Skuteczność i efektywność postępowań upadłościowych w Polsce w świetle praktyki sądowej

1. Skuteczność i efektywność postępowań upadłościowych w Polsce w świetle praktyki sądowej dr Sylwia Morawska

2. Badania skuteczności i efektywności postępowań upadłościowych zostały przeprowadzone przez dr S. Morawską we współpracy z sędziami: M. Krawczykiem, J. Horobiowskim, J. Płochem i L. Ciulkinem pod kierownictwem prof. E. Mączyńskiej w ramach grantu „Efektywność procedur upadłościowych” Skuteczność i efektywność postępowań upadłościowych w Polsce w świetle praktyki sądowej

3. według następującego scenariusza: • - Czas trwania postępowania upadłościowego w przedmiocie ogłoszenia upadłości. • - Czas trwania właściwego postępowania upadłościowego (od ogłoszenia upadłości do wydania postanowienia o ukończeniu lub umorzeniu postępowania). • - Czas poświęcony na wyegzekwowanie wierzytelności, mając na względzie czas od ogłoszenia upadłości do zatwierdzenia planu podziału.  • - Aktywność uczestników postępowania przejawiającą się w postaci danych o powołaniu rady wierzycieli, ilości złożonych zażaleń, ilości wniesionych sprzeciwów do ustalonych list wierzytelności, ilości wniosków o odwołanie syndyka, ilości skarg na czynności komornika, w ramach właściwego postępowania upadłościowego. Skuteczność i efektywność postępowań upadłościowych w Polsce w świetle praktyki sądowej

4. - Relacja wierzytelności o charakterze publicznoprawnym w stosunku do wierzytelności o charakterze prywatnoprawnym, spośród wierzytelności ujętych na liście wierzytelności • - Stopień zaspokojenia wierzytelności przysługujących do upadłego w toku postępowania upadłościowego, ujętych w planie i poza planem podziału.   • - Relacja wierzytelności ujętych na liście wierzytelności w stosunku do funduszów uzyskanych przez syndyka po ogłoszeniu upadłości, rozumianych jako suma  funduszy masy i sum pozyskanych ze składników obciążonych rzeczowo. • - Relacja kosztów postępowania, rozumianych jako koszty likwidacji masy i koszty jej funkcjonowania, w stosunku do masy upadłości rozumianej jako suma funduszy masy i sum pozyskanych ze składników obciążonych rzeczowo. • - Relacja wynagrodzenia syndyka w stosunku do  kosztów postępowania, o których mowa w art. 230 puin. • - Relacja wynagrodzenia syndyka masy upadłości w stosunku do masy upadłości, rozumianej jako suma funduszy masy i sum pozyskanych ze składników obciążonych rzeczowo. Skuteczność i efektywność postępowań upadłościowych w Polsce w świetle praktyki sądowej

5. Badania przeprowadzone w ramach grantu wykazują, że funkcjonujący w Polsce model postępowania upadłościowego nie realizuje swojej podstawowej funkcji windykacyjnej. Stopień zaspokojenia wierzycieli w wyniku przeprowadzonego postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku dłużnika jest znikomy (17,5%). Koszty postepowań upadłościowych przekraczają 40 % masy upadłości, a przeciętny czas postępowań liczony od złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości to przeciętnie 2 lata. Z punktu widzenia przedsiębiorców postępowania upadłościowe są zatem nieefektywne. Zamrażają środki produkcji na lata, nie zapewniając ich szybkiej alokacji. • Prawo upadłościowe nie eliminuje nierentownych przedsiębiorców. Tym samym nie wypełnia funkcji profilaktycznej w postaci niedopuszczenia do dalszych niewypłacalności, które są następstwem niepłacenia zobowiązań przez niewypłacalnego dłużnika. • Postępowania upadłościowe nie spełniają także funkcji oddłużeniowej. • Restrykcyjny, przyjazny wierzycielom model postępowań upadłościowych nie kształci wśród przedsiębiorców określonych wzorów zachowań, które można określić jako postawę rzetelnego przedsiębiorcy (funkcja profilaktyczna), nie uwzględnia bowiem założenia, że jego adresaci są podmiotami racjonalnymi ekonomicznie (homo oeconomicus), kalkulującymi swoje ryzyko, czas i koszty postępowań. Skuteczność i efektywność postępowań upadłościowych w Polsce w świetle praktyki sądowej

