1 / 55

PRZEPŁYW NIENARUSZALNY

PRZEPŁYW NIENARUSZALNY. Wprowadzenie (1). Wody powierzchniowe stanowią jeden z najważniejszych elementów środowiska przyrodniczego, a zbyt intensywna ich eksploatacja może doprowadzić do niekorzystnych i nieodwracalnych zmian w środowisku wodnym i na obszarach hydrogenicznych.

chanel
Télécharger la présentation

PRZEPŁYW NIENARUSZALNY

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. PRZEPŁYW NIENARUSZALNY

  2. Wprowadzenie (1) • Wody powierzchniowe stanowią jeden z najważniejszych elementów środowiska przyrodniczego, a zbyt intensywna ich eksploatacja może doprowadzić do niekorzystnych i nieodwracalnych zmian w środowisku wodnym i na obszarach hydrogenicznych. • Rrzekę należy traktować jako jednego z najważniejszych, a przynajmniej równoprawnego użytkownika zasobów wodnych. • Pojęcie „przepływ nienaruszalny” powszechnie stosowane w gospodarce wodnej jest niezbędne między innymi do: • bilansowania zasobów wodnych, • formułowania warunków korzystania z wód, • udzielania pozwoleń wodnoprawnych, • opracowywania instrukcji gospodarowania wodą na obiektach hydrotechnicznych

  3. Wprowadzenie (2) • Problemy związane z wykorzystywaniem przepływu nienaruszalnego: • określenie wielkości przepływu nienaruszalnego w danym przekroju cieku wodnego, • uwzględnienie przepływu nienaruszalnego w gospodarowaniu zasobami wodnymi - egzekwowanie obowiązku zachowania w cieku przepływu nienaruszalnego. • Ustanowienie przepływu nienaruszalnego na zbyt wysokim poziomie, bezpieczne ze względów ekologicznych, może spowodować powstanie sztucznej bariery rozwoju społeczno-gospodarczego danego regionu. • Potrzeba szukania kompromisu pomiędzy eksploatacją zasobów wodnych i ochroną środowiska.

  4. Wprowadzenie (3) • Ochrona podstawowych walorów przyrodniczych cieków wodnych powinna być rozważana w dwóch kategoriach : • jakościowej, obejmującej wymagania odnośnie dopuszczalnego poziomu zanieczyszczenia wód, • ilościowej, obejmującej wymagania odnośnie dopuszczalnych zmian naturalnego reżimu hydrologicznego cieków. • Wymagania jakościowe w Polsce są od wielu lat unormowane prawnie (Rozporządzenie Ministra Środowiska z 24 września 2008 roku w sprawie klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych – Dz.U.Nr162,poz.1008; Rozporządzenie Ministra Środowiska z 23 lipca 2008 roku w sprawie kryteriów i sposobu oceny stanu wód podziemnych - Dz.U.Nr143,poz.896). • W przypadku ilościowej ochrony zasobów wodnych nie istnieją praktycznie żadne uregulowania prawne – brak nawet definicji.

  5. Prawne umocowania przepływu nienaruszalnego (1) • Prawo wodne: • art.2.1. Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie: • 2. ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem orazniewłaściwą lub nadmierną eksploatacją • 3. utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależnych • art.31.2. Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu ekologicznego wód i ekosystemów od nich zależnych, a także marnotrawstwa energii wody ani wyrządzać szkód. • art.38.1. Wody, jako integralna część środowiska oraz siedliska dla zwierząt i roślin, podlegają ochronie, niezależnie od tego, czyją stanowią własność. • art.128.1. W pozwoleniu wodnoprawnym ustala się cel i zakres korzystania z wód, warunki wykonywania uprawnienia oraz obowiązki niezbędne ze względu na ochronę zasobów środowiska, interesów ludności i gospodarki, a w szczególności: • 2) ograniczenia wynikające z konieczności zachowania przepływu nienaruszalnego

  6. Prawne umocowania przepływu nienaruszalnego (2) • Prawo ochrony środowiska: • art.97. Ochrona wód polega na zapewnieniu ich jak najlepszej jakości, w tym utrzymywaniu ilości wody na poziomie zapewniającym ochronę równowagi biologicznej, w szczególności przez: • utrzymywanie jakości wody powyżej albo co najmniej na poziomie wymaganym w przepisach, • doprowadzenie jakości wód co najmniej do wymaganego przepisami poziomu, gdy nie jest on osiągnięty.

