1 / 13

Seminarium „Wiedza o dialogu społecznym”

Seminarium „Wiedza o dialogu społecznym” Gdańsk - 5 grudnia 2008 r., Katowice - 22 stycznia 2009 r. Typy dialogu społecznego w powojennych demokracjach europejskich – uogólnienie teoretyczne realizowane w ramach projektu „KOMPETENTNY UCZESTNIK DIALOGU SPOŁECZNEGO”

leanna
Télécharger la présentation

Seminarium „Wiedza o dialogu społecznym”

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Seminarium „Wiedza o dialogu społecznym” Gdańsk - 5 grudnia 2008 r., Katowice - 22 stycznia 2009 r. Typy dialogu społecznego w powojennych demokracjach europejskich – uogólnienie teoretyczne realizowane w ramach projektu „KOMPETENTNY UCZESTNIK DIALOGU SPOŁECZNEGO” Prowadzący: dr hab. Jacek Sroka

  2. Partnerzy społeczni to stosunkowo nowe określenie - czy wcześniej posługiwano się innym? • Tak, zanim zaczęto mówić o partnerstwie społecznym posługiwano się pojęciem organizacji grup interesu • Rodzaje grup interesu – jedna z propozycji klasyfikacji: zrzeszeniowe, niezrzeszeniowe, instytucjonalne, anomalne (Almond, Powell) • Pojęcie funkcjonalnych grup interesu (Durkheim)

  3. Dwa tradycyjne rodzaje przetargów interesów grupowych: pluralizm i korporatyzm • Pluralizm skłania się ku wolnej grze interesów grupowych i wskazuje na negatywne aspekty koncentracji, koordynacji i centralizacji tej sfery • Korporatyzm uwypukla korzyści skoordynowanej aktywności grup interesu oraz bezpośrednich interakcji pomiędzy nimi a ośrodkami decyzyjnymi (możliwość kontroli i egzekwowania lojalności) • Faktycznie pluralizm i korporatyzm stanowią skrajne bieguny jednego continuum pomiędzy nimi lokują się konkretne przypadki – rozwiązania krajowe

  4. Continuum od pluralizmu do korporatyzmu w powojennych rozwiązaniach zachodnioeuropejskich – wybrane przykłady • pluralizmi słaby korporatyzm, do grupy tej przyporządkowane zostaną - Francja, Włochy i Wielka Brytania • umiarkowany korporatyzm- Niemcy, Belgia, Holandia • silny korporatyzm - Austria, Dania, Szwecja, Finlandia, Norwegia wraz z submodelem szwajcarskim

  5. Silny korporatyzm - Szwecja • Ugruntowana tradycja umów dwustronnych (dialog autonomiczny) • W 1938 Federacjia Związków Zawodowych (Landsorganisasjonen - LO) i Szwedzkie Stowarzyszenie Pracodawców (Svenska Arbeitsgivareföreningarnes - SAF) odpisały porozumienie ramowe w Saltsjöbaden, które uznał rząd • Uzwiązkowienie pracy 77%, biznesu 55%, układy 92%

  6. Silny korporatyzm - Austria Zasadnicze rysy austriackiego Sozialpartnerschaft: • funkcjonowanie zinstytucjonalizowanego systemu konsensualnego kompromisu politycznego (Konkordanzdemokratie) • istnienie zinstytucjonalizowanej i scentralizowanej kooperacji pomiędzy reprezentacją sektora pracy, organizacjami biznesu i agendami państwa (trójstronność) • demokratyczny system zarządzania przedsiębiorstwami (demokracja przemysłowa) • Istotny wkład izb samorządu gospodarczego(Kammern),biznes 100%,praca 33%, układy 98%

  7. Silny korporatyzm – Finlandia • Parlamentarna procedura remiss • Dwustronność (semi-autonomiczny bipartyzm) pomimo istnienia dwóch komisji trójstronnych • Praktyka państwowego ‘stemplowania’ porozumień dwustronnych • Tzw. porozumienia milczące w latach 70. • Uzwiązkowienie pracy 71%, biznesu 70% • Układy zbiorowe 82%

  8. Umiarkowany korporatyzm – Niemcy • Brak stałej, centralnej (federalnej) instytucji dialogu (Konzertierte Aktion, Kanzlersrunde) • Utrwalona tradycja dialogu autonomicznego na poziomie mezo (branż) – Tarifvertragen (65%) • Silna pozycja organizacyjnych central partnerów społecznych (uzwiązkowienie pracy-18%, biznesu-63%) • Rozwinięty system demokracji pracowniczej

  9. Umiarkowany korporatyzm – Belgia i Holandia • Istnienie konsensualnego ‘kartelu elit’ • Proces powojennego scalania partnerów społecznych – udany w Holandii • Różnice w poziomie centralizacji przetargu • Łatwość rozszerzania porozumień ponadzakładowych na całe branże (Hol.-65%) • Specjalność holenderska: SER (trójstronna) i Fundacja Pracy (dwustronna)

  10. Słaby korporatyzm – Francja • Niski poziom uzwiązkowienia pracy (8%) • Dobrze zorganizowani pracodawcy (78%) • Wysoka aktywność związków zawodowych • Rozwinięty system współstanowienia (65% reprezentacja interesów pracowniczych) • Rozprzestrzenienie zbiorowych stosunków pracy (90%)

  11. Pluralizm – Wielka Brytania • Od 1980 roku brak instytucji trójstronnych • Od 2004 likwidacja instytucji closed shop • Większościowy charakter systemu politycznego • Słabość centralnych struktur organizacji partnerów społecznych (uzwiązkowienie 29%) • Układy zbiorowe – 35%

  12. Dziękuję za uwagę. j.sroka@politologia.wroc.pl

  13. Stronainternetowaprojektu: www.kuds.pl Biuroprojektu: AlejeJerozolimskie 91, piętro VI 02-001 Warszawa tel. 022 628 90 75 fax: 022 629 41 06

More Related