KOCIE RASY

1. KOCIE RASY

2. PORTRETY KOTÓW

3. POCHODZENIE KOTA DOMOWEGO Kot – Feliks Przodkowie kotów domowych przebyli Cieśninę Beringa wraz z gepardami. Występowały tu 4 gatunki: żbik, kot arabski, kot czarno-łapy i kot błotny (chaus). W obrębie pierwszego z tych rodzajów pojawiły się 4 podgatunki: europejski, środkowoazjatycki, chiński i nubijski. Jeden z nich dał początek nowemu, blisko związanemu z człowiekiem, gatunkowi – kotu domowemu udomowionemu prawdopodobnie kilkakrotnie w obszarze Żyznego Półksiężyca . Analiza badań nad dzikimi kotami, doprowadziła do ustalenie, że przodkiem kota domowego jest kot nubijski (Felis lybica). Kot nubijski jest rozpowszechniony w Afryce. Z przekazów kulturalno-historycznych wynika, że w Europie szczególną pozycję zajmuje kot nubijski z Egiptu. Do dzisiaj dokładnie nie wyjaśniono jak kot nubijski rozprzestrzenił się poza Egiptem. Pierwotnie zakładano, że z Egiptu rozpoczął wędrówkę do Europy.

4. Do Europy kot przywędrował dość późno. Conrad Keller pisał, że można go było spotkać na Krecie około 2000 lat p.n.e. Otto Keller uważa, że można udowodnić istnienie kota w południowych Włoszech już w piątym wieku p.n.e. Greccy i rzymscy pisarze (Herod,Cyceron) wspominają kota w pierwszym wieku n.e. W Europie kot rozprzestrzenił się w pierwszym wieku n.e. Naukowo po raz pierwszy opisał go Linneusz w 1758 r. i nadał mu nazwę Felis catus. Dzisiaj kot jest zwierzęciem pospolitym prawie na całym świecie. Nie ma go tylko tam, gdzie ekstremalne warunki klimatyczne uniemożliwiają mu bytowanie. Istnieje ponad 100 ras i odmian barwnych kota domowego, oficjalnie uznaje się 41 ras tego kota, a liczbę osobników szacuje się na 600 000 000. Pojęcie kota rasowego pojawiło się wraz z kocimi wystawami. Pierwsza odbyła się w roku 1871 w Pałacu Kryształowym w Londynie, zaprezentowano wówczas brytyjskie koty krótkowłose i koty perskie. W tym samym czasie odbyła się pierwsza wystawa amerykańska, poświęcona tylko jednej rasie kotów - maine coon.

5. KOTEUROPEJSKI Określenie „kot europejski” jest często mylnie stosowane wobec każdego kota domowego bez rodowodu, czyli każdego dachowca. Kot europejski to stosunkowo niedawno uznana rasa kota domowego. Jest to rasa naturalna. Uznano ją, by ochronić pierwotne geny kotów, występujących od wieków na terenie Europy. Zwierzę tej rasy wyróżnia się, w przeciwieństwie do innego kota domowego, stałymi cechami: • ciało o rozmiarach od średnich do dużych, • kończyny niezbyt długie, mocne, z okrągłymi łapami, • ogon u nasady gruby, cieniejący ku zaokrąglonemu końcowi. • głowa dłuższa niż szeroka, okrągława. • uszy średniej wielkości, lekko zaokrąglone u góry. • oczy okrągłe, ustawione lekko skośnie, rozwarte, o różnych kolorach - od ciemnoniebieskiego, poprzez miedziany, do intensywnie zielonego. • pierwotne ubarwienie kota europejskiego uznaje się "pręgowanie", występujące w trzech wariantach (cętkowany, tygrysi oraz marmurkowy).

