Pierwszy kontakt i zasady rozmowy z dzieckiem krzywdzonym

1. Pierwszy kontakt i zasady rozmowy z dzieckiem krzywdzonym Szczecin 05.11.2012

2. PRZEMOC WOBEC DZIECIPRZEMOC FIZYCZNA (najbardziej widoczna) OBJAWY STOSOWANIA PRZEMOCY FIZYCZNEJ: • SINIAKI, ŚLADY UDERZEŃ (PASKIEM, KABLEM, ITP.)NA TWARZY, KLATCE PIERSIOWEJ, PLECACH, POŚLADKACH, NOGACH • ŚLADY OPARZEŃ (PAPIEROSOWYCH, OD POGRZEBACZA, ŻELAZKA ITP.) • RANY TWARZY I GŁOWY • RANY W RÓŻNYCH FAZACH GOJENIA SIĘ • POWTARZAJĄCE SIĘ ZŁAMANIA, ZWICHNIĘCIA • OPUCHLIZNY • LĘK DZIECKA PRZED ROZBIERANIEM SIĘ PRZED BADANIEM LEKARSKIM • LĘK PRZED DOTKNIĘCIEM, KULENIE SIĘ, UNIKI • NIESTOSOWNY STRÓJ DO POGODY, ZAKRYWAJĄCY ZRANIENIA • LĘK PRZED POWROTEM DO DOMU • NADMIERNA AGRESYWNOŚĆ DZIECKA LUB NADMIERNA APATIA

3. KONSEKWENCJE PRZEMOCY FIZYCZNEJ(SOMATYCZNE, PSYCHICZNE, BEHAWIORALNE)DO CZEGO MOGĄ PROWADZIĆ • USZKODZENIE SKÓRY • OBRAŻENIA NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH • MNOGIE ZŁAMANIA STWIERDZONE W OBRAZIE RENTGENOWSKIM • ZGON • OBNIŻONA SAMOOCENA • BRAK AKCEPTACJI SIEBIE, POCZUCIE BEZSENSU • POCZUCIE KRZYWDY I WINY • DEPRESJA • KOSZMARY NOCNE • ZABURZENIA PAMIĘCI I KONCENTRACJI UWAGI • LĘKLIWOŚĆ W STOSUNKU DO DOROSŁYCH, OBOJĘTNOŚĆ NA PŁACZ INNYCH DZIECI • TRUDNOŚCI W NAWIĄZYWANIU KONTAKTÓW Z OTOCZENIEM • UCIECZKA W ŚWIAT FANTAZJI • ZACHOWANIA AGRESYWNE LUB AUTODESTRUKCYJNE

4. TYPOWE ZACHOWANIA RODZICÓW/OPIEKUNÓW KRZYWDZĄCYCH SWOJE DZIECI • NIE ZGŁASZANIE SIĘ PO KONIECZNĄ DLA DZIECKA POMOC MEDYCZNĄ • NADMIERNA LĘKLIWOŚĆ I OSTROŻNOŚĆ RODZICÓW/OPIEKUNÓW

5. PRZEMOC EMOCJONALNA • WROGIE ODRZUCANIE LUB PONIŻANIE • ZASTRASZANIE • WYZYSKIWANIE, PRZEKUPYWANIE • ODMOWA REAKCJI EMOCJONALNYCH, MILCZENIE • IZOLOWANIE • ZANIEDBYWANIE ROZWOJU UMYSŁOWEGO, NAUKI, ZDROWIA, OPIEKI MEDYCZNEJ

6. ZANIEDBANIE(najczęściej występujące) ZANIEDBYWANIE ZASPOKOJANIA PODSTWOWYCH POTRZEB DZIECKA TAKICH JAK: JEDZENIE, SEN, CIEPŁO, ODPOWIEDNIA ODZIEŻ, EDUKACJA, OPIEKA LEKARSKIA I SPECJALISTYCZNA –TO WSZYSTKO ZAWIERA ELEMENTY KRZYWDZENIA EMOCJONALNEGO

7. OBJAWY SOMATYCZNE WYSTĘPUJĄCE U DZIECI KRZYWDZONYCH • WYSOKI POZIOM LĘKU, WYSOKI POZIOM ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH • NISKIE POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚĆI I STAŁE POCZUCIE ZAGROŻENIA • POCZUCIE BEZSILNOŚCI, BIERNOŚĆ • WYSOKI POZIOM STRESU • POBUDLIWOŚĆ, MAŁA KONCENTRACJA UWAGI • AMBIWALENCJA W UCZUCIACH DO SPRAWCY • STANY DEPRESYJNE • ZACHOWANIA AUTODESTRUKCYJNE

