1 / 94

Prezentacja Informatyczno Matematyczna

Prezentacja Informatyczno Matematyczna. Dawid Sobieraj Piotr Porębski. Wyjście. ( Informacje przydatne od gimnazjum w górę ). Opiekun: Renata Puchała . Techniczne Zakłady Naukowe w Częstochowie. Dodawanie, mnożenie, dzielenie potęg. Definicja potęgi:

jerod
Télécharger la présentation

Prezentacja Informatyczno Matematyczna

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Prezentacja Informatyczno Matematyczna Dawid Sobieraj Piotr Porębski Wyjście ( Informacje przydatne od gimnazjum w górę ) Opiekun: Renata Puchała Techniczne Zakłady Naukowe w Częstochowie

  2. Dodawanie, mnożenie,dzielenie potęg Definicja potęgi: Potęgowaniem nazywamy wielokrotne przemnożenie liczby przez nią samą Liczba a jest podstawą potęgi i b jest wykładnikiem. A jak mnożyć/dzielić potęgi o tym samym wykładniku ? Mnożenie i dzielenie potęg o tym samym wykładniku: Podczas mnożenia (dzielenia) potęg o tym samym wykładniku podstawy mnożymy (dzielimy), a wykładnik pozostaje ten sam:

  3. Dodawanie, mnożenie,dzielenie potęg Mnożenie i dzielenie potęg o tej samej podstawie: Podczas mnożenia (dzielenia) potęg o tej samej podstawie, podstawa pozostaje bez zmian, a wykładniki dodajemy (odejmujemy). Przy dzieleniu dodatkowo a nie może być równe 0. Jak widać takie działanie jest wyjątkowo proste.

  4. Podstawy Linuxa Podstawowe komendy shell’a ( Konsoli ) Kilka kroków dla początkujących użytkowników linuxa ( Ubuntu ) Część dalsza podstaw konsoli Linuxa.. Programowanie język bash

  5. Podstawy Linuxa Programowanie w Bashu : jest to podstawa użytkowania Linuxa. Skrypty powłoki powinny zawierać w pierwszej linii informacje o swojej zawartości, tzw. ścieżkę do interpretera powłoki, np. #!/bin/bash Komentarze rozpoczynają się znakiem "#" - hash (nie licząc sekwencji "#!" występującej na początku skryptu), komentarze można dodawać inline - czyli w jednej linii z poleceniami, np. #!/bin/sh # to jest komentarz

  6. Podstawy Linuxa Przykład najprostszego skryptu o nazwie pliku hello.sh wypisującego napis "Helloworld": #!/bin/sh Echo ”Helloworld’’ Uruchamianie skryptu odbywa się poprzez wpisanie w konsoli: shhello.sh( shnazwapliku ) Jak w każdym języku programowania, tradycją jest napisanie prostego programu HelloWorld.Tak też o bashu nie możemy zapomnieć 

  7. Podstawy Linuxa Język bash, jest bardzo podobny do języka c++.Który również opisałem w tej prezentacji. Różni się jedynie tym, iż można w nim użyć komend shella ( Konsoli ). Wyświetlamy tekst za pomocą echo, tworzymy instrukcje warunkową za pomocą if .Pętli za pomocą while itd. Tak więc nie będę umieszczał ponownie fragmentów prezentacji które już są.Zalecam przejście TUTAJ ,W przypadku chęci zdobycia informacji o budowanie funkcji, pętli itd..

  8. Podstawy Linuxa Chciałem również pokazać swoje dwa skrypty: #!/bin/bash # Pobieramy listepakietow, nastepnie dokonujemy aktualizacji # Parametr -y akceptuje wszystkie pytania apt'a apt-getupdate && apt-get -y upgrade # Loguje informacje o dokonaniu aktualizacji systemu. time=`date` echo $time ----> Wykonano aktualizacje systemu. >> /mnt/dysk3/internet.log #Usuwam zbedne pakiety oraz pobrane paczki .deb apt-get -y autoclean apt-get -y autoremove # Koniec :-) Dzięki niemu, nasz komputer będzie się automatycznie aktualizował.

