Nagrywanie płyt CD

1. Nagrywanie płyt CD

2. Dostępne tryby zapisu danych • DAO — DISC AT ONCE. Tryb ten pozwala nam na nagranie płyty bez wyłączenia lasera. Cała płyta zostanie nagrana za jednym razem bez wyłączenia lasera i w przyszłości nie będziemy mieli możliwości dodania nowych danych. Tak przygotowana płyta może być wzorcem do wykonania większej ilości płyt w tłoczni. Jednym słowem, tworząc płytę jednosesyjną, używamy DAO.

3. Dostępne tryby zapisu danych • SAO — SESSION AT ONCE. W SAO dane w jednej sesji są nagrywane bez wyłączenia lasera, a do tak zapisywanej płyty możemy dodać kolejną sesję. Na pewno zdarzyło się wam kupić w sklepie płytę, gdzie poza słuchaniem muzyki mamy możliwość uruchomienia płyty na naszym komputerze PC. To właśnie przykład płyty zapisanej przy pomocy trybu SAO.

4. Dostępne tryby zapisu danych • TAO — TRACK AT ONCE. Na płytę możemy zapisać maksymalnie do 99 ścieżek po ok. 700 KB, a po każdej z nich laser jest wyłączany.

5. Dostępne tryby zapisu danych • MULTISESSION. Dzięki tej metodzie zapisu możemy naszą płytę „tworzyć” na raty, jednocześnie mając możliwość korzystania z niej w zwykłym napędzie CD-ROM. Dane są zapisywane w sesjach, a każda z nich musi mieć przynajmniej jedną ścieżkę o wielkości ok. 700 KB. Oczywiście, nie ma róży bez kolców, możliwość tworzenia płyty na raty wiąże się z utratą ok. 13 MB na każdą z zaczętych sesji na płycie. Utrata wspomnianych 13 MB nie zależy od wielkości zapisywanych sesji. Dlatego płyty wielosesyjne warto tworzyć dla kilku dużych sesji, natomiast zapis tą metodą małych sesji np. po 5 MB nie ma większego sensu. Jeśli będziemy przygotowywać płytę wielosesyjną, to należy pamiętać o tym, że możemy dopisać dane tylko 99 razy.

6. Dostępne tryby zapisu danych • ZAPIS PAKIETOWY. Dane są zapisywane małymi pakietami metodą przyrostową. Dzięki tej metodzie nie tracimy tyle miejsca na płycie, jak w przypadku płyt wielosesyjnych. Dogrywanie plików nie wiąże się z otwieraniem i zamykaniem nowych sesji. Dużą zaletą tego trybu jest możliwość zapisu danych na płycie za pomocą dowolnego narzędzia do kopiowania plików np. Eksploratora Windows.

7. Dostępne tryby zapisu danych • RAW. Ostatni i najbardziej potrzebny tryb pozwalający na wykonanie idealnej kopii innej płyty. Dane są kopiowanie bit po bicie bez ingerencji ze strony oprogramowania czy urządzenia. By mieć 100% pewność, że napęd jaki planujemy zakupić, obsługuje RAW, warto zapoznać się z odpowiednią tabelą dostępną na stronie producenta chyba najpopularniejszego i najlepszego programu pozwalającego kopiować płyty w trybie RAW — http://www.elaborate-bytes.com. Warto odwiedzić również polską stronę, gdzie znajduje się zestawienie urządzeń oferowanych na naszym rynku — http://www.cdrinfo.pl/cdr/hard/zestawienie.shtml.

8. Dostępne tryby zapisu danych Tryb RAW dzieli się na dwa podtypy: • DAO—RAW. Dane są przesyłane w jednym ciągu, poczynając od początku płyty CD. Blok zawiera dane subkanałowe, co pozwala nam na przegranie niemal każdej płyty CD. • SAO—RAW. Dane są przesyłane w jednej sesji, a sam tryb posiada kilka ograniczeń: • nie można kopiować płyt wielosesyjnych, • nie można skopiować danych subkanałowych, • nie można skopiować znaczników i przerw w płytach audio, • nie można skopiować kodów MCN i ISRC

9. Informacje o czystej płycie CD

10. Informacje o czystej płycie CD Płyta CD domyślnie ma 12 cm średnicy, choć na rynku spotykamy również krążki 8 cm oraz płyty w postaci wizytówki. Pojemność typowej płyty (12 cm) wynosi 74 min lub 650 MB. Oczywiście na rynku dostępne są jeszcze płyty o zwiększonej pojemności: 80 min — 700 MB, 90 min — 800 MB , 99 min — 870 MB. Nośniki o pojemności 74 i 80 minut są poprawnie obsługiwane przez większość napędów dostępnych na rynku. Oczywiście mogą występować problemy z odczytem płyty 80-minutowych w bardzo starych napędach CD-ROM, ale biorąc pod uwagę niezbyt dużą żywotność czytników płyty CD, problem ten nas już raczej nie dotyczy.

