Wybrane zagadnienienia z zakresu podatku VAT Marta Szafarowska

1. Wybrane zagadnienienia z zakresu podatku VATMarta Szafarowska Warszawa, 1 grudnia 2009 r.

2. AGENDA • Bieżące zagadnienia: • zakończenie umowy leasingu finansowego / zmiana ceny świadczenia, • refakturowanie, • faktury korygujące • Zmiany ustawy o VAT od 1.01.2010

3. Dostawa towarów – zmiana ceny świadczenia (1) • Np. zakończenie i rozliczenie umowy leasingu finansowego • Wyrok WSA w Warszawie z 3 września 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 637/08 - wyrok prawomocny): • sposób rozliczenia przez sprzedawcę faktur korygujących zwiększających kwotę VAT należnego uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność dokonania korekt faktur pierwotnych. W przypadku, gdy przyczyna korekty istniała już w chwili wystawienia faktur pierwotnych (błąd, pomyłka) - korekt podatku należnego trzeba dokonać w miesiącu, w którym w wyniku błędu zaniżony został podatek należny. W przypadku gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. następuje uzgodniona zmiana ceny, korekta in plus powinna zostać ujęta na bieżąco, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura była wystawiona poprawnie i w przyszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego. • Analogiczne stanowisko: WSA w Warszawie w wyroku z 5.06.2009 r. (sygn. III SA/Wa 424/09)

4. Dostawa towarów – zmiana ceny świadczenia (2) • Z drugiej strony: • Wyrok WSA w Warszawie z 15 lutego 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 1963/07 - wyrok nieprawomocny), rozstrzygając kwestię momentu ujęcia w deklaracji VAT faktury korygującej wystawionej w związku ze zwiększeniem wartości sprzedaży, stwierdził, iż podatnik miał obowiązek skorygowania deklaracji za okres, w którym wystawiono pierwotną fakturę. • Analogicznie: WSA w Warszawie w wyroku z 28.10.2009 r.

5. Dostawa towarów – zmiana ceny świadczenia (3) • Stanowisko NSA (5.02.2009 r., sygn. I FSK 1874/08): • Wskazana odmienność zdarzeń powodujących korektę podatku należnego determinuje także, jak podkreśla doktryna (por.: J. Zubrzycki, Leksykon..., op. cit., str. 1112 - 1114), termin ujęcia jej w rozliczeniach podatnika. W przypadku gdy korekta ma na celu prawidłowe udokumentowanie zdarzenia gospodarczego, które miało miejsce w danym miesiącu i w tymże miesiącu z powodu jakiejś pomyłki zostało wadliwie udokumentowane, przez co wpłynęło na błędne określenie za ten okres rozliczeniowy wielkości podatku należnego podatnika, dokonana w późniejszym czasie korekta faktury powinna zostać uwzględniona w ramach korekty wielkości podatku należnego za tenże okres rozliczeniowy, poprzez skorygowanie w tym miesiącu nieprawidłowo zadeklarowanego podatku należnego. Korekty tego rodzaju mają bowiem wpływ na określenie prawidłowej wielkości podatku należnego w miesiącu, za który składana jest deklaracja. W pierwotnej deklaracji podatek ten został wykazany w wadliwej wysokości. Jeżeli natomiast wystawienie faktury korygującej podatek należny jest skutkiem zdarzenia, które wystąpiło po upływie danego okresu rozliczeniowego, np. podniesienie ceny w następnym miesiącu, dokonana korekta powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu miesiąca, w którym to zdarzenie nastąpiło.

6. Refakturowanie usług (1) • Refakturowanie nie jest przewidziane wprost w polskiej ustawie o VAT. • Art. 28 Dyrektywy 2006/112 (art. 6(4) VI Dyrektywy): jeśli podatnik we własnym imieniu ale na rzecz innej osoby bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik nabył i samodzielnie wykonał te usługi. • W efekcie, niektóre usługi poboczne wobec świadczenia głównego, mogą podlegać „refakturowaniu”, tj. przeniesieniu na faktycznego korzystającego z zastosowaniem stawki VAT lub zwolnienia od VAT wynikającego z faktury wystawionej przez pierwotnego świadczącego.

