ABRAHAM

1. ABRAHAM

2. Ojcem Abrahama był Terach. Wierzył on w wiele bóstw. Natomiast Abraham stał się monoteistą, pozostającym w bliskich kontaktach z Bogiem. Poprzez wizje i sny prorocze nastąpił rozwój duchowy Abrahama, dzięki temu stał on ojcem całej wierzącej ludzkości.

3. Terach wraz z synami mieszkał w Urchaldejskim. Zdecydował się on opuścić wraz z rodziną, dotychczasowe miejsce pobytu. „Terach, wziąwszy ze sobą swego syna Abrama, Lota – syna Harana, czyli swego wnuka i Saraj, swą synową, żonę Abrama, wyruszył z nimi z Ur chaldejskiego, aby się udać do kraju Kanaan”.

4. "Pan rzekł do Abrama: Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród. Abram udał się w drogę, jak Pan mu rozkazał, a z nim poszedł i Lot". Abraham był posłuszny Bogu, zaufał Mu i powierzył się Jego kierownictwu. Postawa Abrahama wskazuje na jego wiarę, na zawierzenie Bogu. Jest on znakiem wiary, a jego wędrówka do ziemi Kanaan stanowi pewien symbol.

5. Apostoł Paweł, przedstawiając bohaterskie przykłady wiary, tak pisze o Abrahamie: "Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, która miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie.„ Dzięki tej wierze żona Abrahama, Sara, mimo podeszłego wieku urodziła syna, Izaaka.

6. Abraham zawierzył obietnicy Boga, że będzie miał liczne potomstwo. I tę wiarę Bóg poczytał mu jako zasługę. Z chwilą urodzenia Izaaka zaistniała możliwość spełnienia obietnicy, której Abraham zawierzył. Tymczasem Bóg powiedział mu: „Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jak ci wskażę”.

7. Abraham wykazał całkowite posłuszeństwo Bogu. Był gotów złożyć w ofierze syna Izaaka. Bóg jednak poddał Abrahama tylko próbie, doświadczał i badał czy jest on bogobojny, czy jest gotów do oddania Bogu wszystkiego. Nie chciał natomiast ofiary z ludzi. W tym opowiadaniu autor natchniony zamierzał przedstawić zachowanie człowieka w chwilach kryzysu i próby. Abraham wykonuje wszystko, co Bóg mu polecił pomimo tego, że żądanie Boga było dla niego niezrozumiałe.

8. Nie stracił on zaufania do Boga. Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza: "Przez wiarę człowiek poddaje Bogu całkowicie swój rozum i swoją wolę. Całą swoją istotą człowiek wyraża przyzwolenie Bogu Objawicielowi. Pismo święte nazywa odpowiedź człowieka objawiającemu się Bogu „posłuszeństwem wiary"

9. Wzorem takiego posłuszeństwa jest Abraham. Jego posłuszeństwo stało się wskazaniem dla wszystkich ludzi. Także obecnie ludzie wierzący nie są wolni od różnych doświadczeń, trudności i zwątpień. Zawsze jednak, gdy przyjdą takie doświadczenia trzeba zaufać Bogu.

10. Tak jak kiedyś Abraham, również teraz Bóg powołuje ludzi do swej służby. Trzeba odpowiedzieć Mu na to powołanie z pełnym zaufaniem, każdego dnia powtarzać swoje "tak" Bogu. Pełnienie woli Jego powinno stać się celem życia człowieka wierzącego. Wszystko, co nas spotyka, trzeba widzieć w kontekście miłości Boga. Wierzyć, znaczy bowiem identyfikować się z Bogiem, który jest Miłością

12. Koniec Wykonały: Natalia Dembińska Nikola Krasińska Kl. IV b