220 likes | 488 Vues
Wpływ zwierząt na psychikę człowieka. BLOK 4 1.Zwierzęta - a osobowość typu A 2. Zwierzęta - a pacjenci z chorobą AD. Dotychczasowe wyniki badań.
E N D
Wpływ zwierząt na psychikę człowieka BLOK 4 1.Zwierzęta - a osobowość typu A 2. Zwierzęta - a pacjenci z chorobą AD
Dotychczasowe wyniki badań • Anderson, Reid & Jennings, 1992, Australia, wykryli związek pomiędzy posiadaniem zwierzęcia a niższym poziomem czynników zagrażających wystąpieniu chorób układu sercowo-naczyniowego (niższy poziom TG, CH i RR, zwłaszcza u mężczyzn).
Dotychczasowe wyniki badań • Niższa częstość uderzeń serca i niższe RR ma bezpośredni związek z kontaktem ze zwierzęciem – Friedmann, Katcher, Thomas, Lynch, & Messent, 1983
Dotychczasowe wyniki badań • Lepsza rekonwalescencja po zawale mięśnia sercowego u posiadaczy zwierząt – Friedmann, Katcher, Lynch & Thomas, 1980 • Nabycie zwierzęcia związane z rzadszym występowaniem niewielkich dolegliwości i wyższym wskaźnikami dobrego samopoczucia psychicznego – Serpell, 1991
Koncepcje wpływu czyli 2+1 1. Bezpośredni związek przyczynowy Posiadanie zwierzęcia Zdrowie 2. Pośredni związek przyczynowy Posiadanie Kontakty z ludźmi Zdrowie zwierzęcia 3. Związki “skojarzenia” nieprzyczynowe Posiadanie zwierzęcia Czynniki ogólnie znane Zdrowie
Osobowość typu A • Początkowo zdefiniowana przez Friedmann’a & Rosenman’a w 1974 w celu opisania zachowania osób, stanowiących większość w ich praktyce kardiologicznej. Pacjenci ci charaktery- zowali się wysokim poczuciem rywalizacji, żądzą uznania i sukcesu, poczuciem zaniepokojenia i niecierpli-wością, tendencją do wrogości i agresji.
Osobowość typu A • Ostatnie badanie fińskie – osoby z wysokimi wynikami na skali “typu A” częściej miały objawy dusznicy bolesnej, niż osoby z niskimi wynikami oraz, że mężczyźni z wysokimi wynikami na skali “typu A” zgłaszali częściej poważne bóle w klatce piersiowej, które mogą świadczyć o zawale serca (Järvikoski & Härkäpää, 1987)
Weryfikacja trzeciej drogi • W opisanym badaniu zwrócono uwagę na to, czy osobowość może wpływać zarówno na motywację do posiadania zwierzęcia jak i na skłonność do zapadania na choroby związane ze stresem. Te same zachowania, które sprzyjają zapadalności na choroby serca, mogą powodować, że ludzie ci mniej chętnie nabywają zwierzęta.
Metoda • Porównano wewnątrz następujące grupy: • posiadaczy jednego lub więcej psa lub kota, oraz ewentualnie inne gatunki • posiadaczy innych zwierząt, którzy nie mieli psa ani kota • nieposiadających żadnych zwierząt domowych • 43% (236/541) nie miało żadnych zwierząt • 40% (314/541) miało psa lub kota oraz ewentualnie inne zwierzęta • 17% (91/541) miało inne gatunkizwierząt, ale nie miało psa ani kota
Wyniki - niespodzianka • Stwierdzono, że wyniki ogólne na skali Typu A są wyższe u posiadaczy zwierząt niż u osób ich nie-posiadających. Może to wynikać z faktu, że nie ma pełnego obrazu osobowości typu A. Ale np. koncepcja, że osoby z osobowością typu A prowadzą “zajęty” tryb życia i zawsze muszą mieć coś do zrobienia, pasuje do obrazu osoby posiadającej zwierzę domowe.
Wyniki • Respondenci mieszkający z małymi dziećmi mieli raczej inne zwierzęta, niż psy lub koty, osoby mieszkające ze starszymi dziećmi lub tylko z partnerem mieli częściej psy lub koty (mniej więcej po równo). Osoby samotne raczej nie miały żadnego zwierzęcia.
Wyniki - niespodzianka • Brak różnic w stylu życia u posiadających i nieposiadających zwierzęta domowe (palenie, picie, członkostwo w klubach..). Wyjątek stanowi liczba wypalanych dziennie papierosów – większa u posiadających zwierzęta niż u nieposiadających.
