1 / 19

DOS

DOS. Zajęcia 5 i 6. DOS – definicja.

bill
Télécharger la présentation

DOS

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. DOS Zajęcia 5 i 6

  2. DOS – definicja DOS (DiscOperatingSystem) – jeden z pierwszych systemów operacyjnych. Jednozadaniowy system operacyjny DOS został wyprodukowany w roku 1981 przez firmę IBM i Microsoft (wersja 1.0), jako popularny system operacyjny dla komputerów osobistych. System konsekwentnie ulepszano, powstawały coraz to nowsze wersje DOS'a produkowane równolegle przez firmy IBM (PC-DOS) i Microsoft (MS-DOS). Ostatnia „pełna” wersja systemu to MS-DOS 6.22, a okrojona dla systemu Windows, to MS DOS 7.

  3. DOS – polecenia Polecenie cls czyści ekran. Polecenie ver wyświetla wersje systemu operacyjnego. Polecenia time i date pozwalają ustawić bieżącą datę i czas w systemie. Wpisanie polecenia a tym samym wydanie komendy podlega określonym regułom.W pierwszej kolejności podaje się nazwę polecenia a następnie jego opcje i argumenty, przy czym kolejność występowania opcji i argumentów jest z reguły dowolna.W przypadku uruchamianiu programu (polecenia zewnętrznego) dopuszczalne jest pominięcie rozszerzenia pliku (.exe lub .com), tzn. wpisując nazwy, np. mem. Można oczywiście użyć też pełnej nazwy mem.exe. Podczas pracy z DOS-em ostatni wiersz ekranu zawiera zwykle tzw. prompt, czyli znak zachęty oznaczający gotowość do wykonania kolejnej komendy. Standardowy prompt składa się z pełnej ścieżki dostępu do katalogu bieżącego zakończonej znakiem > , przy czym znak ten ma wyłącznie charakter dekoracyjny. Do zmiany dysku bieżącego służy polecenie: dysk:, gdzie słowo dysk oznacza literę symbolizującą istniejący napęd, np. c:, d:, itp.

  4. DOS – polecenia Aby wyświetlić zawartość katalogu używamy polecenia dir. W celu uzyskania pomocy do danego polecenia stosujemy składnię: polecenie /? Przykład: dir /?. Oto dalsze przykłady użycia dir: Przykłady: C:\>dir C:\>dir C:\WINDOWS C:\>dir \WINDOWS C:\>dir WINDOWS C:\>dir C:\ W poleceniach używamy bezwzględnej lub względnej ścieżki dostępu do danego pliku, grupy plików bądź katalogu. Jeżeli w ścieżce dostępu nie używamy nazwy dysku wówczas system przyjmie iż odnosi się ona do dysku bieżącego. Taką ścieżkę dostępu nazywamy względną ścieżką dostępu. W przeciwnym razie mówimy o tzw. bezwzględnej ścieżce dostępu. Polecenie dir wyświetla w pierwszej kolumnie datę i czas ostatniej modyfikacji zbioru, w drugiej rozmiar pliku lub słowo <DIR> w przypadku katalogów, a w ostatniej nazwę zbioru.

  5. DOS – polecenia Często polecenie dir wydaje się z następującymi opcjami (przełącznikami): /p - zatrzymuje wydruk po zapełnieniu całego ekranu, /w - wyświetla nazwy zbiorów w 5 kolumnach, /l – wyświetlane nazwy są pisane małymi literami, /s - wyświetla zawartość katalogu łącznie z wszystkimi jego podkatalogami, /o - wyświetla zawartość katalogu w określonym porządku: n (alfabetycznie wg nazwy), e (alfabetycznie wg rozszerzenia), s (wg rozmiaru od najmniejszych), d (według daty od najstarszych), g (najpierw wyświetlane są katalogi a potem pliki), Każdą z powyższych wartości można poprzedzić znakiem '-', co spowoduje odwrócenie kolejności sortowania. Przykłady: C:\>dir WINDOWS /o:n C:\>dir WINDOWS /on C:\>dir WINDOWS /o/n C:\>dir C:\ /l/s UWAGA!!! W celu przerwania operacji należy użyć kombinacji klawiszy [CTRL+BREAK]. Aby rozszerzyć okienko na cały ekran używamy kombinacji klawiszy [ALT+ENTER]. np. C:\>dir C:\ /o:gn /p

  6. DOS – polecenia Do zmiany katalogu bieżącego na inny służy polecenie cd lub chdir. Przykłady: C:\>cd WINDOWS C:\WINDOWS>cd COMMAND C:\ WINDOWS\COMMAND>cd C:\ C:\>cd C:\ WINDOWS\COMMAND C:\>cd \ C:\>cd WINDOWS\COMMAND W ścieżce dostępu dwa symbole mają znaczenie specjalne: . (znak kropki) - oznacza katalog bieżący, .. (dwie kropki) - oznacza katalog nadrzędny w stosunku do bieżącego. Przykłady: C:\>dir . C:\>cd WINDOWS\COMMAND C:\>cd .. C:\>cd . C:\WINDOWS\COMMAND>cd ..\..

