1 / 52

DANE INFORMACYJNE:

DANE INFORMACYJNE:. Nazwy szkół: ZSP im. E. Kwiatkowskiego w Grodzisku Wlkp. I Zachodniopomorskie Centrum Edukacji w Szczecinie ID grupy: 97/52_P_G1 i ID grupy: 97/14_P_G1 Opiekunowie: Magdalena Ambrozik i Andrzej Wojciechowski

freya
Télécharger la présentation

DANE INFORMACYJNE:

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. DANE INFORMACYJNE: • Nazwy szkół: • ZSP im. E. Kwiatkowskiego w Grodzisku Wlkp. I • Zachodniopomorskie Centrum Edukacji w Szczecinie • ID grupy: 97/52_P_G1 i ID grupy: 97/14_P_G1 • Opiekunowie: Magdalena Ambrozik i Andrzej Wojciechowski • Kompetencja: Podstawy przedsiębiorczości • Temat projektowy: Etyczna reklama • Semestr/rok szkolny: II 2010/11

  2. Etyczna Reklama

  3. SPIS TREŚCI: I. Historia reklamy. II. Szczególne rodzaje reklam. III. Instytucje publiczne, a problem etyki w reklamie oraz normy prawne.

  4. I. Historia reklamy Prareklama, czyli reklama w swojej pierwotnej formie pojawiła się wraz z rynkiem. Na jej powstanie wpłynął rozwój starożytnych ośrodków miejskich, wynalezienie pieniądza oraz wymiana handlowa i konkurencja. Pierwszą formą reklamy była reklama targowa, a jej narzędzie stanowiło słowo, a raczej krzyk (łacińskie clamo, clamare). Reklama w tej formie obecna była także w późniejszych wiekach, jednak już w starożytności używano ogłoszeń i afiszy, malowanych na glinianych tabliczkach, papirusach i murach miast oraz swego rodzaju szyldów handlowych (często w postaci obrazkowej – tak, by były zrozumiałe również dla tych, którzy nie umieli czytać oraz dla cudzoziemców).

  5. a. Najstarsze reklamy Najstarsze znalezione ogłoszenie reklamowe pochodzi z 3000 roku p.n.e. z Teb. Jest to papirus informujący o nagrodzie za odnalezienie zbiegłego niewolnika. Z tego samego okresu pochodzą też babilońskie gliniane tabliczki zachwalające usługi szewca, pisarza oraz sprzedawcy maści

  6. b. Pompeje - kopalnia reklamy W ruinach starożytnego miasta zasypanego popiołami z Wezuwiusza odnaleziono rysunki, rzeźby, napisy, zawiadomienia, szyldy i ogłoszenia winiarni, domów publicznych, łaźni, mieszkań i domów do wynajęcia.

  7. c. Pierwsza agencja reklamowa W starożytnej Grecji istniało także biuro handlowe założone przez Aleksandra Paflagończyka ok. 150 roku n.e., w celu propagowania maści leczniczej z koziego tłuszczu zwanej cytnis, wyrabianej  przez założyciela.

  8. d. Wynalezienie druku Prawdziwym przełomem w rozwoju reklamy stało się wynalezienie druku przez Johannesa Gutenberga w 1456 roku. Pierwsze reklamy dotyczyły książek i w nich też były zamieszczane. Najstarszy zachowany plakat reklamowy został wydrukowany w 1482 roku. Zamówił go biskup Paryża, aby zawiadomić wiernych o wystawianym na placu Notre-Dame misterium. Reklamy we współczesnym rozumieniu, czyli upowszechnianej za pomocą środków masowego komunikowania liczy sobie niewiele ponad sto lat. Przez ten czas, wraz ze wzrostem jej znaczenia oraz rozwojem mediów, zmieniał się sposób docierania z przekazem do odbiorcy oraz ewoluowały techniki perswazji używanej w reklamie.

