1 / 9

บทที่ 15 โปรแกรมย่อยและแสต็ก

บทที่ 15 โปรแกรมย่อยและแสต็ก. แสต็ก โปรแกรมย่อยที่ส่งพารามิเตอร์ผ่านทางแสต็ก ตัวแปรภายใน (Local variable). 100. 100. 100. 102. 102. 102. 104. 104. 104. SS:SP. 106. 106. 106. SS:SP. 108. 108. 108. SS:SP. 10A. 10A. 10A. แสต็ก.

fritzi
Télécharger la présentation

บทที่ 15 โปรแกรมย่อยและแสต็ก

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. บทที่ 15 โปรแกรมย่อยและแสต็ก • แสต็ก • โปรแกรมย่อยที่ส่งพารามิเตอร์ผ่านทางแสต็ก • ตัวแปรภายใน (Local variable) 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  2. 100 100 100 102 102 102 104 104 104 SS:SP 106 106 106 SS:SP 108 108 108 SS:SP 10A 10A 10A แสต็ก • แสต็ก คือหน่วยความจำที่มีลักษณะการเก็บข้อมูลแบบเก็บทีหลังอ่านออกไปก่อน (Last In First Out) • รีจิสเตอร์ SS : SP เก็บตำแหน่งบนสุดของแสต็ก. การเก็บข้อมูลเพิ่มลงในแสต็กจะทำให้แสต็กมีทิศทางในการขยายขนาดไปทางลบ. (ค่าของรีจิส เตอร์ SP มีค่าลดลงครั้งละ 2 ไบต์) หมายเหตุ : ในการเขียนแสต็กเรานิยมเขียนข้อมูลหน่วยละ 1 เวิรด์ เพราะการเก็บข้อมูลในแสต็กจะมีขนาด 1 เวิร์ดเสมอ 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  3. แสต็ก • การอ้างข้อมูลในแสต็ก • ใช้การอ้างแบบสัมพัทธ์กับฐาน โดยคิดอ้างอิงกับค่าในรีจิสเตอร์ BP push bx push dx mov bp,sp mov ax,[bp] ;ax=dx mov si,[bp+2] ;si=bx DX SS:SP BX ? • เราสามารถใช้แสต็กในการเก็บค่าพารามิเตอร์ที่ส่งให้โปรแกรมย่อยได้ 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  4. IP AX BP IP AX แสต็กหลังการเรียกโปรแกรมย่อย โปรแกรมหลัก push ax call testproc โปรแกรมย่อย testproc proc near SS:SP เราจะอ้างถึงข้อมูลในแสต็กโดยผ่าน BP ต้องเก็บค่าเดิมของ BP ไว้ด้วย push bp mov bp,sp SS:SP, BP อ้างถึง AX ที่ผ่านค่ามาทางแสต็ก mov dx,[bp+4] เมื่อจบโปรแกรมโปรแกรมย่อยของเราจะต้องคืนค่าให้ BP pop bp ระบุให้ลดค่าในแสต็กไป 2 ไบต์หลังการกระโดดกลับ และล้างข้อมูลที่ส่งมาทางแสต็กด้วย ret 2 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  5. โครงสร้างทั่วไปของโปรแกรมย่อยที่ส่งค่าผ่านทางแสต็กโครงสร้างทั่วไปของโปรแกรมย่อยที่ส่งค่าผ่านทางแสต็ก proc1 proc near push bp mov bp,sp ... pop bp ret XXX proc1 endp เขียนโปรแกรมย่อยแสดงข้อความบนหน้าจอรับพารามิเตอร์ผ่านทางแสต็ก. พารามิเตอร์มีสองค่า. พารามิเตอร์แรกคือออฟเซ็ตของข้อความมีขนาด 1 เวิรด์. พารามิเตอร์ที่สองคือความยาวของข้อความมีขนาด 1 เวิร์ดเช่นเดียวกัน. การ PUSH พารามิเตอร์ลงในแสต็กจะ PUSH พารามิเตอร์แรก ตามด้วยพารามิเตอร์ที่สอง. EX ลักษณะของแสต็กหลังการเรียกใช้โปรแกรมย่อย และเก็บค่า BP ลงแสต็กเรียบร้อยแล้ว SS:SP,BP BP [BP+2] IP [BP+4] LEN [BP+6] OFFSET 