1 / 83

Σύγχρονη Θεραπευτική Αντιμετώπιση Υπέρτασης

Σύγχρονη Θεραπευτική Αντιμετώπιση Υπέρτασης. Νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες της ESH/ESC ( Απρίλιος 03) Νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες της JNC VII ( Μάιος 03) Ομάδα εργασίας «υπέρταση & καρδιά» της ΕΚΕ Ανδρέας Πιτταράς. Ορισμοί και ταξινόμηση της ΑΠ (mmHg). ESC/ESH 2003.

ouida
Télécharger la présentation

Σύγχρονη Θεραπευτική Αντιμετώπιση Υπέρτασης

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Σύγχρονη Θεραπευτική Αντιμετώπιση Υπέρτασης Νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες της ESH/ESC (Απρίλιος 03) Νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες της JNC VII (Μάιος 03) Ομάδα εργασίας «υπέρταση & καρδιά» της ΕΚΕ Ανδρέας Πιτταράς

  2. Ορισμοίκαιταξινόμησητης ΑΠ (mmHg) ESC/ESH 2003

  3. Ταξινόμησητης ΑΠ (mmHg) JNC VII

  4. Σημασία προυπέρτασης • Αυξημένη επίπτωση ΑΥ • Η σχέση ΑΠ και καρδιαγγειακού κινδύνου είναι συνεχής, σταθερή και ανεξάρτητη από την παρουσία άλλων παραγόντων κινδύνου • Για κάθε αύξηση της ΑΠ πάνω από την τιμή των 115/75 mmHg2πλασιάζεται ο καρδιαγγειακός κίνδυνος. • Ατομα νορμοτασικά στην ηλικία των 55 ετών έχουν 90% πιθανότητα να γίνουν υπερτασικά στην εξέλιξη του υπόλοιπου χρόνου της ζωής τους. • Η Προυπέρταση σηματοδοτεί την ανάγκη για υγιειονοδιαιτητικά μέτρα που θα μειώνουν την ΑΠ και θα προλαμβάνουν την ανάπτυξη της ΑΥ JNC VII

  5. Επίπεδα τιμών ΑΠ (mmHg) για τον ορισμό της ΑΥ JNC VII ESC/ESH 2003

  6. ΙΔΑΝΙΚΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΠ • ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ 1.ΚΑΦΕΙΝΗ (1h) , ΚΑΠΝΙΣΜΑ (30min) 2. ΑΔΡΕΝΕΡΓΙΚΟΙ ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ (Ρινικά αποσυμφορητικά με φαινυλεφρίνη, Οφθαλμικά διασταλτικά κόρης) 3.ΗΣΥΧΟ, ΖΕΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. 4.ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΟΙΚΙΑΣ ΣΕ ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ (24-ωρη ΑΠ προτιμητέα)

  7. ΙΔΑΝΙΚΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΠ • ΘΕΣΗ 1. ΚΑΘΙΣΤΟΣ: ΗΡΕΜΟΣ, ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΚΟΡΜΟΥ, ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΒΡΑΧΙΟΝΑ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ 2.ΟΡΘΙΟΣ:(ΑΜΕΣΩΣ & ΜΕΤΑ 2min) > 65 ετών, ΣΔ, ΦΑΡΜΑΚΑ

  8. ΙΔΑΝΙΚΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΠ ΤΡΟΠΟΣ 1. Φούσκωμα περιχειρίδας γρήγορα 20-30 mmHg >SBP (εξαφάνιση σφυγμού κερκιδικής αρτηρίας) 2. Ξεφούσκωμα 3mmHg/sec. 3. KOROTKOFF V (παιδιά IV). 4. Ηχοι KOROTKOFF ασθενείς : Σήκωμα βραχίονα, σφίξιμο γροθιάς 5-10 φορές.

  9. ΙΔΑΝΙΚΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΠ • ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ 1. ΜΕΓΕΘΟΣ ΠΕΡΙΧΕΙΡΙΔΟΣ: (2/3 μήκους βραχίονα, εάν όχι πάνω από την βραχιόνια αρτηρία, μικρή περιχειρίδα >> BP 2.MANOMETΡO: Ρύθμιση ανά 6 μήνες σε σύγκριση με υδραργυρικό 3. ΝΕΟΓΝΑ : Doppler

  10. ΙΔΑΝΙΚΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΠ • ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ τυποποιημένες πχ BP : 140/90 mmHg , καθιστός, δ.βραχίονας, μεγάλη περιχειρίδα.

  11. ΙΔΑΝΙΚΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΠ VI • ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ 1. Δύο μετρήσεις απέχουσες Διαφορά ΑΠ > 5 mmHg - επιπρόσθετες μετρήσεις μέχρι που δύο να είναι παραπλήσιες 2. Για διάγνωση : 3 εκτιμήσεις με εβδομαδιαίο διάστημα μεταξύ τους. 3. Και στους δύο βραχίονες, μετά στον βραχίονα με την υψηλότερη ΑΠ 4.>> ΑΠ (<30 ετών) μέτρηση πίεσης ποδιού

  12. Eνθαρρύνεται ώστε: Να παρέχονται στον ιατρό περαιτέρω πληροφορίες προ της θεραπευτικής του παρέμβασης. Να βελτιωθεί η συμμόρφωση του ασθενή στην θεραπεία Να εκτιμηθεί η υπέρταση λευκής μπλούζας Aποφεύγεται όταν: Προκαλεί άγχος στον ασθενή. Οδηγεί το άτομο σε προσπάθεια αυτορρύθμισης της χορηγούμενης φαρμακευτικής αγωγής. Μέτρηση ΑΠ στο σπίτι JNC VII ESC/ESH 2003

  13. Παράγοντες που επηρεάζουν την πρόγνωση του υπερτασικού ατόμου • Στάδιο ΑΥ • Συνυπάρχοντες παράγοντες κινδύνου • Βλάβες οργάνων στόχων • Σακχαρώδης διαβήτης • Σχετιζόμενες κλινικές καταστάσεις ESC/ESH 2003

  14. Παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου • Τιμές ΣΑΠκαι ΔΑΠ • Άρρεν> 55 ετών • Θήλυ> 65 ετών • Κάπνισμα • Δυσλιπιδαιμία (ολική χοληστερόλη > 250 mg/dl * ή LDL-χοληστερόλη > 155mg/dl*, ή HDL-χοληστερόληΑ < 40, Θ < 48 mg/dl) • Οικογενειακό ιστορικό πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου (Α < 55 ετών,Θ < 65 ετών) • Κεντρική παχυσαρκία (περιφέρεια μέσηςΑ 102 cm, Γ 88 cm) • C-αντιδρώσα πρωτεΐνη1 mg/dl ESC/ESH 2003

  15. Παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου • Υπέρταση* • Κάπνισμα • Παχυσαρκία* (BMI >30 kg/m2) • Απουσία φυσικής άσκησης • Δυσλιπιδαιμία* • ΣΔ* • Μικροαλβουμινουρία ή GFR <60 ml/min • Ηλικία(> 55 Α, >65 Γ) • Οικογενειακό ιστορικό πρόωρης ΣΝ (Α< 55 , Γ< 65) JNC VII *Συστατικά του μεταβολικού συνδρόμου.

  16. Το Υπερτασικό τοπίο σήμερα ... Πόσοι είναι σήμερα οι διαγνωσμένοι Υπερτασικοί ασθενείς ? Είναι ρυθμισμένοι ? Αρκεί η μονοθεραπεία ? Εξατομικευμένη αντιυπερτασική αγωγή ? Μακροπρόθεσμη ρύθμιση ? Σωστη ληψη θεραπευτικων μηνυματων απο οδηγιες Εχει εκτιμηθεί σωστά η ΣΑΠ ?

