1 / 5

Wybór Patrona Szkoły

Wybór Patrona Szkoły. Henryk Dietel.

eydie
Télécharger la présentation

Wybór Patrona Szkoły

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. WybórPatrona Szkoły Henryk Dietel

  2. Heinrich (Henryk) Dietel, urodził się 1838 r. Był absolwentem politechniki w Dreźnie i dyrektorem przędzalni w Werdau (Saksonia). W 1878 r. przybył do Sosnowca i założył pierwszą w Królestwie Polskim przędzalnie wełny czesankowej. W jego zakładzie w dwa lata po założeniu pracowało już 6000 osób. W pobliżu powstał neobarokowy pałac otoczony parkiem. Z czasem wybudował również kościół ewangelicko-augsburski i budynek dyrekcji. Z jego inicjatywy na przełomie lat 80. i 90. XX w. powstało osiedle robotnicze. W 1889 r. utworzył początkową Szkołę Aleksandryjską z sześcioma oddziałami. Był również założycielem siedmioklasowej Sosnowieckiej Szkoły Realnej (1894), dla której w cztery lata później ufundował okazały gmach. Wpółfinansował również budowę obu sosnowieckich cerkwi i kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zmarł w 1911 r., pochowany został we własnym mauzoleum, które znajduje się na cmentarzu ewangelickim.

  3. Dietel, znany jako właściciel pierwszej przędzalni wełny czesankowej w Sosnowcu, przybył wraz z żoną z Saksonii pod koniec XIX wieku. Wykorzystując sprzyjające warunki gospodarcze oraz przygraniczne położenie tego miejsca, uruchamia swoją fabrykę, która staje się jednym z czołowych zakładów działających na terenie Zagłębia Dąbrowskiego. W okresie zaborów Królestwo Polskie graniczyło z Niemcami i Austro-Węgrami, co niewątpliwie był czynnikiem stymulującym rozwój gospodarczy i handel na tym terenie. Również sam Dietel znacznie przyczynił się do przeobrażeń w charakterze tego miejsca, które najpierw funkcjonowało jako wieś, następnie jako osada przemysłowa, a od 1902 r. Sosnowiec uzyskał prawa miejskie. Był też właścicielem neobarokowego pałacu urządzonego z przepychem i wyrafinowanym smakiem, otoczonego neoromantycznym parkiem. W swojej rozległej działalności nie zapomniał również o edukacji, stąd dotąd nowe na tym terenie inicjatywy jak rozwój szkolnictwa. Początkowo utworzona w 1889 r. Szkoła Aleksandryjska z sześcioma oddziałami, a w 1894 r. siedmioklasowa średnia Szkoła Realna, mająca status placówki rządowej z rosyjskim językiem wykładowym. Dietel stworzył też lokum dla kadry pracowniczej, a dla młodzieży uczącej się internat. Oprócz tego był współfundatorem obu cerkwi powstałych na terenie Sosnowca oraz pomysłodawcą stworzenia w jednej z hal fabrycznych kościoła ewangelicko-augsburskiego. Faktem godnym odnotowania jest to, że jego żona Klara, była dla niego dużym wsparciem i utwierdzała go w jego rozległych poczynaniach. Sama zajmowała się ogrodnictwem, co stało się też wizytówką rodu oraz organizowaniem przyjęć, ale nie stroniła też od innych domowych prac. Na wystawie jest przedstawiony jej portret oraz wspólne zdjęcie małżonków

  4. Pierwsze plany budynku powstają w latach 80. XIX wieku, a sygnowane były przez Waligórskiego. Ostateczny projekt powstał w 1890 roku. Około roku 1900, wraz z pracami wykończeniowymi pałacu, powstaje założenie parkowe otoczone murem, z oranżerią i elementami małej architektury. Pałac wchodził w skład zespołu patronackiego, wraz z parkiem, zabudową dawnej fabryki, osiedlem robotniczym, a także kościołem ewangelickim.

  5. Jako rezydencja rodowa Dietlów pałac funkcjonował do roku 1945. W styczniu tegoż roku zajęty został przez komendaturę radziecką NKWD miasta na jej potrzeby. Wówczas wiele fragmentów pałacu oraz wyposażenie zostało zniszczonych. Do 1997 roku siedziba Szkoły Muzycznej. Od 1997 budynek znalazł się w rękach prywatnych. Od tego samego roku rozpoczęły się prace związane z renowacją budynku.

More Related