De WMO, en maatschappelijke dienstverlening

1. De WMO, en maatschappelijke dienstverlening Naar een integrale aanpak

2. Achtergrond wmo • Versnippering in regelingen (wvg, welzijnsbeleid etc); • Behoefte aan meer integraliteit op lokaal domein • Beleid zo dicht mogelijk bij de burger leggen • Meer eigen initiatief en civil society stimuleren

3. Centrale termen • Participatie • Verbinden (tussen mensen, beleid en indicaties) • Wederkerigheid – iedereen kan iets betekenen • Integraliteit – de mens centraal

4. Maar hoe ging het echt? • Veel problemen met huishoudelijke hulp (nwe taak van gemeenten); • Aanbestedingen gemeenten teveel gericht op prijs (veel ontslagen dreigden); • Telefonische indicaties op afstand, een ‘mini-awbz-aanpak’ (niets, dichtbij de burger) • Welzijnsorganisaties bleven op dezelfde manier werken/aanbod gestuurd

5. Meer bleek nodig • Wetswijziging wmo t.a.v. huish hulp • Nadrukkelijker conceptuele scheiding zorg en welzijn (‘pakketmaatregelen awbz’) • Meer samenwerking vanuit deze scherp omschreven domeinen (b.v. verzekeraars en gemeenten) • Meer verbinding op lokaal niveau tussen wmo, wwb, wsw, jeugdzorg. • -> programma welzijn nieuwe stijl

6. Welzijn nieuwe stijl • de vraag van de burger, niet het aanbod van de gemeente/welzijnsinstelling staat centraal; • regie en kracht van burgers stimuleren, en ga uit van wat mensen kunnen; • ondersteuning vindt integraal plaats, binnen het sociale lokale netwerk van buurt, school en werk. Bestrijden versnippering en verkokering (jeugdzorg, maatschappelijk werk, schuldhulpverlening etc.), verbinden via een breed participatiebegrip van werk, school, sport, vrijwilligerswerk, ondernemerschap of dagbesteding); • ander type professional die ‘streetwise’ is en verbindingen legt tussen mensen en instellingen als scholen, sportverenigingen, zorginstellingen, ondernemers (sociaal werker nieuwe stijl); • Wethouders met visie en lef die lijnen uitzetten • welzijnsorganisaties die eigen initiatief stimuleren en denken in concrete maatschappelijke resultaten, niet in productie-termen op onderdelen.

7. Het gebeurt en kan nu al! • WSW-ers die als huishoudelijke hulp en boodschappendienst werken; • Alleenstaande moeders in de bijstand die buurtcoach worden; • Dagbesteding (awbz) en welzijn (wmo) werken samen b.v. door gezamenlijk gebruik van de lunch; • Maatschappelijke stage voor scholieren gebruiken om eenzaamheid bij ouderen te bestrijden cq boodschappen te doen;

8. Hoe kan de overheid dit ondersteunen? • Voldoende beleidsvrijheid gemeenten (b.v. t.a.v. CJG,WMO, WSW); • Beperk de aanbestedingsgekte (kan vaak veel simpeler dan gemeenten denken) • Inhoudelijke boven procedure doelen bij aanbesteding bevorderen; • Stimuleer collectieve boven individuele oplossingen (werkt nu niet omdat budget hh wordt afgeroomd); • Beloon gemeenten voor goed preventief beleid waardoor mensen minder snel AWBZ-zorg nodig hebben; • Stimuleer integrale indicatiestelling (WMO, WWB, UWV, CIZ/jeugdzorg); • Stimuleren krachtige eerste lijn (cure, care en welzijn): herkenbaar,laagdrempelig en activerend (dementie); • Ontwikkel geintegreerde participatie/zelfredzaamheidsladder.

9. Wacht niet op den Haag. Kansen voor gemeenten en uitvoerders! • Ontwikkel een integrale visie over burgers; • Zet inhoudelijke doelen centraal bij aanbestedingen/indicatiestelling; • Reken af op concrete maatschappelijke resultaten (b.v. zowel % mensen uit de uitkering, of zoveel meer thuishulpmedewerkers opgeleid); • Dwing organisaties samen te werken, bv via gezamenlijke financiering; • Leer van anderen (‘jatten mag’); • Neem niet over, maar stimuleer eigen initatief.