  9. e. Przybądź do krainy reklamy opartej na stylu życia W latach 60. pojawiła się reklama odwołująca się do tęsknot odbiorców za określonym stylem życia, tzw. lifestyle advertising. Podstawowym jej założeniem było przekonanie, iż dobra materialne nie tylko zaspokajają potrzeby nabywcy i rozwiązują jego problemy, ale też w sposób symboliczny wyrażają jego osobowość oraz odzwierciedlają ukryte pragnienia i tęsknoty. Ten rodzaj perswazji został użyty przez agencję Leo Burnett, która na początku lat 60. wykreowała „kowboja Marlboro”, rozpoczynając tym samym jeden z najistotniejszych przełomów w dziejach współczesnej reklamy. Zamiast słów czy sugestywnych historyjek, w reklamie pojawił się kowboj, będący synonimem męskości, odwagi, siły i nieskrępowanej wolności, na tle dzikiej przyrody prerii, gór, pustyń i jezior. Slogan nie zachęcał ani do kupowania papierosów, ani do palenia. Zapraszał do przybycia do krainy Marlboro, w której „jest smak” (Come to where the flavour is, come to Marlboro country). Wykorzystując popularność westernów oraz postaci kowboja kampania odwoływała się do marzeń o swobodnym, niczym nieskrępowanym życiu w otoczeniu przyrody, o sile, męskości, odwadze i niezależności. Reklama oparta na stylu życia zachęca nastrojem, krajobrazem, wyglądem bohaterów, specyficznym językiem. Nie opowiada konkretnej historii. Pokazuje urywki z życia, wywołujące pozytywne skojarzenia, a przede wszystkim odczucia i tęsknoty. Najważniejszą rolę pełni w niej obraz, który powinien być starannie przemyślany i przygotowany w najdrobniejszych szczegółach. Tekst nie zawiera bezpośredniego wezwania do zakupu. Ma jedynie wskazywać reklamowany produkt, tak by nie został on pomylony z innymi. Kampania odniosła niebywały sukces. Marlboro osiągnęły w 1971 roku pozycję najlepiej sprzedawanych papierosów na świecie. Stylistyka reklam tej marki pozostała niezmieniona do dziś, a Kowboj Marlboro stał się jedną z ikon kultury popularnej. Kraina Marlboro okazała się też wdzięcznym miejscem dla kampanii antynikotynowych:

  10. f. BARBIE Lalka Barbie to nie tylko dziecięca zabawka, kawałek plastiku stylizowany na dorosłą kobietę. Plastikowa blond piękność o długich nogach, niebieskich oczach i wyglądzie stewardessy może być przewodniczką po świecie przemian społecznych i obyczajowych ostatniego półwiecza oraz kulturowych znaczeń, również tych, które sama wytwarza. Nieprzypadkowo Barbie pojawiła się na rynku równolegle z przemianami obyczajowymi lat 60-tych, odsuwając w kąt bobasy, którymi dziewczynki bawiły się, odgrywając role mam. Barbie ma znaczenie i konteksty kulturowe, które Barbie tworzy i w których funkcjonuje.

