LOCJA

1. LOCJA 2009-I

2. Dział wiedzy żeglarskiej zajmującym się opisem akwenów i wybrzeży oraz ich oznakowaniem nawigacyjnym z punktu widzenia potrzeb bezpieczeństwa żeglugi w różnych warunkach pogodowych i różnych porach roku jest - LOCJA Locja morska- jw. ,oznacza również zespół wydawnictw przedstawiających graficznie lub opisowo określony akwen morski. Wydawnictwa te mają na celu ułatwienie prowadzenia nawigacji i tworzą tzw. morskie pomoce nawigacyjne Locja śródlądowa- obejmuje opis akwenu położonego na śródlądziu

3. Locja śródlądowa

4. Śródlądowe drogi wodne dzielimy na: • naturalne (wody płynące - rzeki; wody stojące - jeziora) • sztuczne (kanały i zbiorniki sztuczne, np. retencyjne)

5. Szlak żeglugowy (farwater) to pasmo na drodze wodnej, na którym może odbywać się swobodnie i bezpiecznie ruch żeglugowy statków o zanurzeniu dozwolonym na danym odcinku drogi wodnej.

6. foto: www.wikipedia.pl Najdłuższe rzeki Polski

7. Koryto rzeczne (koryto cieku)Wyżłobienie w terenie w którym płynie woda pod wpływem sił grawitacji Na zakolu rzeki przy brzegu wklęsłym inaczej zewnętrznym występuje największa prędkość wody, przez co w tym właśnie miejscu kształtuje się ploso, czyli miejsce o największej głębokości. Na drugim brzegu, wypukłym tworzą się ławice, czyli płytkie miejsca, które ze względu na bezpieczeństwo powinniśmy omijać z daleka.

8. przykosa, która wyłania się częściowo z wody przy stanach niskich. Formuje się wzdłuż linii nurtu tworząc stopnie, z których najniższy znajduje się w górze rzeki, a najwyższy w dole, jest to tzw. kant. Po nim następuje spadek i głębia. Poznaje się ją po marszczeniu się wody na kancie. W przypadku gdy przemiał jest szeroki i rozlany nazywany jest brodem lub po prostu mielizną. odsypiskoo prawie trwałym charakterze, z reguły porośnięte roślinnością, może ulegać przesunięciu lub zniesieniu przez wodę jedynie przy poważniejszych zmianach stanu wody w rzece.przymulisko, jest to trwale utrzymujące się odsypisko, czyli nie zmieniające swojego miejsca niebezpieczne miejsce. Należy je omijać w znacznej odległości, zwłaszcza gdy jego podstawa przy brzegu jest szeroka.

9. przemiał, który tworzy się z dwóch zbliżających się do siebie przykos lub ławicy, i przykosy międzybuchtamiinaczej głębinami. ławica, o kształcie podłużnym z łagodnie schodzącymi zaokrąglonymi brzegami, powstaje przez osadzenie i stabilizację materiału wleczonego przez nurt rzeki. Przy wyższych stanach wody ławica jest niewidoczna i stanowi płyciznę.

10. BUDOWLE HYDROTECHNICZNE śluza komorowa pochylnia Jaz stały Jaz ruchomy

11. Tama, zapora kanał żeglugowy

12. Pochylnia

13. Śluza to budowla hydrotechniczna służąca do pokonania przez statek różnicy poziomów powstałej wskutek pietrzenia rzeki za pomocą jazów. Piętrzenie służy zaś do poprawy warunków hydrologicznych i nawigacyjnych danej rzeki. Jaz – budowla hydrotechniczna wybudowana w poprzek rzeki lub kanału piętrząca wodę, w celu utrzymania stałego poziomu rzeki dla celów żeglugowych lub (w ograniczonym zakresie) zabezpieczenia przed powodzią, zaopatrywania w wodę oraz do celów energetycznych. Równolegle do jazu czasami buduje się też śluzy umożliwiające żeglugę poniżej jazu i przepławki dla ryb. Jazy można podzielić na ziemne, ziemno-betonowe, gumowe. Ze względu na ich charakter na stałe i ruchome, tj. wyposażone w odpowiednie zamknięcia. W przypadku jazów ruchomych możliwa jest regulacja ich wysokości, co daje większe możliwości zarządzania zasobami wodnymi rzeki.

