1 / 48

DUYGU VE DAVRANIŞ BOZUKLUĞU OLANLAR

DUYGU VE DAVRANIŞ BOZUKLUĞU OLANLAR. Amaçlar Bu üniteyi çalıştıktan sonra; •duygu ve davranış bozukluğu gösteren çocuklara ve eğitimlerine ilişkin temel kavramlara sahip olabilecek, • bu gruba giren çocukları daha iyi değerlendirebilecek,

clare
Télécharger la présentation

DUYGU VE DAVRANIŞ BOZUKLUĞU OLANLAR

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. DUYGU VE DAVRANIŞ BOZUKLUĞU OLANLAR Amaçlar Bu üniteyi çalıştıktan sonra; •duygu ve davranış bozukluğu gösteren çocuklara ve eğitimlerine ilişkin temel kavramlara sahip olabilecek, • bu gruba giren çocukları daha iyi değerlendirebilecek, •bu gruba giren çocuklara ve eğitimlerine ilişkin kaynakları daha kolaylıkla izleyebileceksiniz.

  2. 1. Giriş • Çocukluk dönemi çoğu çocuk için mutluluklarla doludur. Ancak bazı çocuklar adetakendileriyle ve çevreleriyle kavga içerisindedirler. • Bu çocuklara duygu ve davranış bozukluğu olan çocuklar diyoruz. • Bu çocukların birçoğu yaşıtları, öğretmenleri, kardeşleri hatta bazıları kendi aileleri tarafından dahi sevilmezler. • Bu ünitede bu çocukları tanımaya çalışacağız ve eğitimleri konusunda izlenen yaklaşımlar üzerinde duracağız.

  3. 2. Tanımda zorluklar • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocukların ortak bir tanımı yoktur. Onları tanımlamada karşılaşılan güçlükler şöyle sıralanabilir. • Ruh sağlığı yönünden iyilik durumunun açık bir tanımının olmayışı. • Duygu ve davranış bozukluklarını açıklayan kuramların konuyu farklı biçimlerde ele alması. • Duygu ve davranış özelliklerinin doğru bir biçimde ölçülmesinde ve yorumlanmasında çeşitli sınırlılıkların olması.

  4. 2. Tanımda zorluklar • Kültürler arasında uygun davranışlara ilişkin beklentilerin ve normların farklılık gösterebilmesi. • Buna karşın uygunsuz davranışların sıklığı ve yoğunluğuna ilişkin herkes tarafından kabul edilebilir ölçütlerin olmayışı (bütün çocuklar zaman zaman uygunsuz davranışlarda bulunurlar). • Duygu ve davranış bozukluklarının zaman zaman diğer engellilik durumlarıyla, özellikle zihin engellilik ve öğrenme güçlüğü durumlarıyla birlikte görülmesi.

  5. Tanım • Türkiye'de duygu ve davranış bozukluğu olan çocuklar "duygu güçlüğü olan çocuklar" terimi altında, • Özel Eğitim Okulları Yönetmeliğinde "duygu güçlükleri ve psikolojik problemleri kendi gelişimlerini veya diğer insanlarla olan ilişkilerini zorlaştırdığı için eğitimlerinde farklı tedbirlerin alınmasını gerektiren" şeklinde tanımlanmaktadır.

  6. Tanım • Tanımlar farklı olsa da; • bozukluğun söz konusu olabilmesi için çocuğun davranışının mevcut sosyal ve kültürel normlardan önemli derecede farklı (aşırı) ve müzmin (sürekli) olması gerektiği üzerinde birleşilmektedir.

  7. 3. Sınıflandırma • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocukların güvenilir ve geçerli bir biçimde sınıflandırılmaları bu alanda çalışan uzman ve öğretmenlerin birbirleriyle doğru bir biçimde iletişimde bulunmalarını sağlayacaktır. • Doğru iletişimin bir biçimde kurulması, çocuğun uygun eğitim ortamlarına yerleştirilmesinde ve uygun özel eğitim hizmetlerinin sunulmasında önemli olmaktadır. • Ancak günümüzde bu amaca hizmet eden bir sınıflandırma henüz geliştirilebilmiş değildir.

  8. Buna göre duygu ve davranış bozukluğu olan çocuklar dört grup altında ele alınmaktadır. • Yönetim Bozukluğu: Sınıflandırmanın bu boyutunda yer alan çocuklar, söz dinlemez, yıkıcı, kıskanç, yaygaracı, öfkeli, saygısız türden davranışlar gösterirler. • Başkalarının kendileri hakkında ne düşündüğüne önem vermez görünürler. • İnsanlara güvenmezler, kendilerini güçlü bir kimse olarak göstermekten hoşlanırlar. • Bu çocuklara "sosyalleşmemiş saldırgan" dendiği de olmaktadır.