  11. Ciało i kobiecość Barbie Najbardziej oczywistym i najczęściej poruszanym wątkiem w rozważaniach na temat Barbie jest jej wygląd lub – szerzej – idealna i w praktyce niemożliwa do osiągnięcia kobiecość. Jak zauważa Rogers, gdyby przełożyć kształty lalki na wymiary realnej kobiety, wyglądałyby one następująco: wzrost 175 cm (z czego połowę stanowią nogi), waga 23,5 kilograma (z czego prawie 17 kg przypada na biust), garderoba w rozmiarach 84–46–80. Plastikowe ciało Barbie stanowi zlepek niemożliwości: gdyby ożyła, nie mogłaby samodzielnie stać ani chodzić. co symbolizuje Barbie swoim ciałem, co jej wygląd mówi o obowiązujących wzorach kulturowych i dlaczego to jej kształty, (a nie plastikowych bobasów, które też nie zawsze są anatomicznie poprawne) stanowią odnośnik dla wielu kobiet (i mężczyzn) w dzisiejszej globalnej kulturze. Barbie jest wcieleniem współczesnego mitu o kobiecie: pięknej, szczupłej, wiecznie młodej, korzystającej z pełni swobód, jakie otworzyły przed nią przemiany obyczajowe i społeczne minionego stulecia oraz rozwój społeczeństwa konsumpcyjnego. Oczywiście ciało Barbie nie jest jedynym nośnikiem tych znaczeń, podobne przedstawienia znajdziemy w większości przekazów kultury popularnej, poczynając od reklam i porad w magazynach kobiecych, które kultywują mit idealnej kobiecości, starając się przekonać czytelniczki-konsumentki, że jest on możliwy do osiągnięcia, jeśli tylko zakupi się odpowiedni produkt lub usługę. Jak twierdzi Mary F. Rogers, ciało symbolizowane przez Barbie wymaga pracy i wysiłku oraz wytrwale poświęcanej mu uwagi. Co ważne, wymaga też konsumpcji – zabiegów związanych z upiększaniem, dekorowaniem i poprawianiem. Zdaniem badaczki Barbie ucieleśnia nasze przekonanie, że swój wygląd fizyczny możemy kształtować zgodnie z naszymi marzeniami, o ile tylko poświęcimy na to odpowiednio wiele uwagi i pieniędzy.

  12. Rasa w świecie Barbie W swojej książce wydanej po raz pierwszy w Stanach w 1999 r., Mary F. Rogers zwraca uwagę na hierarchię rasową i etniczną widoczną w świecie Barbie. Przejawia się ona w ubraniach oraz rolach odgrywanych przez latynoskie i czarne lalki (stroje pokojówek, kombinezony robotników rolnych lub ubrania mocno nacechowane seksualnie). Jak zauważa amerykańska badaczka, karnacja zarówno czarnych, jak i latynoskich lalek jest rozjaśniona, brak również specyficznych rysów twarzy – lalki te są pokolorowanymi matrycami białego pierwowzoru, a ich włosy zupełnie nie przypominają np. afro.  Pierwsza czarna lalka pojawiła się na rynku w 1980 r. Od pewnego czasu firma Mattel produkuje lalki, które w większym stopniu odzwierciedlają różnice rasowe, co pokazuje, iż świat Barbie wciąż podlega modyfikacjom, które pozwalają jej płynąć głównym nurtem. W zbiorowej wyobraźni Barbie nadal jednak jest blond pięknością o jasnej karnacji, niebieskich oczach  i różowych ustach. Nawet nie dostrzegamy tego, że jest biała, bo wydaje się to zupełnie oczywiste. Prawie tak, jak w 1959 r. oczywisty wydawał się napis na pudełku podstawowego modelu „Twoja lalka Barbie wykonana została z mocnego tworzywa winylowego w odcieniu cielistym”. Dziś żaden producent nie mógłby sobie pozwolić na taki napis, co również odzwierciedla zmiany, jakie nastąpiły w ciągu ostatnich dekad.

  13. Barbie wzorowa konsumentka Barbie z plastiku to wzorowa konsumentka, wręcz symbol wartości konsumpcyjnych, budujący konsumencką tożsamość swoich odbiorczyń i odbiorców. Wokół Barbie roztacza się „magiczny świat konsumpcji”, na który składa się przytłaczająca wręcz ilość ubrań, butów, domów, samochodów, a ponadto jej „styl życia”, czyli randki, zakupy, podróże, zajęcia aerobiku i praca w prestiżowych zawodach. Ideał Barbie napędza całe gałęzie przemysłu – od branży kosmetycznej, poprzez modę, dietetykę, fitness, aż po chirurgię plastyczną. W latach 90-tych reklamy Barbie emitowane w polskiej telewizji kończyły się sloganem „Jest wszystkim tym, czym chcę być ja”. Barbie wyraża jednak nie tylko dziecięce pragnienie bycia dorosłym. Paradoksalnie będąc reprezentantką niewielkiej i mocno uprzywilejowanej części społeczeństwa zachodniego, wyraża tęsknoty i pragnienia dużej części naszego globu. To tęsknota za życiem pozbawionym wszelkich materialnych trosk, w którym można dowolnie kształtować siebie, niezależnie od wszystkiego i wszystkich.