14. Śluzowanie: • wymaga zachowania szczególnej ostrożności! • zbliżając się należy zmniejszyć szybkość jachtu lub go zatrzymać • zrzucić żagle • nadpływające jednostki ustawiają się przed śluzą w kolejności przybycia, przy jednym brzegu • wpłynięcie do śluzy po zapaleniu zielonego światła i zezwoleniu obsługi • po wpłynięciu zacumować jacht ‘na biegowo’ • chronić burtę jachtu obijaczami • utrzymywać statek równolegle do ściany komory

15. Kanały Kanał wodny – sztuczny ciek wodny, fragment drogi wodnej, którego celem jest połączenie istniejących naturalnych dróg wodnych. Tak powstałe drogi wodne znacznie ułatwiają żeglugę i wydatnie skracają czas podróży statków.

16. SYSTEM OZNAKOWANIA NAWIGACYJNEGO Według: Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych.(Dz. U. Nr 212, poz. 2072)

17. Rodzaje znaków żeglugowych regulacji ruchu: • znaki żeglugowe zakazu • znaki żeglugowe nakazu • znaki żeglugowe nieobowiązującego zalecenia • znaki wskazania (informacyjne) • znaki uzupełniające informacyjne

18. ZNAKI ŻEGLUGOWE ZAKAZU zakaz przejścia poza skrajnię określoną tablicami zakaz przejścia (przygotować się do wejścia lub przejścia) zakaz przejścia

19. ZNAKI ŻEGLUGOWE ZAKAZU zakaz cumowania do brzegu zakaz mijania i wyprzedzania zakaz zawracania zakaz kotwiczenia, wleczenia kotwicy, łańcucha lub liny zakaz wszelkiego wyprzedzania zakaz postoju zakaz postoju na szerokości określonej na znaku zakaz wyprzedzania dot. zestawów

20. ZNAKI ŻEGLUGOWE ZAKAZU zakaz ruchu statków sportowych i turystycznych oraz wszelkich małych statków zakaz wytwarzania fali zakaz pływania na desce z żaglem koniec strefy w której małe statki sportowe i turystyczne mogły rozwijać duże prędkości zakaz ruchu statków o napędzie mechanicznym zakaz uprawiania narciarstwa wodnego zakaz ruchu statków, które nie są statkami o napędzie mechanicznym i żaglowym zakaz wodowania i wciągania statków na brzeg zakaz ruchu statków żaglowych zakaz ruchu skuterów wodnych

21. ZNAKI ŻEGLUGOWE NAKAZU nakaz ruchu w kierunku wskazanym przez znak nakaz zachowania szczególnej ostrożności nakaz skierowania statku na tę stronę szlaku żeglownego, która leży z lewej/prawej burty nakaz zatrzymania statku w warunkach określonych przepisami nakaz trzymania się tej strony szlaku żeglownego, która leży z lewej/prawej burty nakaz nadania sygnału dźwiękowego nakaz przejścia na tę stronę szlaku żeglownego, która leży z lewej/prawej burty nakaz prowadzenia nasłuchu radiotelefonicznego

22. ZNAKI ŻEGLUGOWE OGRANICZENIA ograniczona głębokość (w m) inne ograniczenie ruchu żeglugowego ograniczona wysokość prześwitu nad zwierciadłem wody granica szlaku żeglownego oddalona od prawego/lewego brzegu (w m) ograniczona szerokość przejścia lub szlaku żeglownego

23. ZNAKI ŻEGLUGOWE ZALECENIA zalecenie przejścia w jednym kierunku – przejście z przeciwnego kierunku zabronione zalecenie przejścia w obydwu kierunkach

24. ZNAKI ŻEGLUGOWE ZALECENIA zalecenie trzymania się we wskazanym obszarze zalecenie przejścia w kierunku określonym strzałką

