Download
1 / 16
E N D
TAOIZM W poszukiwaniu nieśmiertelności
Pochodzenie nazwy Nazwa „ TAOIZM” pochodzi od ideogramu i słowa tao ( dao). Najpospolitszym jego znaczeniem jest< droga>. Może ono oznaczać także: ścieżkę, zasadę, metodę, doktrynę, system uporządkowania, formę, strukturę, rzeczywistość samego wszechświata.
Powstanie religii Taoizm jako religia zaczął rozwijać się na przełomie II i III w n.e., z połączenia wcześniejszej myśli filozoficznej z ludowymi wierzeniami i praktykami medycznymi, obejmującymi m.in. Opartą na dualistycznej koncepcji yin-yang alchemię, dążącą do znalezienia eliksiru długowieczności, różnego rodzaju praktyki lecznicze i wróżbiarskie oraz wiarę w bóstwa, duchy i demony. Za twórcę taoizmu jako religii uchodzi ZhanDaoling, który zbudował wiele klasztorów i świątyń taoistycznych.
Symbol tao • Taijitu (wym. taj-dźi-tchu) - diagram będący symbolicznym wyobrażeniem taiji, fundamentalnego pojęcia chińskiej filozofii, w szczególności taoistycznej. • Koncepcja Yin i Yang pochodzi z antycznej filozofii chińskiej i metafizyki. Opisuje ona dwie pierwotne i przeciwne, lecz uzupełniające się siły, które odnaleźć można w całym wszechświecie. • Yang (dosłownie rozumiane jako "nasłonecznione miejsce, południowe zbocze (wzgórza), północny brzeg (rzeki), światło słoneczne") reprezentowana przez biel i Słońce oznacza siłę, aktywność, radość, ciepło i lato, symbolizuje męski aspekt natury, ekstrawersję oraz liczby nieparzyste; odpowiada jej dzień, niebo oraz dusza hun. Yang symbolizuje ogień lub wiatr. Wszyscy urodzeni w parzystych latach. • Yin dosłownie rozumiane jako "zacienione miejsce, północne zbocze (wzgórza), południowy brzeg (rzeki), zachmurzenie, zaciemnienie") reprezentowana przez czerń i Księżyc oznacza bierność, uległość, smutek, chłód i zimę, symbolizuje żeński aspekt natury, introwersję oraz liczby parzyste; odpowiada jej noc oraz dusza po. Yin symbolizuje woda lub ziemia. Wszyscy urodzeni w nieparzystych latach.
Wzajemne oddziaływanie Yin i Yang jest przyczyną powstawania i zmiany wszystkich rzeczy. Z nich powstaje 5 pierwiastków : • ogień, • woda, • ziemia, • metal, • drewno
Święte księgi • Daodejing, pełna nazwa LaoziDaodejing, w skrócie Laozi (typowa starochińska maniera nazywania dzieła nazwiskiem autora), najczęściej tłumaczona jako Księga Drogi i Cnoty, uznawana niekiedy za pierwszą filozoficzną księgę w języku chińskim. Jest częścią podstawowego kanonutaoizmu, systemu religijno-filozoficznego, który narodził się w Chinach za panowania dynastii Zhou. • Zhuangzi – starożytny chiński traktat filozoficzny, obok Daodejing zasadnicze dzieło filozofii taoistycznej, cenione także za walory literackie. • Liezi, czyli Mistrz Lie (typowa starochińska maniera nazywania dzieła nazwiskiem autora) – taoistyczny traktat filozoficzny, spisany na przełomie III i IV wieku • Daozang – zbiór ksiąg stanowiących kanon taoizmu. Zbiór ten ukształtował się w IV-V wieku. W skład obecnego kanonu Daozang, ustalonego w 1436 roku, wchodzi 1120 tomów. Wcześniejsze redakcje były o wiele obszerniejsze, jednak wiele ksiąg zaginęło na skutek rozkazu Kubilaj-chana, który w 1281 roku nakazał spalić Daozang.
Religia taoizmu opiera się na kulcie bardzo licznych bogów. • Na czele panteonu stała TRÓJCA TRZECH JEDYNYCH, wśród której najwyższym bogiem był Juan SzichTienTsun- Pierwotny Istniejący Uczony Przez Niebo. • Drugą pozycję zajmował Tao Chun- Czcigodne Tao. Zamieszkiwał jedno z najwyższych niebios( w taoizmie jest ich wiele), skąd rządził harmonią jin i jang. • Władcą piekieł był Tai Szan. W religii taoistycznej dużą rolę odgrywa ośmiu mędrców, którzy za życia posiedli nadprzyrodzone zdolności, a po śmierci dostąpili nieśmiertelności i boskiej czci. Za mieszkanie Ośmiu Nieśmiertelnych uważa się góry Kunlun bądź rajską wyspę na wschodzie.