  14. II. Szczególne rodzaje reklam 1. Reklama społeczna. 2. Zwierzęta w reklamie. 3. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży. 4. reklama porównawcza.

  15. 1. Reklama społeczna- przykłady reklamy etycznej a. drzewo – podajnik papieru "Każdego dnia 270 tys. drzew zostaje spłukanych w toalecie lub kończy jako śmieci – używajmy oszczędnie ręczników papierowych." Takim hasłem, w toaletach holdingu OHI Group, zostały opatrzone wszystkie podajniki papieru, które swym wyglądem przypominały pień drzewa. Miały one uwrażliwić pracowników firmy na rozsądne korzystanie z papieru – każde marnotrawstwo to szkoda dla środowiska.

  16. b. będzie po ptokach Eskadra Marketing Services zaproponowała trzy rozwiązania wizualne ukazujące reprezentacyjne dla Tatrzańskiego Parku Narodowego zwierzęta (niedźwiedź, kozica, sowa), które zostały zastąpione przez swoje ubogie i sztuczne odpowiedniki. Karykaturalność obrazu i czarny humor mają wzbudzić u odbiorców wstyd i refleksję nad własnym zachowaniem w kontakcie z przyrodą.

  17. c. poczuj smak spalin Organizacja "Przyjaciele Ziemi" stworzyła niecodzienną pokrywkę na napoje. Co w niej niezwykłego? Otóż kiedy pijemy przez rurkę napój z kubka, wygląda to tak, jakbyśmy usta przykładali do rury wydechowej samochodu .

  18. d. Śmiecio-bus Holenderskie autobusy przez sporą część społeczeństwa traktowane są jak przysłowiowe śmieciarki – ludzie zostawiają w nich coraz większą ilość śmieci. Jak tak dalej pójdzie, to nie będą oni podróżować autobusami, lecz czymś w rodzaju pojazdów zbierających śmieci. Stąd na autobusach pojawiły się specjalne reklamy typu full back nakłaniające do wyrzucania śmieci do koszy na śmieci.

  19. e. GFEP GFEP to inicjatywa powstała w kwietniu 2007 roku łącząca organizacje w celu zapewnienia obiektywnych i niezależnych ocen naukowych w kluczowych kwestiach dotyczących lasów na świecie by zapewnić bardziej świadome podejmowania decyzji w tej kwestii na szczeblu światowym.

  20. f. WWF WWF-organizacja ekologiczna  o charakterze międzynarodowym. Misją WWF jest powstrzymanie degradacji środowiska naturalnego naszej planety i stworzenie przyszłości, w której ludzie będą żyli w harmonii z przyrodą.

  21. 2. Zwierzęta w reklamie Reklamy nie mogą propagować postaw ignorujących prawa zwierząt. Reklamy wykorzystujące wizerunek zwierząt powinny być nacechowane powściągliwością, naturalnością, tak aby zwierzęta nie były przedstawiane w sposób sugerujący możliwość ich niehumanitarnego traktowania. a. firma cropp town – przykłady reklam nieetycznych

