270 likes | 508 Vues
KOSMOS. Wszechświat zawiera wszystko, co istnieje. Zatem jest to Słońce, Ziemia, a także inne planety i gwiazdy, oraz przestrzeń między nimi. We wszechświecie pełno jest pyłu, skał, lodu i gazu. Tym co wypełnia go najbardziej jest pustka, nicość. WSZECHŚWIAT.
E N D
Wszechświat zawiera wszystko, co istnieje. Zatem jest to Słońce, Ziemia, a także inne planety i gwiazdy, oraz przestrzeń między nimi. We wszechświecie pełno jest pyłu, skał, lodu i gazu. Tym co wypełnia go najbardziej jest pustka, nicość. WSZECHŚWIAT
Wszechświat powstał bardzo dawno i nikt na pewno nie wie, jak do tego doszło. Astronomowie uważają, że powstał około 15 miliardów lat temu, w wyniku eksplozji, zwanej Wielkim Wybuchem. Przez miliardy lat Wszechświat wypełniony był gorącym gazem, gdzie niektóre z nich zaczęły tworzyć pierwsze gwiazdy. Narodziny Wszechświata
We Wszechświecie znajduje się 10 miliardów gwiazd, które skupiając się tworząc galaktyki. Częścią galaktyki jest np.: Droga Mleczna, w której skład wchodzi nasze Słońce. Gwiazdy i galaktyki
Słońce jest gwiazdą, jak inne pozostałe na niebie. Wygląda jednak na większą i jaśniejszą, gdyż znajduje się bliżej Ziemi. Słońce jest gwiazdą przeciętnej wielkości, ale w porównaniu z Ziemią jest gigantem. SŁOŃCE
Środek Słońca zwany jest jądrem i przypomina ognisty piec, chociaż nie płonie w nim zwykły ogień. Żar ten jest wynikiem akcji nuklearnej, w wyniku której powstaje ogromna ilość energii, która wystrzeliwuje w przestrzeń w postaci ciepła i światła. Światło i żar
Powierzchnia Słońca ulega nieustannym zmianom i przypomina gotującą się wodę. Nieraz pojawiają się na jej powierzchni ciemne plamy, które są chłodniejsze od reszty gwiazdy. Nieraz powstają ogromne eksplozje światła i ciepła, zwane rozbłyskami na Słońcu. Plamy, rozbłyski
Słońce, zwane inaczej żółtym karłem, które z upływem czasu ochłodzi się i zmieni kolor na czerwony. Od tej chwili będzie się stopniowo zmniejszać, aż stanie się białym karłem wielkości Ziemi. Astronomowie twierdzą, że stanie się to za 5 miliardów lat. Bez Słońca jednak nie istniałoby w ogóle życie na Ziemi, która stałoby się kawałem chłodnej i ciemnej masy. Czas istnienia Słońca i jego rola
Fragment kosmosu zwany Układem Słonecznym tworzą Słońce i wszystkie ciała niebieskie krążące wokół niego. UKŁAD SŁONECZNY
Układ Słoneczny został zrobiony z tego samego obłoku co Słońce, gdzie cząsteczki pyłu wirowały wokół powstałego Słońca, zderzając się ze sobą, i prowadząc do ich sklejania się. Powstałe bryły rosły, stając się planetami, księżycami itd. Narodziny Układu Słonecznego
Wiele planet ma swoje księżyce, które utworzyły wielkie bryły skalne. Księżyce krążą dookoła planet, utrzymując się przy nich dzięki sile grawitacji. Księżyce
Księżyc zwany jest również Luną, tak jak bliźniacza siostra boga Słońca, i jest to jedyny księżyc Ziemi. Księżyc ma szarą, kamienistą powierzchnię, nietkniętą nawet najmniejszym podmuchem wiatru. Siła księżycowej grawitacji jest mniejsza od ziemskiej. Mówi się, że księżyc „świeci”, ale tak naprawdę to on tylko odbija światło. Księżyc
Komety to kule lodu i pyłu kosmicznego. Przeważnie krążą w najodleglejszych zakątkach kosmosu i tylko nieliczne zbliżają się do Ziemi. Komety