  7. Prawne umocowania przepływu nienaruszalnego (3) • Ramowa Dyrektywa Wodna: • Preambuła p.1. Woda nie jest produktem handlowym takim, jak każdy inny produkt, lecz raczej dziedzictwem, które należy chronić, bronić i traktować jak dziedzictwo. • Preambuła p.19. Niniejsza dyrektywa ma na celu utrzymanie i poprawę jakości środowiska wodnego Wspólnoty. Cel ten jest przede wszystkim związany z jakością tych wód. Kontrola ilościowa jest elementem pomocniczym w zapewnianiu dobrej jakości wody i dlatego takie działania ilościowe należy podjąć. • Preambuła p.25. Należy ustanowić wspólne definicje stanu wód w aspekcie jakościowym, a także, tam gdzie jest to stosowne dla celów ochrony środowiska, w aspekcie ilościowym. Należy tak określić cele środowiskowe, aby zapewnić osiągnięcie dobrego stanu wód powierzchniowych i podziemnych w całej Wspólnocie oraz zapobiec na szczeblu Wspólnoty pogarszaniu się stanu wód. • art.2 p.27. „dostępne zasoby wód podziemnych” oznaczają różnicę pomiędzy średnią z wielolecia wartością zasilania zbiornika wód podziemnych a średnią z wielolecia wartością przepływu wymaganego do zapewnienia poziomu jakości ekologicznej związanych z nim wód powierzchniowych...

  8. Definicje przepływu nienaruszalnego (1) • H.Kostrzewa (1977) • Przepływ nienaruszalny jest to ilość wody wyrażona w m3/s, która powinna być utrzymywana jako minimum w danym przekroju poprzecznym rzeki ze względów biologicznych i społecznych, przy czym konieczność utrzymywania tego przepływu w zasadzie nie podlega kryteriom ekonomicznym. • J.Florkowski (1991) • Przepływ nienaruszalny jest to minimalna ilość wody wyrażona w jednostce natężenia przepływu, którą należy pozostawić w danym przekroju poprzecznym rzeki ze względów ochrony środowiska naturalnego”. Przepływ nienaruszalny stanowi cechę rzeki.

  9. Definicje przepływu nienaruszalnego (2) • H.Słota (1997) • Przepływ nienaruszalny jest to ilość wody, która powinna być pozostawiona w danym przekroju cieku ze względów biologicznych, ekologicznych i społecznych. Konieczność utrzymywania tego przepływu nie podlega kryteriom ekonomicznym • IMGW „Poradnik – obliczanie przepływu nienaruszalnego” (2001) • Przepływem nienaruszalnym nazywa się graniczną wartość przepływu rzecznego, poniżej której przepływy wody w rzekach nie powinny być zmniejszane na skutek działalności człowieka.

  10. Definicje przepływu nienaruszalnego (3) • Rozporządzenie Ministra Środowiska (28 kwietnia 2004 r.) w sprawie zakresu i trybu opracowywania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy oraz warunków korzystania z wód regionu wodnego • Przepływ nienaruszalny w danym przekroju cieku i dla danego okresu w roku, jest to umowny, właściwy dla założonego ekologicznego stanu cieku, przepływ, którego wielkość i jakość, ze względu na zachowanie tego stanu nie mogą być, a ze względu na instytucję powszechnego korzystania z wód, nie powinny być, z wyjątkiem okresów zagrożeń nadzwyczajnych, obniżane przez działalność człowieka.Dla części przepływu nienaruszalnego związanej z koniecznością zachowania założonego ekologicznego stanu cieku przyjęto nazwę przepływ nienaruszalny hydrobiologiczny (przepływ hydrobiologiczny).”

