1 / 9

Formy ochrony przyrody w okolicach Pruchnika

Formy ochrony przyrody w okolicach Pruchnika. Bieszczadzki Park Narodowy.

miya
Télécharger la présentation

Formy ochrony przyrody w okolicach Pruchnika

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Formy ochrony przyrody w okolicach Pruchnika

  2. Bieszczadzki Park Narodowy Zajmuje południowo-wschodnią część województwa podkarpackiego. Na jego obszarze leży także najbardziej na południe wysunięty punkt Polski. Obejmuje swoimi granicami najwyższe szczyty Bieszczadów, m.in.: Tarnicę (1346 m n.p.m.), Krzemień (1335 m) i Halicz (1333 m) oraz pasmo Połoniny Caryńskiej (1297 m). Park powiększano jeszcze kilkakrotnie. Obecnie jego powierzchnia wynosi 29 202 ha. Jest on największym obszarowo parkiem narodowym w polskich górach.

  3. Cechy charakterystyczne W Bieszczadach wyróżnia się trzy piętra roślinności: - piętro pogórza sięgające do ok. 500 m n.p.m., - piętro regla dolnego sięgające do ok. 1150 m n.p.m., - piętro połonin czyli zbiorowisk subalpejskich i alpejskich, rozciągające się od górnej granicy lasu po najwyższe szczyty. BdPN wraz z otuliną to najcenniejsza ostoja ssaków i ptaków drapieżnych w Polsce i jedna z najcenniejszych w Europie. Na terenie Bieszczadów odnotowano 284 gatunki kręgowców, zaś w Bieszczadzkim Parku Narodowym 231 gatunków (1 bezżuchwowiec, 10 ryb, 11 płazów, 7 gadów, 144 ptaków, 58 ssaków).

  4. PARKI KRAJOBRAZOWE Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego Rok powstania: 1991 Powierzchnia: 61 862 ha Położenie na terenie gmin: Bircza, Dynów, Dubiecko, Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Przemyśl oraz miasta Dynów.

  5. Cechy charakterystyczne • ostoje ptaków: orła przedniego, orlika krzykliwego, puszczyka uralskiego, dzięcioła trójpalczastego; • wiele gatunków puszczańskich ssaków – niedźwiedzia, wilka, rysia, żbika i jelenia; • drzewostan jodłowo-bukowy; • w kilku miejscach Pogórza, między innymi nad Wiarem można zobaczyć odkrywki fliszu karpackiego.

  6. REZERWAT PRZYRODYSzachownica Kostkowata w Stubnie Powiat przemyski, gm. Stubno Florystyczny, utw. 2001, pow. 13,63 ha. Rezerwat powstał w celu ochrony stanowiska szachownicy kostkowatej. Ta roślina wyglądem przypomina małego tulipana z kwiatem zwróconym do dołu. Nazwa powstała stąd, że na płatkach ma charakterystyczne kwadratowe plamki. Przed laty szachownicę można było spotkać na wielu wilgotnych łąkach w dolinie Sanu.

  7. REZERWAT PRZYRODYBrzoza Czarna w Reczpolu Powiat przemyski, gm. Krzywcza. Florystyczny, utw. 1970, pow. 2,66 ha. Rezerwat położony jest po północnej stronie drogi Korytniki – Dubiecko. Utworzono go, by chronić dość rzadką w Polsce brzozę czarną. Drzewo to może osiągnąć wysokość 25 metrów i 70 cm w obwodzie. Na terenie rezerwatu przeważa jednak pospolita brzoza brodawkowata. Brzozę czarną można rozpoznać po ciemnozielonych, jaśniejszych od spodu liściach i korze o barwie ciemnostalowej. W runie rezerwatu na wiosnę łanami kwitnie zawilec gajowy.

  8. POMNIKI PRZYRODY Największe skupienie drzew pomnikowych notuje się w otoczeniu kościoła w Pruchniku: - Lipa drobnolistna o wymiarach - w pierśnicy 380 cm, wysokość 25 m, 250 lat - Lipa drobnolistna o wymiarach - w pierśnicy 410 cm, wysokość 25 m, ca. 250 lat - Lipa drobnolistna o wymiarach - w pierśnicy 460 cm, wysokość 25 m, ca. 300 lat

  9. STOPIEŃ ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA – oznaczony za pomocą skali porostowej. Skala porostowa, metoda bioindykacji, dla obszaru Polski opracowana przez J. Kiszkę (1990) i U. Bielczyk (1994), polegająca na określeniu stopnia skażenia powietrza atmosferycznego dwutlenkiem siarki za pomocą wskaźników biologicznych, tj. porostów. Wybrano trzy punkty: ruchliwa ulice Jarosławską, ulice Armii Krajowej i ulicę Korzenie. Wyniki naszych obserwacji nie są optymistyczne. Znajdujemy się w strefie 3 (100-70 mg SO2 na m3) - porosty listkowate, wyraźna degradacja środowiska.

More Related