1 / 11

Evropa polovinom 19.veka

Evropa polovinom 19.veka. Revolucije nakon Napoleonovih ratova. Novi evropski poredak, nakon Napoleonovih ratova, uspostavljen je na Bečkom kongresu 1814-1815 Osnove tog poretka bile su feudalni poredak i apsolutizam vladara Za očuvanje tog poretka bila je zadužena Sveta alijansa

tarak
Télécharger la présentation

Evropa polovinom 19.veka

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Evropa polovinom 19.veka

  2. Revolucije nakon Napoleonovih ratova • Novi evropski poredak, nakon Napoleonovih ratova, uspostavljen je na Bečkom kongresu 1814-1815 • Osnove tog poretka bile su feudalni poredak i apsolutizam vladara • Za očuvanje tog poretka bila je zadužena Sveta alijansa • Julska revolucija u Francuskoj 1830.god. označila je kraj evropskog poretka, uspostavljenog Bečkim kongresom • Ta revolucija označila je kraj dinastije Burbona, na vlast je doveden kralj Luj Filip Orleanski

  3. Velike sile su priznale revolucionarnu promenu u Francuskoj, čime je okončana i epoha Svete alijanse • Revolucionarno raspoloženje se iz Francuske proširilo i na Belgiju, koja je 1830.god. proglasila nezavisnost od Nizozemske • Iste godine izbio je i veliki ustanak u Poljskoj protiv ruske vlasti, ali je bio ugušen

  4. Revolucije u Evropi 1848-1849 • Revolucijama 1848-49. završava se period gradjanskih revolucija, koje su započele Ratom za nezavisnost SAD 1776.god. • Uzroci revolucija bili su višestruki: • Zahtevi za sprovodjenjem liberalnih reformi (vlast se gotovo isključivo nalazila u rukama plemstva i bogatog gradjanstva) • Poboljšanje socijalnog položaja siromašnih • Nerešeno nacionalno pitanje (otvorena pitanja ujedinjenja Nemačke i Italije; kao i problemi u višenacionalnom Austrijskom carstvu) • Od velikih sila jedino je Britanija izbegla revolucionarne potrese, jer je ona već sprovela odredjene političke i socijalne reforme

  5. U Francuskoj je opozicija zahtevala veće političke slobode, a siromašni poboljšanje svog položaja • Kralj Luj Filip je abdicirao, a proglašena je tzv.”Druga republika” • Pobuna radnika dovela je do donošenja ustava, koji je davao velika ovlašćenja predsedniku • Za predsednika je izabran Luj Napoleon, rodjak Napoleona Bonaparte • On je sproveo državni udar i 1852.god. proglasio se za cara Napoleona III, čime je u Francuskoj uspostavljeno Drugo carstvo (1852-1870)

  6. Nemačka je nakon Bečkog kongresa bila podeljena na 38 država, formiran je Nemački savez, u kojem su se za prevlast borile Austrija i Pruska • 1834.god. na inicijativu Pruske formiran je Nemački carinski savez, kojim je stvoreno jedinstveno tržište, ali je iz njega bila isključena Austrija, što je za nju bio i ekonomski i politički udarac • Pod uticajem zbivanja u Francuskoj u mnogim nemačkim državama izbili su nemiri, koji su umireni pristajanjem vladara na donošenje ustava

  7. Liberalno gradjanstvo je zahtevalo slobodu štampe, političkog udruživanja a seljaci ukidanje feudalizma • Istovremeno su sve glasniji bili zahtevi i za ujedinjenjem Nemačke • 1848.god. u Frankfurtu se okupio Svenemački kongres, ideja je bila da se stvori federalno carstvo, bez Austrije • Kruna je bila ponudjena pruskom kralju, ali je on tu krunu odbio i angažovao je prusku vojsku, koja je ugušila pobune po nemačkim gradovima

  8. Italija je nakon Bečkog kongresa ostala razjedinjena • Bogate oblasti severne Italije i Venecija bile su pod vlašću Habsburga, u većini ostalih država vladale su strane dinastije (Burboni u Napuljskoj kraljevini) • Jedino je u Pijemontu (Sardinijska kraljevina) vladala domaća dinastija (Savojska dinastija) • Revolucionari su zahtevali donošenje ustava, u Veneciji i Milanu su proglašene republike • Pijemontski kralj je pokušao da situaciju iskoristi za ujedinjenje Italije, pa je pokrenuo rat protiv Austrije

  9. Medjutim, austrijska vojska je porazila Pijemont, tako da je taj pokušaj ujedinjenja doživeo neuspeh • Poslednji revolucionarni pokušaj desio se u Rimu 1849.god., kada je proglašena Rimska republika na čelu sa revolucionarom Djuzepeom Macinijem, ali je intervencijom austrijske i francuske vojske ugušena revolucija

  10. Habsburška monarhija bila je višenacionalna država u kojoj su različite nacije imale nejednak status • Centralizacija države i apsolutizam Habsburga izazivao je nezadovoljstvo Madjara, Slovena i Italijana • Za sprovodjenje apsolutističke politike bio je zadužen kancelar Klemens Meternih • Meternih se plašio nacionalnih težnji madjarskog plemstva, kao i panslavizma (ideja o kulturnom i političkom jedinstvu Slovena, ideja popularna u Rusiji, gde se verovalo da to jedinstvo treba ostvariti pod vodjstvom Rusije)

  11. Revolucija je izbila u Beču, Pragu i Budimpešti • Revolucionari su zahtevali ukidanje apsolutizma i feudalnih odnosa, kao i liberalne reforme i donošenje ustava • Madjarsku revoluciju je vodilo plemstvo na čelu sa Lajošem Košutom, jer je gradjanstvo bilo slabo razvijeno • Medjutim, Madjari nisu bili spremni da priznaju autonomiju Slovenima, koji su se zato okrenuli saradnji sa bečkim dvorom • Austrija je ugušila madjarsku revoluciju uz pomoć ruske vojske, koja je 1849.god. porazila Madjare kod Vilagoša

More Related