  17. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΝΟΣΟΥ-ΑΣΘΕΝΟΥΣ • ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ • ΧΡΟΝΙΟΤΗΤΑ ΠΑΘΗΣΗΣ • ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΧΙ ΙΑΣΗ • ΜΗ ΑΜΕΣΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΔΙΑΚΟΠΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ • ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ • ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ • ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

  18. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ • ΜΑΚΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑ • ΠΟΛΥΠΛΟΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ • ΥΨΗΛΟ ΚΟΣΤΟΣ • ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ • ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ • ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ • ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ ΣΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ

  19. Σχετικός κίνδυνος στεφανιαίας νόσου σε συνύπαρξη παραγόντων κινδύνου 10-year probability (%) 44 Hypertension is defined as a SBP of 150-160mm Hg, Hypercholesterolaemia = serum cholesterol of 240-262 mg/dl and HDL cholesterol of 33-35 mg/dl 19 13 6 Hypertension only Hypertension + hypercholesterol- aemia Hypertension + hypercholesterol- aemia + smoking Hypertension + hypercholesterol- aemia+ smoking + diabetes + LVH Kannel (1992)

  20. Βλάβη οργάνων-στόχων (ΒΟΣ)ως προγνωστικός παράγων στην ΑΥ • ΥΑΚ (ΗΚΓ: Sokolow-Lyons >38mm, Cornell >2440 mm*ms,Echo: LVMI Α125, Θ110 g/m2) • Υπερηχογραφικές ενδείξεις πάχυνσης του αρτηριακού τοιχώματος (IMT καρωτίδων0.9 mm) ή παρουσίας αθηροσκληρυντικής πλάκας • Μικρή αύξηση της κρεατινίνης ορού (Α 1.3-1.5, Θ 1.2-1.4 mg/dl) • Μικροαλβουμινουρία (30-300 mg/24h, αλβουμίνη/κρεατινίνηΑ22, Θ31 mg/g, Α2.5, Θ3.5 mg/mmol) ESC/ESH 2003

  21. Σχετιζόμενες κλινικές καταστάσεις ως προγνωστικοί παράγοντες στην ΑΥ • Εγκεφαλική αγγειακή νόσος:ισχαιμικό ΑΕΕ,εγκεφαλική αιμορραγία, παροδικό ΑΕΕ • Καρδιακήνόσος: ΟΕΜ, στηθάγχη, PTCA/CABG,συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια • Νεφρική νόσος:διαβητική νεφροπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια (Cr Α >1.5, Θ >1.4 mg/dl), πρωτεϊνουρία (>300 mg/24h) • Περιφερική αγγειακή νόσος • Προχωρημένου βαθμού αμφιβληστροειδοπάθεια:αιμορραγίες ή εξιδρώματα, οίδημα οπτικής θηλής ESC/ESH 2003

  22. Στόχοι της εκτίμησης του υπερτασικού ατόμου • Μελέτη του τρόπου ζωής του ατόμου και αναγνώριση των τυχόν συνυπαρχόντων παραγόντων κινδύνου ή παθολογικών καταστάσεων που επηρεάζουν την πρόγνωση και την συνιστώμενη θεραπεία • Αποκάλυψη των πιθανών αιτιών της υψηλής ΑΠ • Μελέτη της παρουσίας/απουσίας ΒΟΣ και καρδιαγγειακής νόσου JNC VII ESC/ESH 2003

  23. Αίτια δευτεροπαθούς ΑΥ • Σύνδρομο άπνοιας στον ύπνο • ΑΥ από λήψη φαρμάκων • Χρόνια νεφρική νόσο • Πρωτοπαθής αλδοστερονισμός • Νεφραγγειακή νόσο • Χρόνια θεραπεία με στεροειδή και Cushing’s syndrome • Φαιοχρωμοκύτωμα • Στένωση ισθμού αορτής • Παθήσεις θυρεοειδούς ή παραθυρεοειδών JNC VII

