1 / 17

Karbonmonoksit Zehirlenmesi: Görünmez Kaza

Karbonmonoksit Zehirlenmesi: Görünmez Kaza. Karbonmonoksit zehirlenmesi hala dünya üzerinde önemli morbidite ve mortalite nedenlerindendir. Bu nedenle literatürde binlerce makale ve internette yüz binlerce bilgi yer almaktadır.

kamea
Télécharger la présentation

Karbonmonoksit Zehirlenmesi: Görünmez Kaza

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Karbonmonoksit Zehirlenmesi:Görünmez Kaza

  2. Karbonmonoksit zehirlenmesi hala dünyaüzerinde önemli morbidite ve mortalite nedenlerindendir. • Bu nedenle literatürde binlerce makale ve internette yüz binlerce bilgi yer almaktadır. • Acil servislere başvuran ve yoğun bakıma alınan zehirlenme olguları arasında önemli yer tutmaktadır.

  3. Karbonmonoksit hidrokarbon içeren yakıtların tam yanmamasından kaynaklanan kokusuz, renksiz bir gazdır. • Bu özelliği nedeniyle dünyada “sessiz ölüm”, “görünmez katil”, “sessiz katil” gibi isimlerle anılmaktadır.

  4. İnternetteki kaynak çokluğu konunun önemini göstermektedir.

  5. Karbonmonksit zehirlenmelerinin gerçek sıklığı bilinmemekte, tüm olguların sadece 1/3’ünün fark edildiği tahmin edilmektedir. • Çoğu olgu ya ölü olarak bulunmakta ya da hastaneleregetirilmeden kaybedilmektedir. • Bulguların karbonmonoksit zehirlenmesine özgü olmaması gözden kaçmasına neden olabilmektedir.

  6. FİZYOPATOLOJİSİ • Erken dönemde ölen olgularda beyin ödemi, beyinde yaygın peteşi ve kanamalar belirlenmiştir. • Karbonmonoksitin hemoglobine ilgisi oksijenden 200-300 kat daha fazladır. • Bu nedenle çok kısa zamanda kandaki karbonmonoksit konsantrasyonu tehlikeli oranlara ulaşabilir.

  7. Doku hipoksisisolunum eforunu artırır. • Solunumsal alkaloz oksijen-hemoglobin dissosiasyon eğrisinin sola kaymasına yol açar. • COHb’ninyarılanma ömrü 320 dakikadır. Atmosfere %1 oksijen ilavesi bunu 80 dakikaya, %100 oksijen ise 23 dakikaya indirmektedir.

  8. Karbonmonoksitmiyoglobuline de bağlanır. Kalpteki bağlanma iskelettekinin üç katı kadardır. • Karbonmonoksit zehirlenmesinin en önemli komponenti tekrar aşırı oksijenlenme sonucu oluşan serbest oksijen radikalleridir.

  9. KLİNİK GÖRÜNÜM • En sık görülen belirti ve bulgular baş ağrısı, baş dönmesi, bulantı, kusma ve konfüzyon şeklindedir. • Sıklıkla viral infeksiyonlarabenzer bulgular görülür. • Zehirlenme olgularının bir • kısmında ölüm veya kalıcı nörolojik hasar gelişebilir. • Yaşayan hastaların yaklaşık yarısında • organik beyin sendromu veya psikiyatrik sekeller görülebilmektedir.

  10. Tablo 1. Karbonmonoksit zehirlenmesinde klinik belirti ve bulgular. Ajitasyon Akciğer ödemi Amnezi Apraksi/agnozi Baş ağrısı Baş dönmesi Bulantı Çarpıntı Denge bozukluğu Depresyon Efor dispnesi Emosyonel bozukluk Göğüs ağrısı Görme bozukluğu Grip benzeri semp. Hafıza bozukluğu Halsizlik Halüsinasyonlar Hipertansiyon Hipertermi Hipotansiyon İnkontinansİshal Karın ağrısı Kiraz kırmızısı deri Kognitifbozukluk Koma Konfüzyon Kusma Letarji Nörolojik semp. Papilstazı Retinal kanama Solukluk Takipne Taşikardi

  11. COHb düzeyleri %50’yi geçerse inme ve koma, %60’ı geçerse kalp-akciğer sorunları ve ölüm oluşabilmektedir. • Klinik tablo ile COHbdüzeyleri arasında paralellik olmayabileceği akılda tutulmalıdır.

  12. Hastaların yaklaşık %10’unda çeşitli derecelerde nöropsikiyatrik bozukluk görülmektedir. • Parkinsonizm, apraksi, görme bozuklukları, amnezi, entelektüel fonksiyonlarda bozulma, kişilik bozuklukları ve psikoz gelişebilmektedir. • Kronik dönemde olgular asemptomatik olsa bile; • Serebral ve serebellaratrofi • Bazal ganglion ve beyaz cevher tutulumu

  13. TANI • En önemli tanı aracı hastanın öyküsüdür. • Şüpheli olgularda tanı klinik bulgular ve COHb düzeylerinin ölçülmesi ile desteklenebilir. • Geç olgularda COHb düzeyleri düşük bulunabilir.

  14. TEDAVİ • Hasta karbonmonoksit içeren ortamdan • uzaklaştırılmalıdır. Tedavinin temelini oksijen desteği, ventilatör desteği ve antiaritmik tedavi oluşturur. Genel kabul %100 oksijen verilmesi şeklindedir. • Karbon monoksit zehirlenmelerinin tedavisinde tartışmalı bir nokta hiperbarikoksijen (HBO) tedavisidir.

  15. KOMPLİKASYONLAR • Aritmiler • Miyokardinfarktüsü • Akciğer ödemi • ARSDS • Akut böbrek yetmezliği • Rabdomiyoliz ve kas nekrozu • Gastrointestinal sistem kanamaları, • Kan tablosu bozuklukları, • Deri döküntüleri, • Metabolik ve nöropsikiatrik bozukluklar.

  16. Ağır zehirlenme olgularının yaklaşık %30’unun fatal sonuçlandığı ileri sürülmektedir. PROGNOZ • Kardiyak arrest, koma, metabolikasidoz, yüksek COHb düzeyleri, ileri yaş, komorbid durumun varlığı, nörolojik sekellerin ortaya çıkmış olması mortalite ve morbidite açısından risk faktörü oluşturmaktadır. • Literatürde gecikmiş nörolojik sekellerin, • maruz kalan hastaların %3-47’sinde ortaya çıkabildiği • ileri sürülmektedir. • Bilgisayarlı tomografi ve MRG ile belirlenebilen nörolojik sekeller gelişebilmektedir.

  17. KAYNAKLAR 1. Varon J, Marik PE. Carbonmonoxidepoisoning. The Internet Journal of Emergency and IntensiveCareMedicine 1997; Vol 1 N2: http://www.ispub. com/journals/IJEICM/Vol1N2/CO.htm 2. Piantadosi CA. Carbonmonoxidepoisoning. Undersea HyperbMed 2004;31:167-77. 3. Tomaszewski C. Carbonmonoxidepoisoning. Earlyawareness and intervention can save lives. PostgradMed1999;105:43-8. 4. Kekec Z, Gunay N, Sozuer EM, Guven M, Sungur M. An analysis of 682 adult poisonings in CentralAnatolia of Turkey. Vet Hum Toxicol 2004;46:335-6. 5. Guven M, Sungur M, Tanrıverdi F, Eser B, Kekeç Z. Evaluation of the patients with acute intoxication.Turk J Med Sci 2002;32:169-72.

More Related