CZUJĘ SIĘ PEWNIE, JESTEM BEZPIECZNY

1. Co to jest bezpieczeństwo? Bezpiecznie w domu Bezpiecznie w szkole Bezpiecznie w ferie Bezpiecznie w wakacje Bezpieczeństwo w Internecie CZUJĘ SIĘ PEWNIE, JESTEM BEZPIECZNY Autor: Malwina Wieteska kl. IIb

2. Co to jest bezpieczeństwo? Bezpieczeństwo to stan, który daje poczucie pewności istnienia i gwarancje jego zachowania oraz szanse na doskonalenie. Jakość życia, na którą składają się takie wartości jak standard życia, szczebel rozwoju społeczno-gospodarczego, zakres praw i swobód obywatelskich, system kulturalny, narodowy styl życia, stan środowiska naturalnego, możliwości i perspektywy dalszego rozwoju.

3. Rodzaje bezpieczeństwa • Ze względu na obszar jakie obejmuje – bezpieczeństwo globalne, bezpieczeństwo międzynarodowe, bezpieczeństwo regionalne, bezpieczeństwo narodowe • Ze względu na stosunek do obszaru państwa – bezpieczeństwo zewnętrzne i bezpieczeństwo wewnętrzne • Ze względu na dziedzinę w jakiej występuje – bezpieczeństwo militarne, bezpieczeństwo polityczne, bezpieczeństwo energetyczne, bezpieczeństwo ekologiczne, bezpieczeństwo informatyczne, bezpieczeństwo społeczne, bezpieczeństwo kulturowe; bezpieczeństwo fizyczne i bezpieczeństwo socjalne; bezpieczeństwo strukturalne i bezpieczeństwo personalne

4. Bezpiecznie w domu Co uroku w UE dochodzi do około 20 milionów wypadków w domu Dom kojarzy się przede wszystkim z bezpieczeństwem spokojem i wypoczynkiem. Ale i tam czyhają różne zagrożenia, które mogą być przyczyną urazów, zatruć a nawet zgonów. koło 2 mln kończy się hospitalizacją, a 83 000 ma skutki śmiertelne. Koszty społeczne tego rodzaju wypadków, związane z ludzkim cierpieniem, inwalidztwem oraz zmniejszaniem wydajności są ogromne.

5. Zapobieganie upadkom, potknięciom i podobnym urazom • Schody -Powinny być łagodne, dobrze oświetlone, wyłożone podkładkami antypoślizgowymi, a u szczytu i na dole schodów prowadzących na piętro/piętra należy zamontować solidne barierki.  • Podłoga - dywany czy chodniki, żeby nie stanowiły zagrożenia powinny leżeć na podkładkach antypoślizgowych. Na podłodze nie powinny leżeć przedmioty przypadkowe, które mogą stanowić zagrożenie, gdyż łatwo się o nie potknąć, przewrócić i doznać urazu. • Oświetlenie – nie należy stawiać lampek na podłodze i na niskich meblach. Nocne lampki (z nietłukącymi abażurami) trzeba przymocować do blatów szafek. • Kable – należy je schować za meblami, pod podłogą lub grubym dywanem, aby nie stanowiły swoistego toru przeszkód. Kable antenowe czy komputerowe powinny być zamurowane w ścianach. Kable nie powinny zwisać i stanowić zagrożenia, że ktoś się o nie potknie i przewróci. 

6. Jak dźwigać, żeby sobie nie zaszkodzić podczas pchania lub ciągnięcia należy: upewnić się, że na podłodze znajduje się odpowiednia przestrzeń, aby wychylić się do przodu/tyłu, unikać przekrzywiania, skręcania i wyginania pleców, upewnić się, że podłoże jest twarde, równe i bez zanieczyszczeń. przy podnoszeniu należy: postawić stopy po bokach, a ciało nad podnoszonym obiektem lub spróbować podejść do ciężaru tak blisko, jak to tylko możliwe, podczas podnoszenia użyć mięśni nóg, wyprostować plecy, przyciągnąć ciężar do ciała tak blisko, jak to tylko możliwe, podnieść i przenosić ciężar z wyprostowanymi ramionami.