  9. Podstawy Linuxa KOD: #!/bin/bash ( ping -c1 wp.pl ) # Możemy wybrać zamiast wp.pl, całkiem inny adres na którym ma być sprawdzany ping. if [ "$?" -eq "2" ]; then echo "internet nie dziala!" # Dostajemy informacje iż internet nie działa. iwconfig wlan0 essid X &amp; /etc/init.d/networking restart # Wpisujemy komendy jakie mają być wykonane. time=`date` echo $time " << --brak dostępu do internetu" >> /mnt/dysk3/internet.log # Miejsce gdzie ma być zapisywany log ! else echo "Internet dziala" Fi Natomiast dzięki temu, podczas awarii/rozłączenia z siecią.Skrypt podłączy nas z powrotem do naszego nadajnika.

  10. Podstawy Linuxa Dziękuje za przeczytanie działu Podstawy Linuxa. Myśle że ta garstka informacji którą tutaj zamieściłem pomoże w użytkowani nowego systemu jakim jest Linux. Linux wcale nie musi być zmorą, i utrapieniem naszego życia. I wcale nie oznacza to iż Windows jest łatwiejszy w obsłudze. Warto pomęczyć się na starcie, przy czym powiększyć swoją wiedze informatyczną. Dziękuje.

  11. Podstawy Linuxa Podstawowe pojęcia: Polecenie w Linuksie są to programy napisane w różnych językach programowania C, C++, Perl, Awk lub innych. Stanowią one pewny pośrednik między jądrem systemu a użytkownikiem. Powłoka systemowa to specjalny program będący pośrednikiem między systemem a użytkownikiem. Zawiera ona wbudowane polecenia, dzięki którym życie staje się prostsze. Istnieje kilka popularnych powłok: bash, ash, csh. Najpopularniejszą jest bash, która jest dołączana jako domyślna powłoka w wielu dystrybucjach.

  12. Podstawy Linuxa Historia poleceń znajduje się w pliku .bash_history. Dzięki temu w powłoce bash mamy możliwość przy pomocy strzałek góra - dół odtwarzać wcześniej wydane polecenia. ( Wielu początkujących crakerów [włamywaczy komputerowych] zapomina o istnieniu tego pliku. ) Pomoc w środowisku konsoli: Pracując w Linuksie w trybie konsoli mamy do dyspozycji kilka źródeł pomocy o programów: dokumentacje w katalogu opisów, strony pomocy systemowej man, strony pomocy info oraz opcje --help w prawie każdym programie.

  13. Podstawy Linuxa Apropos Często jednak mamy problem: jakie komendy są związane z danym tematem? I tutaj przychodzi nam z pomocą polecenie apropos wyszukujące właśnie wśród dostępnych tematów manuala tematy związane. Interesujący nas temat podajemy jako parametr. [nobody@localhostbin]$ aproposremove | grepdirector cleanlinks (1x) - removedanglingsymboliclinks and emptydirectories mrd (1) - remove an MSDOS subdirectory rm (1) - removefilesordirectories rmdir (1) - removeemptydirectories

  14. Podstawy Linuxa Konsola i pomocne skróty klawiszowe: Konsola to mimo wszystko najpopularniejszy sposób konfigurowania systemu. Początki Linuksa wywodzą się z Uniksa, więc nie powinno dziwić, iż posiada on bardzo wygodną powłokę bash.Jednym z elementów uprzyjemniających pracę z konsolą są skróty klawiszowe. Klawisze Shift + Page Up i Shift + PageDown pozwalają przewijać zawartość obecnego ekranu ukazując to co było na nim przed chwilą.Automatyczne dokończenie nazwy polecenia uzyskamy naciskając klawisz TAB. Jeżeli powłoka nie jest wstanie samodzielnie dokończyć nazwy polecenia ponownie naciśnięcie TAB spowoduje wyświetlenie listy dostępnych możliwości. Po historii poleceń poruszamy się klawiszami Strzałka Góra i Strzałka Dół, natomiast kombinacja CTRL + R pozwala wyszukać w historii poleceń komendy wcześniej już wykonanej (co zwalnia nas z ponownego jej wpisywania). Jeżeli natomiast chcemy przerwać działanie programu to w większości przypadków uda nam się to dzięki kombinacji CTRL + C. Sam proces możemy zatrzymać naciskając CTR + Z.