25. ZNAKI ŻEGLUGOWE INFORMACYJNE prom przemieszczający się swobodnie zezwolenie przejścia prom na uwięzi wskazanie linii napowietrznej nad drogą wodną miejsce postoju zarezerwowane dla statków przeznaczonych do pchania jaz w bliskiej odległości miejsce postoju zarezerwowane dla statków, z wyjątkiem statków do pchania zezwolenie na postój miejsce postoju zarezerwowane dla wszystkich statków

26. ZNAKI ŻEGLUGOWE INFORMACYJNE skrzyżowanie z drogą uznaną za boczną drogę wodną w stosunku do drogi, po której idzie statek zezwolenie na postój na kotwicy i wleczenie kotwicy, łańcucha lub liny koniec obowiązywania zakazu lub nakazu albo ograniczenia; obowiązuje tylko w jednym kierunku żeglowania zezwolenie na cumowanie do brzegu miejsce postoju przeznaczone do załadunku i wyładunku samochodów miejsce poboru wody pitnej miejsce, w którym można skorzystać z telefonu wskazanie miejsca do zawracania

27. ZNAKI ŻEGLUGOWE INFORMACYJNE zezwolenie na ruch małych statków sportowych i turystycznych z dużą prędkością zezwolenie na ruch żeglugowy statków o napędzie mechanicznym zezwolenie na ruch żeglugowy statków sportowych i turystycznych oraz małych statków wskazanie kanału radiotelefonicznego, na którym można uzyskać informacje nawigacyjne zezwolenie na uprawianie narciarstwa wodnego zezwolenie na ruch skuterów wodnych zezwolenie na ruch statków o napędzie wiosłowym zezwolenie na ruch statków żaglowych

28. ZNAKI UZUPEŁNIAJĄCE INFORMACYJNE wskazanie kierunku obowiązywania znaku zasadniczego objaśnienie lub uzupełnienie treści znaku zasadniczego wskazanie odległości od znaku do miejsca, gdzie zaczyna obowiązywać przepis znaku podstawowego

29. Oznaczenie granic i przebiegu szlaku żeglugowego oraz miejsc niebezpiecznych i przeszkód żeglugowych: • oznakowanie granic szlaku żeglugowego • oznakowanie przebiegu szlaku żeglugowego • oznakowanie miejsc niebezpiecznych i przeszkód żeglugowych • dodatkowe oznakowanie na jeziorach i szerokich drogach wodnych • oznakowanie akwenów zamkniętych dla ruchu żeglugowego

30. OZNAKOWANIE GRANIC SZLAKU ŻEGLUGOWEGO znaki pływające prawej granicy szlaku żeglownego (pława lub tyka czerwona ze znakiem szczytowym, czerwony walec, tyka z wiechą) znaki pływające lewej granicy szlaku żeglownego (pława lub tyka zielona ze znakiem szczytowym, zielony walec, tyka) znaki pływające rozgałęzienia szlaku żeglownego (pława lub tyka w zielono-czerwone pasy ze znakiem szczytowym, kula w zielono-czerwone pasy),

31. OZNAKOWANIE PRZEBIEGU SZLAKU ŻEGLUGOWEGO znaki brzegowe przebiegu szlaku żeglownego wzdłuż prawego brzegu znaki na prawym brzegu wskazujące w przejście szlaku żeglownego od prawego do lewego brzegu znaki na lewym brzegu wskazujące w przejście szlaku żeglownego od lewego do prawego brzegu znaki brzegowe przebiegu szlaku żeglownego wzdłuż lewego brzegu

32. OZNAKOWANIE MIEJSC NIEBEZPIECZNYCH miejsca niebezpieczne na środku drogi wodnej przy prawym brzegu miejsc niebezpiecznych i przeszkód żeglugowych przy lewym brzegu miejsc niebezpiecznych i przeszkód żeglugowych