  22. 3. Reklama skierowana do dzieci i młodzieży Reklama skierowana od dzieci i młodzieży nie może : Być wskazywana w sposób, który prowadzi dzieci lub młodzież do nietrafnego postrzegania rzeczywistej ich wartości, np. przez użycie w niewłaściwym kontekście zwrotów i słów w rodzaju „tylko”, „niewiele:. Reklama nie może także sugerować, iż produkt jest dostępny dla każdego budżetu domowego Zawierać treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa Wprowadzać w błąd wykorzystując ich naturalną ufność i brak doświadczenia Reklamy skierowane do dzieci i młodzieży nie mogą zawierać przekazu, że posiadanie lub używanie produktu zapewni im przewagę społeczną lub psychologiczną nas innymi albo nieposiadanie tego produktu odniesie skutek przeciwny Podważać autorytetu rodziców, opiekunów Reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży muszą uwzględniać stopień ich rozwoju oraz nie mogą zagrażać ich fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu dalszemu rozwojowi Badania, które zostały przeprowadzone na zamówienie TVP S.A., umożliwiły stwierdzenie istnienia pewnych zjawisk dotyczących ubocznych i ważnych skutków oglądania reklam przez dzieci.

  23. Spośród nich szczególnie niepokojące wydaje się: 1.       przyjmowanie postawy konsumpcyjnej, 2.       rozbudzanie łakomstwa, 3.       rozbudzanie agresywności 4.       erotyzacja wyobraźni. W reklamie skierowanej do dzieci nie może być miejsca na zapewnienia, że posiadanie lub używanie danego produktu, czyni je lepszym od innych, a nieposiadanie tego produktu będzie miało skutek odwrotny. W reklamach kierowanych do dzieci nie wolno m.in.: bezpośrednio nawoływać do kupna usług i produktów (musisz to mieć) odwoływać się do miłości rodziców, zachęcać dzieci do wywierania na nich presji (jeśli mama Cię kocha...) wykorzystywać negatywnych emocji (np. straszyć) wykorzystywać zaufania, które dzieci pokładają w rodzicach, nauczycielach itp. sugerować, że reklamowane produkty mają cechy, których w rzeczywistości nie mają Dojrzewanie wiąże się z burzą hormonalną i zwiększonym zapotrzebowaniem na wszelkie informacje i bodźce mające seksualny charakter. Reklamodawcy w perfidny sposób wykorzystują to zjawisko, by zwiększyć sprzedaż swoich produktów. Specyfika reklam odnoszących się do młodzieży: Zwiększone zainteresowanie reklamami Reklama emocjonalna, odwołująca się do odrębności grupy młodzieży - pragnienie idealnej miłości - dbałość o atrakcyjny wygląd - chęć posiadania rzeczy cenionych przez rówieśników - pragnienie beztroskiej zabawy - potrzeba akceptacji - młodzieńczy bunt przeciw ustalonym wartościom

  24. a. chupa chups- przykłady reklam nieetycznych Agencja reklamowa Lowe Bull z Johannesburga stworzyła serię odważnych plakatów w roli głównej lizak chupa chups, bez którego życie nie ma sensu.

  25. - przyjmowanie postawy konsumpcyjnej, - rozbudzanie łakomstwa, - rozbudzanie agresywności, - erotyzacja wyobraźni. Skutki oglądania reklam przez dzieci:

  26. 4. Reklama porównawcza Reklama porównawcza lub reklama o charakterze porównawczym – reklama, która umożliwia rozpoznanie konkurenta lub jego produktów, lub produktów pozostających w jego dyspozycji w celu promowania innego podmiotu, lub jego produktów, lub produktów pozostających w jego dyspozycji; Reklama porównawcza uznana jest w Polsce za reklamę nieetyczną.

  27. a. coca-cola i pepsi – reklama nieetyczna

  28. – reklama nieetyczna

  29. b. play i plus – reklama nieetyczna

  30. III . Instytucje publiczne, a problem etyki w reklamie oraz normy prawne 1. Papieska Rada. 2. IAA. 3. Rada Reklamy. 4. Kodeks etyki reklamy. 5. Certyfikat reklamuję etycznie. 6. Prawne zasady ochrony konsumenta przed nieuczciwą reklamą.