  15. Podstawy Linuxa Strumienie i przetwarzanie potokowe, idea i ich zastosowanie: Każdy program pracujący w konsoli ma trzy strumienie: wejściowy, wyjściowy oraz błędów. Standardowe wejście to konsola, wyjście oraz wyjście dla błędów to ekran monitora. Pozwala to w wygodny sposób kierować strumieniami komunikatów a także układać polecenia w ciągi, co pozwala tworzyć nawet skomplikowane polecenia. Strumień wyjściowy możemy przekierować korzystając z znaku >.Pozwala to w łatwy sposób np. zapisać dane do pliku. Przykład: zapiszmy wszystkie pliki z obecnego katalogu do pliku spis.txt. ls > spis.txt

  16. Podstawy Linuxa Strumień wejściowy zmieniamy z domyślnej klawiatury dzięki '<'. Przydatne jest to w przypadku, gdy chcemy przekazać dane zapisane w pliku do skryptu czy polecenia. Przykład: Policzmy ile jest plików zapisanych w poprzednim przykładzie. wc -l < spis.txt Standardowy strumień błędów aplikacji możemy przekierować używając znaku '2>'. Dzięki temu możemy łatwo zapisać błędy np. do pliku. Przykład: błędy z programu ls zapiszemy do pliku bledy.txt. lsbledny_katalog 2> bledy.txt

  17. Podstawy Linuxa Struktura katalogów w Linuksie: Podstawowym katalogiem w hierarchii jest katalog / czyli root (ang. korzeń). Od niego wywodzą się wszystkie dalsze. Ma to na celu wprowadzenie pewnego porządku. Każdy katalog w katalogu głównym ma swoje historyczne i praktyczne umotywowanie, opis lokalizacji znajdziesz na następnym slajdzie. Zapraszam.

  18. Podstawy Linuxa /boot do 10 MB podstawowe programy potrzebne do uruchomienia systemu /bin średnio 7 MB podstawowe programy użytkowe dostępne dla każdego użytkownika udostępniane przez system, /dev 0 MB (katalog specjalny) pliki specjalne urządzeń: dysków, drukarek, terminali, konsoli itp. /etc ok. 10 - 20 MB dane systemowe i pliki konfiguracyjne systemu i plików (np. pliki haseł), /home min. 20 MB / użytkownik katalog domowy użytkowników /lib binarne biblioteki programów (także moduły jądra) /opt katalog dla oprogramowania nie pochodzącego z dystrybucji /proc 0 MB (katalog specjalny) wirtualny system plików, pozwala się komunikować w łatwy sposób z jądrem systemu CD dalej..

  19. Podstawy Linuxa /root prywatny katalog administratora systemu /sbin do 10 MB programy do administracji systemem dostępne tylko dla administratora /tmp pliki tymczasowe różnych programów /usr od 50 MB do kilku GB różne programy użytkowe, pliki nagłówkowe i biblioteki, dokumentacja systemu itp. /var od 20 MB pliki tymczasowe systemu: logi z pracy systemu, poczta użytkownika, strony www, pliki baz danych itp.. Informacje o samym sobie: Zalogujmy się najpierw do sytemu. Po wpisaniu swojego identyfikatora oraz hasła zobaczymy znak zachęty $ (znak # standardowo jest wyświetlany dla konta administratora).

  20. Podstawy Linuxa [nobody@localhostnoe]$ Sprawdźmy teraz jako kogo rozpoznaje nas system. Uczynimy to przy pomocy whoami [nobody@localhostnoe]$ whoami Nobody Następnie, dzięki poleceniu groups, zobaczmy do jakich grup należymy: [nobody@localhostnoe]$ groups nobody fileshare1 lp Dalej o .. Informacje o systemie dostępne dla zwykłego użytkownika

  21. Podstawy Linuxa Informacje o systemie dostępne dla zwykłego użytkownika: Czas poznać nazwę komputera i domeny. Pierwszą możemy poznać dzięki komendzie hostname. [nobody@localhostnoe]$ hostname localhost.localdomain Natomiast domeny dzięki domainname [nobody@localhostnoe]$ domainname Localdomain Tak więc, wiecie już jak sprawdzić większość interesujących elementów, w Linuxie. Zapraszam dalej do krótkiego poradnika o programowaniu w powłoce bash.