7. Postawa podczas siedzenia Jeśli dziecko siedzi przy biurku z tułowiem wygiętym w łuk, opuszczonymi barkami i przechyloną do przodu głową, oznacza to, że biurko i siedzisko są nieprzystosowane do jego wzrostu.– Przestrzeń pracy musi być dopasowana do indywidualnych potrzeb osoby, która z niej korzysta Kręgosłup jest podporą całego ciała i to od jego kondycji w dużej mierze zależy nasza sprawność.

8. - Pomieszczenie na stanowisko powinno przypadać 6 metrów kwadratowych powierzchni o wysokości co najmniej 3,3 m. Zalecana temperatura powinna zawierać się w przedziale 21-22 stopni Celsjusza.  - Oświetlenie. Monitory powinny być tak ustawione, by nie odbijało się w nim światło naturalne ani sztuczne. Nie ustawiajmy monitora na tle okna, naprzeciwko okna i innych jaskrawych obiektów. Najlepiej jeżeli ustawiony jest on bokiem do okna w odległości co najmniej 1 metra od niego.  - Biurko, krzesło, monitor, sprzęt pomocniczy muszą być dobrej jakości. Sprzęt o dobrych parametrach to nie wszystko - nie zmusi użytkownika do zachowania właściwej pozycji ciała w czasie pracy. Prawidłowa postawa przy komputerze (prezentowana na obrazku) zapobiegnie zmęczeniu i dolegliwościom. 

9. Pierwsza pomoc • Rany: cięte, kłute, szarpane, miażdżone, tłuczone, po przemyciu zakładamy jałowy opatrunek i bandażujemy. Rany poważne wymagają konsultacji lekarza. • Urazy kości i stawów - uszkodzoną kończynę należy obejrzeć i unieruchomić wykorzystując to, co mamy pod ręką: kij od szczotki, listewkę, chustę trójkątną, bandaże. Powinno się podać środki przeciwbólowe, wezwać pogotowie (telefon 999) oraz zadbać o dobre warunki dla poszkodowanego. • Ofiara wypadków nie zawsze poradzi sobie sama. Nie zawsze mogą jej także pomóc domownicy. Wymaga pomocy z zewnątrz. Dlatego musimy być przygotowani do udzielenia pomocy w każdej takiej sytuacji. Powinniśmy znać telefony ratownicze: 997 - Policja Państwowa 998 - Straż Pożarna 999 - Pogotowie Ratunkowe 112 - europejski numer alarmowy. 

10. Bezpieczeństwo w szkole wzmożeniu opieki i nadzoru kadry pedagogicznej nad dziećmi w czasie i w miejscach, gdzie wypadki zdarzają się najczęściej (korytarze, sale gimnastyczne i boiska szkolne) i na zajęciach z wychowania fizycznego oraz podczas przerw między lekcjami ciągłym rozpoznawaniu i eliminowaniu zagrożeń w szkołach i placówkach, m.in.poprzez poprawę warunków technicznych obiektów z uwzględnieniem rozwiązań organizacyjnych zapoznaniu nauczycieli z rozporządzeniem MEN w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach przeszkoleniu kadry pedagogicznej w zakresie udzielania pierwszej pomocy

11. Najczęstsze problemy w szkole • Dewastacja mienia szkoły • niszczenie sprzętu w klasach • pisanie po ścianach • dewastacje w toaletach • niszczenie wystroju szkoły • śmiecenie • Kradzieże • kradzieże rzeczy osobistych w klasach • kradzieże w szatni • kradzieże mienia szkolnego • kradzieże w sali komputerowej • Wejście na teren szkoły osób niepowołanych • dilerzy narkotyków • złodzieje • inne osoby stanowiące zagrożenie dla uczniów • Zastraszanie • zastraszanie młodszych uczniów • wymuszenia • Przejawy agresji fizycznej wśród uczniów • poszturchiwanie • popychanie z zamiarem zrobienia krzywdy • uderzanie przedmiotami • plucie • bójki • pobicia • Zagrożenia związane z używkami • palenie papierosów • handel narkotykami • spożywanie alkoholu (dyskoteki szkolne

12. Bezpieczne Ferie Ferie to czas beztroskich zabaw na śniegu, szaleństw na sankach i nartach, akrobacji na lodowisku. Nietrudno wtedy o wypadek. 

