معرفی اهل سنت

1. معرفی اهل سنت

2. در مذهب تسنن فرقه‏هاي مختلفي به وجود آمدند که مهم‏ترين آنها مذاهب اربعه اهل سنت مي‏باشند. [1] . • مجتهدين و امامان فقه در مذهب سنت زياد بودند، دولت عباسي جهت سهولت کار در امر قضا فقط چهار مجتهد را به رسميت شناخت و فتواي آنان را معتبر و محترم شمرد، بدين ترتيب مذهب آنان مذهب رسمي اهل سنت گرديد. [2] . • سني‏ها بر خلاف شيعيان بدون آنکه حق خلافت را از خلفاي سه گانه قبل از مولا علي سلب کنند، مولا را مردي صاحب فضيلت و از نظر علم و تقوي بر ديگر اصحاب برتر مي‏دانند. منتهي با همه فضائل و مناقب مولا علي، ايشان را وصي و جانشين رسول خدا نمي‏دانند بلکه حضرت را فقط از خلفاي راشدين مي‏شمارند.

3. مذاهب اربعه اهل سنت عبارتند از: 1. امام ابوحنيفه (80 تا 150 هجري): امام ابوحنيفه که نعمان بن ثابت بن زوطي بن ماه نام داشت در زمان منصور دومين خليفه عباسي به زندان افتاد. قبر او در بغداد و زيارتگاه اهل سنت است. [3] . مذهب حنفي توسط دو تن از ياران ابوحنيفه به نام محمد بن حسن شيباني و ابويوسف قاضي رواج يافت. يک سوم مسلمانان جهان حنفي مذهب هستند. امام ابوحنيفه فقيهي ايراني الاصل بود. 2. امام مالک (95 تا 179 هجري): امام مالک که مالک ابن انس اصبحي نام داشت فقيهي عربي الاصل بود. وي در مدينه متولد گرديد. [4] مذهب مالکي در مدينه پيدا شد و بعد در مراکش و مصر و سودان و کويت رواج يافت. 3. امام شافعي (150 تا 204 هجري): امام شافعي که محمد بن ادريس شافعي نام داشت فقيهي عربي و قريشي الاصل بود که در غزه متولد گرديد و در مصر درگذشت. [5] .

4. امام شافعي به مولا علي بيشتر از ساير ائمه سنت ارادت داشت و به آن حضرت عشق مي‏ورزيد. [6] امام شافعي مولا علي را بر حق و معاويه را باطل خوانده است. مذهب شافعي در عبادات به مذهب شيعه بسيار نزديک است. [7] . مذهب شافعي در ايران و اردن و سوريه و عراق و يمن و هند رواج دارد. 4. امام احمد حنبل (164 تا 241 هجري): امام احمد حنبل که ابوعبدالله حنبل نام داشت در بغداد متولد گرديد و در همانجا درگذشت. احمد بن حنبل از شاگردان امام شافعي بود. [8] رواج مذهب حنبلي از سه مذهب ديگر سنت کمتر است. اين مذهب توسط دو تن از مجتهدين اسلام به نام ابن تيميه و ابن قيم رواج يافت و بعد در قرن 12 هجري محمد بن عبدالوهاب تجديد نظري در آن نموده و عقيده ديني خود را بر مذهب حنبلي استوار ساخت و مذهب جديد وهابي را به وجود آورد که اکنون در عربستان رواج دارد. [9] .

5. مرحله اعتقاد: • اعتقاد به امامت و اینکه امامت از اصول دین است و جانشین پیامبر باید معصوم باشد و دقیقاً بخاطر همین عصمتی که غیر از خدا کسی از آن آگاهی ندارد، امام باید از طرف خدا منصوب شودو حکومتهای اسلامی باید به ولایت منتهی شود. • شیعه اطاعت از حاکم ظالم و جائر را جایز نمی‌داند. • شیعه معتقد است که مقصود‌ از اهل بیت در آیه 33 احزاب، حضرت فاطمه و ائمه اطهارند. • شیعه معتقد است که انبیاء معصومند و نه تنها مرتکب گناه کبیره نمی‌شوند بلکه حتی گناه صغیره را هم انجام نمی‌دهند. • رویت خدا نه در دنیا ممکن است و نه در آخرت. • صفات خدا عین ذاتش است. • بر خلاف اهل سنت شیعه عقاب طائع و ثواب عاصی را از خدا جایز نمی‌داند. • شیعه قائل به جبر نمی‌باشد. • بداء و رجعت و شفاعت هم از جمله اموری‌اند که شیعه بدان معتقد می‌باشد. • شیعه بر خلاف اهل سنت جمیع صحابه را عادل نمی‌داند و می‌گوید که در بین صحابه هم عادل وجود دارد و هم فاسق و فتوی آنها بر احدی حجت نیست. و…

6. مرحله احکام: • شیعه تقیه را جایز می‌داند. • متعه که همان ازدواج موقت است در نظر شیعه جایز است. • باب اجتهاد از نظر شیعه مفتوح است. • تعصیب و عول را شیعه در باب ارث قبول ندارد. • از نظر شیعه جمع بین صلاتین جایز است. • حی علی خیر العمل فصلی از فصول اذان است. • زیارت قبور و ائمه اطهار نه تنها شرک نیست بلکه ثواب زیادی دارد و عین توحید می‌باشد و…