  7. DOS – polecenia • Często zachodzi potrzeba wykonania operacji na jakiejś grupie plików, a nie tylko na pojedynczym zbiorze. Wówczas dla określenia takiej czynności używa się symboli zastępczych * ?, tzw. znaków maskujących lub metaznaków. • I tak: • ? - zastępuje dowolny pojedynczy znak, • * - zastępuje dowolny ciąg znaków (również pusty). • Przykłady: • C:\>dir *.* • C:\WINDOWS>dir *.txt • C:\WINDOWS>dir c?n*.* • C:\WINDOWS>dir a*.*

  8. DOS – polecenia Nowy pusty katalog tworzymy używając jednego z poleceń: md lub mkdir. Przykłady: Utworzyć następujące drzewo katalogów: \ KOMPUTER MONITOR KLAWIATURA KINESKOP OBUDOWA KLAWISZE LAMPKI ENTER SPACJA UWAGA!!! Można używać następującej składni: C:\>md KOMPUTER\MONITOR\KINESKOP C:\KLAWISZE> for %k in (ENTER SPACJA) do md %k Można używać również polecenia: tree aby przejrzeć drzewo katalogów. Katalogi usuwamy używając polecenia: rd lub rmdir. Usuwany katalog musi spełniać dwa następujące warunki: musi być pustyi nie może być katalogiem bieżącym.

  9. DOS – polecenia Polecenie które umożliwia kopiowanie plików oraz dokonywanie zmiany nazwy w trakcie kopiowania jest polecenie: copy. Przykłady: C:\>copy c:\Windows\*.txt KOMPUTER\MONITOR C:\>copy \Windows\*.txt KOMPUTER\KLAWIATURA\KLAWISZE C:\>copy Windows\*.txt KOMPUTER\KLAWIATURA\LAMPKI Polecenie copy może służyć również do tworzenia pliku tekstowego. Składnia takiego polecenia jest następująca: copy con nazwa_pliku. Edycję pliku kończymy wprowadzając znak końca pliku ^Z. Uzyskujemy go wybierając z klawiatury klawisz [F6] lub kombinację [CTR+Z]. Przykłady: W katalogu KLAWIATURA utworzyć plik plik1.txt o zawartości ALA MA KOTA. KOMPUTER\KLAWIATURA>copy con plik1.txt. W katalogu KLAWIATURA utworzyć plik plik2.txt o zawartości IDZIE GRZEŚ PRZEZ WIEŚ. KOMPUTER\KLAWIATURA>copy con plik2.txt.

  10. DOS – polecenia Do wyświetlania zawartości pliku lub plików tekstowych służy polecenie type lub polecenie more. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA>type plik1.txt KOMPUTER\KLAWIATURA>more plik1.txt (jeżeli wyświetlany plik jest zbyt duży, to wyświetlanie można przerwać naciskając przycisk oznaczony q) KOMPUTER\KLAWIATURA>type plik1.txt|more Do tworzenia pliku tekstowego możemy również korzystać z prostego edytora pełnoekranowego: edit.com. UWAGA!!! Polecenie edit plik1.txt otwiera plik1.txt w edytorze edit.

  11. DOS – polecenia Za pomocą polecenia copyłączymy dwa bądź większą grupę plików w jeden plik. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA>copy plik1.txt+plik2.txt plik3.txt KOMPUTER\KLAWIATURA>type plik3.txt KOMPUTER\KLAWIATURA>copy plik1.txt+plik2.txt Za pomocą polecenia copy możemy „skopiować plik na monitor”, czyli wyświetlić jego zawartość na monitorze. Przykład: KOMPUTER\KLAWIATURA>copy plik1.txt con Za pomocą polecenia copy możemy „skopiować plik na drukarkę”, czyli wydrukować jego zawartość. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA>copy plik1.txt prn KOMPUTER\KLAWIATURA>copy plik1.txt lpt1