7. Refakturowanie usług (2) • Orzecznictwo sądów powszechnych (np. wyrok 7 sędziów SN z 15.10.1998 r. sygn. III ZP 8/98) dopuszcza możliwość wyodrębnienia elementów towarzyszących usłudze głównej w celu przeniesienia wyłożonych kosztów na podmiot, który faktycznie z danych usług skorzystał pod następującymi warunkami: • na refakturze podatnik podaje tę samą cenę i stawkę podatku VAT, która widnieje na fakturze pierwotnej, • podmiot refakturujący nie nalicza żadnej marży, • pomiędzy podmiotami istnieje umowa o odrębnym rozliczaniu danego rodzaju usług.Warunków tych nie przewidują przepisy Dyrektywy (naliczenie marży nie ma więc znaczenia)

8. Refakturowanie usług (3) • !!! Możliwość refakturowania usług jest w chwili obecnej powszechnie kwestionowana przez organy podatkowe (w szczególności dotyczy to refakturowania usług towarzyszących usługom najmu, dzierżawy i leasingu)

9. Refakturowanie usług (4) • W przypadku zawarcia umowy najmu nieruchomości wraz z ubezpieczeniem przedmiotu umowy, zdaniem Sądu, mamy do czynienia z jedną usługą, do podstawy opodatkowania której należy zaliczyć również koszty ubezpieczenia przedmiotu najmu i zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej. Ubezpieczenie jest bowiem ściśle związane z nieruchomością, a przez to z najmem i ma w stosunku do niego charakter poboczny (uzupełniający). Nie są to odrębne usługi, ale elementy pewnej całości, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie. Bez usługi podstawowej, czyli najmu świadczenie usługi ubezpieczenia przez wynajmującego utraciłoby swój sens. Koszty ubezpieczenia, którymi obciążany jest korzystający, powinny być elementem podstawy opodatkowania czynszu najmu i to niezależnie od tego, czy stanowiąc element kalkulacyjny wchodzą w skład umówionej przez strony należności, czy też umowa stron wyodrębnia ubezpieczenie w oddzielnych kwotach- (Wyrok WSA w Poznaniu z 3 lutego 2009 r., sygn. I SA/Po 1387/08)

10. Refakturowanie usług (5) • W przypadku świadczenia usługi leasingu wraz z ubezpieczeniem przedmiotu leasingu mamy do czynienia z jedną usługą, do podstawy opodatkowania której należy zaliczyć również koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu i zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej. Ubezpieczenie jest bowiem ściśle związane z usługą leasingu i ma w stosunku do niej charakter poboczny ( uzupełniający ). Nie są to odrębne usługi, ale elementy pewnej całości, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie. Bez usługi podstawowej - usługi leasingu świadczenie usługi ubezpieczenia przez leasingodawcę utraciłoby swój sens. Ubezpieczenie służy tylko zapewnieniu prawidłowego wykonania i skorzystania z usługi głównej. Koszty ubezpieczenia, którymi obciążany jest korzystający, powinny być elementem podstawy opodatkowania usługi leasingu i to niezależnie od tego, czy stanowiąc element kalkulacyjny wchodzą w skład umówionej przez strony należności za usługę leasingu, czy też umowastron wyodrębnia ubezpieczenie w oddzielnych kwotach.- (Wyrok WSA we Wrocławiu z 8 grudnia 2008 r. sygn. I SA/Wr 881/08)