  9. Kişilik Problemi: • Bu çocuklar aşağılık ve güvensizlik duyguları, içe dönüklük, kaygı, aşırı duyarlılık, çöküntü ve ürkeklik gösterirler. • Nadiren gülümserler, tırnaklarını kemirirler, endişelidirler. Yakın arkadaşları yoktur, başkalarına aşırı derecede bağımlıdırlar. • Bu çocuklar, aşırı ketlenmiş ya da duygusal bozukluğu olan çocuklar olarak adlandırılmaktadır.

  10. Olgunlaşma: Bu boyutta yer alan çocuklarda, ilgisizlik, dalgınlık ve dikkatsizlik davranışları sıklıkla görülür. • Pasiftirler, kolayca üzüntüye kapılırlar, çeşitli nesneleri ağızlarında çiğnerler, evden kaçma davranışlarında bulunurlar.

  11. Sosyalleşmiş Suçluluk: Bu çocuklar belirli bir grup içerisinde ele alındıklarında yeterince sosyaldirler. • Ancak toplumun değer yargıları dikkate alındığında bunlara aykırı düşerler. • Genellikle uygunsuz arkadaşları vardır. Hırsızlık ve saldırganlık olaylarına sıklıkla karışırlar. • Okuldan kaçmayı alışkanlık haline getirmişlerdir. Gecenin geç vakitlerini evlerinin dışında geçirirler.

  12. 4. Özellikleri • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocuklar kendi içlerinde farklılıklar göstermekle birlikte yine de grup olarak bazı ortak özelliklerden söz edilebilir.

  13. 4.1. Zeka ve Başarı • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocukların üstün zekalı oldukları düşünülse de bu çocukların zeka bölümü puanı ortalamaları normal yaşıtlarından daha düşük çıkmaktadır. • Zeka testi uygulamaları çocuğun zihinsel özelliklerini tanımlamaz. • Zeka testleri okulda yürütülmekte olan akademik çalışmalarla yakından ilişkilidir.

  14. 4.2. Sosyal Beceriler ve Kişisel İlişkiler • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocuklar genellikle kişiselilişkilerde başarısızdırlar, arkadaşlık, dostluk kurma ve sürdürmede güçlük gösterirler.

  15. 4.3. AntisosyalDavranışlar • Sınıf ortamlarında sıklıkla görülen antisosyal davranışlar yerinde oturmamak, sınıfta dolaşmak, arkadaşlarını rahatsız etmek, vurmak ya da dövüşmek, öğretmeni umursamamak, sürekli olarak şikâyette bulunmak, çalmak, eşyalara zarar vermek, söz dinlememek, tartışmak ve karşılık vermek, gerçekleri çarpıtmak, öfke nöbetleri, verilen görevleri tamamlamama olarak sıralanabilir.

  16. 4.3. AntisosyalDavranışlar • Burada dikkat edilmesi gereken husus, antisosyal davranış örneklerinin sıklığı, süresi ve şiddetidir. • Bunun yanı sıra çocuğu bu tür davranışlarda bulunmaya adeta zorlayan etmenlerin olup olmadığına da bakmak gerekmektedir. • Yoksa her normal çocuk zaman zaman ve bazı zor durumlarda bu tür davranış örnekleri gösterir.

  17. 4.3. AntisosyalDavranışlar • içedönük davranışlar gösteren ve korkuları olan çocuklar ileri yaşlarda bir şekilde düzelse de, • Ancak antisosyal davranışlarda bulunan çocuklar uygun önlemler alınmadığında bu davranışlarını ileri yaşlarda da sürdürürler.

  18. 4.3. AntisosyalDavranışlar • Genellikle toplumda içe dönük davranışlara daha hoşgörüyle bakılır hatta bu tür davranışlar neredeyse pekiştirilir. • Oysa antisosyal davranışlar çoğu kez cezalandırılır ya da karşılık bulur. Bu durumda çocuk ya siner, pasifleşir ya da daha büyük bir olasılıkla antisosyal davranışlarını daha da artırır.