  31. 1. Dokument Papieskiej Rady Dokument zawiera oficjalne stanowisko Kościoła Katolickiego w sprawie roli i funkcji środków masowego przekazu. Porusza zagadnienia etycznej strony reklamy jej pozytywnych efektów na społeczeństwo ale także zagrożeń jakie mogą płynąć z nadmiernego podporządkowania się woli rynku. W dokumencie podkreślono także rolę właściwego rozumienia zasad etycznych i moralnych w aspekcie kreowania narzędzi reklamowych.

  32. 2. IAA IAA Międzynarodowe Stowarzyszenie Reklamy - Ogólnoświatowa organizacja reprezentująca wspólne działania reklamodawców, agencji reklamowych i mediów. Celem IAA jest działalność na rzecz wszechstronnego rozwoju reklamy, podnoszenia standardów etycznych i zawodowych w tej dziedzinie oraz rozszerzenia swobody komunikowania się producentów i konsumentów. Jednym z głównych celów stowarzyszenia jest podnoszenie standardów etycznych i zawodowych w branży reklamowej. Dobra reklama - to reklama uczciwa, rzetelna i profesjonalna.

  33. 3. Rada Reklamy Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy jest organizacją odpowiadającą za samoregulację w dziedzinie reklamy w Polsce. Działamy na rzecz podnoszenia standardów komunikacji marketingowej poprzez promowanie dobrych wzorców oraz piętnowanie nieetycznych i nieuczciwych przekazów reklamowych. System samoregulacji opiera się na Kodeksie Etyki Reklamy, dokumencie opracowanym wspólnie przez przedstawicieli trzech grup tworzących rynek reklamowy w Polsce: reklamodawców, agencje reklamowe i media. Nad przestrzeganiem Kodeksu czuwa Komisja Etyki Reklamy składająca się z ekspertów w dziedzinie mediów i reklamy. Radę Reklamy tworzą organizacje branżowe reprezentujące media, agencje reklamowe i reklamodawców:

  34. Misją Rady Reklamy jest dbanie o to by przekaz reklamowy, bez względu na to gdzie się pojawia, był uczciwy oraz zgodny ze standardami określonymi przez Kodeks Etyki Reklamy. Rada Reklamy przeciwdziała rozpowszechnianiu reklam, które wprowadzają w błąd, naruszają podstawowe wartości społeczne czy też zagrażają uczciwej konkurencji. Nad przestrzeganiem zasad i przepisów czuwa Rada Reklamy, a w jej ramach powołana Komisja Etyki składająca się z niezależnych ekspertów posiadających wiedzę z zakresu reklamy i marketingu. W Polsce zasady etyki reklamowej propaguje oddział Międzynarodowego Stowarzyszenia Reklamy (IAA), z inicjatywy którego 19 kwietnia 2004 roku podpisany został „Kodeks etyki reklamy działalności marketingowej, reklamowej, dystrybucyjnej, sponsoringowej oraz promocji sprzedaży”, powszechnie nazywany „Kodeksem etyki reklamy”.

  35. 4. Kodeks Etyki Reklamy Kodeks Etyki Reklamy to podstawowy dokument Rady Reklamy i Komisji Etyki Reklamy. Dotyczy on całego przekazu reklamowego z wyjątkiem kampanii społecznych i politycznych. Kodeks to zbiór przepisów określających co jest dopuszczalne, a co nieetyczne w przekazie reklamowym reguluje wszystkie aspekty komunikacji reklamowej z uwzględnieniem specyfiki różnych mediów. Promuje odpowiedzialne praktyki w dziedzinie reklamy odpowiada na wyzwania stawiane przez dynamiczny rynek będzie regularnie przeglądany i aktualizowany . Kodeks Etyki Reklamy to podstawowy dokument Rady Reklamy i Komisji Etyki Reklamy. Dotyczy on całego przekazu reklamowego z wyjątkiem kampanii społecznych i politycznych.