6. KOT EUROPEJSKI

7. Rasy kotów domowych Najważniejsze rasy kotów domowych dzielimy na : KOTY DŁUGOWŁOSE: k.Perski k.Curl Am. długowłosy KOTY PÓŁDŁUGOWŁOSE: k.Angorski k.Birmański k.Curl Amerykański k.Main Coon k.Norweski Leśny k.Syberyjski k.Ragdoll k.Turecki Van

8. Rasy kotów domowych cd. KOTY KRÓTKOWŁOSE: k.Abisyński k.Bengalski k.Bombajski k.Brytyjski RASY ORIENTALNE: k.Balijski k.Orientalny k.Syjamski

9. Kot Abisyński Jest jedną z najstarszych ras kotów. Ma charakter kota pierwotnego, to namiętny łowca. Cechy tej rasy: • kot średniej wielkości o silnym umięśnieniu oraz wdzięcznym ruchu i zwinnym ciele. • kończyny dobrze umięśnione i wysmukłe, zakończenie łap zaś wąskie, owalne. • długi ogon z wyraźnie ostrym końcem jest gruby u nasady i wraz z resztą ciała, a więc głową, tułowiem i kończynami, stanowi wzór doskonałej harmonii proporcji. • duże, pełne wyrazu oczy w kształcie migdałów są dość szeroko rozstawione, mają barwą bursztynowo-żółtą lub zieloną. • futro jest krótkie, ściśle przylegające do ciała, delikatne, z niewielką ilością podszycia, ma ciepły kolor brązowy z czarnymi prążkami na każdym włosie. • nasada szyi, wewnętrzna strona kończyn i brzuch są barwy od ciemnopomarańczowej do morelowej. Kolor podszycia jest zharmonizowany z resztą futra.

10. Kot Abisyński

11. AmerykańskiCurl długowłosy • Pierwsze doniesienia o tej rasie pochodzą z 1981 roku. • Koty te wyróżniają wywinięte do tyłu uszy. • Cechy tej rasy: • są średniej wielkości i proporcjonalne. • głowa ma kształt ściętego stożka. • oczy w kształcie migdała, dosyć duże i szeroko rozstawione, • uszy mają dość duże, łukowato zagięte do tyłu. • nowonarodzone kocięta mają uszy normalne, ale w pierwszych dniach życia chrząstki stają się fryzowane, znane są trzy stopnie zakrzywienia uszu - lekkie, średnie i wyraźne. • okrywa włosowa jest półdługa i prawie bez wełnistego podszycia. • ogon długości ciała. • dopuszczalne są wszystkie rodzaje ubarwienia i wszystkie desenie.

12. Amerykański Curl

13. Kot Balijski Idealny balinese przypomina kota syjamskiego . Cechy tej rasy: • futro jest średnio długie, jedwabiste i miękko przylegające do ciała; • włosy na ogonie są nieco dłuższe i po wyszczotkowaniu przypominają pióropusz; • delikatne, wydłużone i smukłe ciało średniej wielkości, jednak przy podnoszeniu wydają się zadziwiająco ciężkie, proporcjonalne do reszty ciała; • kończyny są długie i cienkie, tylne nieco dłuższe od przednich; • skośne oczy mają prawdziwie orientalny wyraz i czystą niebieską barwę; • umaszczenie kotów balinese jest podobne jak u kotów syjamskich: równomierne z delikatnym cieniowaniem. Wymagany jest kontrast między barwą futra na ciele i oznakami. Oznaki znajdują się na części twarzowej, uszach, kończynach, stopach i na ogonie.

14. Kot Balijski

15. Kot Bengalski Kot Bengalskileopardetą - jest kotem typu orientalnego . Cechy tej rasy: • wydłużone ciało, sprężysta sylwetka, jest duży i krzepki; • długie kończ. z okrągłymi łapami są bardzo sprawne, • tylne kończyny są nieco dłuższe niż przednie, co sprzyja ruchliwości i elegancji ruchów; • duże i wysoko osadzone uszy • futro ściśle przylegające do ciała, gęste i jedwabiste, z małą ilością podszycia, na całym ciele znajdują się nieregularnie rozmieszczone plamki jednakowej wielkości i kształtu, zawsze ułożone poziomo i o kształcie łańcuchów; • na kończynach są cętki, które w dolnej części tylnych kończyn i na przednich kończynach przechodzą w prążki;  • paski na policzkach i szyi oraz charakterystyczne "M" na czole dopełniają rysunku futra dzikiego zwierzęcia. Wzdłuż kręgosłupa biegnie ciemna pręga, a obok niej dwie równoległe linie tej samej barwy. • na ogonie jest kilka wyraźnych pierścieni w kolorze oznak, a na tylnej stronie uszu nie może zabraknąć "odcisku kciuka". • białe plamy mogą występować na podbródku i piersi, brzuchu i wewnętrznej stronie kończyn oraz poduszeczka z wąsami. • oczy, nos i wargi są czarno obrzeżone. U kotów cętkowanych tabby wzór rysunku futra może być we wszystkich kolorach.