  11. Metody obliczania przepływu nienaruszalnego (1) • W Polsce brak obowiązującej metody obliczania wielkości QN • metoda wielokryterialna H. Kostrzewy („Weryfikacja kryteriów i wielkości przepływu nienaruszalnego dla rzek Polski” (Materiały Badawcze, Seria: Gospodarka wodna i ochrona wód, IMGW, Warszawa, 1977); • metoda minimalnych przepływów dekadowych J. Florkowskiego („Propozycja ustalania przepływów nienaruszalnych dla formułowania warunków szczególnego korzystania z wód dorzecza”, Hydroprojekt Oddział Kraków, Kraków, 1991); • metoda funkcji transformującej A. Filipkowskiego, M. Gromca i K. Witowskiego („Wytyczne obliczania wartości przepływu nienaruszalnego w oparciu o zasadę ekorozwoju, IMGW, Warszawa, 1998); • metoda małopolska T. Stochlińskiego („Ocena potrzeb w zakresie kształtowania przepływów nienaruszalnych”, Grant KBN Metodyczne podstawy narodowego planu zintegrowanego rozwoju gospodarki wodnej w Polsce, Politechnika Krakowska, Kraków, 2003); • metoda KPRM (0.5 NNQ w miastach; 0.25 NNQ poza miastami; 0.5 NNQ w przypadku szerokich piasczystych dolin)(„Szczegółowe wskazówki metodyczne dotyczące opracowywania planów regionalnych w zakresie gospodarki wodnej”, Komisja Planowania Rady Ministrów, Warszawa, 1963).

  12. Metody obliczania przepływu nienaruszalnego (2) • Opis różnych metod wyznaczania przepływów nienaruszalnych wraz z przykładami obliczeniowymi zawarto w poradniku „Obliczanie przepływu nienaruszalnego” (K. Witowski, A. Filipkowski, M. Gromiec, Zakład Gospodarki Wodnej IMGW, Warszawa, 2001). • Najbardziej znaną i najczęściej wykorzystywaną jest metodyka H. Kostrzewy opracowana dla potrzeb realizowanych w latach 70-tych i 80-tych „Regionalnych perspektywicznych planów rozwoju gospodarki wodnej i ochrony wód”.

  13. Metoda wielokryterialna H. Kostrzewy • W metodzie tej wielkość przepływu nienaruszalnego obliczana jest w oparciu o cztery kryteria: • kryterium hydrobiologiczne (QNh) - zachowanie podstawowych form flory i fauny, charakterystycznych dla danego środowiska wodnego; • kryterium rybacko-wędkarskie (QNR-W) -normalny rozwój gatunków ryb, charakterystycznych dla danego środowiska wodnego; • kryterium ochrony środowiska przyrodniczego (QNP) - zachowanie istniejącej równowagi stosunków wodnych w obrębie parków narodowych, rezerwatów przyrody i stref chronionego krajobrazu; • kryterium turystyki wodnej i rekreacji (QNT) -uprawianie sportu i turystyki wodnej na danym odcinku rzeki. • Wielkość przepływu nienaruszalnego - największy z przepływów obliczonych według opisanych wyżej kryteriów:

  14. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda hydrauliczna (1) • Procesy hydrologiczne warunkują przebieg procesów biologicznych w ciekach, a w szczególności: • stan biocenozy wód rzecznych zależy bezpośrednio od naturalnego cyklu zmian przepływów wody w rzece; • prędkość wody jest tym parametrem hydraulicznym, który w zasadniczy sposób decyduje o przebiegu procesów zachodzących w korycie cieku; • odpowiednią prędkością, tzw. prędkością miarodajną (Vm) jest prędkość niedopuszczająca do niekorzystnych zmian morfometrycznych koryta cieku (sedymentacja, erozja). • zakłada się istnienie związku pomiędzy wielkością przepływu (Q) a charakterystykami hydraulicznymi koryta cieku:

  15. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda hydrauliczna (2) • Wielkość przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego:

  16. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda hydrauliczna (3) • Wyróżniono cztery podstawowe typy rzek w Polsce i przypisano im wartości prędkości miarodajnych: • rzeki nizinne Vm = 0.20 m/s • rzeki przejściowe Vm = 0.25 m/s • rzeki podgórskie Vm = 0.25 m/s • rzeki górskie Vm = 0.30 m/s • Typ hydrologiczny rzek:

  17. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda uproszczona (1) • H. Kostrzewy przebadała 83 przekroje wodowskazowe: • Stwierdzono występowanie istotnej korelacji pomiędzy przepływem nienaruszalnym QNh wyznaczonym metodą hydrauliczną a wielkością przepływu średniego niskiego:

  18. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium hydrobiologicznego – metoda uproszczona (2)

  19. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (1) • Skład gatunkowy ryb charakterystyczny dla określonych środowisk rzecznych zależy od trzech podstawowych czynników: • biotycznych - zbiór gatunków roślin i zwierząt; • abiotycznych - prędkość wody, morfologia koryta (głębokość, szerokość, kształt), warunki fizykochemiczne wody; • antropogenicznych - wynikających z działalności człowieka (zmiana reżimu hydrologicznego, jakość wód, kłusownictwo) • Roczne cykle zjawisk hydrologicznych znajdują swoje odbicie w cyklach rozwoju ryb: • faza tarła i rozrodu; • faza żerowania i wzrostu narybku; • faza przezimowania.

  20. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (2) • W Polsce wprowadzono podział rzek na dwie podstawowe grupy: • rzeki ryb łososiowatych (rzeki obszarów górskich Karpat i Sudetów, górne i środkowe odcinki rzek Pojezierza Pomorskiego i Kaszubskiego, zlewnie Czarnej Hańczy i Rospudy) • rzeki ryb nizinnych (karpiowatych) • Łosoś i troć podejmują dalsze wędrówki tarłowe, natomiast troć jeziorowa i pstrąg przemieszczają się na stosunkowo niewielkie odległości(łosoś 15.X – 15.I; troć 15.IX – 15.XII). • Ważne jest zapewnienie podwyższonych stanów wody zarówno w ciekach głównych jak i na ich dopływach (składają ikrę w korytach płytkich żwirowych potoków i małych strumieni)

  21. Rzeki przeznaczone do bytowania ryb łososiowatych i karpiowatych

  22. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (3) • Okres tarła dla większości gatunków ryb nizinnych przypada na miesiące od IV do VI, a dla leszcza i certy wydłuża się do VIII. • Zapewnienie większych ilości wody w rzekach ryb nizinnych w całym okresie tarła, tak aby zalać przynajmniej części terenów tarliskowych sąsiadujących z korytem rzeki i umożliwić okresowe połączenie tych terenów z rzeką. • Poniżej zbiorników retencyjnych w tym okresie nie należy dopuszczać do zbyt dużych wahań odpływu (stanów wody).

  23. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (4)

  24. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium rybacko–wędkarskiego (5) • Przepływy nienaruszalne według kryterium rybacko-wędkarskiego określa się na podstawie analizy średnich niskich miesięcznych przepływów w poszczególnych fazach życia ryb: X –przepływ nienaruszalny dla okresu związanego z określoną fazą życia ryb (tarło i rozród, wzrost lub przezimowanie) x1,x2,...xk – przepływy średnie niskie w poszczególnych miesiącach wchodzących do rozpatrywanego okresu życia ryb Dla okresu przezimowania, ze względu na zmniejszoną aktywność biologiczną ryb przepływ nienaruszalny może być obniżony do poziomu minimalnego przepływu miesięcznego okresu zimowego;

  25. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium turystyki wodnej i rekreacji (1) • Metoda określania przepływu nienaruszalnego QNt na podstawie kryterium turystyki wodnej i rekreacji jest metodą hydrauliczną polegającą na wyznaczeniu takiego przepływu, który zapewniłby głębokość umożliwiającą uprawianie turystyki, rekreacji i sportów wodnych (żeglarstwo i kajakarstwo). • Założenia: • w rzekach swobodnie płynących utrzymanie postulowanych głębokości napełnienia koryta wiąże się z utrzymaniem odpowiednich przepływów • pomiędzy głębokością średnią w profilu a natężeniem przepływu istnieje zależność funkcyjna

  26. Obliczanie przepływu nienaruszalnego wg kryterium turystyki wodnej i rekreacji (2) • Zależność między przepływem a głębokością napełnienia koryta: • Sezon turystyczny w Polsce trwa od VI do IX • Wymagania szlaków wodnych