11. Informacje o czystej płycie CD Strzałka oznaczająca Lead-Out to obszar znajdujący się pod koniec każdej sesji. Określa on koniec sesji i najczęściej nie zawiera istotnych informacji. Domyślnie pierwszy obszar zajmuje ok. 1,5 minuty lub 13 MB. Każdy kolejny obszar jest już krótszy i zajmuje tylko pół minuty czyli ok. 4 MB. Lead-In to obszar określający miejsce rozpoczęcia sesji. Zawiera on informacje na temat zapisanej zawartości sesji oraz charakterze dysku. W przypadku gdy dysk nie został zamknięty, na podstawie zawartości Lead-In nagrywarka jest wstanie określić, gdzie może rozpocząć nagrywanie kolejnej sesji. Po zapisaniu danych na płycie obszar ten zawiera TOC — „spis treści”.

12. Informacje o czystej płycie CD Kolor jest ściśle powiązany z rodzajem barwnika użytego w warstwie modyfikowalnej, a jej kolor zmienia się po dodaniu warstwy odbijającej. W związku z czym płyty mogą przybrać następujące kolory: • Złoty — płyty o tym kolorze są produkowane przez niewiele firm, a do produkcji użyto PhthaloCyanine oraz złotej warstwy odbijającej. Gwarancja żywotności to ok. 100 lat.

13. Informacje o czystej płycie CD • Czarny — jest to nośnik nowej generacji, a do jego produkcji użyto PhthaloCyanine, z tym, że pigment ten ma kolor czarny. Żywotność takiej płyty jest podobna do tych ze złotym spodem. Czarne płyty są znacznie odporniejsze na działanie promieni słonecznych. • Zielone — do produkcji użyto barwnika o nazwie Cyanine o kolorze niebieskim i złotej warstwy odbijającej. Żywotność ok. 10 lat. Przy płytach tego rodzaju mogą wystąpić problemy z odczytem przez niektóre starsze napędy CD-ROM.

14. Informacje o czystej płycie CD • Niebieskie — taki kolor płyty uzyskano poprzez zastosowanie pigmentu Azo oraz srebrnej warstwy odbijającej. Trwałość takiej płyty jest zbliżona do tych o złotym spodzie.

15. Nagrywanie płyty w Nero

16. Nagrywanie płyty w Nero Okno dialogowe widoczne na rysunku 3.1 wymaga od nas podjęcia decyzji o rodzaju płyty, jaką chcemy nagrać. Płyta z danymi to opcja CD-ROM (ISO) i taką zaznaczamy. Jak możemy zauważyć, wybrana kompilacja ma kilka zakładek odpowiadających za właściwości naszej płyty.

17. Nagrywanie płyty w Nero Multisesja W oknie tej zakładki określamy, czy chcemy nagrać naszą płytę w jednym z trzech trybów: • Pojedyncza sesja — płyta zostanie nagrana w całości, a następnie zamknięta, co uniemożliwi w przyszłości zapis innych danych. Dzięki tej opcji będziemy mogli skorzystać z trybu DAO oraz overburning.

18. Nagrywanie płyty w Nero Multisesja • Rozpocznij multisesyjny CD — płyta zostanie zapisana w trybie wielosesyjnym, a w przyszłości będzie możliwie dodanie nowych danych. Opcja ta jest szczególnie przydatna wtedy, kiedy do zapisu mamy niewielką ilość danych, a w przyszłości będziemy chcieli do naszej płyty dodać następne pliki. Używanie trybu zapisu wielosesyjnego wiąże się z utratą ok. 13 MB na każdą zaczętą sesję, dlatego też nie warto jej stosować dla małych porcji danych. Zapis w tym trybie wyklucza użycie trybu DAO oraz overburning.