13. Podczas zabaw zimowych Co roku odnotowuje się wiele utonięć w okresie zimowym właśnie na skutek nierozważnego postępowania.  Dekalog bezpiecznego zachowania się podczas zabaw zimowych: • Nigdy nie zjeżdżamy na sankach w pobliżu dróg – także tych rzadko uczęszczanych. Zwracamy uwagę, czy zachowana jest bezpieczna odległość do najbliższej ulicy. Skąd możemy mieć pewność, że wyhamujemy na czas, widząc zbliżający się samochód? • Rzucając się śnieżkami, nie łączymy miękkiego śniegu z kawałkami lodu czy kamyczków. Staramy się nie celować w twarz drugiej osobie, żeby nie uszkodzić komuś oka. Nigdy nie rzucamy śnieżkami w nadjeżdżające samochody – zaskoczony kierowca może stracić równowagę i spowodować wypadek.

14. Na łyżwach jeździ się tylko w wyznaczonych miejscach. Stawy, jeziora czy rzeki, nawet jeśli pokryte są (z pozoru!) grubą warstwą lodu, nie są bezpiecznym miejscem do zabawy. Lód w każdej chwili może się załamać! • Place budowy to nie miejsce na zabawę. Pokryte śniegiem kopce kuszą i zachęcają do gonitwy, jednak nigdy nie możemy być pewni, czy warstwa białego puchu nie kryje szczelin lub głębokiego, źle zabezpieczonego, dołu. • Zjeżdżając na nartach czy sankach, pamiętamy o obowiązujących na stokach przepisach i zasadach bezpieczeństwa.  • Nie doczepiamy sanek do samochodu. Źle zabezpieczony kulig może stwarzać duże zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa. • Nie gramy w „hokeja na lodzie” na ulicy. Zajęci zabawą, możemy nie dostrzec w porę nadjeżdżającego z nadmierną prędkością samochodu. • Pamiętamy, że w zimowe dni kierowcy mają ograniczoną widoczność, a samochody potrzebują dłuższego czasu hamowania. Nie przebiegamy przez ulicę. Nie przechodzimy w miejscach niedozwolonych. Pamiętamy też, by doczepić do rękawa lub plecaka elementy odblaskowy.

15. Widząc zwisające z dachów sople, nie strącamy ich patykami lub kamieniami. Informujemy o nich osobę dorosłą. • Uważamy na źle zabezpieczone konstrukcje ze śniegu. Dach igloo, w momencie odwilży, grozi zawaleniem i przysypaniem nas. O nieszczęście nietrudno.

16. Bezpieczne wakacje Po dziesięciu miesiącach ciężkiej pracy i stresów nadchodzi tak wyczekiwany przez wszystkich uczniów czas wakacji. Młodzi ludzie czują swobodę i luz ciesząc się, że mają ponad dwa miesiące na zrealizowanie szalonych pomysłów, na zabawę często do późnych godzin nocnych. W tym czasie dzieci coraz chętniej spędzają czas poza domem, bawią się na podwórkach, wzajemnie się odwiedzają.  W 2010 roku dzieci w wieku do 14 lat były sprawcami 1488 wypadków – spadek o 105 wypadków w stosunku do roku 2009. W tych zdarzeniach zginęło w sumie 27 dzieci (spadek o 15), a 1511 zostało rannych (spadek o 97). Wypadkami drogowymi zagrożona jest też młodzież w wieku od 15 do 17 lat. W 2010 roku w Polsce doszło do 2732 wypadków z udziałem młodzieży (spadek o 470 w porównaniu z rokiem 2009), w których zginęły 122 osoby (wzrost o 3), a 2714 zostały ranne (spadek o 542). Także w tej grupie wiekowej najwięcej ofiar odnotowano wśród pasażerów pojazdów.