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  6. SS:SP,BP BP [BP+2] IP [BP+4] LEN [BP+6] OFFSET แสต็กที่เวลานี้ ตัวอย่าง dispstr proc near push bp mov bp,sp push ax push bx push cx push dx mov bx,[bp+6] mov cx,[bp+4] mov ah,2 jcxz endloop printloop: mov dl,[bx] int 21h inc bx loop printloop endloop: pop dx pop cx pop bx pop ax pop bp ret 4 dispstr endp ? ทำไมเราจึง PUSH BP ก่อนที่จะเก็บค่าของ รีจิสเตอร์ต่าง ๆ 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  7. SS:SP,BP BP [BP+2] IP [BP+4] LEN [BP+6] OFFSET ตัวอย่าง เขียนโปรแกรมย่อยคำนวณค่า CHECKSUM ที่ได้จากการนำข้อมูลทั้งหมดมา XOR กัน โดยรับพารามิเตอร์ที่จะถูก PUSH ลงมาใน แสต็กเรียงตามลำดับกันดังนี้ : พารามิเตอร์ตัวแรกคือ ออฟเซ็ตเริ่มต้นของข้อมูล พารามิเตอร์ตัวที่สองคือ จำนวนข้อมูล ข้อมูลมีขนาดค่าละ 1 เวิร์ด. พารามิเตอร์ทั้งสองมีขนาด 1 เวิร์ดทั้งคู่. ให้โปรแกรมย่อยคืนค่า CHECKSUM ผ่านทางรีจิสเตอร์ AX. EX calchecksum proc near push bp mov bp,sp push bx push cx push dx mov bx,[bp+6] mov cx,[bp+4] mov ax,0 jcxz endloop xorloop: xor ax,[bx] inc bx inc bx loop xorloop endloop: pop dx pop cx pop bx pop bp ret 4 calchecksum endp 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  8. SS:SP ?? ?? SS:BP BP IP ?? ลักษณะของแสต็ก ?? ตัวแปรภายใน • เราสามารถใช้แสต็กสำหรับการเก็บข้อมูลชั่วคราวในโปรแกรมย่อยได้. โดยเราจะต้องจัดการกันเนื้อที่สำหรับเก็บข้อมูลเอง. testproc proc near push bp mov bp,sp sub sp,4 กันเนื้อที่ไว้ 4 ไบต์ [BP-4] [BP-2] [BP+2] [BP+4] [BP+6] EX เขียนโปรแกรมย่อยหาค่าของข้อมูลที่มีความถี่มากที่สุดจากกลุ่มของข้อมูลที่ผู้ใช้ระบุมาให้. ข้อมูลแต่ละตัวจะมีค่าระหว่าง 1 ถึง 20 และมีขนาด 1 ไบต์. ผู้ใช้จะ PUSH พารามิเตอร์ให้ตามลำดับดังนี้ : ออฟเซ็ตเริ่มต้นของกลุ่มข้อมูล และ จำนวนข้อมูล. (มีขนาด 1 เวิร์ดทั้งคู่) โปรแกรมจะคืนค่าของข้อมูลที่มีความถี่มากที่สุดใน รีจิสเตอร์ AL. ความถี่สูงสุดของข้อมูลจะไม่เกิน 255. 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

  9. SS:SP TABLE [20 bytes] [BP-2] [BP-1] [BP] BP [BP+2] IP [BP+4] LEN [BP+6] OFFSET ตัวอย่าง • ขั้นตอน • โปรแกรมจะต้องนับความถี่ของข้อมูลค่าต่าง ๆ • หาข้อมูลที่มีความถี่มากที่สุด • จะนับความถี่อย่างไร? • ข้อมูลมีขอบเขตระหว่าง 1-20 • เก็บความถี่ของข้อมูลในตารางในหน่วยความจำ • โปรแกรมย่อย -> ประกาศใช้ข้อมูลในแสต็ก • ใช้ข้อมูลขนาด 20 ไบต์ findmost proc near push bp mov bp,sp sub sp,20 ... add sp,20 pop bp ret 4 findmost endp 204221 องค์ประกอบคอมพิวเตอร์และภาษาแอสเซมบลี้ ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ สัณฑิติ พัชรรุ่งเรือง จิตร์ทัศน์ ฝักเจริญผล

More Related