11. Refakturowanie usług (6) • Błędna interpretacja orzecznictwa ETS przez organy podatkowe: • sprawa C-41/04 (Levob Verzekeringen) – wyrok dotyczący dostawy standardowego oprogramowania i usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb nabywcy przez tego samego dostawcę – brak możliwości uznania za dwa niezależne świadczenia (ale uzyskanie przez klienta samego standardowego oprogramowania było dla tego klienta bezwartościowe). Dopiero dostosowanie tego oprogramowania (jako świadczenie pomocnicze) do potrzeb klienta sprawiło, że oprogramowaniu „nadano cechy użyteczności”. • Brak zastosowania wyroku ETS w sprawie C-572/07 (RLRE Tellmer) – usługa wynajmu mieszkań oraz usługa sprzątania części wspólnych budynku winny być traktowane jako dwa odrębne świadczenia

12. Refakturowanie usług (7) • Błędna interpretacja orzecznictwa ETS przez organy podatkowe: • Wyrok ETS C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) - w wyroku tym ETS uznał, iż „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.” • W wyroku z 31 stycznia 2001 r. w sprawie Card Protection Plan v. Commissioners of Customs and Excise brytyjska Izba Lordów uznała, iż usługi ubezpieczeniowe oferowane przez Spółkę stanowiły świadczenie odrębne i niezależne od kompleksowej usługi oferowanej w ramach tzw. „Card Protection Plan”. Sąd brytyjski podkreślił przy tym, iż w tym zakresie usługi ubezpieczenia winne podlegać zwolnieniu od VAT niezależnie od tego, czy z punktu widzenia innych przepisów prawa podmiot jest uprawniony do ich świadczenia. Na tym przykładzie najlepiej widać więc jak dalece błędną i selektywną interpretację orzecznictwa ETS stosuje Naczelnik US.

13. Refakturowanie usług (8) • Dodatkowo, nieoficjalnie Ministerstwo Finansów powołuje się na wyrok ETS z 22.10.2009 r. w sprawie Swiss Re Germany Holding GmbH (C-242/08), z tym, ze powołanie się na ten wyrok jest całkowicie chybione. • Po pierwsze, nie dotyczy on w ogóle kwestii refakturowania kosztów (a cesji praw) • Po drugie, mówi on wprost: • „nie ulega wątpliwości, iż termin „transakcja ubezpieczeniowa” użyty w art. 13 część B lit. a) szóstej dyrektywy obejmuje w każdym razie sytuację, w której dana transakcja jest dokonywana przez samego ubezpieczyciela, który sam zapewnia ochronę ubezpieczonego ryzyka, (…) takie wyrażenie nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonanych przez samych ubezpieczycieli i jest co do zasady wystarczająco szerokie, by obejmować przyznanie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale który w ramach ubezpieczenia grupowego zapewnia swoim klientom taką ochronę, korzystając z usług ubezpieczyciela, który przejmuje ubezpieczone ryzyko (zob. ww. wyroki: w sprawie CPP, pkt 22; w sprawie Skandia, pkt 38; w sprawie Taksatorringen, pkt 40).”

14. Refakturowanie usług (9) • Brak możliwości refakturowania kosztów, które, co do zasady, ponieść musi właściciel przedmiotu najmu, dzierżawy bądź leasingu, w tym: • podatków płaconych przez właściciela (posiadacza) związanych z przedmiotem leasingu (np. podatek od nieruchomości) • opłat administracyjnych, które musi ponieść właściciel (posiadacz) • opłat z tytułu użytkowania wieczystego • Powyższe koszty stanowią element podstawy opodatkowania usług najmu (dzierżawy bądź leasingu) i podlegają opodatkowaniu VAT według stawki standardowej

15. Refakturowanie usług (10) • Orzeczenia sądów administracyjnych: „Na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi składają się na równi z czynszem i pozostałe należności, są więc obrotem będącym podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 15 ust. l ustawy z 1993 r. o VAT. Podatek od nieruchomości, a także inne opłaty mają charakter majątkowy, tj. obowiązek ich uiszczenia uzależniony jest od posiadanego majątku, a nie od dochodów, które nieruchomości przynoszą. Podatki i opłaty z tytułu własności nieruchomości są niezależne od tego, czy nieruchomości są wydzierżawiane, czy pozostawały niewykorzystane i dotyczą podatnika tych podatków. Stanowią zatem koszty utrzymania obciążające wydzierżawiającego. W odniesieniu natomiast do dzierżawy stanowią elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za usługę dzierżawy.” (wyrok NSA z 31.05.2000 r., sygn. SA/Gd 812/98)