Meteroidy są to skaliste okruchy o małych rozmiarach, które powstają z rozpadu komet lub przy zderzeniu planetoid. Większość małych meteroidów w atmosferze się spala, duże zaś rozżarzają się, tworząc świetliste smugi (tzw.: spadajace gwiazdy ). Meteroidy, które po przejściu atmosfery ziemskiej spadły na naszą planetę nazywa się meteorytami. Meteroidy
Planety są największymi częściami Układu Słonecznego (po Słońcu). Jedne są skaliste w postaci ciała stałego, a inne zaś są gazowymi kulami. Planetu krążą z różną prędkością wokół Słońca i jednorazowy obrót nazywa się rokiem planetarnym. Osiem planet tworzy nasz Układ Słoneczny. Planety
Merkury jest tak nazwany na cześć rzymskiego boga posłańca. Jest to sucha, pełna kraterów, skalista planeta najbliżej Słońca. Rok planetarny Merkurego wynosi 3 ziemskie miesiące, a dzień jest bardzo długi i liczy 176 dni ziemskich. Merkury
Wenus nazwana jest tak na cześć rzymskiej bogini miłości i piękna. Nazywana jest bliźniaczą siostra Ziemi. Wenus, tuż po Słońcu, to najgorętsze miejsce w Układzie, a powietrze to istna trucizna, gdyż jest ono tak gęste i poddane ogromnemu ciśnieniu, że człowiek zostałby tam zgnieciony na placek, w ciągu sekundy. Wenus
Ziemia swoje imię wzięła od anglosaksońskiego słowa oznaczającego rolę, grunt. Ziemia z kosmosu wygląda jak niebiesko-biała kuleczka. Biel pochodzi z chmur, a błękit zaś z wody, która pokrywa jej powierzchnię. Pod zewnętrzną skorupa znajduje się płynna skała i metal, które powodują wybuchy wulkanów i trzęsienia Ziemi. Ziemia
Mars nazywany jest jak rzymski bóg wojny, oraz czerwoną planetą. Jest podobny do Ziemi: są tam góry, pustynie, wulkany, pory roku. Mimo to w jego atmosferze nie ma tlenu, deszczów, a wszędzie jest pełno pyłu. Mars ma 2 księżyce, które nie są kuliste i przypominają ziemniaka. Mars
Jowisz nazwany jest jak główne bóstwo rzymskich bogów. Jest największą planetą Układu Słonecznego i nazywany jest gazowym olbrzymem (na jego powierzchni nie ma żadnego ciała stałego). Jowisz ma gorące, płynne jądro, a otoczona jest białymi, niebieskimi i brązowymi pasmami gazów. Jowisz
Saturn nazwany jest jak rzymski bóg plonów. Jest gazowym olbrzymem, z „ pierścieniami Saturna”. Pierścienie te zostały utworzone z cząsteczek lodu i skał, oraz są to również drobne fragmenty komet i księżyców, będące rezultatem katastrofy. Saturn ma przynajmniej 30 księżyców. Saturn
Uran nazwany jest jak ojciec Saturna, rzymskiego bóstwa niebiańskiego. Jest to zimna planeta, zakryta zielonymi chmurami. Podobnie jak Saturn, Uran również posiada pierścienie. Uran ma szczególny ruch obrotowy i kręci się jak kula od kręgli. Uran
Neptun nazwany jest jak rzymski bóg morza. Jest zimna z licznymi pierścieniami. Neptun jest koloru niebieskiego, gdyż atmosfera składa się z różnych gazów, a wiatr wije z prędkością 1600 km/h. Neptun ma 10 księżyców, gdzie jeden z nich krąży w przeciwną stroną niż pozostałe (jest to jedyny taki księżyc w całym Układzie Słonecznym). Neptun
Naukowcy pracują nad projektami, dzięki którym będziemy mogli polecieć w kosmos na weekendową wycieczkę. Olbrzymie stacje kosmiczne mogą wytworzyć sztuczną grawitację i posłużyć jako hotele dla turystów. Kiedyś na Księżycu i Marsie powstaną kosmiczne kolonie wielkości miast, wyposażone w aparaturę wytwarzającą powietrze i żywność. Projekty te odnoszą się jednak do dalekiej przyszłości. PRZYSZŁOŚĆ
Wykonała Anna Kieda z klasy II c gimnazjum, przy pomocy ekscytującej książki Państwa Osborne pt.: „Kosmos”. Dziękuję za uwagę. Miłego dnia. Napisy końcowe