6. Postępowanie upadłościowe, zgodnie ustawą Prawo upadłościowe i naprawcze należy prowadzić tak, aby roszczenia wierzycieli mogły zostać zaspokojone w jak najwyższym stopniu, a jeśli racjonalne względy na to pozwolą - dotychczasowe przedsiębiorstwo dłużnika zostało zachowane. Prawo upadłościowe i naprawcze

7. Upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. • Dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. • Dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje. Prawo upadłościowe i naprawcze

8. Sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań nie przekracza trzech miesięcy, a suma niewykonanych zobowiązań nie przekracza 10 % wartości bilansowej przedsiębiorstwa dłużnika. •  Oddalając wniosek o ogłoszenie upadłości sąd na wniosek dłużnika może zezwolić na wszczęcie przez dłużnika postępowania naprawczego, jeżeli nie ma przeszkód określonych w art. 492 ust. 3. Prawo upadłościowe i naprawcze

9. Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania. Prawo upadłościowe i naprawcze

10. Jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że w drodze układu wierzyciele zostaną zaspokojeni w wyższym stopniu, niż zostaliby zaspokojeni po przeprowadzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku dłużnika, ogłasza się upadłość dłużnika z możliwością zawarcia układu. • Postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu nie prowadzi się, gdy z uwagi na dotychczasowe zachowanie się dłużnika nie ma pewności, że układ będzie wykonany. Prawo upadłościowe i naprawcze

11. W razie gdy brak jest podstaw do ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, ogłasza się upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika. Prawo upadłościowe i naprawcze

12. Sprawy o ogłoszenie upadłości rozpoznaje sąd upadłościowy w składzie trzech sędziów zawodowych. Sądem upadłościowym jest sąd rejonowy - sąd gospodarczy. Sąd

13. Wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić dłużnik lub każdy z jego wierzycieli. Wniosek o ogłoszenie upadłości

14. Dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości. Wniosek o ogłoszenie upadłości

15. Postępowanie naprawczestosuje się do przedsiębiorców zagrożonych niewypłacalnością. • Przedsiębiorca jest zagrożony niewypłacalnością, jeżeli pomimo wykonywania swoich zobowiązań, według rozsądnej oceny jego sytuacji ekonomicznej jest oczywistym, że w niedługim czasie stanie się niewypłacalny. Postępowanie naprawcze

16. Przedsiębiorca zagrożony niewypłacalnością może złożyć w sądzie oświadczenie o wszczęciu postępowania naprawczego. Postępowanie naprawcze

18. 1,77 % Odsetek spraw upadłosciowych

26. .

28. Istnieją dwa modele postępowań upadłościowych

30. Wykres 8. Stopień zaspokojenia wierzytelności przysługujących do upadłego w latach 2004 – 2010 w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Fabrycznej VIII Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych

31. Wykres 9. Relacja kosztów postępowania, rozumianych jako koszty likwidacji masy i koszty jej funkcjonowania, w stosunku do masy upadłości w latach 2004 – 2010 w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Fabrycznej VIII Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych

32. Wykres 10. Stopień zaspokojenia wierzytelności przysługujących do upadłego w latach 2004 – 2010 w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy X Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych

33. Wykres 11. Relacja kosztów postępowania, rozumianych jako koszty likwidacji masy i koszty jej funkcjonowania, w stosunku do masy upadłości w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy X Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych w latach 2004 -2010