  22. Podstawy Linuxa addusernazwa_konta - założenie nowego konta cal - wyświetla kalendarz na bieżący miesiąc catnazwa_pliku - wyświetla zawartość pliku cd - polecenie analogiczne jak w systemie MS-DOS. chmod u/g/o/a +/- r/w/x plik/katalog - polecenie służące do zmiany praw dostępu do plików i katalogów - właściciela określia się za pomocą liter: u - właściciel, g - grupa, o - inni użytkownicy, a - wszyscy

  23. Podstawy Linuxa - prawa określa się następująco:r - zezwolenie na odczyt, w - zapis, x - uruchomienie Innymi sposobem ustawiania praw dostępu to ustawianie ich za pomocą liczb ósemkowych. Cyframi od 0-7 ustawiamy odpowiednio: 0 to ( --- ) brak praw dostępu 1 to ( --x ) wykonywanie 2 to ( -w- ) zapis 3 to ( -wx ) zapis i wykonywanie 4 to ( r-- ) odczyt 5 to ( r-x ) odczyt i wykonywanie 6 to ( rw- ) odczyt i zapis 7 to ( rwx ) odczyt, zapis, wykonywanie Wydając polecenie chmod podajemy 3 liczby, które oznaczają w kolejności: prawa dostępu właściciela, grupy i innych.

  24. Podstawy Linuxa chownnowy_właściciel plik/katalog - polecenie zmiany właściciela pliku lub katalogu chgrpnowa_grupa plik/katalog - polecenie zmiany grupy pliku lub katalogu clear - czyszczenie ekranu cmp plik1 plik2 - porównuje zawartość dwóch plików cp - kopiuje pliki i katalogi date - wyświetla bieżącą datę df - sprawdza wolne miejsce na dysku diff plik1 plik2 - stwierdza, czy między zawartością dwóch plików występują różnice . du - informuje o wielkości poszczególnych katalogów echo - wyświetla podany tekst kill - kończy pracę danego procesu lastnazwa_użytkownika - wyświetla logi użytkownika

  25. Podstawy Linuxa ln -s nazwa_katalogunazwa_łącza – tworzy łącze symboliczne (tzw. link) ls - wyświetla zawartość katalogu mail - wysyła i odbiera pocztę man - pomoc na wszelkie tematy - np.: manls - pokaże nam pomoc na temat polecenia ls mkdir - tworzenie katalogu mv - zmiana nazwy pliku lub jego przeniesienie rmdir - usuwanie katalogu passwdnazwa_konta - ustawienie hasła dla konta rm - usunięcie pliku rm -f nazwa_katalogu – usuwanie katalogu wraz z podkatalogami bez potwierdzenia rpm -q | część_nazwy_pakietu – sprawdza czy jest zainstalowany dany pakiet RPM shutdown - restartuje komputer wall - przesyła komunikaty do wszystkich użytkowników who - lista użytkowników w - jak wyżej, jednak informacje są dokładniejsze

  26. Podstawy Linuxa Jest to większość dostępnych komend do konsoli.W różnych dystrybucjach mogą ulec one zmianie.Jednak myślę że zdarza się to raczej nieczęsto. Aby użyć tzw. Help do komendy należy wpisać Man komenda. Myślę że to wszystko, zapraszam dalej 

  27. Podstawy Linuxa Na pewno zastanawiacie się, jaką korzyść daje użytkowanie systemu Linux.Wiele ludzi podaje jako zaletę iż jest on darmowy.Oczywiście zgadzam się z tym jest to duży atut. Dodatkowo systemy Linux są bardziej stabilne,od tych z rodziny Windows. Na samym początku chciałbym pokazać jak obsługiwać dosyć popularny wśród początkujących system - Ubuntu. Samej instalacji systemu nie opisuje,jest to proste i każdy powinien sobie z tym poradzić. [ Podczas instalacji „wyklikujemy” poszczególne ustawienia ]

  28. Podstawy Linuxa Tuż przed instalacją systemu zaleca się sciągnięcie na pendrive'a albo inne urządzenie przenośne pakietu UbuDSL. Dzięki niemu użytkownicy np. Neostrady TP w łatwy sposób skonfigurują swoje połączenie internetowe. . Gdy już jesteśmy po udanej instalacji naszego nowego systemu kopiujemy plik odpowiedzialny za pakiet UbuDSL do naszego katalogu domowego i klikamy na niego dwukrotnie. Jeśli wszystko zainstalowało się poprawnie przechodzimy do System --> Administracja --> UbuDSL - konfiguracja połączenia. Wybieramy jako kraj Polska oraz usługodawcę internetowego i we wskazanych polach wpisujemy nasz login i hasło. Klikamy Dalej i zostajemy poproszeni o podłączenie modemu. Gdy urządzenie zostanie zweryfikowane musimy wrzucić do napędu naszą płytkę instalacyjną z Ubuntu aby zostały zainstalowane pakiety developerskie. Po tej czynności należy zrestartować nasz system. Gdy już ujrzymy pulpit klikamy na Programy --> Internet --> Aplet UbuDSL i na górnej belce zobaczymy okrągłą zieloną ikonkę, która obwieści, że połączenie zostało nawiązane