16. Faktury korygujące (1) • Od 1.12.2008 r.: • Art.29 ust 4a: W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje, pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowejza dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. • Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

17. Faktury korygujące (2) • przepis art. 29 ust. 4a ustawy o VAT jest sprzeczny z prawem wspólnotowym. Warunek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, od którego uzależniona jest możliwość obniżenia podstawy opodatkowania (a w konsekwencji obniżenie podatku należnego) stanowi bowiem środek krajowy naruszający w nadmiernym stopniu cele i treść Dyrektywy 112. Brak jego spełnienia powoduje obciążenie ciężarem VAT - podatnika, w oderwaniu od jego rzeczywistej sytuacji podatkowej, naruszając nie tylko podstawowe zasady VAT takie jak: proporcjonalność VAT, neutralność VAT i opodatkowanie konsumpcji. (Wyrok WSA w Warszawie z 30 września 2009 r. sygn. akt III Sa/Wa 742/09)

18. Faktury korygujące (3) • Najnowsze orzecznictwo: Firma, która wystawia fakturę korygującą, może ją od razu ująć w ewidencji. Uzależnienie obniżenia podatku od potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta jest bowiem niezgodne z prawem UE.(Wyrok WSA w Warszawie z 12 listopada 2009 r., III SA/Wa 1255/09) • Ale! W analogicznej sprawie WSA w Poznaniu (wyrok z 9.09.2009 r. sygn. akt I SA/Po 632/09) uznał, że polskie przepisy są zgodne z dyrektywą.

19. Podatek VAT w 2010 r. • 5 listopada 2009 r. Prezydent podpisał ustawę nowelizującą ustawę o VAT od 1.01.2010

20. Miejsce świadczenia usług – Zasady obowiązujące od 1.01.2010!!! • Zasada podstawowa: Usługi na rzecz podatników (transakcje B2B): • Miejscem świadczenia usług jest kraj, w którym siedzibę ma nabywca usługi Usługi świadczone na rzecz podmiotów, które nie są podatnikami: • Miejscem świadczenia jest kraj, w którym siedzibę ma sprzedawca

21. Podatnik – art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 21

22. Podatnik – art. 17 ust. 2 22

23. Podatnik – art. 17 ust. 3 i 4 23

24. Miejsce świadczenia usług – definicje „Art. 28a. Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to: (1) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, (2) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.” 24

25. Miejsce świadczenia usług podatnikom – reguła podstawowa Art. 28b. 1. Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz kilku przepisów szczególnych.

26. Miejsce świadczenia usług podatnikom – reguła podstawowa Ust. 2. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania – miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności. Czym jest stałe miejsce prowadzenia działalności? Ust. 3. W przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on zwykłe miejsce pobytu.

27. Miejsce świadczenia usług podatnikom – reguła podstawowa Ust. 4. Na potrzeby stosowania ust. 1 – 3 nie uznaje się, że świadczenie usług ma miejsce na rzecz podatników, jeżeli usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia. W jaki sposób uzyskać potwierdzenie, że nabywane przez odbiorcę usługi są przeznaczone na cele działalności gospodarczej? Skutki niemożności udowodnienia, ze świadczenie odbywa się na cele związane z działalnością gospodarczą?

28. Miejsce świadczenia usług podmiotom innym niż podatnicy – reguła podstawowa Art. 28c. 1. Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikamijest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz kilku przepisów szczególnych.

29. Miejsce świadczenia usług podmiotom innym niż podatnicy – reguła podstawowa Ust. 2. W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania – miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności. 3. W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on zwykłe miejsce pobytu.