16. Kot Bengalski

17. Kot Birmański Kot Birman. Cechy tej rasy: • duży, nieco wydłużony masywny tułów i krótkie • mocne kończyny z pięknie zaokrąglonymi łapami; • koty te zalicza się do pół-długowłosych; • futro delikatne i jedwabiste; • puszysty, bogato owłosiony ogon noszony bywa podobnie jak u wiewiórki (skierowany do góry). • charakterystyczną cechą kotów birmańskich są białe "skarpetki" na wszystkich czterech łapach. • okrywa włosowa jest barwy skorupek jaj kurzych, z wyraźnymi oznakami tak jak u kotów syjamskich. • są bardziej wrażliwe na zimno niż inne rasy kotów.

18. Kot Birmański

19. Kot Bombajski Niektórzy hodowcy uważają kota bombajskiego za czarną odmianę kota burmańskiego, inni zaś dostrzegają wyraźne różnice między tymi dwiema rasami. Cechy tej rasy: • ma wydłużone ciało; • ma długie kończyny, muskularne, silne, proporcjonalne do reszty ciała. • jest kotem muskularnym, krępym, ale zwinnym. • ciało jest średniej wielkości. • głowa jest zaokrąglona, szeroka, • nos krótki, podbródek dobrze rozwinięty. • duże, okrągłe oczy rozstawione są szeroko i mają złotą lub miedzianą barwę. • uszy są średniej wielkości, lekko zaokrąglone, rozstawione dość szeroko. • ogon prosty, średniej długości. • futerko kotów bombajskich jest krótkie, gładkie, w dotyku jedwabiste. • jedynym akceptowanym umaszczeniem jest kolor czarny.

20. Kot Bombajski

21. Kot Brytyjski Wygląd ogólny: • mocnej budowy ciała, średnio-duży, silny, krępy i muskularny, szerokie łopatki, silna klatka piersiowa, krótka szyja; • głowa: duża, okrągła, masywna i szeroka z charakterystycznymi fałdami, czoło wyraźnie zarysowane, pełne policzki, mały podbródek. • uszy: średniej wielkości, zaokrąglone na końcach, o szerokiej podstawie. • oczy: duże, okrągłe, rozstawione dość szeroko w kolorach współgrających z umaszczeniem: pomarańczowe, złociste lub miedziane, u odmiany białej - pomarańczowe, niebieskie lub różnobarwne, u kotów szynszylowych i cieniowanych - zielone lub turkusowe, u colorpointów - niebieskie. • nos: krótki, szeroki, z delikatnym stopem. • kończyny: krótkie, mocne, masywne, o dużej muskulaturze. • ogon: szeroki u nasady i zaokrąglony na końcu, długości 2/3 tułowia. • okrywa włosowa: krótkie, miękkie, podwójnie gęste i odstające od ciała futro, w dotyku przypominające plusz. • odmiany barwne: podobnie jak u persów około 150 odmian barwnych; jednokolorowe:

22. Kot Brytyjski

23. Kot Egipski Mau. Mau jest kotem zbudowanym harmonijnie. • ciało cechuje się silnym umięśnieniem, jest średniej wielkości. • luźna skóra między kolanem a bokiem należy do cech rozpoznawczych egipskiego mau. • dobrze rozwinięte kończyny powinny być średniej długości i harmonijnie proporcjonalne w stosunku do reszty ciała. Tylne kończyny są trochę dłuższe niż przednie, łapy owalne i zgrabne. • głowa jest klinowato zaokrąglona, średniej wielkości. • uszy są dość duże i wysoko osadzone, szerokie u nasady i dostatecznie szeroko rozstawione . • kolor oczu jest agrestowo-zielony. • futro jest jedwabiste i delikatne, robi ogólne wrażenie gęstego i ściśle przylega do ciała. Główną charakterystyczną cechą są pasemka na wszystkich włosach nadające futru typowe zabarwienie. Powstające dzięki nim ciemniejsze cętki i paski na jasnym tle stanowią o urodzie kota mau i przywodzą na myśl staroegipskie koty faraonów. Na czole charakterystyczny znaku "M", a na piersi paski w kształcie naszyjnika. • policzki i poduszeczki z wąsami również mają pozostałości pręg tabby, podobnie jak pręga grzbietowa wzdłuż kręgosłupa

24. Kot Egipski Mau

25. Kot Japoński Japońskie Koty Powitalne: • wysmukłe, o zarysie ciała zbliżonym do prostokąta, średniej wielkości, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. • ciało mają wydłużone, eleganckie w ruchu i o delikatnych kończynach, a zarazem o harmonijnych proporcjach. • głowa ma kształt trójkąta • duże, wysoko osadzone i szeroko otwarte uszy przedłużają prostą linię policzków. • duże owalne oczy są ustawione lekko skośnie i promieniują spokojem i łagodnością • barwa oczu zależy od barwy futra i za najbardziej typową uważa się złocistą lub miodową. • nie miewają żadnych problemów ze słuchem. • nos jest długi i prosty; uwydatniona mordka w części z wąsami ma typowy jeszcze bardziej orientalny wygląd. • futro jest średniej długości; musi być miękkie i jedwabiste, jednak nie nadmiernie napuszone zbyt obfitym podszyciem.. Gama kolorów futra jest bardzo szeroka.

26. Kot Japoński

27. Koty Main Coon Koty rasy Maine coon : • mają silną budowę kości i długie kończyny z charakterystycznymi dużymi i gęsto owłosionymi łapami. • cechą rozpoznawczą rasy jest trójkątna głowa z dobrze wykształconym, wyraźnie szerokim i kanciastym pyszczkiem. • długi i prosty nos oraz wydatny podbródek • wysoko stojące uszy o szerokiej nasadzie powinny być ostro zakończone i mieć typowy dla rasy pędzelek włosów. • duże oczy powinny być szeroko rozstawione co daje charakterystyczne "sowie" spojrzenie, które sprawia, że nawet dorosłe, okazałe osobniki wyglądają "dziecinnie". • ogon jest "reprezentacyjną" częścią ciała tych kotów i u wzorcowych osobników osiąga długość równą długości reszty ciała, co sprawia, że koty te wydają się jeszcze większe i potężniejsze. Podczas ruchu zwierzęcia włosy ogona "latają", co wywołuje skojarzenia z szopami praczami, od których pochodzi drugi człon nazwy rasy (coon = szop) • mają półdługie futro dobrze chroniące przed wodą i zimnem, grubą warstwą miękkiego i delikatnego podszycia, nad które wystają mocne i długie włosy okrywowe. co jest bardzo ważne dla życia na swobodzie. Długość futra jest zróżnicowana: na brzuchu i piersi oraz w okolicy genitaliów jest ono dłuższe, natomiast na grzbiecie, barkach i kończynach krótsze. W zimie dochodzi do tego jeszcze okazały i gęsty kołnierz na głowie i piersi, a także dłuższe partie futra na tylnych kończynach .

