciwne wszelkim haslom rewolucyjnym, zadaniom dokonania gwaltownych zmian spolecznych, ekonomicznych i obyczajowych. W odrznieniu od partii liberalnych kladly nacisk na silne panstwo, stanowczo strzegace dotychczasowego ladu i przeciwdzialajace zarwno haslom radykalnych zmian jak i wybujalego indywidualizmu. Partie konserwatywne najczesciej przyjmuja model partii kadrowej. Wsplczesne partie konserwatywne opowiadaja sie za: silna pozycja panstwa w stosunkach miedzynarodowych (nieufnosc do postepujacej integracji europejskiej), panstwem gwarantujacym skutecznie lad i bezpieczenstwo wewnetrzne, opartym na tradycyjnych wartosciach spolecznych i moralnych, gospodarka rynkowa z ograniczonym do minimum interwencjonizmem panstwa, rozwojem indywidualnej przedsiebiorczosci

    37. Konserwatysci Trzy nurty wsplczesnych partii konserwatywnych: partie konsensualne (apelu oglnonarodowego) - kieruja swoja oferte do calego spoleczenstwa, unikaja odwolywania sie do podzialw spolecznych,czesto siegaja do hasel ksenofobicznych lub populistycznych celem wytworzenia poczucia oglnonarodowej wsplnoty, czy jednosci przeciw zagrozeniom zewnetrznym (brytyjska Partia Konserwatywna, irlandzka Fianna Fail, hiszpanska Partia Ludowa) partie antykonsensualne w swoich programach przeciwstawiaja sie ideii oglnonarodowej zgody jako swoistego szantazu przed poruszaniem zagadnien kontrowersyjnych np. zadania wprowadzenia zakazu aborcji, obnizenia podatkw, likwidacji elementw panstwa socjalnego, federalizacji panstwa itd. (np. wloska Lega Nord, kanadyjska Partia Reform)

    38. Konserwatysci partie umiarkowanego konserwatyzmu, poszukujace kompromisu z zasadnicza czescia partii politycznych, znajdujace sie z reguly w mniejszosci i nie mogace liczyc na status partii inicjujacej, nastawione na lagodzenie zdecydowanych postulatw ideologicznych innych partii, przywiazane do tradycyjnej wartosci moralnych (np. dunska Konserwatywna Partia Ludowa, szwedzka Umiarkowana Partia Koalicyjna) partie konserwatywne sa alternatywa dla partii chadeckich tam, gdzie te nie wystepuja; np. w panstwach skandynawskich, w W.Brytanii, Hiszpanii, Grecji, I odwrotnie, tam gdzie partie chadeckie sa silne (Niemcy, Belgia, Austria, Holandia) tam partie konserwatywne praktycznie nie wystepuja

    39. Socjaldemokraci Partie powstaly w II polowie XIX w. w scislym zwiazku z poszerzaniem praw wyborczych na robotnikw (w 1863r. Socjaldemokratyczna Partia Niemiec SPD, w 1868r. holenderska Partia Pracy PvdA), partie prosystemowe i parlamentarne, co rodzilo konflikty z ruchem komunistycznym, z reguly partie duze, relewantne i inicjujace (od 30% do 40% waznie oddanych glosw); obok wskazanych do najwiekszych partii socjaldemokratycznych zaliczyc nalezy brytyjska Partie Pracy, Socjaldemokratyczna Partie Austrii, Hiszpanska Socjalistyczna Partia Robotnicza, Poczatkowo partie przywiazane byly do dogmatw marksistowskich jak internacjonalizm, rewolucja spoleczna, dyktatura proletariatu, czy uspolecznienie srodkw produkcji, lecz na poczatku XX w. partie socjaldemokratyczne staly sie partiami programowo pragmatycznymi, choc niekiedy formalnie niektre z idei marksistowskich byly zachowane w programach partii (np. do lat 1990 tych w programie brytyjskiej Partii Pracy zasada dyktatury proletariatu).

    40. Socjaldemokraci Osia programu spoleczno gospodarczego jest idea panstwa opiekunczego, podkreslajaca dystrybucyjne reglamentacyjne znaczenie panstwa w odniesieniu do dochodu narodowego, zaangazowanie panstwa w gospodarke (nacjonalizacja pewnych galezi gospodarki), brak zaufania do mechanizmw gospodarki rynkowej, w polityce spolecznej tendencje egalitarne i nastawienie na likwidacje nierwnosci spolecznych o rznym charakterze, obowiazek wspierania slabszych, Wsplczesnie partie socjaldemokratyczne zwiekszaja swoje zainteresowanie problematyka ekologiczna, udzielaja poparcia ruchom globalistycznym, wspieraja zmiany ustawodawstwa w sferze obyczajowej (legalizacja zwiazkw partnerskich, aborcji, prawa do eutanazji), z reguly opowiadaja sie za panstwem swieckim, zmieniaja swoje nastawienie do dystrybucyjnej roli panstwa, opowiadajac sie za wycofaniem instrumentw bezposredniej ingerencji panstwa w gospodarke, opowiadaja sie za pobudzaniem indywidualnej przedsiebiorczosci Od 1951 r. dziala Miedzynarodwka Socjalistyczna

More Related