Download
1 / 3
E N D
PŁOCHACZE Psy myśliwskie małych ras, które posiadają bardzo dobry instynkt wyszukiwania zwierzyny. Wykorzystywane są do polowań na drobną zwierzynę, podczas których poprzez buszowanie i szperanie wyszukują zwierzynę, wypłaszają ją i aportują po strzale. Psy te posługują się w większości dolnym wiatrem, dzięki czemu dobrze trzymają się tropu, którego znalezienie ogłaszają oszczekiwaniem. Płochacze nie wykonują stójki, jednak obecność zwierzyny zaznaczają zwolnieniem chodów i szybszymi ruchami ogona. Ważne jest, aby utrzymać płochacza na odległość strzału (ok. 30-35m od myśliwego), w przeciwnym razie wypłoszy wszystko wokoło i uniemożliwi strzał.
Psy pracujące jako płochacze odznaczają się żywym temperamentem i dużą indywidualnością, a także posiadają skłonność do gonienia zwierzyny. Z tego względu należy konsekwentnie wymagać od nich karności i posłuszeństwa. Płochacze można podzielić na dwie grupy: • grupa I – spaniele myśliwskie, płochacz niemiecki, teriery myśliwskie ( pracują także w wodzie) • grupa II – jamniki, szpice myśliwskie, bassety, beagle.
Szkolenie psów wypłaszających zwierzynę jest identyczne jak u wyżłów w lesie i wodzie, chociaż złagodzone są wymagania dotyczące poszczególnych zadań. Bardzo ważne jest natomiast dobranie odpowiedniej metody szkolenia ze względu na zróżnicowane właściwości rasowe: np. spaniele są łagodne i posłuszne, a teriery ostre i twarde. Do elementów szkolenia zaliczamy: • bezwzględne warowanie na rozkaz, • samodzielna praca w wodzie, • buszowanie i wyparowywanie, przy czym wymaga się szybkiego i dokładnego przeszukiwania miotu, • głośnego i krótkiego gonu oraz głoszenia po zwietrzeniu tropu, • aportu postrzelonej zwierzyny.
