1 / 7

A morriña do Galego

A morriña do Galego. Había unha vez, fai moito tempo, dous amigos inseparables, Adata e Ulises. Eran tal para cal. Un día, estaban no aeroporto de Ourense para coller un billete ata a lugar máis lonxano da terra para irse de vacacións. Ese lugar chamábase Guarromán, na provincia de Xaén.

joshua
Télécharger la présentation

A morriña do Galego

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. A morriña do Galego

  2. Había unha vez, fai moito tempo, dous amigos inseparables, Adata e Ulises. Eran tal para cal. Un día, estaban no aeroporto de Ourense para coller un billete ata a lugar máis lonxano da terra para irse de vacacións. Ese lugar chamábase Guarromán, na provincia de Xaén. Meu dito, meu feito ala foron

  3. Xa botaran alí uns cantos días cando Adata añorou a Galicia, e reflexionou sobre o que máis lle gustaba da súa terra, Galicia. Pensou nas súas árbores, no seu mar, nas súas praias, e os seus intransitables e frondosos bosques.

  4. De súpeto, os dous sentiron o mesmo sentimento por Galicia e tiveron un desexo incontrolable de voltar, pero tiñan un gran inconvinte: o seguinte voo ata o aeroporto de Ourense non saía ata dentro de un mes, así que tíñanse que resignar con ver fotos de Ourense no ordenador.

  5. Levábamos unhas cantas horas viaxa • Así que tiveron que voltar á súa terra, Galicia. Voltaron nun coche alugado. Era unha viaxe moi longa. Cando viron esta sinal, o virarse, apenas lles causou nostalxia. Tiñan unha gran interese en saber como lle ía aos seus familiares, e pasear polas históricas e bonitas rúas de Ourense.

  6. Levaban unhas cantas horas, eternas, viaxando cando vislumbramos Ourense, pola súa preciosa ponto romana,o seu extrano centro comercial e o ancho ría Miño cos seus paseos. Os dous amigos emocionáronse a ver a súa cidade; Auriensis (cidade do ouro)

More Related