Radzenie sobie ze stresem

1. Radzenie sobie ze stresem BIURO KARIER WYŻSZEJ SZKOŁY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ IM. STANISŁAWA STASZICA

2. Stres jest naturalną, nieuniknioną częścią naszego życia, stres jest normalną reakcją biologiczną każdego organizmu - normalnym fizjologicznym zjawiskiem związanym z procesami życia. Brak reakcji stresowej oznacza śmierć organizmu. Stres towarzyszy każdemu z nas. Jest naturalną reakcją na codzienne wyzwania i życiowe zmiany - nie tylko negatywne, ale i pozytywne.

3. Jednym ze sposobów na udane życie jest umiejętne radzenie sobie ze stresem. To nie sam stres jest nie bezpieczny dla człowieka, ale to jak na niego reagujemy!! Bardzo często stres jest wywoływany poprzez negatywne myślenie. Jeśli interpretujesz nową sytuację myśląc "Na pewno sobie nie poradzę", wtedy istnieje znacznie mniejsza szansa na efektywne zadziałanie, niż gdy postrzegasz nową sytuację jako taką, z którą można sobie poradzić.

4. Pewien optymalny poziom stresu jest niezbędny dla efektywnego funkcjonowania człowieka. Gdy pojawia się czynnik, który wywołuje stres, organizm człowieka reaguje dwojako: walczy z nim albo ucieka. Trzeba jednak wiedzieć, że do prawidłowego funkcjonowania człowiekowi jest potrzebny optymalny poziom stresu

5. Zbyt niski poziom stresu powoduje: • spadek motywacji, apatię i znudzenie. • przekonanie, że wszystko jest bez sensu • depresję • brak zainteresowania i zaangażowania • odpływ energii • poczucie bezużyteczności • urastanie prostych rzeczy do ogromnych zadań

6. Zbyt wysoki poziom stresu powoduje: • lęk • zaburzenia fizyczne • zwolniony refleks • brak koncentracji • zaburzenia myślenia • zaburzenia koncentracji

7. Optymalny stres powoduje: • odprężenie psychiczne • przypływ energii • wzrost wiary w siebie • zainteresowanie, zaangażowanie w wykonywane zadania • prawidłowe funkcjonowanie

8. Stres sam w sobie nie jest ani dobry, ani zły. Nie ma złych uczuć – złe bywają sposoby reagowania na różne sytuacje, wynikające z braku umiejętności radzenia sobie z emocjami. Mamy prawo do przeżywania różnych emocji

9. Jak walczymy ze stresem? Niezwykle ważne jest abyś zdał sobie sprawę, że jesteś odpowiedzialny za swój własny poziom stresu. Bardzo często jest on związany ze sposobem w jaki myślisz o świecie. Naucz się kontrolować poziom stresu - zwiększać go gdy potrzebujesz pobudzenia i obniżać, gdy czujesz się przytłoczony nim.

10. Metody radzenia sobie z trudnymi sytuacjami: • Naucz się lepiej gospodarować czasem - sporządzaj plan dnia, a nawet tygodnia, spis rzeczy, które masz do załatwienia bardzo pilnie i takich, które mogą jeszcze zaczekać. Zorganizuj dobrze miejsce pracy. • Stawiaj sobie realistyczne cele - ustal co chcesz osiągnąć i w jakim czasie. Sporządź plan działań, ale nie bądź dla siebie zbyt wymagający. • Rozwijaj w sobie poczucie humoru - stare przysłowie mówi, że śmiech to zdrowie. Jest w tym dużo racji.

11. Metody radzenia sobie z trudnymi sytuacjami: • Nie staraj się być perfekcjonistą - każdy popełnia błędy. Nie musisz wszystkiego robić bezbłędnie. Bądź dla siebie tolerancyjny. • Nie troszcz się o rzeczy na które nie masz wpływu -nie jesteś w stanie wpłynąć na pogodę, ani na zaprzestanie wojen na świecie. Pozwól by życie toczyło się samo, a ty koncentruj się tylko na tym nad czym masz władzę.

12. Metody radzenia sobie z trudnymi sytuacjami: • Miej czas właśnie dla siebie - zrób sobie przyjemność - tak jak lubisz. Wyłącz telefon, usiądź wygodnie w fotelu lub idź na spacer • Porozmawiaj z kimś kto naprawdę ma ochotę cię wysłuchać - nie udawaj kogoś kto nie może się mylić ani okazywać słabości. Pozwól sobie pomóc. • Uprawiaj sport - ćwiczenia fizyczne są niewątpliwie lepszym sposobem na okiełznanie stresu niż obsesyjne myślenie o tym co może się wydarzyć i zamartwianie się • Zdrowo się odżywiaj - pamiętaj, że istnieje związek między fizyczną i psychiczną stroną człowieka. Unikaj używek; papierosów, kawy, alkoholu. Przecież tylko w "zdrowym ciele - zdrowy duch"