  24. Γλυκόζη πλάσματος (κατά προτίμηση νηστείας) Ολική χοληστερόλη ορού HDL Τριγλυκερίδια ορού νηστείας Ουρικό οξύ Κρεατινίνη ορού Κάλιο ορού Αιμοσφαιρίνη και Αιματοκρίτης Γενική εξέταση ούρων ΗΚΓ + LDL + Ασβέστιο ορού - ουρικό οξύ Εργαστηριακές Εξετάσειςρουτίνας στο υπερτασικό άτομο JNC VII ESC/ESH 2003

  25. Προτεινόμενες εργαστηριακές εξετάσειςστο υπερτασικό άτομο • Echo καρδιάς • U/S καρωτίδωνκαι μηριαίωναρτηριών • C-αντιδρώσα πρωτεΐνη • Μικροαλβουμινουρία (απαραίτητη εξέταση σε διαβητικούς ασθενείς) • Ποσοτικός προσδιορισμός πρωτεϊνουρίας (εάν το stick ούρων είναι θετικό) • Βυθοσκόπηση(σε σοβαρού βαθμού ΑΥ) ESC/ESH 2003

  26. Εκτεταμένος εργαστηριακός έλεγχος(πεδίο ειδικών) • Επιπλεγμένη ΑΥ: εκτίμηση εγκεφαλικής, καρδιακής και νεφρικής λειτουργίας • Διερεύνηση δευτεροπαθούς ΑΥ:Μέτρησηρενίνης, αλδοστερόνης, κορτικοστεροειδών, κατεχολαμινών, αγγειογραφία,υπερηχογράφημα νεφρών και επινεφριδίων,αξονική τομογραφία,μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου ESC/ESH 2003

  27. Στόχοι αντιυπερτασικής θεραπείας • Μέγιστη δυνατή μείωση της καρδιαγγειακής και νεφρικής νοσηρότητας και θνητότητας • Μείωση της ΑΠ σε επίπεδα <140/90 mmHg or ΑΠ <130/80 mmHg σε ασθενείς με ΣΔ ή χρόνια νεφρική νόσο • Η μείωση της ΑΠ σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα σε όλους τους υπερτασικούς ασθενείς είναι επιθυμητή, εφόσον είναι ανεκτή. • Ιδιαίτερη προσπάθεια να επιτευχθεί ρύθμιση της ΣΑΠ ιδίως στα άτομα>50 ετών JNC VII ESC/ESH 2003

  28. ESC/ESH 2003 Διαστρωμάτωση καρδιαγγειακού κινδύνου

  29. Υψηλή ΦυσιολογικήΑΠ(130-139/ 85-89 mmHg) σε αρκετές επισκέψεις στο ιατρείο ESC/ESH 2003 Εκτίμηση λοιπών παραγόντων κινδύνου, ΒΟΣ (ιδιαίτερα νεφρών), Διαβήτη, ΣΚΚ Έναρξη μέτρων αλλαγής τρόπου ζωής και διόρθωση λοιπών παραγόντων κινδύνου ή νόσων Εκτίμηση απόλυτου ΚΑΚ Υψηλός/Πολύ υψηλός Μέτριος Χαμηλός Παρακολούθηση της ΑΠ Καμία παρέμβαση στην ΑΠ Έναρξη ΦΑ

  30. Στάδιο 1 και 2 ΑΥ ESC/ESH 2003 Εκτίμηση απόλυτου ΚΑΚ Υψηλός/ πολύ υψηλός Μέτριος Χαμηλός Παρακολούθηση της ΑΠ καιλοιπών ΠΚ για τουλάχιστον 3 μήνες Παρακολούθηση της ΑΠ και λοιπών ΠΚ για 3-12 μήνες Άμεση έναρξη ΦΑ ΣΑΠ 140 ή ΔΑΠ 90 mmHg ΣΑΠ <140 και ΔΑΠ <90 mmHg ΣΑΠ 140-159 ή ΔΑΠ 90-99 mmHg ΣΑΠ <140 ή ΔΑΠ <90 mmHg Συνέχιση παρακο-λούθησης Πιθανή έναρξη αγωγής-λαμβάνεται υπόψιν η προτίμηση του ασθενή Συνέχιση παρακολού-θησης Έναρξη ΦΑ

