Het woordje ἀν

1. Het woordje ἀν • Het woordje ἀν betekent zelf niets, maar geeft een bepaalde kleuring aan de werkwoordsvorm waar het bijstaat. • We onderscheiden: • ἀν + indicativus (impf. en aoristus) • ἀν + coniunctivus • ἀν + optativus

2. ἀν + indicativus • ἀν + impf.: irrealis van het heden • Εἰ πολλα χρηματα εἰχον, σοι δωρον μεγα ἀν ἐδιδουν. • Als ik veel geld zou hebben, zou ik je een groot geschenk geven • ἀν + aor.: irrealis van het verleden • Εἰ πολλα χρηματα ἐσχον, σοι δωρον μεγα ἀν ἐδωκα. • Als ik veel geld zou hebben gehad, zou ik je een groot geschenk gegeven hebben • N.B.: één keer ἀν in de hoofdzin is genoeg. Het hoeft dan niet herhaald te worden in de bijzin.

3. ἀν + coniunctivus • Komt alleen voor in bijzinnen • Coniunctivus futuralis • (Geeft een toekomstige handeling aan) • ὁταν τουτο ποιησῃ, δωρον δεξεται. • Wanneer hij dat zal doen, zal hij een geschenk ontvangen. • Coniuncivus iterativus / generalis (Geeft een herhaalde / algemeen geldende handeling aan) • ἐαν τουτο ποιησῃ, δωρον δεχεται. • (telkens) wanneer hij dat doet, ontvangt hij een geschenk.

4. ἀν + optativus • Potentialis in hoofd en bijzinnen • Geeft mogelijkheid of bescheiden mening aan • Οἰκοι ἀν μενοιμεν • We zouden thuis kunnen blijven • Εἰ ἀφικοιτο, παντα ἀν ἠμιν λεγοι • Als (Stel dat) hij aan zou komen, zou hij ons alles (kunnen) vertellen. • Τουτο ἀν λεγοι • Dat zal hij wel zeggen