  12. DOS – polecenia Atrybuty pliku, to dodatkowe informacje dołączane do pliku, których zadaniem jest opisywać i regulować jego użycie. W systemie plików FAT istnieją cztery rodzaje atrybutów plików: ukryty, tylko do odczytu, archiwalny (przydzielany każdemu nowo utworzonemu plikowi, a także każdemu plikowi, którego zawartość została zmodyfikowana od czasu utworzenia ostatniej kopii zapasowej) i systemowy. Atrybuty pliku zmieniamy poleceniem attrib. Przykłady: attrib attrib [+r -r +s –s +a –a +h –h] nazwa attrib [+r] nazwa /s (operacja wykonana na wszystkich podkatalogach)

  13. DOS – polecenia Za pomocą polecenia ren lub renamemożemy zmieniać nazwę pliku lub katalogu. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA>ren plik1.txt plik11.txt KOMPUTER\MONITOR>ren a*.* b*.* KOMPUTER\KLAWIATURA\KLAWISZE>ren ENTER WEJDZ Za pomocą polecenia del lub erase usuwamy plik lub grupę plików. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA>del plik3.txt del *.* del . del *.* /q

  14. DOS – polecenia Za pomocą polecenia ren lub renamemożemy zmieniać nazwę pliku lub katalogu. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA>ren plik1.txt plik11.txt KOMPUTER\MONITOR>ren a*.* b*.* KOMPUTER\KLAWIATURA\KLAWISZE>ren ENTER WEJDZ Za pomocą polecenia del lub erase usuwamy plik lub grupę plików. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA>del plik3.txt del *.* del . del *.* /q Polecenie move przenosi pliki oraz zmienia nazwy plików i katalogów. Przykłady: KOMPUTER\KLAWIATURA\LAMPKI>move *.txt ..\KLAWISZE\SPACJA

  15. DOS – polecenia W systemie DOS, jak i wielu innych systemach, każdy program dysponuje standardowym strumieniem wejściowym i wyjściowym, z których pobiera i na które wysyła dane. Standardowe wejście i wyjście po inicjacji systemu jest przyporządkowane konsoli, tzn. klawiaturze i monitorowi jednakże można je przyporządkować do dowolnego konkretnego innego urządzenia lub pliku. Do skierowania strumienia do pliku, urządzenia lub do innego polecenia (co nazywamy przetwarzaniem potokowym) służą polecenia: >powoduje skierowanie wyników (wyjścia) do urządzenia lub pliku po prawej stronie znaku, jeżeli pliku nie ma, to zostanie utworzony >>powoduje dołączenie nowych wyników na końcu istniejącego pliku, jeżeli go nie ma, to zostanie utworzony < powoduje, że program lub urządzenie pobierają dane wejściowe z podanego pliku Często pobierając dane ze standardowego wyjścia, urządzenia lub pliku chcielibyśmy dokonać pewnej modyfikacji lub wyboru danych. Służą do tego celu filtry: find, more i sort.

  16. DOS – polecenia Polecenie findwyszukuje wiersze zawierające dany ciąg znaków i przesyła je na standardowe wyjście. Przykłady: Utworzyć w katalogu SPACJA plik tekstowy plik4.txt o następujące zawartości: POLSKA WARSZAWA STANY ZJEDNOCZONE WASZYNGTON FRANCJA PARYŻ NIEMCY BERLIN ROSJA MOSKWA SZWECJA SZTOKHOLM a następnie wykonać następujące polecenia: find „SZ” plik4.txt find „sz” plik4.txt find /i „sz” plik4.txt find /v „SZ” plik4.txt find „SZ” < plik4.txt > plik5.txt for %p in (*.txt) do find „SZ” %p dir C:\WINDOWS /s|find “ys”

  17. DOS – polecenia Polecenie more powoduje wyświetlanie tekstu z zatrzymaniem po wyświetleniu porcji tekstu obejmującej cały ekran. Wyświetlenie kolejnej strony następuje po naciśnięciu dowolnego klawisza. Przykłady: more < plik4.txt more plik4.txt type plik4.txt|more Polecenie sortsłuży do sortowania wierszy pliku tekstowego. Sortowanie odbywa się według kodów ASCII znaków zawartych w n-tej kolumnie. Polecenie nie rozróżnia małych i wielkich liter. Przykłady: sort plik4.txt sort /r plik4.txt sort /+2 plik.txt sort < plik4.txt > plik6.txt

  18. Pliki Wsadowe REM Prosty plik wsadowy ECHO Sprawdzimy stan pamięci mem.exe TYPE C:\windows\setuplog.txt | MORE PAUSE I po poprawkach: @ECHO OFF REM Prosty plik wsadowy ECHO Sprawdzimy stan pamięci mem.exe dir C:\ >> plik1.txt PAUSE

  19. Praca domowa: • Dowiedź się do czego wykorzystać polecenie doskey w DOSie? • Co daje polecenie prompt? • Jakie zastosowanie miał program Norton Commander używany pod systemem MS DOS..

More Related