  31. Στάδιο 3 ΑΥ(180/110 mmHg) σε επαναλαμβανόμενες μετρήσεις εντός ολίγων ημερών) Άμεση έναρξη ΦΑ Εκτίμηση λοιπών ΠΚ, διαβήτη, ΣΚΚ Προσθήκη υγιειονοδιαιτικών μέτρων και διόρθωση λοιπών ΠΚ ή νόσων ESC/ESH 2003

  32. Μη-επιθυμητό επίπεδο ΑΠ Απουσίαή παρουσίαΒΟΣκαι παραγόντων κινδύνου Επιλογή μεταξύ Χορήγησης ενός φαρμάκου σε χαμηλή δόση Συνδυασμού 2 φαρμάκων σε χαμηλή δόση Εάν ο στόχος της ΑΠ δεν έχει επιτευχθεί Προηγούμενος συνδυασμός σε μέγιστη δόση Ιδιο φάρμακο στη μέγιστη δόση Χορήγηση άλλου φαρμάκου σε χαμηλή δόση Προσθήκη τρίτου φαρμάκου σε χαμηλή δόση Εάν ο στόχος της ΑΠ δεν έχει επιτευχθεί Συνδυασμός 3 φαρμάκων σε δραστικές δόσεις Συνδυασμός 2-3 φαρμάκων Μονοθεραπεία σε πλήρη δοσολογία ESC/ESH 2003

  33. Αντιμετώπιση της ΑΥ JNC VII

  34. ALLHAT .2 0 1 2 3 4 5 6 7 Years to CHD Event .16 .12 Cumulative CHD Event Rate .08 .04 0 42.418 υπερτασικοί υψηλού κινδύνουΠρωτογενή σημεία: Θανατηφόρα ΣΝ ή μη θανατηφόρο ΕΜ Chlorthalidone Amlodipine Lisinopril

  35. Οφέλη φαρμακευτικής αντιυπερτασικής αγωγής • Τα κύρια οφέλη της αντιυπερτασικής θεραπείας προκύπτουν από την ελάττωση της ΑΠ per se. • Οι κύριες κατηγορίες αντιυπερτασικών σκευασμάτων-διουρητικά, β-αποκλειστές, ανταγωνιστές ασβεστίου, ΑΜΕΑ, ανταγωνιστές των ΑΤ1 υποδοχέων είναι κατάλληλες για έναρξη και διατήρηση της θεραπείας ESC/ESH 2003

  36. Επιλογή αρχικού αντιυπερτασικού φαρμάκου • Τα θειαζιδικά διουρητικά πρέπει να είναι το πρώτο χορηγούμενο φάρμακο είτε ως μονοθεραπεία είτε σε συνδυασμό με άλλα αντιυπερτασικά • Καταστάσεις υψηλού κινδύνου αποτελούν υποχρεωτικές ενδείξεις για την χορήγηση των άλλων αντιυπερτασικών φαρμάκων • Η έμφαση στην αναγνώριση της πρώτης κατηγορίας αντιυπερτασικού φαρμάκου που θα χρησιμοποιηθεί έχει ξεπεραστεί από την ανάγκη χορήγησης δύο ή περισσότερων φαρμάκων σε συνδυασμό με στόχο την ρύθμιση της ΑΠ JNC VII ESC/ESH 2003

  37. Μονοθεραπεία vs συνδυασμού • Οι περισσότεροι ασθενείς θα χρειασθούν 2 ή περισσότερα φάρμακα για να πετύχουν ρύθμιση της ΑΠ • Αν η ΑΠ είναι >20/10 mmHg πάνω από την τιμή στόχο, μπορεί να αρχίσει θεραπεία με συνδυασμό φαρμάκων, εκ των οποίων ένα πρέπει να είναι θειαζιδικό διουρητικό • Είναι πιθανό ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών να χρειαστεί συνδυασμό φαρμάκων για να πετύχουν ρύθμιση της ΑΠ. • Λαμβάνοντας υπόψιν τη βασική ΑΠ και την παρουσία τυχόν επιπλοκών, φαίνεται λογική η έναρξη της θεραπείας είτε με ένα μόνο παράγοντα είτε με συνδυασμό δύο φαρμάκων σε χαμηλή δόση. Υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα σε κάθε θεραπευτική προσέγγιση JNC VII ESC/ESH 2003