Do Ośmiu Nieśmiertelnych zaliczani są: • He Xiangu • CaoGuojiu • Li Tieguai • LanCaihe • LüDongbin • Han Xiangzi • ZhangGuolao • ZhongliQuan • Cześć Ośmiu Nieśmiertelnym oddaje się w ludowych świątyniach. Tradycyjnie przedstawia ich się jako składających życzenia, płynących po morzu do bogini Xiwangmu, lub stojących na tarasie bądź w pawilonie.
Podstawą taoizmu są rozważania o naturze Tao, który rozumie się jako nieosobowy Absolut. Natura jego jest jednak nie poznawalna dla człowieka. Wszystko, co się da powiedzieć bowiem o nim, w istocie nim nie jest. • Bogactwo Tao jednak jest niewyczerpane i stanowi największą istnienie na świecie. Taoizm odszedł jednak od koncepcji jednego bóstwa i rozbudował cały panteon bóstw, bohaterów i świętych. Ich ilość była tak duża, że zaczęto je w końcu klasyfikować. Tao jednak uznawano za największe bóstwo, które jest praprzyczyną wszystkiego i z którego wszystko się wynurza. • Wszechświat i człowiek są zorganizowanym mechanizmem. Jeden stanowi makrokosmos, drugi mikrokosmos. Poszczególne części człowieka odpowiadają wszechświatowi. Człowiek posiada pięć otworów, które odpowiadają pięciu kierunkom świata: wschodowi, zachodowi, północy, południu oraz środkowi. • Człowieka zamieszkują te same bóstwa, które funkcjonują w świecie. Taoiści uważają, że kto zna prawa funkcjonowania człowieka, zna również prawa funkcjonowania świata.
Rytuały taoistyczne • Taoistyczne rytuały wywodzą się bezpośrednio z tradycji szamańskiej sprzed kilku tysięcy lat, choć z biegiem czasu uległy wielu zmianom. Obecnie najważniejszym obrzędem jest tzw. jiao, czyli ofiara sprawowana dla pozyskania pomyślności. Może to być ofiara z jedzenia lub alkoholu składana na domowym ołtarzyku. Zazwyczaj jednak jest to bardziej złożona ceremonia. Wielkie jiao łączy się przeważnie z festynem. W obrzędach uczestniczą tylko kapłani i przywódcy lokalnej grupy wyznaniowej. Pozostali wierni biorą natomiast udział w festynie i składają ofiary, np. paląc specjalne pieniądze ofiarne, emitowane przez "Bank Piekielny". Złe duchy odgania się potwornym hukiem fajerwerków. • Kapłani przygotowują się, poszcząc i przechodząc zabiegi oczyszczające, przedmioty używane w rytuałach oczyszcza się w ogniu. Podczas obrzędów odbywają się procesje, składane są ofiary z kadzidła, żywności i kwiatów. Mnisi tańczą i śpiewają, oddając cześć bogom. W określonym czasie (jiao mogą trwać kilka dni) wywiesza się chorągwie, na których umieszczane są napisy zapraszające bogów i nieśmiertelnych do wizyty, przyjęcia ofiar i obdarzenia pomyślnością gminy. • Domowe obrzędy to przede wszystkim ceremonie ku czci przodków. Kult przodków jest filarem chińskiej kultury, jest starszy nawet od taoizmu i wykracza poza ramy religii taoistycznej. Ze względu na jego znaczącą pozycję, taoiści włączyli wiele elementów i obrzędów do swej religii. Kapłani często sprawują nadzór nad pogrzebami i uroczystościami żałobnymi.
Z taoizmem religijnym związane są też: • medycyna chińska, • nauka, • wewnętrzne style walki, • medytacje w ruchu, • techniki dywinacyjne, • poszukiwanie sposobów na długowieczność, • poszukiwania naturalnej równowagi energetycznej w otoczeniu człowieka (FengShui).
Rozmieszczenie wyznawców To rdzenna religia Chin. Wieki temu taoizm był niezwykle popularną religią. Cieszył się powodzeniem w Chinach, a nawet był religią państwową. Jednakże napływ ludności zagranicznej, przemiany społeczne, gospodarcze i kulturowe spowodowały, że jego popularność drastycznie zmalała. W Chinach na masową skalę wyznawcy taoizmu są prześladowani przez narodowych socjalistów. Religia ta jest szczególnie popularna wśród urzędników, którzy w tajemnicy przed innymi często udają się po pracy w miejsca zielone, aby praktykować naukę oraz życie w zgodzie z naturą. Jej obserwację i naukę od niej. Współcześnie taoizm religijny istnieje w Hongkongu, Wietnamie, Korei i na Tajwanie.
