POWSTANIE LISTOPADOWE 1830-1831

1. POWSTANIE LISTOPADOWE 1830-1831

2. Przyczyny powstania: ·        wydarzenia piętnastolecia istnienia Królestwa Polskiego - zawiedzione nadzieje na pełną niepodległość; nie wywiązanie się Aleksandra I z obietnic powiększenia Królestwa o dawne ziemie polskie; nie przestrzeganie konstytucji i nie tolerowanie liberalnej opozycji (Kaliszanów); ·        wybuch rewolucji w Paryżu (rewolucja lipcowa 1830) - obalenie dynastii Burbonów we Francji; ·        walka o niepodległość w Belgii - walka o obalenie panowania holenderskiego; ·        pogłoski o zbrojnej interwencji Mikołaja I, w ramach Świętego Przymierza (Rosja, Austria, Prusy), we Francji i Belgii - w marszu na zachód miały wziąć udział również pułki polskie - co było niezgodne z konstytucją; ·        zagrożenie aresztowaniem członków sprzysiężenia podchorążych Piotra Wysockiego przyspieszyło decyzję o wybuchu powstania.

3. Skutki powstania: ·        nastanie ciężkiej ery Paskiewicza (patrz: Polska po upadku Powstania Listopadowego); ·        statut organiczny (ograniczenie autonomii Królestwa Polskiego, np. zakaz posiadania przez króla armii); ·        represje wobec uczestników powstania (zsyłki na Sybir, konfiskaty majątków powstańców); ·        zlikwidowanie Uniwersytetu Warszawskiego ·Wielka Emigracja. Sprawa chłopska w czasie powstania: ·        wybuch powstania listopadowego wywołał ogromne zainteresowanie chłopów i wzbudził ich nadzieję na poprawę bytu; udziałowi chłopów w powstaniu sprzeciwił się m.in. gen. Chłopicki, bojąc się przekształcenia powstania w rewolucję społeczną; pomimo wyraźnej odmowy chłopi brali udział w wojnie partyzanckiej choć o lokalnym charakterze;

4. ·powiązanie kwestii narodowej ze społeczną mogło znacznie wzmocnić potencjał narodu i szanse powstania ·        niechętnie do kwestii chłopskiej odnosili się: konserwatyści Czartoryskiego jako reprezentanci dużej własności, liberałowie, prawica Towarzystwa Patriotycznego i Kaliszanie, obawiając się rewolucji ludowej; ·        tylko lewica Towarzystwa Patriotycznego domagała się natychmiastowego oczynszowania, a częściowo nawet uwłaszczenia chłopów. Główne ugrupowania polityczne w powstaniu: ·        obóz arystokratyczny (Czartoryskiego) - godził się na walkę licząc na poparcie mocarstw europejskich; łudził się on, że dojdzie do porozumienia z carem; ·        lewica Towarzystwa Patriotycznego (m.in. Pułaski) - radykałowie, uważali się za szlacheckich rewolucjonistów i domagali się reform w tym także chłopskiej, chcieli chłopów powołać pod broń; ·        prawica Towarzystwa Patriotycznego oraz Kaliszanie - nie chcieli pogłębienia powstania i przekształcenia go w ruch ogólnonarodowy, byli zwolennikami monarchii i ściśle przestrzeganej konstytucji. Europa wobec powstania:stosunek mocarstw Europy do powstania był obojętny lub wręcz nieprzychylny AustriaiPrusy nie zamierzały dla obrony Królestwa ryzykować konfliktu (choćby dyplomatycznego) z carem.Prusy zamknęły swą granicę i zabronił wwozu broni do Królestwa. Austria łudząc Polaków pozorną "życzliwością" pilnie strzegła, aby powstanie nie przerzuciło się na Galicję, potem także zamknęli granicę. Zwolennikiem orientacji na Austrię był Czartoryski;

5. ·        wielkie nadzieje pokładali Polacy we Francji, lecz Francja zmagając się z własną rewolucją, sama zagrożona interwencją Świętego Przymierza, chciała uniknąć zadrażnięć z Rosją; nie pomogła Polakom, chociaż uwikłanie się Rosji w wojnę z Polakami ratowało Francuzów przed rosyjską interwencją; ·Anglia zupełnie obojętnie odniosła się do powstania, potrzebowała rosyjskiej pomocy w stłumieniu powstania w Belgii; ·papież Grzegorz XVI potępił powstanie i uznał polski ruch niepodległościowy za nielegalny i rewolucyjny. Sympatią polskie powstanie darzyła jedynie opiniapublicznai społeczeństwa zachodniej Europy oraz zesłańcy - dekabryści.

6. Moim skromnym zdaniem Piotr Wysocki inicjator powstania listopadowego . Wysocki Piotr (1797-1874), podporucznik, założyciel tajnego sprzysiężenia niepodległościowego, inicjator Powstania Listopadowego. Od 1818 w wojsku Królestwa Polskiego. 1828 jako instruktor w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie założył tajną organizację niepodległościową zwaną potocznie Sprzysiężeniem Wysockiego, w której skład wchodzili podchorążowie i nieliczni przedstawiciele inteligencji warszawskiej. Wobec wykrycia organizacji przez tajną policję i groźby aresztowania, 29 listopada 1830 jej członkowie zdecydowali się na wystąpienie zbrojne, które stało się początkiem Powstania Listopadowego. W czasie powstania walczył w bitwie pod Grochowem (25 lutego 1831), uczestniczył w wyprawie generała Józefa Dwernickiego na Wołyń (kwiecień 1831). Wraz z jego korpusem przekroczył granicę austriacką. Powrócił do Królestwa i walczył w obronie Warszawy (wrzesień 1831). Po kapitulacji stolicy dostał się do niewoli, został skazany na karę śmierci, zamienioną na długoletnią katorgę na Syberii. 1857 powrócił z zesłania.

7. Wykonał:Gracjan Lipiec Głosu udzielili: Marek Majewski Marcin Cedzyński