  38. Διουρητικά Αποκλειστές AT1 β-αποκλειστές α-αποκλειστές Ανταγωνιστές Ca ΑΜΕΑ Πιθανοί συνδυασμοί των διαφόρων κατηγοριών αντιυπερτασικών σκευασμάτων. Οι πιο δόκιμοι συνδυασμοί αντιστοιχούν στις παχιές γραμμές. ΑΜΕΑ, αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης. Αποκλειστές ΑΤ1, αποκλειστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ.Εντός των πλαισίων αναφέρονται εκείνες οι κατηγορίες αντιυπερτασικών για τις οποίες έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικές, σύμφωνα με τα δεδομένα ελεγχόμενων μελετών παρέμβασης.

  39. Επιλογή αντιυπερτασικών φαρμάκων • Η επιλογή των σκευασμάτων επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες: • Προηγούμενη εμπειρία του ασθενή με συγκεκριμένους φαρμακευτικούς παράγοντες • Κόστος των φαρμάκων • Προφίλ ΚΑΚ, παρουσίαβλάβης οργάνων στόχων, κλινική καρδιαγγειακή ή νεφρική νόσος ή διαβήτης • Προτιμήσεις εκάστοτε ασθενή ESC/ESH 2003

  40. Επίδραση μεταβολών του τρόπου ζωής στην ΑΥ JNC VII ESC/ESH 2003

  41. Σακχαρώδης διαβήτης ως προγνωστικός παράγων κινδύνου στην ΑΥ • Γλυκόζη πλάσματος νηστείας • 7.0 mmol/l (126 mg/dl) • Μεταγευματικήγλυκόζη πλάσματος • >11.0 mmol/l (198 mg/dl) ESC/ESH 2003

  42. Αντιυπερτασική θεραπεία διαβητικών ασθενών (I) • Για την επίτευξη του στόχου ΑΠ <130/80 mmHg συχνότερα απαιτείται συνδυασμένη θεραπεία. • Όλα τα αποτελεσματικά και καλά ανεκτά αντιυπερτασικά σκευάσματα μπορούν να χορηγηθούν, γενικώς σε συνδυασμό. • Η προσθήκη σε αυτούς τους συνδυασμούς ενός α-ΜΕΑ σε ασθενείς με ΣΔ τύπου Ι και ενός αποκλειστή ΑΤ1 σε άτομα που πάσχουν από ΣΔ τύπου ΙΙ έχει σημαντικά νεφροπροστατευτικά οφέλη. ESC/ESH 2003

  43. Αντιυπερτασική θεραπεία διαβητικών ασθενών (II) • Σε ασθενείς με ΣΔ ΙΙ και υψηλή φυσιολογική ΑΠ, οι οποίοι πιθανώς μπορούν να επιτύχουν το στόχο της ΑΠ μέσω μονοθεραπείας, το πρώτο φάρμακο που πρέπει να δοκιμάζεται είναι ένας αποκλειστής του ΣΡΑΑ. • Η εύρεση μικροαλβουμινουρίας σε άτομα με ΣΔ -Ι και ΙΙ είναι ένδειξη έναρξης αντιυπερτασικής αγωγής, ιδιαίτερα με έναν αποκλειστή του ΣΡΑΑ, ανεξαρτήτως των τιμών ΑΠ. ESC/ESH 2003