Choroba Alzheimera • Dane U.S. Congress, 1987 – choroba Alzheimera (AD) jest piątą główną przyczyną inwalidztwa oraz czwartą przyczyną śmierci w USA. AD upośledza szerokie spektrum funkcji poznawczych: pamięć, język, wydawanie opinii oraz myślenie abstrakcyjne (American Psychiatric Association, 1987).
Choroba Alzheimera • Osoby z AD mogą żyć od 7 do 20 lat po zdiagnozowaniu choroby (Katzman & Jackson, 1991) i wymagają w znacznej mierze opieki medycznej (Brody, Lawton, & Liebowitz, 1984). Ważne jest aby maksy-malnie poprawić jakość życia tych chorych. • Trudności chorych z AD w porozumiewaniu się z innymi (Lee, 1991) W miarę postępu choroby, pacjenci coraz mniej czasu spędzają na komunikacji z innymi (Kongable, Stolley,& Buckwalter, 1990).
Choroba Alzheimera • Upośledzenie funkcji poznawczych powoduje trudności ze zrozumieniem informacji, co może prowadzić do wzburzenia i stresu, które to po skumulowaniu zawsze przynoszą katastrofalne skutki (Lee, 1991). Komunikacja i stres są ze sobą powiązane – mniejszy stres związany jest ze zwiększoną zdolnością do porozumiewania się, a zwiększona komunikacja ze zmniejszonym poziomem stresu (Hall & Buckwalter, 1987; Mace & Rabins, 1991).
Cel badania • Badanie miało na celu ocenę wpływu krótkotrwałego kontaktu chorych z psem na socjalizację i fizjologiczne wskaźniki stresu, • zmiana zachowań społecznych przy obecności psa miała mieć wpływ na demencję pacjentów.
Cel badania • 25 badanych (dane 22 mogły być użyte do analizy zmiennych społecznych, 21 do analizy zmiennych fizjologicznych), z ośrodków długoterminowej opieki w środkowych Stanach. • Osoby badane – musiały posiadać zdolność do siedzenia na krześle lub fotelu, nie być uczulone na psa, zgoda formalna od prawnych przedstawicieli i ustna akceptacja od badanych. Zgoda Komisji Etycznej (Institutional Review Board).
Pomiar • Zmienne zależne to: zmienne interakcji społecznej: werbalizacja, spojrzenia, uśmiech, kierowanie się w stronę bodźców, kontakt dotykowy, pochwały, serdeczność, czas odpowiedzi oraz zmienne fizjologiczne: częstość uderzeń serca, skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi, średnie ciśnienie tętnicze i temperatura skóry. Skala demencji Burke’a była stosowana do oceny stopnia upośledzenia w związku z AD. Dane demograficzne: płeć, wiek, lata zdiagnozowanej choroby Alzheimer’a, miesiące spędzone w domu opieki, inne rozpoznania medyczne oraz obecnie stosowane leki.
Pomiar • W badaniu 10 mężczyzn i 12 kobiet, • średni wiek 77,9 (62-96), • średnio 10,1miesiąca w domu opieki (2-29), • zdiagnozowana AD średnio od 3,9 lat (1-11), • wyniki demencji na skali Burke’a 21,8 (4-34).
Wyniki • Stwierdzono istotne statystycznie różnice przy obecności psa dla następujących zmiennych: częstość uśmiechu, kontakt dotykowy, spojrzenia, serdeczności i pochwał oraz długość trwania kierowania się w stronę bodźca, uśmiechu, kontaktu dotykowego i spojrzeń.
Dyskusja • Obecność psa miała dodatni wpływ na zwiększenie komunikacji niewerbalnej – wzrost spojrzeń, uśmiechu, kontaktu dotykowego i serdeczności. Spojrzenia i uśmiechy mogą być uważane za wskaźniki przyjemności i zainteresowania, podczas gdy dotyk jest ważnym aspektem komunikacji.
Dyskusja • Wyniki badania sugerują, że powinno się stosować w terapii pacjentów z chorobą Alzheimer’a zwierzęta domowe. Terapia z użyciem zwierząt zalecana jest w sytuacji, gdy konieczne jest usprawnienie zmysłów, poprawa komfortu chorych, zwiększenie komunikacji poprzez dotyk. Zastosowanie zwierząt w terapii chorych na AD jest łatwą do wprowadzenia interwencją, która zaspokaja potrzebę komunikacji, jak również potrzebę kontaktu fizycznego.