BERNIKLA KANADYJSKA

1. BERNIKLA KANADYJSKA Prezentacje przygotowała: Marlena Jakubiak

2. Garść pytań i odpowiedziSzybkie sprawdzenie wiadomości… • Region biogeograficzny, z którego pochodzi gatunek? • Kraina Nearktyczna. • Obecne rozmieszczenie w Polsce? • Punktowe: Co najmniej 130 stwierdzeń ptaków zalatujących i zimujących, głównie w północnej części kraju. W 2004 r. stwierdzono pierwszy udany lęg gatunku w Gdańsku. Lęgowa para najprawdopodobniej była uciekinierami z ogrodu zoologicznego w Gdańsku-Oliwie. • Liczba stanowisk? • 1-10 • Liczebność? • Nielicznie zalatuje i ostatnio coraz częściej zimuje; być może wyjątkowo przystępuje do lęgów. • Zasiedlane ekosystemy? • Różnego rodzaju zbiorniki wodne, często w terenie zurbanizowanym. • Czy istnieje konieczność zwalczania gatunku? • Tak: W krajach skandynawskich i w zachodniej Europie bernikla kanadyjska jest uznawana za inwazyjny gatunek obcy i zwalczana. W związku z coraz częstszymi obserwacjami osobników zalatujących i zimujących w Polsce, a także wobec stwierdzenia pierwszego udanego lęgu, należy się w najbliższym czasie spodziewać wzrostu liczebności populacji gniazdującej. • Proponowane formy zwalczania? • Berniklę kanadyjską należy wciągnąć na listę gatunków łownych aby nie dopuścić do powstania stabilnej populacji lęgowej w Polsce.

3. Cechy gatunku: Wymiary średniedł. ciała: ok. 45 - 110 cmrozpiętość skrzydeł: do 190 cmwaga: ok. 2,0 - 6,5 kg Brak dymorfizmu płciowego. Głowa i szyja czarne, policzki i podgardle białe. Wierzch, boki i pierś brązowe z drobnymi białymi prążkami, pierś jaśniejsza. Podogonie białe, ogon, dziób i nogi czarne. Biotop: Tundra, bagna w pobliżu morskich brzegów lub preria. Gniazdo: Na ziemi w pobliżu wody. Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 1 - 12 (zwykle 5 do 6 jaj). Jajo jest kremowobiałe o średnich wymiarach 86 x 52 mm i masie 163 g (u B. canadensis canadensis). Jaja europejskich mieszańców średnio ważą 220 g. Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 24 do 30 dni przez samicę, podczas gdy samiec strzeże gniazda. Pisklęta są zagniazdownikami. Usamodzielniają się po 40-86 dniach. Pożywienie: Pokarm roślinny z domieszką zwierzęcego. Zdobywa go głównie na lądzie. Bernikla kanadyjska - duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych. W Europie hodowana w parkach i ogrodach jako ptak ozdobny. Uciekinierzy z niewoli utworzyli populacje na Wyspach Brytyjskich, Skandynawii oraz Europie Zachodniej i na Rugii, być może również na Sardynii i Islandii. Są to mieszańce z przewagą B. canadensis canadensis. Na Nowej Zelandii wprowadzono mieszańce z przewagą B. canadensis maxima. Poszukiwany/Poszukiwana… W czasie wędrówek formuje klucze składające się z dość dużej liczby osobników; w XVII wieku została sprowadzona do Niemiec, gdzie się doskonale zaaklimatyzowała.

4. W żywieniu bernikli kanadyjskich stosujemy w zasadzie te same pokarmy jakie podaje się gęsiom udomowionym. W odchowie piskląt doskonale sprawdza się mieszanka paszowa dla kacząt i gąsiąt oraz rzęsa wodna, którą rzucamy na powierzchnię wody. Możemy także dodać nieco ugotowanych na twardo i posiekanych jajek, rozdrobnionego twarogu, namoczonych w mleku biszkoptów owsianych. Od trzeciego tygodnia do mieszanki paszowej dodajemy namoczone lub skiełkowane ziarno (owies, pszenica). W dalszych tygodniach życia zwiększamy w dawce pokarmowej udział ziarna, by wreszcie przejść w sposób płynny na pokarm osobników dorosłych. Dorosłe ptaki pasą się przede wszystkim trawą, a dodatkowo powinny otrzymywać ziarna zbóż (pszenica, owies, jęczmień, kukurydza), gotowane ziemniaki mieszane z otrębami, namoczony chleb, posiekane młode pokrzywy, mniszek pospolity, strugane buraki pastewne, marchew czy kapustę. Zimą ziarno powinno być podawane w postaci suchej, a pokarmy wilgotne w niewielkich dawkach, takich, aby zostały zjedzone zanim zamarzną. Wczesną wiosną przed lęgami korzystnie jest podawać ziarno w formie skiełkowanej z dodatkiem mieszanki paszowej dla kur niosek. Bernikle nie są płochliwe, przywiązują się do swojego opiekuna, a przy odpowiedniej pielęgnacji biorą pokarm z ręki. Para bernikli przemieszczająca się po wylęgu z własnym potomstwem, to niezapomniany widok, dostarczający hodowcy wiele radości i satysfakcji. Podobno mocno przywiązują się do miejsca i mogą być pielęgnowane jako ptaki wolno latające. Oczywiście uzależnione jest to od warunków lokalizacyjnych i ... od decyzji ich właściciela. Młodym ptakom możemy założyć obrączki rodowe o średnicy wewnętrznej 18-22 mm dla nominalnej bernikli kanadyjskiej (Branta canadensis canadensis) i o średnicy 13-14 mm dla bernikli małej (Branta canadensis minima). Te efektowne gęsi o przyjaznych cechach, są często eksponowane w wielu ogrodach zoologicznych, cieszą się także dużym zainteresowaniem hobbystów. Odchowanie przychówku tego gatunku w warunkach hodowlanych nie jest trudne i ptaki corocznie chętnie przystępują do rozrodu, najchętniej wśród gatunków z rodziny Branta. O kim/O czym właściwie mowa…ważne informacje dla przyszłych hodowców.