  44. Αντιυπερτασική θεραπεία ασθενών με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία (I) • Για την νεφρική προστασία σε άτομα με διαβήτη απαιτείται: • αυστηρός έλεγχος της ΑΠ (<130/80 mmHg και ακόμα χαμηλότερεςτιμές εάν πρωτεϊνουρία >1 g/day), • ελάττωση της πρωτεϊνουρίας σε επίπεδα όσο το δυνατόν πλησιέστερα των φυσιολογικών • Για την μείωση της πρωτεϊνουρίας απαιτείται είτε ένας ΑΤ1 αποκλειστής είτε ένας α-ΜΕΑ. • Για την επίτευξη του επιθυμητού επιπέδου ΑΠ απαιτείται συχνά συνδυασμός φαρμάκων, με την προσθήκη ενός διουρητικού και ενός ανταγωνιστή ασβεστίου. ESC/ESH 2003

  45. Αντιυπερτασική θεραπεία ασθενών με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία (II) • Για την πρόληψη ή την καθυστέρηση της προόδου της νεφροσκλήρυνσης σε υπερτασικούς μη-διαβητικούς ασθενείς • ο αποκλεισμός του ΣΡΑΑ φαίνεται ότι είναι σημαντικότερος από τη διατήρηση χαμηλών επιπέδων ΑΠ. Τα δεδομένα αυτά προέρχονται από μελέτες σε υπερτασικούς Αφρο-αμερικάνους, οπότε κατάλληλα διαμορφωμένες έρευνες και σε άλλες εθνικές ομάδες είναι απαραίτητες. • Ωστόσο, είναι εμφανές ότι πρέπει να μειώνεται άμεσα η ΑΠ σε όλους τους ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία. ESC/ESH 2003

  46. Υπερτροφία αριστεράς κοιλίας • Ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου • Υποστροφή ΥΑΚ συμβαίνει με την επιθετική ρύθμιση της ΑΠ: Μείωση ΣΒ • Περιορισμός άλατος • Όλες οι ομάδες αντιυπερτασικών με την εξαίρεση των άμεσων αγγειοδιασταλτικών JNC VII

  47. Περιφερική αγγειοπάθεια • PAD είναι ισοδύναμη σε κίνδυνο με την ισχαιμική καρδιοπάθεια. • Οποιαδήποτε κατηγορία αντιυπερτασικών μπορεί να χρησιμοποιηθεί στους περισσότερους ασθενείς με PAD. • Επιθετική αντιμετώπιση των λοιπών παραγόντων κινδύνου. • Ασπιρίνη πρέπει να χρησιμοποιείται JNC VII

  48. Ανοια στην Υπέρταση • Ανοια και έκπτωση της πνευματικής λειτουργίας συμβαίνει συχνότερα στους υπερτασικούς. • Καθυστέρηση της εξέλιξης της άνοιας μπορεί να επέλθει με τα περισσότερα αντιυπερτασικά JNC VII

  49. Υπέρταση σε γυναίκες • Τα αντισυλληπτικά μπορεί να αυξήσουν την ΑΠ και η ΑΠ πρέπει να ελέγχεται τακτικά. Αντίθετα, η HRT δεν αυξάνει την ΑΠ. • Σε περίπτωση ανάπτυξης ΑΥ, εξέτασε άλλους τρόπους αντισύλληψης JNC VII

  50. Επιλογή αντιυπερτασικών φαρμάκων (α) • Τα κύρια οφέλη της αντιυπερτασικής αγωγής οφείλονται στην ίδια τη μείωση της αρτηριακής πίεσης. • Υπάρχουν στοιχεία ότι συγκεκριμένες φαρμακευτικές κατηγορίες μπορεί να διαφέρουν ως προς κάποια δράση ή σε ορισμένες ομάδες ασθενών. • Τα φάρμακα δεν είναι ισοδύναμα σε ό,τι αφορά τις ανεπιθύμητες ενέργειες, ιδιαίτερα επί δεδομένου ασθενούς. • Οι μείζονες κατηγορίες αντιυπερτασικών παραγόντων – διουρητικά, β-αποκλειστές, ανταγωνιστές ασβεστίου, αναστολείς του ΜΕΑ, ανταγωνιστές υποδοχέων αγγειοτασίνης – είναι κατάλληλες για την έναρξη και διατήρηση της αγωγής.

More Related