Download
1 / 11
120 likes | 298 Vues
UDT و ناباروری. differentiation بیضه درهفته هفتم حاملگی توسط ژن SRY شروع می شود. طی هفته هشتم حاملگی ’ بیضه جنینی شروع به ترشح تستوسترون می کند. تا هفته پانزدهم ‘ ژرم سل ها به اسپرماتوگونی جنینی تبدیل می شوند.
E N D
differentiationبیضهدرهفته هفتم حاملگی توسط ژن SRYشروع می شود. • طی هفته هشتم حاملگی’ بیضه جنینی شروع به ترشح تستوسترون می کند. • تا هفته پانزدهم ‘ژرم سل ها به اسپرماتوگونی جنینی تبدیل می شوند.
بیضه تا حدود 23 هفتگی’ درون شکمی است و پس از آن شروع به نزول از کانال اینگوینال می کند. • پوزیشن درون شکمی بیضه ‘قبل از نزول ترانس اینگوینال درست در داخل اینترنال رینگ ودر چند سانتیمتری آن است. • نزول ترانس اینگوینال سریع است وحدود چند روز طول می کشد.
فاز نهایی نزول ‘از رینگ خارجی تا اسکروتوم بعد 28 هفتگی رخ می دهد و در اکثر موارد نزول بیضه بین 30 تا 32هفته کامل شده است. • نزول از اکسترنال رینگ تا داخل اسکروتوم بیش از 4-3 هفته طول می کشد.
UDT درپره ترم ها SGA LBW و نوزادان دوقلو شایع تر است. • کریپتورکیدیسم در 3% نوزادان مذکر فول ترم رخ می دهد. • تا یکسالگی انسیدانس کریپتورکیدیسم به حدود 1% می رسد. • حدود 77-70% بیضه های کریپتورکید ‘خودبخود نزول خواهند کرد ‘معمولا تا 3 ماهگی بعد تولد.
حدود 80% بیضه های نزول نیافته قابل لمس اند و 20% شان غیر قابل لمس . • از بیضه های nonpalpable حدود 1/3 تا2/3 شان monorchid اند.
نمو ژرم سل ها طی دوران کودکی یک پروسه continuous است که در هنگام بلوغ کامل شده است. بیضه هرچه مدت طولانی تری کریپتورکید بماند احتمال اینکه از نظر بافت شناسی غیرطبیعی باشد بیشتر است. هرچه بیضه در محل بالاتری قرار گرفته باشد اختلال قابل توجه تری در نمو اسپرم خواهد داشت.
هال مارک هیستوپاتولوژیک UDT بین سنین 2-1 سالگی آشکار می شودو شامل : • کاهش تعداد سلول های لیدیگ • دژنرسانس سرتولی سل(که ممکن است عاملی برای کاهش تعداد اسپرم باشد) • تاخیر تبدیل گونوسیت ها به پرایمری اسپرماتوسیت • کاهش تعداد کلی ژرم سل ها می باشد.
پاتولوژی مشابه در بیضه نزول یافته سمت مقابل دیده می شود (ولی با شدت کمتر) که بنفع نظریه هیپوگنادوتروپیک هیپوگنادیسم بعنوان عامل احتمالی کاهش فرتیلیتی در افراد کریپتورکید یکطرفه می باشد. • تا 90% بیماران کریپتورکید آنومالی های همزمان در اپی دیدیم دارند که برروی فرتیلیتی شان درآینده (حتی در مواردی که هیستولوژی بیضه کاملا نرمال است)موثراست از طریق اثر بر مچوریشن و ترانسپورت اسپرم.
اختلال در مچوریشن ژرم سل نتیجه کاملا مشخص کریپتورکیدیسم است و هدف ما از درمان اینست که با repositioningزودهنگام بیضه قبل از شروع تغییرات هیستوپاتولوژیک ‘ریسک subfertility را کاهش دهیم. • شواهد تجربی نشان داده کهearly ارکیوپکسی می تواند تغییرات هیستولوژیک در بیضه های کریپتورکید را reverse کند و این یافته support کننده ارزش ارکیوپکسی در درمان کریپتورکیدیسم است.
Paternity در افراد با سابقه UDT دو طرفه بطور قابل توجهی کاهش می یابد ( 65% -33 % ) ولی در افراد UDT یکطرفه خیر (90% - 75% ). • افزایش FSH و کاهش اسپرم count را می توان در افرادی که سابقه کریپتورکید دارند بعنوان ریسک فاکتور infertility در نظر گرفت.