28. Kot Main Coon

29. Kot Norweski Leśny Norweskie koty leśne cechy charakterystyczne: • są duże, o wydłużonym tułowiu, silne, muskularne i długonogie. • trójkątna głowa średniej wielkości, z długim i prostym nosem • duże, wysoko osadzone uszy z wyraźnymi pędzelkami włosów jak u rysia. • długi, gęsto owłosiony ogon w ruchu wygląda jak pióropusz, • eleganckie "portki" na tylnych kończynach • kołnierz na szyi - najwyrazistszy podczas zimy - powodują, że koty te, zwłaszcza kocury, wyglądają prawie jak długowłose. Na reszcie ciała są średniej długości, przy czym okrywowe muszą być raczej sztywne i mocne, aby chroniły przed wilgocią. • podszycie jest gęste i długie, chroniące przed zimnem. Z daleka włosy norweskiego kota leśnego wyglądają jakby trochę były tłuste, co jest cechą normalną u kota żyjącego na swobodzie. spodnie typu golfy

30. Kot Norweski Leśny

31. Kot Orientalny • Orientalnym kotom przysparza wielu przyjaciół, oprócz miłego charakteru, elegancja i sprężystość ruchów. • Cechy charakterystyczne tej rasy: • ciało mają średniej wielkości, wydłużone i wysmukłe. Mimo dobrego umięśnienia ich sylwetka robi wrażenie delikatnej i zwinnej. • długie i wysmukłe kończyny, tylne nieco dłuższe niż przednie, • długa i wąska szyja • ogon, który jest cienki od nasady, długi i ostro zakończony. • łapy są zgrabne i owalne. głowa ma kształt podobny do głowy syjamów. Jest średniej wielkości i klinowata; nie może mieć zagłębienia nad poduszeczkami z wąsami, ani nie może robić wrażenia okrągłej. Pożądany jest kształt "kunowaty". Nos jest długi i prosty, pyszczek drobny, podbródek i szczęki normalnie zaznaczone. • oczy w kształcie migdałów są błyszczące, intensywnie zielone, różniące się od oczu syjamów. jedwabiste i krótkie, delikatnie lśniące futro tych kotów różni się od futra wszystkich innych ras, ponieważ jest sprężyste i ściśle przylega do ciała

32. Kot Orientalny

33. Kornwalijski Rex Cechy tej rasy: • koty są smukłe, • mają klinowatą głowę, prosty nos, bez zagłębienia u nasady oraz wydatny podbródek i płaskie czoło, nadaje im ogólny wygląd kota europejskiego. • uszy są duże, osadzone wysoko na bokach głowy, szeroko otwarte ku przodowi. • kędzierzawe wąsy i brwi. • oczy średniej wielkości, w kształcie migdałów, dość szeroko rozstawione, błyszczą miedziano lub bursztynowo i koniecznie muszą być jednolicie zabarwione. • ogon jest długi i cienki, ostro zakończony. • futro jest pluszowate, bardzo krótkie i gęste, przy czym na całym ciele muszą tworzyć się loki i fale • typowe futro reksa kornwalijskiego nie maszorstkich włosów ościstych.

34. Cornwalijski Rex

35. Kot Rosyjski Niebieski Cechy tej rasy: • średniej wielkości o smukłej sylwetce. • ma stosunkowo długie nogi, zakończone małymi owalnymi łapkami. • oczy w kształcie migdałów, na ogół zielonego koloru, odstępstwo od tego (kolor żółtawy – typowy u młodych kociąt tej rasy) stanowi wadę u kotów dorosłych. • uszy są duże i postawione. • barwy futra • piękne, pluszowe futro jest niebieskawo-szare, natomiast skóra jest niebieska. Charakterystyczne jest umaszczenie "podwójnego futra" "połysk" jest spowodowany bezbarwnymi końcówkami szarego włosia dodatkowo jest ono miękkie w dotyku ze względu na podszerstek. Niepożądaną cechą są jakiekolwiek wtrącenia koloru białego • nos oraz poduszki łapek – zgodnie ze standardem powinny być lawendowe.