5. Rodzina: AnatidaeRząd: AnseriformesGromada: AvesTyp: Vertebrata Podgatunki i występowanie: Branta canadensis canadensis - wschodnia Kanada Branta canadensis fulva - wybrzeża południowej Alaski i Kolumbii Brytyjskiej. Branta canadensis hutchinsii - północna Kanada Branta canadensis interior - środkowa i wschodnia Kanada Branta canadensis leucopareia - wyspy Aleuckie Branta canadensis maxima - wybrzeża zachodniej Kanady Branta canadensis minima - wybrzeża zachodniej Kanady Branta canadensis moffitti - wybrzeża zatoki Hudsona Branta canadensis occidentalis - południowozachodnia Alaska Branta canadensis parvipes - kanadyjski interior Branta canadensis tavernii - Alaska po rzekę Mackenzie Branta canadensis asiatica - wymarły, zamieszkiwał wybrzeża cieśniny Beringa. Trochę łaciny czyli:coś dla rządnych wiedzy…

6. Mówią o nim „inny ptak”10 maja 2007-tak piszą… • W marcu br. na Bulwarze Zygmunta Augusta mieszkańcy Elbląga mogli obserwować, jak to usłyszałem od spacerowiczów, ,,innego ptaka”. • Jego kontrastowe upierzenie spowodowało zaciekawienie wśród ludzi odwiedzających Bulwar. Mało kto wiedział, iż ptakiem tym była przelotna u nas Bernikla Kanadyjska. Ptak ten w środkowej Europie jest ptakiem parkowym, pochodzi z Ameryki Północnej, Skandynawii i Wielkiej Brytanii. Ze względu na wielkość chętnie jest hodowany i odławiany. U nas Bernikle zimują. Samiec jak i samica upierzone są podobnie lecz samiec jest okazalszy. Czarny dziób, łeb i szyja są kontrastowym tłem do białych policzków, jasna pierś i kuper też są bardzo dobrze widoczne w naturalnych warunkach, nawet z dużej odległości i przy złej pogodzie, wierzch ciała jest koloru brązowo-siwego. Żerująca Bernikla na Bulwarze była mało płochliwym ptakiem i przypływała do rzucanego pokarmu razem z łabędziem niemym i kaczkami. Ale gdy przepływające kajaki wypłoszyły łabędzie i została sama dało się zauważyć że czuła się nieswojo, zagrożona i niepewna. W towarzystwie łabędzi była bezpieczna. Ptak dużo czasu poświęcał na toaletę piór i natłuszczaniu ich (deszczowa pogoda) głowę natłuszczał wycierając o grzbiet tułowia, a od czasu do czasu rozprostowywał skrzydła i suszył je machając nimi. Bernikle Kanadyjskie u nas nie są lęgowe gnieżdżą się w Kalifornii, Newadzie, Utah i Kolorado. Gniazdo budują na ziemi wśród zarośli. Szkoda, że tak krótko gościła w Elblągu. Czy jej się u nas spodobało zobaczymy za rok. • autor: Mirosław Gawron • Artykuł pochodzi z portalu www.onet.pl

7. Jednym słowem galeriaprzyjrzyjmy się im z bliska…

8. Jednym słowem galeriaprzyjrzyjmy się im z bliska…

9. Jednym słowem galeriaprzyjrzyjmy się im z bliska…

10. Jednym słowem galeriaprzyjrzyjmy się im z bliska…

11. Jednym słowem galeriaprzyjrzyjmy się im z bliska…

12. Bonus… let`s play 3 1 2 4 7 8 5 9 10 6

13. Odpowiedź. • Prawidłowa odpowiedź to 3,5,6,9 • KONIEC