  29. Podstawy Linuxa Gdy już zainstalujemy system, czas konfiguracji sieci. Teraz wszystko zależne od tego czy mamy Internet od neostrady [modem] czy dostajemy go drogą kablową/wifi.W przypadku opcji drugiej sprawa wygląda równie prosto co instalacja.Wystarczy wyklikać, odpowiednie ustawienia w menadżerze sieci. [ Kliknij aby dowiedzieć się jak skonfigurować połączenie z neostradą. ] Kiedy mamy już aktywne połączenie z Internetem możemy zabrać się za usuwanie niepotrzebnych aplikacji i doinstalowanie nowych. Przechodzimy więc do Programy --> Akcesoria --> Terminal.

  30. Podstawy Linuxa Dla wygody wpisujemy sudo -i po czym wpisujemy hasło naszego użytkownika. Jesteśmy teraz zalogowani na roota więc mamy pełne prawa (root-tzw. superużytkownik). Wiele wbudowanych programów ma swoje lepsze odpowiedniki, które zainstalujemy poprzez Terminal. Standardowym odtwarzaczem muzycznym jest Rhythmbox. Istnieje jednak lepsza aplikacja do odtwarzania plików audio. Tak więc w konsoli (czyli w terminalu) wpisujemy sudoapt-getremoverhythmboxdzięki czemu usuniemy zbędny program. Następnie wklepujemy polecenie sudoapt-getinstallamarok, które zainstaluje nasz nowy player do muzyki.

  31. Podstawy Linuxa Nowo zainstalowany program znajduje się w Programy --> Dzwięk i obraz --> Amarok. Aby mieć możliwość obsługi plików mp3 próbujemy włączyć jakiś plik muzyczny za pomocą Amaroka. Wyskoczy nam komunikat, w którym klikamy Install MP3 Support. System sam zainstaluje potrzebny pakiet za pomocą Synaptica i po restarcie Amaroka mamy już możliwość słuchania naszej ulubionej muzyki.  Muzyke już mamy co dalej ?

  32. Podstawy Linuxa Zapewne wielu z użytkowników internetu przyzwyczaiło się do programu Gadu-Gadu. Oczywiście Ubuntu oferuje jego zamiennik. Lecz najpierw usuniemy zbędny komunikator Pidgin. W terminalu wpisujemy sudoapt-getremove pidgin i już pozbyliśmy się zbędnej aplikacji. Następnie wklepujemy polecenie sudoapt-getinstallkadui po ściągnięciu odpowiednich repozytoriów możemy cieszyć się wspaniałym komunikatorem. Tak więc komunikator za nami.Czas na ulubione filmy i seriale.

  33. Podstawy Linuxa Jednym z najlepszych odtwarzaczów do filmów jest MPlayer. Instalujemy go poleceniem sudoapt-getinstallmplayer. Skoro mamy już czym odtwarzać pliki filmowe warto zatroszczyć się o odpowiednie kodeki. Instalujemy je poleceniem sudoapt-getinstall w32codecs (dla komputerów z procesorem 32-bitowym) i sudoapt-getinstall w64codecs (dla procesorów 64-bitowych). Jak narazie nasz system obsługuje tylko standardowe formaty jak avi czy mpeg a co z RMVB? W kolejnym punkcie pokażę jak umożliwić odtwarzanie owego formatu.

  34. Podstawy Linuxa Ściągamy stąd odpowiednią paczkę. Np. dla Ubuntu 8.10 32bit będzie to Linux x86 20071007. Jeśli mamy ten plik na pulpicie klikamy na niego prawym klawiszem myszy i wybieramy Otwórz za pomocą Menadżer archiwów. Następnie dajemy Extract i jeszcze raz Extract. Po tej czynności przechodzimy do Programy --> Akcesoria --> Terminal i wpisujemy: cd pulpit cd essential-20071007 sudocp * /usr/lib/codecs Po tej czynności możemy się cieszyć obsługą plików RMVB.