36. Rosyjski Niebieski

37. Kot Sfinks Cechy rasy: • ciało średnich rozmiarów, wydłużone. z szeroką klatką piersiową i silnie uwydatnionym brzuchem, umięśnienie i budowa kości sprawiają, że wyglądają krzepko. • kończyny mają właściwe proporcje w stosunku do reszty ciała, są dobrze umięśnione, tylne dłuższe od przednich. Zakończenie łap jest owalne z długimi i wysmukłymi palcami, opuszki łap są silniej i wyglądają jak nadmuchane. • Głowa średniej wielkości o kształcie spłaszczonego klina z harmonijnymi zaokrągleniami, oczy mocno wystające, kości policzkowe i silnie wykształcona mordka z wyraźnie zaznaczonymi poduszeczkami z wąsami. • nos jest średniej długości z silnym zagłębieniem u nasady. • oczy duże i szeroko rozwarte są ustawione lekko skośnie i w dużej odległości od siebie, zielone lub brązowe • uszy są duże i sterczące, szerokie u nasady i szeroko otwarte, osadzone nie za wysoko i nie za nisko, nieowłosione • skóra sfinksów jest w dotyku ciepła. w niektórych miejscach, takich jak okolice barków, stawów tylnych kończyn oraz szyi i głowy, wyraźnie pofałdowana , • skóra jest pokryta bardzo delikatnym - prawie niewyczuwalnym meszkiem, wymagają one ochrony przed skrajnymi wpływami atmosferycznymi

38. Sfinks

39. Kot Perski Cechy rasy: • budowa krępa. • kończyny silne. • głowa duża, masywna, szeroka, czoło wypukłe, policzki pełne, broda dobrze rozwinięta. • nos mały, szeroki, z tzw. stopem. • ogon puszysty na całej długości. • wewnątrz ucha, a także między opuszkami palców wszystkich łap, powinien znajdować się pędzelek sierści. • kolejną charakterystyczną cechą kota perskiego jest tzw. kryza, którą tworzy gęsta i dłuższa sierść rosnąca od uszu wokół brody. • umaszczenie rozmaite odmiany barwne (czarna, biała, ruda, niebieska, kremowa i inne, jest ich ok. 150), średnia długość sierści ok. 10 cm. • kolor oczu może być różny: niebieski, pomarańczowy lub mieszany (jedno niebieskie drugie pomarańczowe).

40. Kot Perski

41. Kot Syjamski Cechy tej rasy: • głowa która powinna być średnie wielkości i proporcjonalna do reszty ciała, musi być klinowata i rozszerza się równomiernie aż do końca uszu, czaszka w profilu jest lekko wypukła • duże i wysoko osadzone uszy.. • nos powinien być długi i prosty, bez zagłębienia u nasady. • pyszczek jest drobny, szczęki wyraźnie zaznaczone; podbródek tworzy jedną linię z czubkiem nosa. • elegancję ruchu syjamy zawdzięczają sprężystym, długim kończynom, przy czym tylne powinny być trochę dłuższe od przednich. • cienki i biczowato zakończony ogon tych kotów, przeważnie jest w ruchu i sygnalizuje gotowość do działania. • futro syjamów jest wyjątkowo krótkie, delikatne i jedwabiste; powinno gładko przylegać do ciała i u zdrowych kotów być lśniące. • ciemnoniebieskimi oczy syjamów o migdałowatym kształcie, wyraźnie ukośnie ustawione, o przenikliwym spojrzeniu robią duże wrażenie, jakby chciały przekazać wszystkie tajemnice.

42. Kot Syjamski

43. Kot Syberyjski Cechy rasy: • jest kotem muskularnym i silnym, kocury zdecydowanie są większe od kotek. • ciało jest lekko wydłużone, mocnej budowy z dużymi łapami i charakterystycznymi kępkami włosów między palcami. • głowa okrągława z wydatnymi policzkami i mocnymi kośćmi policzkowymi. szczęka zaokrąglona. • nos długi, lekko wypukły ale bez zagłębienia u nasady. Mocne czoło harmonizuje z kształtem głowy. • duże, owalne oczy są lekko skośnie ustawione i szeroko rozstawione, barwa oczu zielona lub bursztynowa. Pochylone do przodu, lekko wypukłe • szeroko rozstawione uszy są średniej wielkości, wierzchołki uszu zaokrąglone i bardzo często zakończone są pędzelkami dłuższych włosów. • futro typowe dla wszystkich kotów leśnych. Półdługie włosy okrywowe są mocne i delikatnie przylegają do ciała. Podszycie gęste i miękkie dodaje kotu puszystości i miękkości w dotyku. • charakterystyczne dla tej rasy są puchate "portki" na tylnych łapkach, obfity śliniak na piersi i gęsto owłosiony długi ogon. Na karku i barkach futro może być trochę krótsze, na grzbiecie jest bardzo obfite i mocne. Kot syberyjski posiada umaszczenie podobne do kotów Maine Coon i norweskich leśnych. naturalnym ubarwieniem agouti we wszystkich odmianach pręgowania, szylkretowe oraz kolorach czarnym, rudym, niebieskim, kremowym, srebrzystym itp.u.