  36. Kodeks to zbiór przepisów określających co jest dopuszczalne, a co nieetyczne w przekazie reklamowym reguluje wszystkie aspekty komunikacji reklamowej z uwzględnieniem specyfiki różnych mediów. Promuje odpowiedzialne praktyki w dziedzinie reklamy odpowiada na wyzwania stawiane przez dynamiczny rynek. Kodeks Etyki Reklamy zawiera szczegółowe przepisy zakazujące m.in.: dyskryminacji ze względu na płeć, wyznanie czy narodowość używania elementów zachęcających do aktów przemocy nadużywania zaufania odbiorcy, jego braku doświadczenia lub wiedzy Kodeks Etyki Reklamy kładzie nacisk na zapewnienie by reklama nie wprowadzała w błąd, chroni przed nieetycznym i nieuczciwym przekazem reklamowym. Zbiór zasad etycznych obowiązujących podmioty prowadzące działalność w zakresie szeroko rozumianej reklamy Systematycznie aktualizowany Opiera się na standardach kodeksu Międzynarodowej Izby Handlu oraz najlepszych praktykach wypracowanych w krajach europejskich uwzględniający jednocześnie uwarunkowania lokalnego rynku i obyczajowości Organem Rady orzekającym o zgodności reklam z Kodeksem Etyki Reklamy jest Komisja Etyki Reklamy Niezależne badania pokazują, że Polacy postrzegają reklamę jako źródło informacji i zwracają szczególną uwagę na jej prawdziwość. Akceptują reklamę jako część kultury, ale mają wobec niej określone oczekiwania. Kodeks Etyki Reklamy nie ogranicza swobody kreacji, a promuje wysokie standardy przekazów reklamowych.

  37. Kodeks Etyki Reklamy odnosi się do wszystkich typów mediów, bez względu na formę przekazu treści. Przestrzeganie zapisów Kodeksu to dowód odpowiedzialności wydawcy i jednocześnie gwarancja dla reklamodawców, że zarówno medium jak i zleceniodawca reklam przestrzegają wspólnego standardu. Kodeks to zbiór przepisów określających co jest dopuszczalne, a co nieetyczne w przekazie reklamowym reguluje wszystkie aspekty komunikacji reklamowej z uwzględnieniem specyfiki różnych mediów. Promuje odpowiedzialne praktyki w dziedzinie reklamy odpowiada na wyzwania stawiane przez dynamiczny rynek, Kodeks Etyki Reklamy zawiera szczegółowe przepisy zakazujące m.in.: - dyskryminacji ze względu na płeć, wyznanie czy narodowość używania elementów zachęcających do aktów przemocy nadużywania zaufania odbiorcy, jego braku doświadczenia lub wiedzy, - Kodeks Etyki Reklamy kładzie nacisk na zapewnienie by reklama nie wprowadzała w błąd, chroni przed nieetycznym i nieuczciwym przekazem reklamowym, Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy opracował kodeks etyki reklamy mający na celu ochronę odbiorców reklamy przed nieetycznymi lub nieuczciwymi przekazami reklamowymi. Nad przestrzeganiem Kodeksu czuwa Komisja Etyki Reklamy składająca się z ekspertów w dziedzinie mediów i reklamy. Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy jest członkiem EASA Alliance, stowarzyszenia organizacji samoregulacyjnych z 26 krajów świata. Korzystamy z doświadczeń innych krajów, w których podobne systemy działają od kilkudziesięciu lat. http://www.radareklamy.pl