30. Miejsce świadczenia usług podmiotom innym niż podatnicy – pośrednictwo Art. 28d. Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikamiprzez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonywana jest podstawowa transakcja, dla której miejsce świadczenia określane jest zgodnie z niniejszym działem.

31. Wyjątki: usługi związane z nieruchomościami

32. Wyjątki: usługi transportu

33. Wyjątki: usługi transportu

34. Wyjątki: usługi w dziedzinie kultury etc. – wejdzie w życie od 1 stycznia 2011

35. Wyjątki: usługi w dziedzinie kultury etc. – wejdzie w życie od 1 stycznia 2011 – przepis przejściowy Art. 2 noweli „W okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone”. Przepis przejściowy utrzymuje w mocy obecnie stosowane rozwiązanie do końca 2010 - SKUTKI.

36. Miejsce świadczenia usług różnych

37. Miejsce świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych Art. 28i. 1. Miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów wykonanej na terytorium Wspólnoty, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.

38. Usługi krótkoterminowego wynajmu środków transportu Art. 28j. 1. Miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. 2. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie lub korzystanie ze środka transportu przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających, przez okres nieprzekraczający 90 dni. Dotyczy zarówno świadczenia na rzecz podatników, jak i niepodatników

39. Miejsce świadczenia usług elektronicznych

40. Miejsce świadczenia usług telekomunikacyjnych i nadawczych

41. Miejsce świadczenia usług niematerialnych Art. 28l. W przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Wspólnoty, usług: 1) sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw, 2) reklamy, 3) doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz podobnych usług, w tym w szczególności: a) usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1), b) usług doradztwa w zakresie programowania (PKWiU 72.2), c) usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1), d) usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) – z zastrzeżeniem art. 28e, e) usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3), 4) przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń, 5) bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, (…)

42. Miejsce świadczenia usług niematerialnych Art. 28l. W przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Wspólnoty, usług: (…) 6) dostarczania (oddelegowania) personelu, 7) wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, za które uznaje się również przyczepy i naczepy oraz wagony kolejowe, 8) telekomunikacyjnych, 9) nadawczych radiowych i telewizyjnych, 10) elektronicznych, 11) polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych, 12) przesyłowych: a) gazu w systemie gazowym, b) energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, 13) bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 11 i 12, 14) polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1 – 13 – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Dotyczy – usług świadczonych na rzecz niepodatników mających siedzibę / miejsce zamieszkania poza UE

43. Miejsce świadczenia usług turystyki Art. 28n. 1. W przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania – miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności. Dotyczy usług na rzecz podatników, jak i podmiotów niebędących podatnikami

44. Obowiązek podatkowy - import usług

45. Obowiązek podatkowy – import usług - art. 19 ust. 19a i 19b  19a. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że: 1) usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług; 2) usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług. 19b. Do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 (dotyczący zaliczek) stosuje się odpowiednio.

46. Obowiązek podatkowy – import usług – przepis przejściowy  Art. 5 noweli W przypadku usług wykonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stanowiących import usług, w stosunku do którego, zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie powstał obowiązek podatkowy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym. NP.: usługi wykonane w grudniu 2009 r., zafakturowane przez dostawcę zagranicznego po tej dacie

47. Import usług • Nabycie usług od podmiotu zagranicznego, jeśli miejsce świadczenia jest w Polsce • Obowiązek podatkowy – istotna zmiana w stosunku do obecnych rozwiązań • Obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej • Kurs - z daty obowiązku podatkowego – nie przewidziano w tym przypadku zmian, ale zmienia się moment powstania obowiązku podatkowego!

48. Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (1) Nowy zakres obowiązków! „Art. 100. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: 1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

49. Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (2) CD: „Art. 100. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: 3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0 % dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca Skutek: poszerzenie grupy podatników zobowiązanych do składania informacji podsumowujących

50. Ewidencja i obowiązki sprawozdawcze (3) Przyspieszenie obowiązków sprawozdawczych: Art. 100 ust. 3 Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.