  27. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb • Przepływ minimalny średni 7-dniowy o okresie powtarzalności 10 lat (Q7,10), znalazł zastosowanie w US EPA jako standardowy wskaźnik do oceny jakości środowiska wodnego; (Q7,10oznacza przepływ minimalny ze średnich 7-dniowych w roku, który wraz z niższymi występuje w nie więcej niż w 10% lat) • Uznaje się, że Q7,10może reprezentować przepływ minimalny dla ochrony życia ryb; • W warunkach polskich zaleca się prowadzenie analiz w ramach tzw. roku niżówkowego (od 1.IV do 31.III);

  28. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb (1)Procedura wyznaczania • Obliczenie przepływów średnich 7-dniowych w poszczególnych latach: • Obliczenie dla każdego roku minimalnego przepływu ze średnich 7-dniowego:

  29. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb (2)Procedura wyznaczania • Estymacja metodą momentów parametrów ε, Θ, λ rozkładu Fishera-Tippeta: • Określenie przepływu Q7,10 dla prawdopodobieństwa p = 0.1 • Przepływ Q7,10 można obliczać metodą uproszczoną z wykorzystaniem empirycznego rozkładu prawdopodobieństwa

  30. Metoda „Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska” (US EPA) – przepływ nienaruszalny dla bytowania ryb (3)Procedura wyznaczania – metoda uproszczona • Ustawienie przepływów w ciąg rozdzielczy niemalejący • Przypisanie prawdopodobieństw empirycznych: • Wybór wartości o prawdopodobieństwie p = 10% (interpolacja)

  31. Metoda funkcji transformującejZałożenia (1) • Korzystanie z wód do celów społeczno-gospodarczych nie może powodować zmian nieodwracalnych takich jak np. wyginięcie gatunków • Ekosystemom nie szkodzą niżówki o czasach trwania, głębokościach i powtarzalności zbliżonych do występujących w rzece o naturalnym reżimie • Najistotniejszą wartością określającą przepływ nienaruszalny jest dolne ograniczenie (Qnd) obszaru zmienności przepływów naturalnych, poniżej którego ze względów ekologicznych, należy całkowicie zakazać pobierania wody

  32. Metoda funkcji transformującejZałożenia (2) • Górne ograniczenie (Qng), które wyznacza przepływ, powyżej którego możliwy jest ciągły pobór nadwyżek wody: • W strefie przepływów pomiędzy Qnd i Qśr możliwy jest pobór nadwyżki wody ponad wielkość QNF.trans:

  33. Metoda funkcji transformującejZałożenia (3) źródło: Witowski K., Filipkowski A., Gromiec M.J.:„Obliczanie przepływu nienaruszalnego” W-wa, IMGW 2001

  34. Metoda funkcji transformującejZałożenia (4) • Zachowanie reżimu przepływów wysokich zapewniane jest poprzez określenie max możliwego poboru wody równego:

  35. Metoda funkcji transformującejWyznaczanie Qng (1) • Q67% w oparciu o krzywą przepływów gwarantowanych • QNT w oparciu o empiryczną krzywą sum czasów trwania opisaną przy użyciu dystrybuanty 3-parametrowego rozkładu logarytmiczno-normalnego (c, μ, σ) – estymacja parametrów metodą kwantyli:

  36. Metoda funkcji transformującejWyznaczanie Qng (2) Q5, Q50, Q95 – przepływy o średnim czasie trwania wraz z przepływami wyższymi równym 5%, 50%, 95% Q100 – przepływ najniższy (NNQ)

  37. Metoda Małopolskazałożenia • przy obliczeniach przepływu hydrobiologicznego uznaje się podstawową rolę „wartości średnich okresu niżówkowego” • przepływ hydrobiologiczny powinien być zmienny w ciągu roku i ustalany z uwzględnieniem najbardziej krytycznej fazy życia ryb jaką jest tarło oraz okresów występowania małej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie (okres najwyższych temperatur wody, czyli miesiące lipiec i sierpień).