  38. Art. 4 Reklamy nie mogą zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę, przekonania religijne, płeć lub narodowość. Art. 5 Reklamy nie mogą zawierać elementów, które zachęcają do aktów przemocy. Art. 6Bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką, reklamy nie mogą motywować do zakupu produktu poprzez wykorzystywanie zdarzeń losowych, wywoływanie lęku lub poczucia strachu. Art. 12 Reklama nie może przedstawiać lub odnosić się do jakiejkolwiek osoby fizycznej, w tym także powszechnie znanej w związku z np. pełnieniem przez nią funkcji publicznych, bez uzyskania jej wcześniejszej zgody, ani też bez uprzedniej zgody opisywać lub odnosić się do rzeczy będącej własnością konkretnej osoby, w sposób mogący wywołać wrażenie jej osobistej rekomendacji. Art. 21 Reklamy nie mogą propagować postaw kwestionujących prawa zwierząt. Reklamy wykorzystujące wizerunek zwierząt powinna cechować powściągliwość, tak aby zwierzęta nie były przedstawiane w sposób sugerujący możliwość ich niehumanitarnego traktowania. Art. 23 Reklama skierowana do dzieci lub młodzieży nie może zawierać treści stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa. Art. 26 Reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży nie mogą zawierać przekazu, że posiadanie lub używanie produktu zapewni im przewagę społeczną lub psychologiczną nad innymi albo nieposiadanie tego produktu odniesie skutek przeciwny. Art. 27 Reklamy skierowane do dzieci lub młodzieży nie mogą podważać autorytetu rodziców lub innych osób sprawujących opiekę prawną, kwestionować ich odpowiedzialności, opinii, gustów lub upodobań. Powyższe ograniczenie nie dotyczy przypadków zwalczania patologii społecznych.

  39. 5. Certyfikat Reklamuję etycznie Wszystkie firmy i instytucje pragnące stać się aktywnymi uczestnikami systemu muszą zobowiązać się do przestrzegania zapisów Kodeksu Etyki Reklamy, czego potwierdzeniem jest specjalny certyfikat "Reklamuję etycznie". Certyfikat wydawany jest na okres jednego roku i może być w każdej chwili odebrany, jeśli jego sygnatariusz narusza zasady Kodeksu Etyki Reklamy Proszek do prania REX Soda Bicarbonate Effect 3 kg + 1,5 kg gratis oferowano w cenie 19,99 zł podczas, gdy w tym samym miejscu można było kupić ten sam proszek, ale bez gratisu o 6 zł taniej. Kontrola przeprowadzona w 2007 roku przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w 112 placówkach

  40. 6. Prawne zasady ochrony konsumenta przed reklamą nieuczciwą to: Dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych -Dyrektywa Rady 84/450/EEC; Międzynarodowy Kodeks Reklamy - Międzynarodowe reguły postępowania w sprawie praktyki reklamowej Międzynarodowej Izby Handlowej (MIH) Norma postępowania Amerykańskiego Stowarzyszenia Agencji Reklamowych Ustawa o radiofonii i telewizji (29 grudnia 1992) Ustawa Prawo prasowe (26 stycznia 1984) Rozporządzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji dot. Reklamy, np. w sprawie zasad działalności reklamowej w programach radiofonii i telewizji (20 maja 1993) Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U.03.153.1503 z późn. zm.) oraz z dnia 16 marca 2000) ; Uchwały Zarządu Spółki "Telewizja Polska SA"

  41. Źródła: 1. Podręcznik do podstaw przedsiębiorczości „Ekonomia stosowana”, autor zbiorowy, pod. red. M. Belki, wyd. FMP, 2. Podręcznik do podstaw przedsiębiorczości pt. „Podstawy przedsiębiorczości”, wyd. Operon, autor: M. Biernacka, 3. Internet, wyszukiwarka google, 4. Podręcznik do marketingu, „ Marketing”, autor: Wiśniewski, 5. Prezentacja autorstwa mgr. Sandry Misiak pt. „Etyczne problemy reklamy ” . 6. strona www.nbpotral.pl

More Related