Miasto Stołeczne Warszawa jako realizator Warszawskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego

1. Miasto Stołeczne Warszawa jako realizator Warszawskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego Warszawa, 26 października 2012 r.

2. Podstawa prawna tworzenia Warszawskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego Akty prawa powszechnie obowiązujące: Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375); Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2010 r. w sprawie Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 24, poz. 128); Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.); Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień.Akty prawa miejscowego: Uchwała Nr XXVI/510/2011 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 20 października 2011 r. w sprawie przyjęcia Warszawskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego na lata 2011-2015; Uchwała Nr XXXIV/814/2012 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 29 marca 2012 r. zmieniająca uchwałę w sprawie przyjęcia Warszawskiego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego na lata 2011-2015;Akty wewnętrzne: Zarządzenie Nr 1477/2011 Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 2 września 2011 r. w sprawie powołania Warszawskiej Rady Ochrony Zdrowia Psychicznego

3. Realizatorzy WPOZP Realizacja celów na poziomie m.st. Warszawy będzie wykonywana przez: • Komórki organizacyjne Urzędu m.st. Warszawy; • Biuro Polityki Zdrowotnej, • Biuro Pomocy i Projektów Społecznych, • Biuro Edukacji, • Jednostki organizacyjne nadzorowane przez powyższe Biura • podmioty lecznicze m.st. Warszawy, • poradnie psychologiczno-pedagogiczne, • placówki szkolne, • domy pomocy społecznej, • środowiskowe domy samopomocy, 3) Urząd Pracy m.st. Warszawy • Organizacje pozarządowe (poprzez wsparcie finansowe ze strony m.st. Warszawy inicjatyw dotyczących osób z zaburzeniami psychicznymi)

4. Rola Biura Polityki Zdrowotnej w zakresie realizacji WPOZP • Ustalenie priorytetów promocji zdrowia psychicznego, • Powołanie lokalnego zespołu koordynującego realizację Programu, • Opracowanie i wdrożenie lokalnego programu zwiększania dostępności i zmniejszania nierówności w dostępie do różnych form środowiskowej psychiatrycznej opieki, • Tworzenie warunków do kontraktowania przez płatnika deficytowych świadczeń • Opracowanie programów profilaktycznych i promocji zdrowia psychicznego

5. Priorytety promocji zdrowia psychicznego na terenie m.st. Warszawy • Zaburzenia nerwicowe, • Zaburzenia organiczne, • Zaburzenie spowodowane używaniem alkoholu i środków psychoaktywnych • Choroby typu schizofrenicznego i afektywne, • Samobójstwa. • Z uwagi na współpracę z MROZP także priorytety Mazowsza znajdować będą uznanie w pracach WROZP Do wyznaczenia priorytetów promocji zdrowia psychicznego na obszarze m.st. Warszawy wykorzystana została bieżąca działalność Biura Polityki Zdrowotnej w zakresie pozyskiwania informacji o stanie zdrowia mieszkańców stolicy, której efektem są cykliczne publikacje dotyczące tej problematyki. Dla potrzeb wyboru głównych kierunków wzmocnienia psychiatrycznej opieki zdrowotnej posłużyła między innymi publikacja „Stan zdrowia mieszkańców Warszawy w latach 1999-2008”.

6. Sytuacja epidemiologiczna w zakresie zdrowia psychicznego w m.st. Warszawa W okresie 1999-2007 nastąpił największy wzrost wskaźnika pierwszorazowych zachorowań związanych ze stresem ( o 222%), stosowaniem substancji psychoaktywnych (o 250%). Największy spadek wskaźnika odnotowano w zaburzeniach psychicznych spowodowanych alkoholem (o 34%) oraz zaburzeń psychotycznych (o 30%). Generalnie, nastąpił wzrost w większości analizowanych jednostek chorobowych.

7. Standaryzowane wskaźniki zgonów w poszczególnych dzielnicach, średnia dla lat 2005-2008

8. Warszawska Rada Ochrony Zdrowia Psychicznego Lokalny zespół powołany do koordynowania NPOZP na obszarze właściwości m.st. Warszawy Do zadań Rady w szczególności należy: • opracowanie lokalnego programu ochrony zdrowia psychicznego, dotyczącego m.st. Warszawy, uwzględniającego potrzeby ludności m.st. Warszawy w zakresie zdrowia psychicznego i opieki psychiatrycznej oraz dostosowanie do nich skoordynowanej działalności różnych form pomocy i oparcia społecznego oraz aktywizacji zawodowej; • realizacja, koordynowanie i monitorowanie Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego na terenie m.st. Warszawy.