19. Nagrywanie płyty w Nero Multisesja • Kontynuuj multisesyjny CD — dzięki tej opcji możemy do płyty zapisanej w trybie wielosesyjnym dodać kolejną sesję. Dodając kolejną sesję mamy możliwość zmiany plików w poprzedniej kompilacji, usunięcia plików z płyty lub też dodania nowych elementów. Należy pamiętać, że usunięcie danych z płyty nie powoduje ich fizycznego skasowania i nie jest równoznacznie z odzyskaniem miejsca. Zabieg ten polega tylko na zapisaniu nowego TOC, niezawierającego niechcianych plików. Przypominam, że TOC spełnia rolę spisu treści zawartości płyty CD. Jest on aktualizowany przy każdym zapisie płyty. TOC znajduje się w obszarze Lead-In każdej płyty CD.

20. Nagrywanie płyty w Nero Opcje ISO

21. Nagrywanie płyty w Nero Opcje ISO Zapis danych na płycie CD nie jest sprawa indywidualną każdego producenta oprogramowania i wymaga standaryzacji, dlatego też powstał standard ISO9660, regulujący metody zapisu na dysku. Określa on trzy poziomy zapisu danych.

22. Nagrywanie płyty w Nero Opcje ISO Level I Pierwszy poziom ISO wymusza: • nazwa plików nie może być dłuższa niż 8 znaków, • nazwa rozszerzenia plików nie może być dłuższa niż 3 znaki, • nazwa katalogu nie może mieć więcej niż 8 znaków, • zagłębienie drzewa katalogów nie może być głębsze niż osiem poziomów, • pliki muszą być zapisywane jako ciąg bajtów następujących po sobie.

23. Nagrywanie płyty w Nero Opcje ISO Level II Drugi poziom ISO wymusza: • zapis niepodzielnych plików tzn., że pliki muszą być zapisywane jako ciąg bajtów następujących po sobie, • nazwa pliku może mieć maksymalnie 31 znaków.

24. Nagrywanie płyty w Nero Opcje ISO Level III Trzeci poziom ISO wymusza brak jakichkolwiek ograniczeń.

25. Nagrywanie płyty w Nero Pominięcie ograniczeń ISO Autorzy programu umieszczając sekcję Pominięcie ograniczeń ISO dali nam możliwość pominięcia ograniczeń narzuconych przez standard ISO9660. Dzięki temu możemy zignorować: • ograniczenie do ośmiu poziomów głębokości katalogów, • ograniczenie 255 znaków ścieżki.

26. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD

27. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD Ostania zakładka o nazwie Zapis CD będzie nam niezmiennie towarzyszyła przy wszystkich typach płyty, jakie możemy wykonać za pomocą Nero. • Sekcja o nazwie Działanie zawiera cztery opcje określające zasadę działania programu. Dokładniej rzecz ujmując, chodzi o to, że każda z tych opcji odpowiada za wykonanie jakieś czynności przez nagrywarkę podczas zapisu płyty CD. • Pierwsza z opcji o nazwie Określ maksymalną prędkość zapisu CD przeprowadza test wydajności komputera przed przystąpieniem do zapisu danych na krążku. Dobre strony objawiają się, gdy chcemy przetestować wydajność naszego komputera np. po reinstalacji systemu.

28. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD • Dzięki funkcji Przeprowadź symulację zapisu mamy pewność, że nie spotka nas żadna niemiła niespodzianka przy nagrywaniu. Opcja ta wymusza na nagrywarce przeprowadzenie dokładnej symulacji zapisu i dopiero po jej pozytywnym zakończeniu nastąpi właściwy zapis danych na płycie. Niestety symulacja zapisu wiąże się z dwukrotnym zwiększeniem czasu wymaganego do nagrania płyty CD.

29. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD Opcja o nazwie Prędkość zapisu pozwala regulować szybkość, z jaką zostanie nagrana płyta CD. Na liście znajdują się wszystkie prędkości zapisu wspierane przez nagrywarkę. Oczywiście w zależności od stosowanej płyty (CD-R lub CD-RW) zawartość tej listy będzie się zmieniała. Metoda zapisu płyty odpowiada za ustawienia tryby zapisu danych na krążku. Do wyboru mamy dwa tryby: TAO (track at once) oraz DAO (disk at once).

30. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD Tryb DAO pozwala nam na nagranie płyty bez wyłączenia lasera. Cała płyta zostanie nagrana za jednym razem i nie będziemy mieli możliwości dodania nowych danych w przyszłości. Tak przygotowana płyta może być wzorcem do wykonania większej ilości płyt w tłoczni. Jednym słowem tworząc płytę jednosesyjną używamy DAO.

31. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD Zapis w trybie TAO umożliwia nagranie ścieżki w każdym dostępnym formacie. Minimalna długość ścieżki musi wynosić 300 bloków (4 sekundy), co odpowiada około 700 KB. Nagrywarka zapisująca w trybie TAO wyłącza promień lasera po zapisaniu każdej ścieżki. Zgodnie z zaleceniami specyfikacjami na płycie CD można umieścić maksymalnie 99 ścieżek. Taka forma zapisu powoduje powstawanie przerw pomiędzy zapisywanymi sesjami, co nie jest wskazane przy nagrywaniu płyty z muzyką.

32. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD • Liczba kopii Nowe wersje Nero pozwalają na określenie, ile kopii danej płyty chcemy nagrać. Wystarczy, że w polu o nazwie Ilość kopii wpiszemy odpowiednią wartość, a program będzie domagał się od nas jedynie zmiany nośnika w napędzie. Nowością jest również obsługa wielu nagrywarek wprowadzona w Nero poczynając od wersji 5. • Użycie wielu nagrywarek Po zaznaczeniu opcji Użyj wielu nagrywarek uzyskamy możliwość określenia, który napęd na zapisywać dane. Oczywiście opcja ta działa jedynie na komputerach wyposażonych w więcej niż jeden napęd CD-RW.

33. Nagrywanie płyty w Nero Zapis CD • Test antywirusowy przed zapisem Na sam koniec została nam ochrona antywirusowa. W pierwszych rozdziałach wspominałem, że działający w tle program antywirusowy może być przyczyną błędów przy zapisie płyty CD i należy go wyłączyć. Przypadłość te wykorzystali twórcy Nero dodając opcję o nazwie Wykonaj test antywirusowy przez zapisem CD. Wybór tej funkcji uruchamia dodatek antywirusowy dołączony do pakiety Nero i dokonuje skanowania plików składowych kompilacji dzięki czemu mamy pewność, że zapisywane dane są wolne od „robactwa”.

34. Okno programu Nero — dodajemy pliki do nowej kompilacji

35. Widok nowej kompilacji z dodanymi plikami oraz folderami. Strzałki oznaczają domyślną granicę pojemności płyty 74- oraz 80-minutowej.

36. Nagrywanie płyty w Nero

37. Nagrywanie płyty w Nero • Sprawdzanie poprawności zapisu Nowe wersje Nero pozwalają włączyć sprawdzanie poprawności zapisanych danych i służy do tego przełącznik znajdujący się w dolnej części okna o nazwie Sprawdź poprawność zapisanych danych. Proces ten polega na sprawdzeniu zapisanych danych i porównaniu ich z oryginałem. Opcja te jest bardzo wygodna, gdyż daje pewność, że podczas zapisu nie wystąpił żaden błąd i dane będą poprawnie czytane.

38. Nagrywanie płyty w Nero • Automatyczne wyłączenie komputera po zakończeniu zapisu Ostatnią nowością umieszczoną w tym oknie jest opcja o nazwie Automatycznie wyłączaj komputer po zakończeniu zapisu. Dzięki niej możemy włączyć nagrywanie płyty i iść spać bez obawy o to, że komputer będzie pracował całą noc. Oczywiście sam proces wyłączenia zależy od tego, jaki komputer posiadamy. Jeżeli jest to zestaw ATX, to zostanie on wyłączony zupełnie. Natomiast zestaw AT zatrzyma się na ekranie „Można bezpiecznie wyłączyć komputer”.

39. Automatyczny start płyty z danymi Systemy rodziny Windows 9x/Me/NT/2000 do automatycznego uruchomienia płyty wymagają, by w głównym folderze dysku CD znajdował się plik o nazwie autorun.inf. Jest to plik tekstowy zawierający kilka poleceń. Jeżeli po umieszczeniu płyty w napędzie system wykryje, że poza danymi znajduje się na niej plik autorun.inf, to automatycznie wykona wszystkie polecenia, jakie się w nim znajdują.