33. OZNAKOWANIE MIEJSC NIEBEZPIECZNYCH znaki wskazania bezpiecznej wody żeglowej znaki odosobnionego niebezpieczeństwa

34. OZNAKOWANIE MIEJSC NIEBEZPIECZNYCH znaki kardynalne Ułatwienie zapamiętania liczby rozbłysków: Znaki kardynalne świecą białym światłem.Ustaw zegarek tak by godz. 12 skierowana była na N. Północny znak daje 12 błysków.Znak E miga 3 razy potem przerwa, na zegarku godz. 3.Znak S miga 6 razy po przerwie dodatkowy dłuższe błysk i dłuższa przerwa. Na zegarku godz. 6.Znak W miga 9 razy potem przerwa, na zegarku godz. 9 Oznaczenie dzienne i nocne przeszkody w systemie kardynalnym.Ułatwienie zapamiętania koloru znaku: wierzchołek trójkąta wskazujegdzie na znaku znajduje się kolor czarny.

35. ZNAKI W OBIEKTYWIE

37. Locja morska

38. LOCJA MORSKA dział wiedzy zajmujący się dokładnym opisem danego akwenu oraz jego oznakowania nawigacyjnego z punktu widzenia potrzeb bezpieczeństwa żeglugi w różnych warunkach pogodowych ORAZ zespół wydawnictw przedstawiających graficznie lub opisowo określony akwen morski (ułatwienie prowadzeni nawigacji – tzw. morskie pomoce nawigacyjne).

39. Morskie pomoce nawigacyjne: • Mapy morskie • Księgi locji • Spisy świateł i sygnałów nawigacyjnych • Spisy radiostacji nautycznych • Tablice nawigacyjne • Tablice astronomiczne • Oznakowanie morskie „System IALA” • Znaki i skróty stosowane na polskich mapach morskich • Katalog map morskich i podręczników nawigacyjnych

40. OZNAKOWANIE MORSKIE – SYSTEM IALA IALA – Międzynarodowe Stowarzyszenie Służb Oznakowania Nawigacyjnego System IALA – projekt jednolitego oznakowania nawigacyjnego Kolor czerwony – lewa strona toru wodnego Kolor zielony – prawa strona toru wodnego • Znaki boczne • Znaki kardynalne • Znaki odosobnionego niebezpieczeństwa • Znaki bezpiecznej wody • Znaki specjalne

41. OZNAKOWANIE MORSKIE – SYSTEM IALA KIERUNEK TORU WODNEGO WYZNACZANY JEST OD STRONY MORZA DO PORTU! • Znaki lewej strony malowane na kolor czerwony a prawej na zielony • Znak szczytowy lewej strony to pojedynczy czerwony walec a prawej to pojedynczy zielony stożek wierzchołkiem do góry

42. OZNAKOWANIE MORSKIE – SYSTEM IALA Rozgałęzienie - główny tor w prawo Rozgałęzienie - główny tor w lewo

43. OZNAKOWANIE MORSKIE – SYSTEM IALA

44. ZNAKI NAWIGACYJNE • Latarnia – wieża umieszczona na brzegu wysyłająca znaki świetlne • Latarniowiec – statek pełniący rolę latarni morskiej lub innego znaku nawigacyjnego • Nabieżniki - zestaw dwóch znaków, w dzień będących widocznymi znakami o charakterystycznym kształcie, w nocy światłami o określonej charakterystyce (kolor, ciągłość lub zsynchronizowana modulacja trwania), z których jedno jest ustawione wyżej i dalej, a oba stoją w jednej linii wyznaczając dla statków oś toru wodnego, lub jego krawędź • Pława=boja • Stawa – znak nawigacyjny lub sygnalizacyjny umieszczony na brzegu lub w morzu w sposób stały, tzn. wbity w dno bez użycia kotwicy.

45. latarniowiec nabieżnik dolny tylna stawa nabieżnika pława bezpiecznej wody stawa u wejścia do Portu Gdańsk

46. Podsumowanie • Śródlądzie: • Morze: Kolor czerwony – prawa strona szlaku żeglugowego Kolor zielony – lewa strona szlaku żeglugowego Kolor czerwony – lewa strona toru wodnego Kolor zielony – prawa strona toru wodnego