1 / 38

NOMINATIVO Y VOCATIVO

NOMINATIVO Y VOCATIVO. Cada uno de los casos será expuesto para tres niveles diferentes, siguiendo todas la misma estructura. * Principiante : Cualquier persona que vaya a tener un primer contacto con el griego. * Intermedio : Persona que tenga unas nociones mínimas del griego.

odell
Télécharger la présentation

NOMINATIVO Y VOCATIVO

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. NOMINATIVO Y VOCATIVO

  2. Cada uno de los casos será expuesto para tres niveles diferentes, siguiendo todas la misma estructura. • * Principiante: Cualquier persona que vaya a tener un primer contacto con el griego. • * Intermedio: Persona que tenga unas nociones mínimas del griego. • *Avanzado: Persona que tenga un conocimiento avanzado del griego y su sintaxis.

  3. NOMINATIVO Y VOCATIVO • 1- Estructuración y metodolgía del tema. • 2- Definición y exposición del tema. • 3- Ejercicios.

  4. 1- ESTRUCTURA Y METODOLOGÍADEL TEMANIVEL:PRINCIPIANTE

  5. Destinatario: Principiante • Objetivos: Primer contacto con el nominativo y el vocativo, su uso y forma. • Contenidos: -¿qué es el nominativo?/ ¿Qué es el vocativo? • USOS - USOS • TIPOS - FORMA • Procedimientos: Elaboración de teoria con ejercicios adecuados a este nivel.

  6. Instrumentos: word, pdf, powerpoint y enlaces web como refuerzo. • Actitudes: reconocer el nominativo, sus usos y funciones sintácticas. • Tiempo:1 hora.

  7. 1.1- DEFINICIÓN Y EXPLICACIÓN DEL TEMA

  8. EL NOMINATIVO • Uso: principalmente con las funciones de sujeto y atributo(con verbos copulativos). • Lo identificaremos: • Por el enunciado de una palabra: ανθρωπος-ου. • Por el articulo, cuando vaya acompañado de este (ό, ή,τὸ)

  9. EL VOCATIVO • El vocativo es el caso que posee una función apelativa (persona a la que se llama) • Nunca va precedido de preposición. • Puede ir precedido por la interjección ω. • Normalmente va entre comas.

  10. 1.2 EJERCICIOS

  11. Completa los recuadros:

  12. Completa las desinencias. • Η Αφροδίτηούκαίσχρ… άλλὰκαλ… έστιν • ‘H μὲνδικαί… γυν… άγαθ… καὶσοφ… έστιν. • Οίμὲνάνθρωποιθνητ… είσιν.

  13. Traducción: • ‘Ο ζεύςέστιθεός: • ‘Ο ‘Όμηροςανθρωποσέστιν: • ‘Ο θεὸςάθάνατόςέστιν:

  14. “Εφη, ω Σωκρατες, έπειηδημοιεπειθετο.” • Jenofonte, Económico VI,17-VII,23 • “Αλλαγαρ, ω ανδρεςΑθηναιοι, ευιστεηδητουτο ο εγωελεγον.” • “Ω φιλεΜελητε, διὰτίταυταλεγεις;” • Dialogo entre Sócrates y Meleto. Socrates se defiende.

  15. 1- ESTRUCTURA Y METODOLOGÍADEL TEMANIVEL:INTERMEDIO

  16. Destinatario: Intermedio • Objetivos: afianzar los conocimientos básicos del nominativo y vocativo y su práctica. • Contenidos: Una explicacion más completa de la forma y usos tanto del nominativo y vocativo • Procedimientos: Elaboración de teoria con ejercicios adecuados a este nivel.

  17. Instrumentos: word, pdf, powerpoint y enlaces web como refuerzo • Actitudes: Un completo conocimiento del nominativo y vocativo • Tiempo: 2 horas

  18. 1.1 DEFINICIÓN Y EXPLICACIÓN.

  19. EL NOMINATIVO • Uso: principalmente con las funciones de sujeto y atributo(con verbos copulativos). • Lo identificaremos: • Por el enunciado de una palabra: ανθρωπος-ου. • Por el articulo, cuando vaya acompañado de este (ό, ή,τὸ)

  20. 1- USOS ORACIONALES • El nominativo como sujeto de un verbo predicativo: • 1-a) Nominativo, sujeto y verbo:Una forma cualquiera del verbo griego indica la persona y el número del sujeto, a excepción de las formas impersonales, infinitivos y participios. Se produce una relación recíproca entre en verbo y el sujeto. • 1-b) Función y omisibilidad del sujeto: Es evidente que el verbo <contiene>, por así decirlo, la persona involucrada en la acción. Por ello, cuando quiere insistirse en este factor, el recurso es, para la primera y segunda personas exclusivamente, acudir a los pronombres personales correspondientes

  21. 1-c) Particularidades del nominativo dentro del sujeto: Existe una neutralización de la aposición nominativo/acusativo, ya que cuando el verbo aparece en infinitivo, el sujeto no va en nominativo, sino en acusativo.