  35. Podstawy Linuxa Wypakowywania plików RAR jest dość potrzebne w codziennym używaniu komputera. Aby mieć takową możliwość w Ubuntu przechodzimy do terminala i wpisujemy sudoapt-getinstallrar. Od tej pory nasz Menadżer archiwów poradzi sobie z plikami o rozszerzeniu RAR. Po tej żmudnej pracy można trochę oczyścić naszego Linuxa. W terminalu wpisujemy sudoapt-getcleanoraz sudoapt-getupdate. ( Pozwoli to na oczyszczenie system z zbędnych paczek programów które instalowaliśmy )

  36. Podstawy Linuxa Aby uatrakcyjnić efekty naszego Ubuntu przechodzimy do System --> Preferencje --> Wygląd --> Efekty wizualne i mamy do wyboru 3 konfiguracje. Pierwsza nie zawiera dodatkowych efektów, druga jest dla słabszych komputerów, a 3 posiada cały zestaw estetycznych efektów ale zalecana jest mocna karta graficzna. Jednak co zrobić gdy potrzebna jest nam obsługa poczty przez program a nie przeglądarke ?Na to też jest oczywiście sposób.

  37. Podstawy Linuxa Świetnym jej klientem jest MozillaThunderbird. Zanim go zainstalujemy usuniemy wbudowaną aplikację. W terminalu wydajemy polecenie sudoapt-getremoveevolution. Następnie wklepujemy sudoapt-getinstallthunderbird. Oczywiście podam na przykładzie (mail w Wirtualnej Polsce) jak skonfigurować konto w tym programie. Gdy go włączymy mamy do wyboru okno z kilkoma opcjami. Wybieramy pierwszą od góry i klikamy Dalej. Teraz po kolei wypełniamy pola nazwą użytkownika itp. W przypadku wyboru serwera wpisujemy w pola: pop3.wp.pl smtp.wp.pl i już mamy skonfigurowane nasze konto pocztowe.

  38. Podstawy Linuxa Jeśli znużyło nas ciągłe wpisywanie nazwy użytkownika oraz hasła przy włączaniu PC można to zautomatyzować. Klikamy na System --> Administracja --> Ekran logowania --> Bezpieczeństwo i zaznaczamy Włączenie automatycznego logowania (nie zapomnij wybrać użytkownika poniżej). Myślę że po przeczytaniu, krótkiego poradnika który właściwie opisywał jak przerobić Linuxa tak by odpowiadał Windowi jesteście przekonani do dalszej pracy z tym systemem. Zapraszam więc dalej.

  39. Programowanie wsadowe Zacznijmy od tego czym jest batch, Jest on jednym z języków programowania,- Działa tylko na systemach Windows. Dzięki niemu możemy utworzyć programy w których zawrzemy proste oraz zawansowane polecenia dla naszego komputera. Łatwo można sie go nauczyć, o czym zaraz sie przekonacie.

  40. Programowanie wsadowe Zacznijmy od tego czym jest batch, Jest on jednym z języków programowania,- Działa tylko na systemach Windows. Dzięki niemu możemy utworzyć programy w których zawrzemy proste oraz zawansowane polecenia dla naszego komputera. Łatwo można sie go nauczyć, o czym zaraz sie przekonacie.

  41. Programowanie wsadowe Nasz pierwszy program! -Witaj Świecie! A teraz pokaże jak napisać nasz pierwszy program w języku batch. Tworzymy dokument tekstowy o dowolnej nazwie, a w nim zawieramy polecenia ( Kod ). Na samym początku wpisujemy: „@echo off” Dzięki temu poleceniu to co wpisujemy w naszym programie, nie zostanie wyświetlone w okienku „MS-DOS’a” Tak więc mamy już pierwszą linijke, przechodzimy więc dalej,dodajemy w następnej linijce „echo HelloWorld”komenda echo służy wyświetlaniu nam napisu. Na samym końcu zawsze piszemy „pause” dzięki temu nasz program sie zatrzyma.

  42. Programowanie wsadowe Kod programu: @echo offecho HelloWorld Pause Aby uruchomić nasz program, musimy zapisać plik tekstowy z rozszerzeniem *.bat ( Plik -> Zapisz jako -> program.bat ) Zmieniamy poniżej liste z dokumentów tekstowych na wszystkie pliki. Pierwszy program już za nami. Przedstawię teraz kilka podstawowych komend, które w późniejszym etapie tworzenia programów mogą nam się przydać.

