1 / 13

Nauka w przestrzeni publicznej

Nauka w przestrzeni publicznej. Edmund Wnuk-Lipiński Collegium Civitas, 2013. Tezy wyjściowe. Uczelnie - źródłem badań naukowych Badania – źródłem nauczania na poziomie wyższym Nauczanie – inspiracją dla badań Badania bez nauczania – sztuka dla sztuki, nauczanie bez badań – wtórność

bryant
Télécharger la présentation

Nauka w przestrzeni publicznej

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Nauka w przestrzeni publicznej Edmund Wnuk-Lipiński Collegium Civitas, 2013

  2. Tezy wyjściowe • Uczelnie - źródłem badań naukowych • Badania – źródłem nauczania na poziomie wyższym • Nauczanie – inspiracją dla badań • Badania bez nauczania – sztuka dla sztuki, nauczanie bez badań – wtórność • Istnieje pozytywna korelacja pomiędzy nakładami na badania i szkolnictwo wyższe a rozwojem cywilizacyjnym • Nie jest istotny podział na uczelnie prywatne i państwowe; istotny jest podział na uczelnie dobre i słabe. • Dobór kryteriów oceny poziomu badań i jakości kształcenia – jeśli ocena jest skorelowana ze strumieniem środków – ma wpływ na kierunek rozwoju uczelni.

  3. Punkty odniesienia dla diagnozy • Poziom lokalny: aktywizacja społeczności lokalnej, stymulator rozwoju cywilizacyjnego, skolaryzacja • Poziom krajowy: koncentracja w wielkich ośrodkach akademickich; konkurencja wewnątrzkrajowa o szczupłe środki • Poziom międzynarodowy: słaba konkurencyjność, niski poziom innowacyjności

  4. Dane wyjściowe 2011/2012 • - 460 uczelni (1764 tys. studentów) • - 328 uczelnie prywatne (519 tys. studentów) • - PKB na szkolnictwo wyższe 1,6 % (w tym:1,1 % publ.; 0,5 % pryw.); • - udział gospodarstw domowych w wydatkach na szkolnictwo wyższe – 23 % Źródło: MNiSzW, OECD (2012), Education AT a Glance 2012: OECD Indicators, OECD Publishing

  5. Wymiar lokalny • W małych i średnich miastach – 109 uczelni • Uczelni skreślonych lub w likwidacji – 60 • Bielsko – Biała – 6 uczelni (w tym: 1 wykreślona) Źródło: MNiSzW • Czynnik aktywizacji miastai okolic • Niski na ogół poziom, profil zawodowy

  6. Wymiar krajowy • Rewolucja w skolaryzacji społeczeństwa • Polska w czołówce edukacyjnej rewolucji • W Islandii na 100 młodych ludzi – 60 ukończy studia uniwersyteckie, ale tylko 36 przed 30 rokiem życia; • W Polsce na 100 młodych ludzi 55 ukończy studia uniwersyteckie, ale aż 47 robi to przed 30 rokiem życia; • WAustralii, Danii, UK, ok. 50 osób ukończy studia, a 40 uczyni to prze trzydziestką. • Średnia OECD: 39/32 Źródło: OECD (2012), Education AT a Glance 2012: OECD Indicators, OECD Publishing

  7. Awans społeczny • Międzygeneracyjna ruchliwość społeczna (2009): % 25 -34 letnich osób, które osiągnęły wykształcenie wyższe niż ich rodzice • Polska – 64 % • Irlandia – 57 %; • Węgry 53 %; • Czechy – 49 %; • Australia – 49 %; • średnia OECD – 37 % Źródło: OECD (2012), Education AT a Glance 2012: OECD Indicators, OECD Publishing

  8. Kierunek reformy • Model europejski, czy amerykański? • Amerykański – powszechne czesne, a jego wysokość pozwalająca na rozwój i badania podstawowe • Europejski – czesne i subsydia (biurokratyczne kryteria jakości kształcenia), podział na publiczne i prywatne (uprzywilejowanie publicznych), możliwa selekcja negatywna do nauki.

  9. Wymiar globalny • UJ i UW w czwartej setce listy Szanghajskiej, UŚ – w piątej; •  Europa (tradycja uniwersytetów publicznych), USA (tradycja uniwersytetów prywatnych) • Wydatki na instytucje edukacyjne wyższego wykształcenia jako % GDP (2009): • Średnia OECD – 1,6 % (1,1 % publ.; 0,5 % pryw.) • EU 21 średnia – 1,5 % (1,2 publ.; 0,3 % pryw.) • Korea – 2,6 % (0,7 publ.; 1,9 % pryw.) • USA – 2,6 % (1 % publ.; 1,6 % pryw.) • Canada – 2,5 % (1,6 % publ. – 0,9 % pryw.) • Polska 1,6 % (1,1 % publ.; 0,5 % pryw.); • Szwecja – 1,8 % (1,6 % publ.; 0,2%pryw.) Źródło: OECD (2012), Education AT a Glance 2012: OECD Indicators, OECD Publishing

  10. Kto płaci za wyższe wykształcenie? % prywatnych wydatków na uczelnie: • Chile 77%; • Korea – 73 %, • UK – 70 %, • USA 62 %; • Polska – 31 %; • OECD average – 30 %; • Kraje skandynawskie poniżej 10 %. Źródło: OECD (2012), Education AT a Glance 2012: OECD Indicators, OECD Publishing

  11. Dlaczego warto inwestować w wykształcenie wyższe? Bezrobocie wśród osób z wyższym wykształceniem (2010): • Estonia – 9 %, Hiszpania – 11 %; Grecja – 8 %; Turcja 8%; USA 6 %, Portugalia 7 % Węgry i Polska 4 %; Średnia OECD – 4,5 %, Norwegia (najniższe) 2 % Wzrost zarobków osób kończących wyższe wykształcenie (wykszt. średnie = 100, 2010 rok): Brazylia – ponad 250, Węgry – ponad 200, USA – 180, Polska 170, średnia OECD – 155; Szwecja – 155 Źródło: OECD (2012), Education AT a Glance 2012: OECD Indicators, OECD Publishing

  12. Wnioski • W Polsce odbyła się rewolucja edukacyjna, głównie wysiłkiem prywatnych pieniędzy • Szkolnictwo wyższe upowszechniło się, ale jakość pozostawia wiele do życzenia • Badania są na ogół na niskim poziomie (szczupłe i rozproszone środki) • Podział na słabe i dobre uczelnie nie pokrywa się z podziałem na uczelnie publiczne i prywatne

  13. Dziękuję za uwagę

More Related