  38. Metoda Małopolskawersja podstawowa (1) • Wielkość przepływu hydrobiologicznego dla danego przekroju cieku, zmienna z krokiem jednomiesięcznym powinna być równa dla danego miesiąca: • średniej arytmetycznej z najniższego i średniego niskiego przepływu danego miesiąca – dla miesiąca nienależącego do okresu tarła wiodącego gatunku ryb i różnego od lipca i sierpnia • przepływowi z punktu 1, powiększonemu o K% różnicy między średnim i najniższym niskim przepływem danego miesiąca – dla okresów wyłączonych w punkcie 1. Współczynnik K nazywany „współczynnikiem pomocy” proponuje się przyjąć na poziomie 15%

  39. Metoda Małopolskawersja podstawowa i modyfikacje • wersja podstawowa: • modyfikacja nr 1: • modyfikacja nr 2: K – współczynnik pomocy (proponowana wartość 0.15); α – współczynnik redukcyjny (proponowana wartość 0.85); ZNQm,i – zwyczajny niski przepływ miesięczny dla i-tego miesiąca

  40. Metoda przepływów dekadowychzałożenia • przepływ nienaruszalny jest funkcją czasu i powinien być ustalany na coraz wyższym poziomie w miarę jak wydłuża się czas jego utrzymywania w rzece • wielkość przepływu nienaruszalnego w funkcji czasu (t) określono jako minimalną średnią wartość przepływu okresowego o długości od t = 1 do t = 18 dekad • przy ustalaniu QN dla danej dekady uwzględnia się wymagania dotyczące średniego przepływu pozostawionego w rzece także w dekadach sąsiednich, w myśl zasady że w każdym przedziale czasowym od t = 1 do t = 18 dekad musi być utrzymywany przepływ średni dekadowy nie mniejszy niż QNmin.dek wyznaczony dla określonego interwału czasowego

  41. Metoda przepływów dekadowych Qj - wartość przepływu codziennego w j-tym dniu rozpatrywanego wielolecia n - liczba dni w wieloleciu

  42. Wyznaczanie przepływu nienaruszalnego dla i-tej dekady Dane wejściowe: Qi, Qi-1, Pi, Pi-1 QNi-1=QNmin.dek(Ki-1), Ki-1 XQNi-1, XPi-1, ZJi-1 Określenie wielkości przepływu nienaruszalnego (QNi) dla i-tej dekady:

  43. Dekada i = 1 Q1 = 2.5; P1 = 2 QN1 = QNmin.dek(1) = 1.00; K1 = 1 Rozrząd zasobów wodnych: XQN1 = 1.0; XP1 = 1.5; ZJ1 = 0.0

  44. Dekada i = 2 Q2 = 3.5; P2 = 2; QN2 = ? Warunek: Qi-1 – XPi-1 ≤ QNmin.dek(18) Q1 – XP1= 2.5 – 1.5 = 1.0 ≤ QNmin.dek(18) = 3.75 ––> K2 = K1 + 1 = 2 QN2 = QNmin.dek(K2) = 1.25 Rozrząd zasobów wodnych: XQN2 = 1.25; XP2 = 2.0; ZJ2 = 0.25

  45. Dekada i = 3 Q3 = 7.5; P3 = 2; QN3 = ? Warunek: Qi-1 – XPi-1 ≤ QNmin.dek(18) Q2 – XP2= 3.5 – 2.0 = 1.5 ≤ QNmin.dek(18) = 3.75 ––> K3 = K2 + 1 = 3 QN3 = QNmin.dek(K3) = 1.60 Rozrząd zasobów wodnych: XQN3 = 1.60; XP3 = 2.0; ZJ3 = 3.90

  46. Dekada i = 4 Q4 = 4.5; P4 = 2; QN4 = ? Warunek: Qi-1 – XPi-1 ≤ QNmin.dek(18) Q3 – XP3= 7.5 – 2.0 = 5.5 > QNmin.dek(18) = 3.75 ––> K4 = 1 QN3 = QNmin.dek(K4) = 1.00 Rozrząd zasobów wodnych: XQN4 = 1.00; XP4 = 2.0; ZJ4 = 3.90

  47. Zadanie projektowe nr 1

  48. Zadanie projektowe nr 1OŚ-1

  49. Zadanie projektowe nr 1SiT

  50. Dane (1)

More Related