  43. Programowanie wsadowe • Instrukcja warunkowa: • Wykorzystujemy ją wtedy gdy musimy spełnić jakiś warunek, pod warunkiem istnienia np. pliku • Jak to wygląda w rzeczywistości ? • Chcemy dowiedzieć się czy dany plik istnieje, • Wpisujemy więc if exist plik.txt echo Istnieje. • Jest to jedna możliwość wykorzystania. • Następna to polecenie if not exist plik.txt echo nie istnieje. • Instrukcja warunkowa wygląda dokładnie tak: • If exist plik komenda • If not exist plik komenda

  44. Programowanie wsadowe Etykieta oraz instrukcja GOTO: W sytuacji gdy wykorzystujemy następującą komende: if exist plik.txtcopyplik.txtplik.bak ( Jeśli plik.txt istnieje, tworzy jego kopię pod nazwą plik.bak ) Należy się jednak zastanowić, co wtedy gdy plik.bak już istnieje ? Zostanie w powyższym wypadku nadpisany. Aby rozwiązać ten problem należy użyć etykiety,którą tworzymy w bardzo prosty sposób :nazwa_etykiety Aby się do niej odwołać wystarczy polecenie GOTO nazwa_etykiety

  45. Programowanie wsadowe Jak więc rozwiązać problem ? Używamy poznanej etykiety, oraz odwołania do niej. Skrypt programu powinien wyglądać w ten sposób: @echo off if exist plik.txtgoto kasuj Echo nie ma takiego pliku Goto koniec :usuwaj Echo usuwanie plik.txt … Del plik.txt > nul Echo Wykonano! :koniec

  46. Programowanie wsadowe Druga odmiana instrukcji warunkowej: Istnieje jeszcze inna opcja używania instrukcji warunkowej, dzięki której sprawdzamymożemy sprawdzić czy pliki są jednakowe.Przykład: If ”plik.txt” == ”plik2.txt” komenda Lub If not ‘’plik.txt’’ == ‘’plik2.txt’’ komenda2 Jeśli pliki są równe, wykonana zostanie komenda, jeśli nie są równe zostanie wykonana komenda2.

  47. Programowanie wsadowe Instrukcja CALL: (Call oznacza odwołanie ) Jak łatwo się można domyśleć instrukcja call dotyczy odwoływania innego pliku batchowego. Callplik_wsadowy Podana instrukcja przydaje się w przypadku dużych plików wsadowych, kiedy kilka podfunkcji możemy zapisać w osobnych skryptach. Zyskując tym samym przejrzystość.

  48. Programowanie wsadowe Trzecia odmiana instrukcji warunkowej: Jest to polecenie,iferrorlevelkod_wyjscia komenda If not errorlevelkod_wyjscia komenda Używamy jej do sprawdzenia stanu zakończenia ostatnio wykonywanego programu lub komendy. Będzie nam ona potrzebna do wykonywania funkcji choice.

  49. Programowanie wsadowe Funkcja choice: Używamy jej w przypadku gdy chcemy coś „wybrać” jak sama nazwa wskazuje ( z ang. Wybór ) Składnia polecenia wygląda następująco:choice [/C:ODPOWIEDZI] [/N] [/T:Z.XY] [TEKST] W miejsce odpowiedzi wpisujemy litery po których wcisnięciu zostanie wykonana akcja. Parametr N sprawia iż na ekranie nie pojawi się lista dostępnych odpowiedzi. Parametr T określa w ile czasu ma zostać wybrana odpowiedź. W wypadku przekroczenia czasu zostanie wybrana odpowiedź domyślna. Funkcji choice używamy bezpośrednio z trzecią odmianą instrukcji warunkowej.

  50. Programowanie wsadowe Funkcja choice: Używamy jej wtedy gdy tworzymy np. menu. Jak stworzyć menu? Sprawa całkiem prosta. Wygląda to mniej więcej tak: [ Kod źródłowy ] :Start @echo off Echo -------------------- Menu ------------------- Echo [1.] Uruchom Notatnik Echo [2.] Uruchom kalkulator Echo [3.] Koniec Choice /C:123 /N /T:0, 10 If errorleve 3 goto koniec If errorlevel 2 gotokalulator :notatnik C:\Windows\notepad.exe Goto start :kalkulator Calc Goto Start :koniec

More Related