9. Warszawska Rada Ochrony Zdrowia Psychicznego Skład Rady: - jak przewodniczący Dyrektor BPZ - Konsultant Wojewódzki w Dziedzinie Psychiatrii dla Województwa Mazowieckiego oraz przedstawiciele: - Urzędu Pracy m.st. Warszawy, - Komisji Dialogu Społecznego ds. Ochrony i Promocji Zdrowia, - Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego w Warszawie, - Ministra Zdrowia, - Ministra Spraw Wewnętrznych, - Ministra Obrony Narodowej, - Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, - Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie

10. Warszawska Rada Ochrony Zdrowia Psychicznego Dotychczasowy zakres prac: • Diagnoza dotycząca zasobów przeznaczonych do udzielania świadczeń z zakresu psychiatrii • Określenie zasad tworzenia i organizacji centrów zdrowia psychicznego w Warszawie – uzgodnienie koncepcji sieci 12 CZP • Liczne wystąpienia do MOW NFZ w sprawie dostosowania poziomu kontraktów z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień do aktualnych potrzeb • Opracowanie koncepcji rozwijania form opieki zdrowotnej dla osób z zaburzeniami psychicznymi innych, niż leczenie w oddziałach psychiatrycznych w szpitalach monospecjalistycznych

11. Aktualne zasoby m.st. Warszawy w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej z uwzględnieniem wytycznych w zakresie CZP dla osób dorosłych z zaburzeniami psychiatrycznymi Dla wyliczeń wykorzystano dane GUS o liczbie mieszkańców Warszawy z 2010 r.- 1 720 398 osób

12. Centra zdrowia psychicznego dla osób dorosłych będą świadczyły usługi psychiatrycznej opieki zdrowotnej dorosłym mieszkańcom Warszawy. Będą one obejmowały obszar jednej, bądź zespołu dzielnic • 1) Żoliborz – Bielany • 2) Szpital Bielański • 3) Bemowo • 4) Wola-Śródmieście • 5) Szpital Wolski • 6) Ochota – Włochy – Ursus • 7) Ursynów – Wilanów • 8) Mokotów • 9) Wawer – Wesoła • 10) Rembertów – Praga Płd. • 11) Białołęka – Praga Płn. • 12) Targówek Centra Zdrowia Psychicznego

13. Niewłaściwa alokacja łóżek • Wskaźnik dla łóżek psychiatrycznych szpitalnych – 4 łóżka /10 tys. mieszkańców. • Liczba łóżek psychiatrycznych na terenie Warszawy – 633, z czego istotna większość w szpitalach monospecjalistycznych. Brakuje więc „tylko” 55 łóżek, ale … • Niedostateczna liczba łóżek psychiatrycznych w województwie • Tylko 3 szpitale ogólne w Warszawie dysponują ogólnodostępnymi oddziałami psychiatrycznymi – Bielański, Wolski i Bródnowski • Szczególna rola IPiN • Problem niedostatecznego finansowania łóżek psychiatrycznych w szpitalach ogólnych grozi likwidacją małych (środowiskowych) oddziałów psychiatrycznych

14. Niewłaściwa alokacja łóżek - c.d. • Wskaźnik dla łóżek psychiatrycznych w ZOL’ach zgodnie z rozporządzeniem RM powinien wynosić 1-2 łóżka/10 tys. mieszkańców. • Wg informacji NFZ, na Mazowszu jest takich łóżek 750. Potrzebna liczba łóżek dla Mazowsza wg liczby ludności, aby spełnić wymogi wskaźnika – wynosi od 520 do 1040 łóżek. • W Warszawie brak jest dotąd takich łóżek. Aby spełnić wymogi rozporządzenia wg wskaźnika powinno ich być 170 (licząc tylko osoby zameldowane). • Obecna propozycja dla NFZ to stworzenie w stołecznych ZOL-ach warunków udzielania świadczeń dla ok. 100 pacjentów z problemami psychicznymi tak aby mogli oni zachować łatwy i częsty kontakt z bliskimi w celu szybkiego powrotu do środowiska

15. Brak zainteresowania zakupem świadczeń psychiatrycznych w oddziałach dziennych • Wskaźnik: 3 miejsca w oddziałach dziennych na 10 tysięcy mieszkańców • Brakuje 163 miejsca • Mimo deficytu miejsc istnieją w Warszawie oddziały, w których płatnik wykupił jedynie 20 – 30% możliwości • Taka sytuacja grozi więc likwidacją już istniejących miejsc i dalszym pogłębieniem deficytu