17. Zdrowie Okres letni kojarzy się przede wszystkim ze słoneczną pogodą, niekiedy upałami. Spotkania ze słońcem mogą okazać się w skutkach niezwykle przykre. W szpitalach, aż roi się od przypadków poparzeń słonecznych czy udarów. O ochronie przed słoncem należy pamiętać zawsze. W tym celu używa się kremów z filtrem, które mają za zadanie chronić skórę przed szkodliwymi promieniami UVB i UVA. Dla maluchów zaleca się stosowanie preparatów przeznaczonych specjalnie dla nich i zakupywanych najlepiej w aptekach. Nim skóra nabierze jakiegokolwiek odcienia (trzeba pamiętać, że żaden kosmetyk w 100 proc. nie zabezpiecza skóry przed działaniem promieni słonecznych) najlepiej stosować filtr z faktorem 50+.  W słoneczne dni konieczna jest również czapka, kapelusz, bądź cokolwiek, co ochroni naszą głowę przed udarem słonecznym. Ważne jest również to, by cały czas się nawadniać.

18. Na wakacjach warto ochronić się przed niebezpiecznymi owadami, zwłaszcza kleszczami, które można spotkać w lasach. Dlatego dobrze jest wyposażyć się w spray lub maść przeciwko kleszczom przestrzegać się przed tym niebezpieczeństwem. Przed zachorowaniem na kleszczowe zapalenie mózgu skutecznie chroni szczepionka, która uodparnia na okres 3 lat. Składa się na nią seria trzech zastrzyków podawanych w okresie 9-12 miesięcy. Aby więc szczepionka była skuteczna w sezonie letnim, należy pomyśleć o niej w okresie zimowym. Przed zachorowaniem chroni także immunoglobulina. Musi być jednak podana w ciągu 4 dni od ukąszenia kleszcza. Kleszcza należy się umiejętnie pozbyć tak, aby wyszedł "w całości". Wbrew powszechnej opinii, kleszcza nie należy smarować masłem czy kremem. Wówczas rzeczywiście łatwiej go wyciągnąć, gdyż kleszcz zaczyna się dusić, ale może wówczas "zwymiotować" i pozostawić w naszym ciele niebezpieczne bakterie i wirusy. Jedną z metod jest wykręcenie go pęsetą. Kleszcza należy chwycić mocno, ale tak żeby go nie zgnieść.  Nie szarpiemy i nie ciągniemy, lecz wykręcamy. Kleszcz wkręca się w skórę zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Dlatego też wykręcamy go w stronę przeciwną do ruchu wskazówek zegara! Po usunięciu kleszcza należy dokładnie sprawdzić, czy nie pozostał choćby najmniejszy jego kawałek (np. odnóże). Jeśli jednak tak się stało, należy się jej pozbyć za pomocą zdezynfekowanej pęsety lub igły. Miejsce pozostałe po ukąszeniu dokładnie należy zdezynfekować spirytusem.

19. Zainfekowane kleszcze podczas wysysania krwi i płynu komórkowego przenoszą groźne wirusy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, a także bakterie wywołujące tzw. boreliozę. Choć przypadki zakażenia "drogą odkleszczową" są bardzo rzadkie, to jednak pamiętać należy, że istnieje pewne prawdopodobieństwo zachorowania na jedną z tych chorób po ukąszeniu kleszcza. Jeżeli jednak do tego doszło, to w okresie od 2 do nawet 30 dni od ukąszenia mogą wystąpić objawy podobne do grypy - łamanie w kościach, nadmierne zmęczenie, gorączka, ból gardła i głowy. Często ustępują one po kilku dniach i u niektórych osób choroba kończy się na tym etapie.  U innych, po kilku dniach pozornego zdrowia może pojawić się bardzo wysoka gorączka (do 40° C), silne zawroty i bóle głowy, zaburzenia równowagi, wymioty, sztywność karku - to objawy kleszczowego zapalenia mózgu.

