DUBROVNIK U SREDNJEM VEKU

1. DUBROVNIK U SREDNJEM VEKU

2. Uopšteno • Značaj Dubrovnika za istoriju je u njegovoj posebnosti i višestrukom uticaju na države koje su se nalazile u njegovom susedstvu. • Dubrovnik je imao smisao kao i Švajcarska za današnji svet. • Dubrovnik je bio centar trgovine,medicine,on je pružao azil bogatoj vlasteli i srpskim vladarima,u njemu su se sklanjala privatna blaga nasledstva i dr.

3. Nastanak grada Dubrovnika Ispunjeni strahom i neizvešnošću,pred naletima slovenskih i avarskih plemena,stanovnici razorenog antičkog grada Epidvara,naselili su se,nedaleko od svog grada na jednu hrid,odvojenu uskim moreuzom od kopna. Ta hrid je postala jezgro budućeg Dubrovnika i dobila ime Raguzijum,Raguzion ili Raguza.Sloveni,koji su kasnije naselili obalu preko puta hridi svoje naselje su nazvali Dubrovnikom. Vremenom je medjusobno nepoverenje između romanskog i slovenskog stanovništva prevaziđeno i morski kanal koji ih je razdvajao je zasut i premošćen. Spajanjem Raguzijuma i Dubrovnika,mešanjem njihovih stanovnika,kroz vekove se gradilo najrazvijenije trgovačko i privredno naselje na ovom delu Balkanskog poluostrva.

4. RAGUZA-OD ROMANSKOG NASELJA DO REPUBLIKE SVETOG VLAHA • Od svoga nastanka,Raguza se nalazila u granicama Vizantije i pripadala je temi Dalmaciji.Kad je Vizantija izgubila vlast,Dubrovnik je priznavao vrhovnu vlast drugih velikih sila koje su imale uticaj u Sredozemlju i na obali Jadrana. • Dubrovnik je u više navrata(od 11.do 15. veka) ratovao protiv srpskih i bosanskih vladara,braneći svoj grad u zaleđu. • Iako nikada nije potpao pod njihovu vlast,on je u vidu raličith tributa kupovao svoju mir,autonomiju i ostvarivao trgovačke privilegije.

5. Od 1358. godine,posle Zadarskog mira,Dubrovnik je nominalno potpao pod vlast Ugarske. • Oslobodivši se Mletačke vlasti,pod koju je potpao 1204.godine,Dubrovnik je ostvario i proširio svoju samostalnost i uvećao teritoriju. • Od sredine 15.veka,Dubrovnik je da bi sačuvao mir i autonomiju,plaćao danak turskom sultanu.Do pada Ugarske pod Turke(1526.god) priznavao je vrhovnu vlast ugraskog kralja. • Dubrovačka republika je ukinuta 1808.godine pod francuskim carem Napoleonom I Bonapatrom.

6. ŠIRENJE GRADA-ODNOSI SA SRBIJOM I BOSNOM • Teritorija kojom je Dubrovnik upravljao bila je u početku ograničena na sam grad i područije gradskog zaleđa,za koje je gradska opština srpskim vladarima i lokalnoj vlasteli plaćala danak. • U vreme kada je ratovao sa srpskim i bosanskim vladarima i vlastelom,Dubrovnik nije mogao preko tih teritorija da trguje.To je smanjivalo prihode i zato je Dubrovnik izbegavao ratove. • Dubrovnik se prvi put zančajno proširio kad je kupio od srpskog kralja Stefana Dušana 1333.godine,grad Ston i poluostrvo Pelješac,a priobalje u okolini Dubrovnika im je kasnije prodao car Uroš

7. Ratovi sa gospodarima zaleđa su postali učestali u drugoj polovini 14. veka kad je srpska država oslabila,a potom i nestala. • Značajnije ratove je vodio protiv krupne srpske vlastele,kneza Vojislava Vojinovića,župana Nikole Altomanovića i drugih.

8. DUBROVNIK-PRIVERDNI I TRGOVAČKI EPICENTAR REGIONA • Značaj Dubrovnika za istoriju je pre svega u trgovačkom i privrednom uticaju.Trgovina se razvijala srazmerno sa razvojem samog grada,ali i sa razvojem Srbije i Bosne(naročito ruda u njima). • Trgovina je bila pomorska i kopnena,kopnena se odvijala uskim karavanskim putevima na konjima natovarenim robom.Dubrovčani su bili posrednici između Srbije i Bosne,u Srbiju su izvozili razne luksuzne predmete(začine,nakit,zlato,srebro itd...) i trgovali su čitavim Mediteranom. • Vremenom postaju važan bankarski centar,daju kredite,zajmove i osiguranja.Veliki broj srpskih i bosanskih valdara je ostavljao novac i blago u Dubrovniku. • Zahvaljujući takvim poslovima,Dubrovnik je postao snažan i velelepan grad.

9. Sam grad je opasan debelim zidinama,a u njemu su podignute crkve,Knežev dvor,zgrade viskoe umetničke vrednosti i dr. • Dubrovački arhiv je imao veliki značaj za srpsku srednjovekovnu istoriju,tamo su sačuvane mnoge povelje i dokumenti kojih nema na drugom mestu. Petra Pavlović II2