1 / 24

ENTEROBACTERİACEAE GENEL ÖZELLİKLER

ENTEROBACTERİACEAE GENEL ÖZELLİKLER. PROF.DR . MEHMET TEKEREKOĞLU. Enterobacreiaceae ait mikroorganizmalar, klinik örneklerden en sık izole edilen bakteri grubudur. Bu bakteriler; Tüm üriner sistem infeksiyonlarının %70 Tüm sepsislerin %30-35’inden sorumludur.

gil-best
Télécharger la présentation

ENTEROBACTERİACEAE GENEL ÖZELLİKLER

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. ENTEROBACTERİACEAE GENEL ÖZELLİKLER PROF.DR. MEHMET TEKEREKOĞLU

  2. Enterobacreiaceae ait mikroorganizmalar, klinik örneklerden en sık izole edilen bakteri grubudur. Bu bakteriler; Tüm üriner sistem infeksiyonlarının %70 Tüm sepsislerin %30-35’inden sorumludur.

  3. Flagelları ile haraketlidirler. Sadece Klebsiella ve Shigella haraketsizdir.

  4. Enterobacteriaceae ailesinin tümü; • Oksidaz negatiftirler. • Glikozu fermente eder. • Fakültatif anaeropturlar. • Enerji üretim süreçlerinde nitratları nitritlere indirgerler.

  5. Üremek için zengin besiyerlerine ihtiyaç duymazlar. Genel besiyerlerinde üreyebilirler. 18-24 satte türe özgü koloni oluşturarak ürerler.

  6. Proteus E. coli

  7. Kullanılan Besiyerleri ve Koloni Özellikleri XLD.(XyloseLysineDeoxycholate) Mikoorganizmalarınksiloz, laktoz, sükroz üzerine etkisini, lizinidekarboksile etme özelliklerini ve H2S oluşturup oluşturmadıklarını incelemeye yarar.

  8. Kullanılan Besiyerleri ve Koloni Özellikleri XLD (XyloseLysineDeoxycholate) Fenol kırmızısı indikatördür. Laktozu parçalayanlar sarı renkli koloni, Salmonella’larortası siyah pembe-kırmızı koloni Shigella’larrenksiz koloni yaparlar.

  9. Kullanılan Besiyerleri ve Koloni Özellikleri MacConkey Agar Seçici-ayırdedici besiyeridir. Tek karbonhidrat laktozdur. Kristal viyole ve safra tuzları gr (+) bakterilerin üremesini inhibe eder. İndikatörü nötral kırmızısıdır. Laktozu fermente edenler Escherichia, Klebsiella, Enterobacter MacConkey de kırmızı renk verirler.

  10. Kullanılan Besiyerleri ve Koloni Özellikleri EMB Eozin ve metilen bluegr (+) bakteri üremesini önler. Laktoz ve sükroziçerir. Laktozu fermente eden Escherichia, Klebsiella ve EnterobacterEMB’deyeşil-siyah metalik renk verirler.

  11. Laktoz (+) Escherichiacoli Enterobacter Klebsiella Citrobacter* Serratia* Hafnia* Providencia* * Geç fermentasyon 24 sa. Laktoz (-) Salmonella Shigella Proteus Serratia Yersinia Morganella Edwardsiella

  12. Üç Şeker-Demir Agarı (TSI: triple sugar ıron) Bu vasatın önemli yapıtaşı ferrosülfat ve 3 şekerdir (glukoz, laktoz,sükroz) • Laktoz (veya sükroz) fermente olursa büyük miktarda asit çıkar ve hem dik hem de yatık kısım fenol kırmızısını sarı renge dönüştürür. • Laktoz fermente olmuyorsaaz miktarda (1/10) glikoz fermente oluyorsa oksijence fakir dik kısım sarı olacak, yatık kısımda ise oluşan asit organizma tarafında alkali aminlere çevrildiğinden kırmızı (nötral) kalacak. Laktoz ve glikoz kullanılmıyorsa her iki kısımda kırmızı kalacak. H2S üretiliyorsa ferrosülfidin siyah rengi görülür.

  13. Familyadaki tüm bakteriler glikozu fermente ederler. Ancak fermantasyon sırasında kullandıkları enzimler ve son ürünler farklıdır. METİL RED TESTİ Bakteri asit üretmiş ise besiyerinin pH’sı 4,4’e kadar düşer.Metil red indikatörünün damlatılması ile kırmızı renk değişimi olur.E.coli, Shigella, Edwersiella, Salmonella, Citrobacter türlerinde pozitif VOGES PROSKAUER TESTİ Glikozun fermentatif parçalanması esnasında pyruvic acid, bir kısım bakterilerde bulunan enzimatik sistemlerle (butilen glikol yolu) daha ileriye doğru parçalanarak asetil metil karbinol (asetoin) oluştururlar.Klebsiella, Enterobacter, Hafnia ve Serratia pozitif

  14. METİL RED TESTİ VOGES PROSKAUER TESTİ

  15. Salmonella ve Proteus gibi bazı cinsler hidrojen sülfür oluştururlar.

  16. İndol Besiyeri ve İndol Deneyi Başta Enterobacteriaceae’ler olmak üzere birçok bakterinin triptofonaz enzimleri ile triptofandan indol oluşturduklarının araştırılması temeline dayanır. Pozitif kontrol E.coli Negatif kontrol K.pneumoniae

  17. Üre besiyeri ve üreaz deneyi Bu besiyerinin önemli bileşenleri üre ve pH belirteci olan fenol kırmızısıdır. Organizmanın üreaz enzimi varsa üre NH4 ve CO2’e hidroliz olur. Amonyak besiyerini alkali yapar ve fenol kırmızısının rengi açık portakaldan kırmızımtrak menekşeye döner. Proteus ve Klebsiella.

  18. Sitratbesiyeri ve Sitrat deneyi Sitratları tek karbon kaynağı olarak kullanma yeteneğindeki bakterilerin incelenmesinde kullanılır. İncelenecek bakteri besiyerinin yüzeyine az miktarda ekilir. 35 derecede 24-48 saat bekletilir. Sitratı kullanarak üreyen bakteriler prusya mavisi renk oluştururlar. Pozitif kontrol E.aerogenes Negatif kontrol E.coli

  19. HAREKET

  20. Ayrıca direkt olarak veya reagent eklenmesi sonucu bakteriyel enzimler tarafından renkli veya floresan veren hidroliz ürünlerine dönüştürülen bileşikler kullanılabilir. Api 20E - Identification System for Enterobacteriaceae

  21. TEŞEKKÜRLER

More Related