13. Praktyka

14. Kowalski... DO TABLICY!!! Przygotuj się …zaczyna się lekcja.Nauczyciel otwiera swój dziennik Ze zmarszczoną miną przygląda mu się przez moment... Dla ciebie oznacza to tylko jedno - padnie pewnie na ciebie.Suchość w gardle, twarz blada jak ściana, czujesz wszechogarniające cię gorąco, nogi miękną, ręce się zaciskają...., w głowie panuje totalne pustka, nie możesz sobie nawet przypomnieć jak się nazywasz. Chowasz się za kolegami, ławką, książką i masz tylko jedną nadzieję..... Numer 15. Kowalski! Do tablicy!!...już jej nie masz :-)

15. Scenariusz, który dotknął każdego z nas. Jakkolwiek, sytuacja mimo że wygląda groźnie, wcale taką nie jest.Raz - nauczyciel nie chce cię zjeść, ani pobić, tylko po prostu zadać kilka nieznacznych pytań.Dwa, że te pytania prawdopodobnie nie będą takie trudne, w końcu odpowiedzi na nie można znaleźć w twoim zeszycie - którego dla swego nieszczęścia pewnie nie przeglądałeś :-).Trzy, nawet jeśli dostaniesz jedynkę, świat się przez to nie zawali. Przecież będzie to tylko jeszcze jedna jedynka do kolekcji, jaką już zgromadziłeś, czyż nie? :-)Tak więc właściwie nie ma się czym przejmować. :-)

16. Przyczyny stresu związanego z odpytywaniem Najpopularniejszym powodem jest ten, o którym sam doskonale wiesz - po prostu nie uczyłeś się tego, o co NA PEWNO będziesz zapytany, wiec masz pełne prawo do tego, aby się bać.Nie ma na to innego rozwiązania, niż to, o którym sam doskonale wiesz :-)...Ale są również sytuacje przeciwne, w których uczyłeś się, naprawdę się uczyłeś, długo, starannie, z pełnym sercem, a tu - trach. Pada twoje nazwisko i pustka to jedyna zawartość jaką wówczas niesiesz w głowie do tablicy.Niestety za odpowiedź typu,- "No przecież ja się uczyłem, uczyłem się panie profesorze" - nie dostaniesz dobrej oceny.

17. ROZWIĄZANIE

18. Technika ROLE PLAY/SYMULACJA Symulacja naturalnych warunków, w jakich wiadomości których się uczysz, będą musiały wyjść na światło dzienne.Możesz zorganizować sobie z kimś wspólną naukę i razem zasymulować klasowe środowisko - niech kumpel siądzie za stołem, nadmie się, zrobi groźną, marsową minę i grubym ciężkim, ultra-stresującym głosem krzyknie:Kowalski...do tablicy! Marsz!!!Na co ty pokornym truchcikiem podbiegasz do stołu. I niech nasza wirtualna nauczycielka zapyta cię - tonem przyprawiającym o miękkość nóg No to Kowalski, powiedz mi....to, czego się właśnie uczyliście a dokładniej mówiąc to, o co się spodziewasz być zapytanym podczas odpowiedzi na lekcji.I słuchaj się ty sam, i niech ona cię słucha wyławiając błędy, nieskładność, bezsens itd.

19. Symulacja, to bardzo potężna technika, jej efektywność potwierdzają setki i tysiące treningowych instytucji które wykorzystują ją w swej metodyce treningowej.Niektórych umiejętności - np. sprzedaży, prezentacji itp., a w naszym przypadku opanowywania stresu w klasie - wręcz nie można sobie inaczej przyswoić niż właśnie tym sposobem. Totalnie nieskutecznym byłoby, gdybyś po prostu poczytał trochę o tym jak to trzeba zrobić, jak to trzeba sobie powiedzieć i - bez fizycznego wypróbowania tego, wielokrotnie - w niektórych przypadkach - próbował z tak "nabytymi" umiejętnościami iść na spotkanie z rzeczywistością.

20. Ten typ uczenia się jest właściwie całkowicie innym podejściem do nauki. Zamiast uczyć się, czytać, kując i mając nadzieję, że zostanie to w głowie, ucz się w mając na celu to, że rezultatem twego uczenia się ma być udzielenie poprawnej odpowiedzi Ucz się tak, abyś po skończeniu nauki był w stanie odpowiedzieć sobie na pytania dotyczące dopiero co poznanego materiału.