  22. VOCATIVO • Def: Es una oración por sí misma y equivale a la manifestación completa de un mandato. • Usos: - el más antiguo: -nombres propios de hombres y dioses • - nombres dirigidos unos a otros • - gentilicios • - nombres de profesión, parentesco,etc. • El uso más frecuente es como APELATIVO

  23. 1.2 EJERCICIOS

  24. Traduce: • Ομενδιακιοςεστιναγαθοςκαὶσοφός , ο δεαδικοςαμαθηςκαὶκακός. • Ουπαντεςοιανθρωποίεισιδικαιοι, αλλαοιμενδικαιοι, οιδεαδικοι. • ΜαΔία, ω ανδρεςδικασταί, επειτὸνμὲνηλιονλίθονφησινειναι, τὴνδὲσελὴνηνγην.

  25. 1- ESTRUCTURA Y METODOLOGÍADEL TEMANIVEL:AVANZADO

  26. Destinatario: Avanzado • Objetivos: profundizar tanto en el nominativo como en el vocativo. • Contenidos: repaso, de lo ya aprendido y profundización en el tema. • Procedimientos: Ejercicios adecuados a este nivel.

  27. Instrumentos: word, pdf, powerpoint y enlaces web como refuerzo. • Actitudes: Un completo conocimiento del nominativo y vocativo. • Tiempo: 2 horas

  28. 1.1 DEFINICIÓN Y EXPLICACIÓN.

  29. EL NOMINATIVO • Uso: principalmente con las funciones de sujeto y atributo(con verbos copulativos). • Lo identificaremos: • Por el enunciado de una palabra: ανθρωπος-ου. • Por el articulo, cuando vaya acompañado de este (ό, ή,τὸ)

  30. 1- USOS ORACIONALES • El nominativo como sujeto de un verbo predicativo: • 1-a) Nominativo, sujeto y verbo:Una forma cualquiera del verbo griego indica la persona y el número del sujeto, a excepción de las formas impersonales, infinitivos y participios. Se produce una relación recíproca entre en verbo y el sujeto. • 1-b) Función y omisibilidad del sujeto: Es evidente que el verbo <contiene>, por así decirlo, la persona involucrada en la acción. Por ello, cuando quiere insistirse en este factor, el recurso es, para la primera y segunda personas exclusivamente, acudir a los pronombres personales correspondientes

  31. 1-c) Particularidades del nominativo dentro del sujeto: Existe una neutralización de la aposición nominativo/acusativo, ya que cuando el verbo aparece en infinitivo, el sujeto no va en nominativo, sino en acusativo.

  32. Tipos de Nominativo • Nominativo pendens: frecuente en pasajes de dicción más coloquiales y tiene que incluir participio absoluto. • Nominativo de cita: está aislado del resto de la oración; se entiende muy bien dentro de la función denominativa del caso. • Nominativo suelto: la explicación puede situarse en el origen (anacoluto,contaminación,función denominativa)

  33. 2 Nominativos de enumeracion: • El que encabeza un sintagma. • El que abre un nuevo miembro dentro del período donde correspondía el caso de régimen. • Nominativo exclamativo: remite a toda la oración pero es también analizable como una muestra de la función denominativa. • Nominativo absoluto: construcción que el griego no testimonia en ningún momento. La concordancia del nominativo con su regimen, predicativo o atributo es mas libre que en latín.

  34. VocativoEl uso de ώ se trata de un matiz dentro del caso vocativo. No está muy clara la diferencia entre el vocativo que lo lleva y el que no. • En Homero: La ώ es familiar y espresiva.No se emplea cuando los mrotales se dirigen a los dioses o estos hablan entre sí, salvo cuando muestran impaciencia o violencia • Ej: Iλ. 8.31:ώ πατερμέρετεκεονιδη (Atenea a Zeus) • En poesía: Se le suele dar una interpretación semejante. ώ es signo de afectividad.

  35. En prosa ática: aumenta el numero de vocativos con ώ, ahora es la falta de ώ lo que da un tono apasionado. • En Koiné: disminuye el uso y esto da que vuelva a ser expresivo. Nunca antes del nombre del dios.

  36. 1.2 EJERCICIOS

  37. Traducción: • εἰμὴσυνῄδη, ὦβουλή, τοῖςκατηγόροιςβουλομένοιςἐκπαντὸςτρόπουκακῶςἐμὲποιεῖν, πολλὴνἂναὐτοῖςχάρινεἶχονταύτηςτῆςκατηγορίας: ἡγοῦμαιγὰρτοῖςἀδίκωςδιαβεβλημένοιςτούτουςεἶναιμεγίστωνἀγαθῶναἰτίους, οἵτινεςἂναὐτοὺςἀναγκάζωσινεἰςἔλεγχοντῶναὐτοῖςβεβιωμένωνκαταστῆναι. • Lisias, A favor de Mantíteo

  38. BIBLIOGRAFIA • Emilio Crespo, Conti y Maquieira, Sintaxis del griego clásico, Gredos (2003). • Francisco R. Adrados, nueva sintaxis del griego antiguo, Grados (Madrid, 1992)

More Related