20. Bezpieczeństwo w Internecie Co oznacza nazwa 'bezpieczny w sieci'? Samo motto mówi nam już wiele o zasadności jej istnienia. Codziennie w sieci miliony komputerów jest zarażanych wirusami/trojanami bez wiedzy użytkowników. Komputery użytkowników niezależnie od ich woli i wiedzy rozsyłają wirusy dalej, powodując coraz to większe szkody.

21. Na co trzeba uważać i czego bezwzględnie nie wolno robić! • Po pierwsze, należy pamiętać o  dyskrecji w Internecie. Nie pisać i nie wysyłać e-maili, ani obrazków graficznych czy zdjęć , które mogą być kopiowane, udostępniane osobom nie powołanym. • Trzeba zachować także anonimowość, szczególnie jest to ważne w  odniesieniu do najmłodszych użytkowników Internetu. Należy pamiętać o tym, by nie podawać swoich danych osobowych, adresu, czy numeru telefonu. Ważne, by osobom nie powołanym nie udostępniać swoich haseł.

22. Istotne przy ochronie młodzieży jest to, by byli świadomi zagrożeń związanych ze znajomościami internetowymi. Przede wszystkim dystans. Kiedy nie mamy do czynienia z relacjami twarzą w twarz, to każdy może być tym, kogo sobie wymyśli. Chodzi o to, by nie organizować spotkań ze znajomymi w sieci. Nie umawiać się z obcymi ludźmi. Jeśli dojdzie już do takiego spotkania, należy przed nim powiadomić rodzica lub kogoś zaufanego o dacie i miejscu spotkania. • Kolejną ważną rzeczą jest szczerość w stosunku do osoby zapoznanej w Internecie, w  sensie nie udawania osoby, którą się nie jest. Należy też unikać zachowań agresywnych w stosunku do innych użytkowników Internetu.

23. W korzystaniu z sieci trzeba uważać na wirusy ukryte w spamach lub e-mailach. Nie wolno otwierać maili od nieznajomych osób, nie należy ich także przesyłać dalej. Dla swojego bezpieczeństwa trzeba zabezpieczać komputer oprogramowaniem antywirusowym, pamiętając o  aktualizacji. • Warto zwrócić uwagę na problem zakupów przez internet. Coraz częściej korzystamy z tego typu usług. Trzeba jednak sprawdzać, czy dana firma rzeczywiście istnieje. • Bardzo często korzystamy z aukcji internetowych, gdzie hakerzy komputerowi zbierają żniwa. Można sprawdzić wiarygodność osoby sprzedającej, czytając komentarze wystawiane przez innych kupujących, warto być czujnym. Przed dokonaniem transakcji najlepiej skontaktować się ze sprzedawcą telefonicznie, wymienić kilka maili. W ten sposób można zminimalizować ryzyko oszustwa.

24. Problemem jest też nielegalna sprzedaż leków, które nie są dopuszczalne do obiegu przez Ministerstwo Zdrowia, czy też wszelkich używek od alkoholu, środki odchudzające po narkotyki kończąc. Raz, że taki zakup jest karany, druga sprawa, że nabywanie wszelkich używek i medykamentów grozi zdrowiu i życiu. Szczególnie narażona jest pod tym względem młodzież, która działa impulsywnie i nie jest w stanie do końca zdać sobie sprawy z  realnych zagrożeń. • Treści pornograficzne !!!

25. Pamiętajmy, że to czy jesteśmy bezpieczni zależy od nas. Kiedy będziemy żyć zgodnie z prawem i moralnością, wtedy będziemy mogli mówić o sobie, iż jesteśmy ludźmi bezpiecznymi. DBAJMY o bezpieczeństwo swoje i innych, a wtedy będziemy mogli spać spokojnie…

26. koniec