21. Tak to wygląda w przypadku przedmiotów typu - na pamięć: biologia, historia - w których nie ma kwestii rozwiązywania zadań, jest tylko odtwarzanie zapamiętanych informacji.Ale w przypadku "stosowalnych" wiadomości - matematyka, fizyka, itd. gdzie poznane informacje należy wykorzystywać - rozwiązywanie zadań i ćwiczeń jest bardzo ważne i cenne - mimo, że może tego nie lubisz - jest to dobra metoda na sprawdzenie czy faktycznie rozumiesz dane zagadnienie czy też nie.Jeśli ogólnie coś czytałeś, próbowałeś to zapamiętać, ale nie jesteś w stanie składnie odpowiedzieć na zadawane sobie pytania - no to jaki jest sens takiego uczenia się? Co będziesz miał z takiej nauki podczas odpytywania? !!!!!

22. Technika Sięgnij, gdzie wzrok nie sięga. Technika ta proponuje właściwie to samo co poprzednia - symulację, z tą jednak różnicą, że wykonujesz ją sam - bez pomocy drugiej osoby. Jest to dobra alternatywa dla osób nie mających warunków do wspólnego przygotowywania się. Metoda ta polega na wizualizowaniu sobie obrazów, scen, których się obawiasz, boisz się, w których nie wiesz co może się stać, w których stres może cię całkowicie unieruchomić i zablokować wszelkie normalne reakcje. Wizualizacja nie jest pozytywnym myśleniem, ani wmawianiem sobie jakim to jestem/będę bohaterem, podczas gdy tak naprawdę jestem Stefkiem burczymuchą i na widok cienia mrówki mdleję ze strachu.:-) Nie o to tutaj chodzi.

23. Technika ta stosowana jest m. in. przez grupy antyterrorystyczne, profesjonalnych policjantów, którzy wizualizują sobie sceny napaści, interwencji, działania w nieobliczalnych warunkach - i ćwiczą w wyobraźni ruchy i akcje które powinni w tym czasie podejmować.Jakkolwiek to samo robią w czasie rzeczywistych treningów - jednak niektóre sceny - ze względu na trudność w ich wiernym odwzorowaniu w rzeczywistości - przerabiają w umyśle.Efektem tych ćwiczeń jest to, że w czasie kiedy natkną się na nie w rzeczywistych warunkach - będą już wiedzieli jak reagować i co robić. Mogą być nawet zaskoczeni, ponieważ pomimo tego, że oni sami świadomie mogą nie wiedzieć co robić w danej sytuacji ich mózg - wyćwiczony w tych sytuacjach wcześniejszymi ćwiczeniami - będzie wiedział co zrobić i zrobi dokładnie to, do czego był nauczony.

24. Wizualizacja nie jest pozytywnym myśleniem, ani wmawianiem sobie jakim to jestem bohaterem Technika ta wykorzystuje właściwość mózgu polegającą na nie rozróżnianiu przez mózg rzeczywistości od fantazji. Dla mózgu - obrazy które przywołujesz w umyśle, niewiele się różnią - w sensie akcji i reakcji, którą on podejmuje na ich podstawie - od tych, które widzisz w rzeczywistości. Oczywiście reakcje te są o wiele słabsze - ale zawsze coś. Innymi słowy przygotowujesz się w umyśle, wyobrażając sobie określone sytuacje i twoją reakcję/akcję/stan, w którym chciałbyś być, kiedy już znajdziesz się w rzeczywistych warunkach.Przygotowujesz swój mózg, mówisz mu co ma zrobić, można powiedzieć że programujesz go - jakkolwiek słowo to nie brzmi tutaj najlepiej, bo przypomina to jakieś "nie z tej ziemi" techniki - na to, że w realnych warunkach, w czasie kiedy wyobrażana sytuacja naprawdę będzie miała miejsce - reakcje te pojawią się wówczas w twoim ciele lub twoje zachowania będą takie, jakie sobie wcześniej przygotowałeś.Jednakże ćwiczenia te działają najlepiej (prawie wyłącznie) w czasie relaksu, kiedy twoje ciało odpoczywa, a mózg znajduje się w innym nastroju.

25. Wyobrażaj sobie konkretne pozytywne obrazy, a nie nie-negatywnych. No bo niby jak wyobrazisz sobie np.: Nie boję się, wcale się nie boję, nie gryzę palców ze strachu, nie jestem w ogóle zdenerwowany i inne wszystkie nieprzyjemne zjawiska w ogóle mnie nie dotyczą....... :-)WYOBRAŻENIE SOBIE „NIE-CZEGOŚ” JEST NIEMOŻLIWE!Skończysz na tym, że wyobrażasz sobie właśnie te wszystkie negatywy, co jest ostatnią rzeczą, która jest tutaj polecana.

26. Nie ma czegoś takiego jak nie-słoń.

28. „Człowiek, który uczy się i uczy, ale nie stosuje poznanej wiedzy jest jak rolnik, który sieje i sieje, ale nie zbiera plonów z pola” /przysłowie arabskie/