8. WYKORZYSTANIE SEKSUALNE WŁĄCZANIE DZIECKA W KAŻDĄ AKTYWNOŚĆ SEKSUALNĄ PRZEZ OSOBĘ DOROSŁĄ, POPRZEZ: • DOTYKANIE INTYMNYCH CZĘŚCI CIAŁA DZIECKA • NAMAWIANIE DO DOTYKANIA INTYMNYCH CZĘŚCI CIAŁA OSOBY DOROSŁEJ • INNE CZYNNOŚCI SEKSUALNE, GWAŁTY • PRODUKOWANIE Z UDZIAŁEM DZIECKA TREŚCI PORNOGRAFICZNYCH/TAKŻE ROZMOWY I OPOWIEŚCI O OBSCENICZNEJ TREŚCI

9. JAK ROZPOZNAĆ PRZEMOC SEKSUALNĄ WOBEC DZIECI WSKAŹNIKI SOMATYCZNE: (NAJCZĘŚCIEJ MAJĄ CHARAKTER POŚREDNI) • CIĄŻA • CHOROBY WENERYCZNE • WIRUS HIV • INFEKCJE DRÓG MOCZOWO – PŁCIOWYCH • URAZY ODBYTU, POCHWY • PRZERWANIE BŁONY DZIEWICZEJ • KRWAWIENIE Z NARZĄDÓW RODNYCH • BÓL PRZY ODDAWANIU MOCZU CZY KAŁU, KRWAWE STOLCE • INFEKCJE JAMY USTNEJ Wymienione objawy (oprócz ciąży i choroby wenerycznej) wyłącznie sugerują, iż są konsekwencją nadużycia seksualnego. Mogą one powstać z innych powodów. Same w sobie mają niewielką wartość diagnostyczną ale stanowią ważny element rozpoznania wykorzystania seksualnego w powiązaniu z objawami psychologicznymi i behawioralnymi

10. Do czynników ryzyka występowania krzywdzenia dziecka, zalicza się ze strony dziecka: • Dziecko jest niechciane, nieślubne, kalekie i przewlekle chore, dziecko urodzone z wagą poniżej 2000 gram i przez długi czas rozdzielone z matką

11. cd. czynniki ryzyka ze strony rodziców: • Choroby umysłowe, zaburzenia osobowości, narkomania, alkoholizm, prostytucja, karalność za przestępstwa z użyciem przemocy, niedojrzałość psychiczna i bardzo młody wiek

12. ROZMOWA Z DZIECKIEM KRZYWDZONYM Pamiętaj o kilku podstawowych regułach, o których dziecko powinno usłyszeć; • że nie jest winne temu co się stało • jeżeli nie powiedziało od razu, o tym co mu się przydarzyło, to również nie ponosi za to winy • że to samo spotyka także inne dzieci i nie jest ono jedynym dzieckiem, które ma taki problem • że teraz postaramy się mu pomóc • że bardzo dobrze, że o tym powiedziało

13. JAK ROZPOCZĄĆ ROZMOWĘ Z DZIECKIEM?BUDOWANIE PIERWSZEGO KONTAKTU(ZAPLANUJ JEJ PRZEBIEG) • ROZMOWA POZA PROBLEMEM (opowiedz mi coś o sobie, co lubisz robić, czym się interesujesz?) • WAŻNE JEST, BY ZADAWAĆ PROSTE, OTWARTE PYTANIA, NA KTÓRE DZIECKO ZNA ODPOWIEDŹ • W TRAKCIE ROZMOWY TRAKTUJ DZIECKO POWAŻNIE • ODPOWIEDŹ „NIE WIEM” – TRAKTUJ POZYTYWNIE • NIE ZADAWAJ PYTAŃ – „DLACZEGO?” • MÓW KOMPLEMENTY • UŻYWAJ SKAL – KIEDY PROBLEM JEST NIEJASNY • ZADAWAJ PYTANIA O WYJĄTKI

14. PAMIĘTAJ ! Pod żadnym pozorem nie obiecuj dziecku, że zachowasz tę rozmowę w tajemnicy. Taka obietnica zamknie Ci drogę do podjęcia jakiejkolwiek interwencji

15. Dziękuję za uwagęJacek CiechowiczMiejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Szczecinietel. 91 311 89 43