44. Kot Syberyjski

45. Kot Szkocki zwisłouchy Cechy tej rasy: • jest średniej wielkości, silny, krępej budowy, dobrze umięśniony. • głowa jest okrągła, z wypukłym czołem i szerokimi policzkami, broda i żuchwa mocna. • nos raczej krótki, z nieznacznym stopem. • oczy duże, okrągłe, kolor dostosowany do umaszczenia. • uszy są charakterystyczną cechą rasy: małe i zwisające do przodu, szeroko rozstawione i zaokrąglone na końcach. Opadające uszy powstały na skutek załamania zewnętrznych krawędzi małżowiny i zagięcia końcówek. Kocięta rodzą się z "normalnymi" uszami, dopiero po 3-4 tygodniach wiadomo, które z nich odziedziczyły niezwykłą cechę. T • sierść krótka, gęsta i sprężysta, miękka w dotyku. • istnieje także odmiana pół-długowłosa zwana highlands fold. • wszystkie kolory tej rasy są dopuszczalne z wyjątkiem umaszczenia typu syjamskiego oraz barwy czekoladowej i lawendowej, także z udziałem koloru białego.

46. Kot Szkocki zwisłouchy

47. Kot Turecki Angora Cechy tej rasy: • ciało jest wąskie i długie z wysmukłymi, długimi kończynami nieco dłuższe od przednich tylne kończyny sprawiają wrażenie, że zwierzę jest stale gotowe do ruchu, • klasyczna orientalna głowa, równomiernie klinowatego kształtu, wzmaga jeszcze to wrażenie witalności i aktywności. • długi i prosty nos musi być zharmonizowany z linią profilu głowy, • uszy są duże, blisko siebie ustawione, na końcu zaokrąglone, a u nasady szerokie, pożądane są pęczki włosów w uszach. • oczy w kształcie migdałów, o orientalnym ukośnym ustawieniu, mogą mieć dowolny kolor, jedynie koty tureckie van muszą mieć oczy bursztynowe. koty niebieskookie, pomarańczowookie i różnobarwnookie. • długi, dobrze owłosiony ogon harmonizuje z wyglądem całego ciała. idealny ogon, przygięty do przodu, powinien sięgać do barku. Nie traci on swej puszystości nawet w cieplejszych miesiącach, kiedy futro wydaje się krótkie. • futro średniej długości prawie nie ma podszycia, tylko na szyi, piersi i tylnych kończynach jest dłuższe, ślady kołnierza na szyi i lekkie "portki" na tylnych kończynach są typowymi cechami rasy. Delikatna i jedwabista struktura futra powoduje, że lśni. ruchu.

48. Kot Turecki Angora

49. Snowshoe Snowshoe czyli "białe buty" jest odmianą kota syjamskiego • różniącą się od syjama przede wszystkim białymi końcami łap na typowych oznaczeniach syjamskich. R • rasa powstała, kiedy w kilku amerykańskich hodowlach urodziły się syjamy z białymi końcówkami łap. • kocury snowshoe są zdecydowanie większe od kotek i osiągają wagę ponad 5 kilogramów. Charakterystyczne dla tej rasy : • są ciemnoniebieskie oczy, • miękkie i błyszczące krótkie futro. • ciało szczupłe, ale muskularne.

50. Snowshoe