40. Automatyczny start płyty z danymi Utworzenie własnej samostartującej płyty nie jest większym problemem i ogranicza się do przygotowania pliki autorun.inf i dodania go do kompilacji. Plik ten musi zawierać następujące polecenia: [AUTORUN]OPEN=\katalog_z_programem\program.exeICON=ikona.ico

41. Automatyczny start płyty z danymi Pierwszy wiersz jest wymagany do poprawnego działania całości i nie podlega żadnym modyfikacjom. W drugim wierszu natomiast modyfikujemy ścieżkę oraz nazwę programu, jaki ma zostać uruchomiony (są to dane od znaku równa się). Ostatni wiesz zawiera ścieżkę dostępu oraz nazwę pliku z ikoną, jaka ma się pojawić np. w oknie Mój komputer po umieszczeniu płyty w napędzie.

42. Automatyczny start płyty z danymi Jeżeli zapragniemy automatycznie uruchomić dokument (np. HTML), to drugi wiersz musimy nieznacznie zmodyfikować. Poniżej znajduje się przykład całego pliku autorun.inf, który uruchamia stronę WWW znajdującą się na płycie. [AUTORUN]OPEN=start \KatalogStronyWWW\index.htmlICON=ikona.ico

43. Automatyczny start płyty z danymi Po wpisaniu odpowiednich poleceń plik zapisujemy i wspólnie z ikoną dodajemy do kompilacji, a następnie nagrywamy. Pragnę jeszcze raz przypomnieć, że płyta będzie automatycznie startować jedynie na tych komputerach, w których nie została wyłączona opcja powiadamiana o włożeniu CD.

44. Płyta Audio Każdy z nas może za pomocą komputera oraz nagrywarki zapisać swoją płytę audio. Płyta taka, w zależności od długości, może zawierać od 74 do 80 minut muzyki. Nagrywanie dłuższych płyt na razie nie wchodzi w rachubę, ze względu na problem z ich odczytem przez zdecydowaną większość napędów CD-ROM, jak i stacjonarnych odtwarzaczy CD. Format AudioCD jest określamy przez „czerwoną książkę”, która określa właściwości zapisywanych informacji na dysku (16 bitów i 44,1 kHz) oraz rozmiary płyty i sposób, w jaki dane audio są rozmieszczone na nośniku.

45. Wybór kompilacji Audio-CD

46. Okno kompilacji Audio-CD

47. Zapis na CD

48. Zapis na CD Zapisz CD niczym nie różni się od okna, jakie pojawia się przy zapisie płyty z plikami komputerowymi. Należy zwrócić uwagę na tylko jedną opcję pozwalającą na określenie metody zapisu. Pole to pozwala na dokonanie wyboru pomiędzy dwoma metodami; DAO — disk at once oraz TAO — track at once. W przypadku płyty audio wybrana metoda ma zasadnicze znaczenie dla tego, jaką płytę otrzymamy. Jeżeli zapragniemy nagrać płytę koncertową, gdzie nie ma wyraźniej przerwy pomiędzy poszczególnymi utworami, to bezwzględnie powinniśmy wybrać zapis w trybie DAO, która nagra całą płytę za jednym razem bez wyłączania lasera. Natomiast jeżeli nagrywamy składankę z piosenkami, pomiędzy którymi mają być przerwy, możemy użyć metody TAO, która wyłącza laser po nagraniu każdej piosenki i wstawia krótką przerwę.

49. Kopia istniejącej płyty CD Do wykonania kopii płyty CD najwygodniejszym rozwiązaniem jest posiadanie nagrywarki oraz napędu CD-ROM. Oczywiście posiadacze tylko jednego napędu – nagrywarki, nie będą mieli większych problemów z wykonaniem takiej kopii.

50. Kopia istniejącej płyty CD Pierwsza zakładka widoczna na rysunku powyżej odpowiada za określenie miejsca, gdzie będzie składowany obraz naszej płyty — oryginału. Musimy określić dysk, na którym będzie wystarczająca ilość wolnych megabajtów. Pamiętajmy, że obraz zajmuje nieco więcej niż sama płyta. Za pomocą przycisku Testuj transfer wszystkich dysków możemy sprawdzić, który z dysków jest najszybszy, a co za tym idzie najbardziej wydajny przy przesyłaniu danych do nagrywarki. Do pola Usuń plik obrazu po kopiowaniu CD jeszcze wrócimy przy okazji szczegółowego omawiania obrazów płyt, a teraz zwróć uwagę na to, że pole to jest nieaktywne.