34. Wykres 12. Stopień zaspokojenia wierzytelności przysługujących do upadłego w toku postępowania upadłościowego, ujętych w planie i poza planem podziału w Sądzie Rejonowym dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie VIII ds. Upadłościowych i Naprawczych w latach 2004 – 2010

35. Wykres 13. Relacja kosztów postępowania(rozumianych jako koszty likwidacji masy i koszty jej funkcjonowania) w stosunku do funduszy masy upadłości uzyskanych przez syndyka w toku postepowania upadłościowego w Sądzie Rejonowym dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie VIII ds. Upadłościowych i Naprawczych w latach 2009 – 2010

36. Wykres 14. Stopień zaspokojenia wierzytelności przysługujących do upadłego w toku postępowania upadłościowego, ujętych w planie i poza planem podziału w Sądzie Rejonowym w Białymstoku w latach 2004 – 2010

37. Wykres 15. Relacja kosztów postępowania w stosunku do masy upadłości rozumianej jako suma funduszy masy i sum pozyskanych ze składników obciążonych rzeczowo w Sądzie Rejonowym w Białymstoku w latach 2004 – 2010

38. Kara i nagroda – to elementarne mechanizmy procesu wychowawczego. Są one sposobem wytwarzania i wzmacniania wewnętrznych mechanizmów zapobiegających zachowaniom szkodliwym lub zachęcających do czynów pożądanych i poprawy. • Zarówno kara jak i nagroda wzmacniają motywację. Kara jest wzmocnieniem negatywnym, nagroda jest wzmocnieniem pozytywnym. Model instytucji upadłości a system sankcji

39. Zasada optymalizacji będąca podstawową zasadą obecnie obowiązującego prawa upadłościowego i naprawczego, wyznaczająca cel postępowań upadłościowych determinuje model instytucji upadłości, a co za tym idzie także system sankcji. Model instytucji upadłości a system sankcji

40. Instytucja upadłości

41. Postępowanie upadłościowe powinno być prowadzone w celu zaspokojenia wierzycieli, a co więcej wierzyciele ci powinni być zaspokojeni w jak najwyższym stopniu. Model instytucji upadłości a system sankcji

42. Dłużnik powinien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości kierując się interesem wierzycieli. • Z uwagi na fakt, że jest on niejednokrotnie sprzeczny z interesem dłużnika, nawyk składania wniosku jest wymuszany za pomocą sankcji. Model instytucji upadłości a system sankcji

43. Badania przeprowadzone w ramach grantu wykazują jednak, że obawa dolegliwości zastosowania sankcji nie przyczynia się do terminowego składania wniosków o ogłoszenie upadłości a tym samym do realizacji podstawowego celu postępowań upadłościowych, tj. zaspokojenia wierzycieli jak w najwyższym stopniu. • Wierzyciele odzyskują w postępowaniach upadłościowych zaledwie 17,5 % przysługujących im w stosunku do dłużnika wierzytelności. Model instytucji upadłości a system sankcji

44. Pomiędzy karą - za nieterminowe złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości, a nagrodą – za terminowe złożenie wniosku jest znaczna dysproporcja, co powoduje, że odczuciu przedsiębiorców prawo upadłościowe ma charakter restrykcyjny. Model instytucji upadłości a system sankcji

45. Rysunek 1. Kary - za nieterminowe złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości i nagrody – za terminowe złożenie wniosku

46. Rysunek 2. Zasady odpowiedzialności za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w odpowiednim terminie

48. Wykres 17. Liczba aktów oskarżenia z art. 300 kk w latach 2003 – 2009 (pierwsze półrocze)

49. Wykres 18. Liczba aktów oskarżenia z art. 301 kk w latach 2003 – 2009 (pierwsze półrocze)

50. Wykres 19. Liczba aktów oskarżenia z art. 302 kk w latach 2003 – 2009 (pierwsze półrocze)