  19. 4.4. İçedönük Davranışlar • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocukların bazılarının çevrelerindeki insanlarla ilişkileri son derece sınırlıdır. • Bu sınırlı ilişkiler çocukların gelişimlerinde ciddi problemlere neden olmaktadır. • Bu gruba giren çocuklar nadiren kendi yaşlarındaki çocuklarla oynarlar. • Arkadaş edinmek için yeterli sosyal becerilere sahip değildirler. Sıklıkla düş kurarlar. Bazılarının nedensiz korkuları vardır. Sıklıkla hastalıklardan ve ağrılardan şikayetçi olurlar. Mutsuzdurlar.

  20. 4.4. İçedönük Davranışlar • Kuşkusuz bu tür davranış örnekleri çocuğun okul yaşamında önemli sınırlılıklar getirir. • Bu çocukların problemlerinin çevredeki insanları rahatsız etmemesi, sıklıkla gözden kaçmalarına neden olur. • Bu da sunulacak hizmetlerde gecikmelere ve eksikliklere neden olabilir.

  21. 5. Nedenler • Duygu ve davranış bozukluğuna neden olan etmenler genellikle biyolojik ve çevresel olarak iki grup altında incelenmektedir.

  22. 5.1. Biyolojik Etmenler • Duygu ve davranış bozukluğu gösteren çocukların büyük bir çoğunluğunda herhangi bir biyolojik etmen ya da probleme rastlanmamaktadır. • Günümüzde genellikle çocukların doğuştan biyolojik kökenli bazı kişilik eğilimleriyle dünyaya geldikleri kabul edilmektedir. • Her ne kadar bu eğilimler tek başlarına davranış bozukluklarına neden olmamakla birlikte, davranış bozukluklarının ortaya çıkmasıyla uygun zemin oluşturmaktadır.

  23. 5.2. Çevre Etmenleri • çevresel etmenlerin önemli olsa bu etkilerin formüle edilmesi son derece güçtür. • nedeni olarak üç temel etmenden söz edilmektedir. Bunlar: • Bebeklik döneminde kötü yetişme koşulları • Okula başlandığında saldırgan davranışlar gösterme • Arkadaşlar tarafından reddedilme • Bu etmenler ev ve okul ortamlarıyla yakından ilişkili görülmektedir.

  24. Ev • Antisosyalçocuklar genellikle tutarsız disiplin uygulayan, sıklıkla ceza uygulamalarına başvuran, çok az sevgi gösteren, uygun davranışlara kayıtsız kalan aile ortamlarından gelmektedirler.

  25. Okul • Çocuğun gösterdiği duygu ve davranış bozukluklarının nedenleri okuldaki yaşantılarıyla ilişkili olabilir. • Evde, okula ilişkin tutumlar da dâhil çocuğa kazandırılan davranışlar • Çocuğun geçmişte öğretmenleriyle olan ilişkileri • Çocuğun hâlihazırdaki sınıf öğretmeni ya da diğer öğretmenlerle olan ilişkileri.

  26. 6. Tanılama ve Değerlendirme • Bu çocukları tanılamada sistematik bir yol ya da yöntem izlenmemektedir. Çünkü bu çocukların nasıl olsa farkına varılacakları düşünülmektedir. • Ancak içe dönük davranışlar gösteren ya da davranış bozukluğu hafif derecede olan çocukların gözden kaçma olasılıkları oldukça yüksektir. • Bu durumda formal tanılama yöntemlerine gereksinim duyulmaktadır.

  27. 6.1. Tarama Testleri • Bu çocukların değerlendirilmesinde dört temel sorunun yanıtı aranmaktadır. • Kimin yardıma gereksinimi olabilir? • Kimin gerçekten yardıma gereksinimi var? • Çocuğun ne tür bir yardıma gereksinimi var? • Sağlanan yardım etkili mi? • Bu sorulardan ilki tarama süreçleriyle ilişkilidir. Bu süreçte duygu ve davranış bozukluğu kuşkusu gösteren ya da riski taşıyan çocuklar ayırt edilir. Daha sonra diğer soruların yanıtlanmasına geçilir.

  28. 6.1. Tarama Testleri • Küçük yaşta antisosyaldavranışlar gösteren çocukların, okul yaşamlarında ve ilerideki yaşamlarında davranış problemleri gösterme riskleri bir hayli yüksektir. • bu çocukların sistematik olarak taranmaları ve bir an önce tanılanmaları gerekmektedir. • Tarama çalışmalarında genellikle çocuğu yakinen tanıyan Aile, Öğretmen, Arkadaşlarının görüşlerine başvurulur ya da çocuğun davranışları bir gözlemci tarafından gözlenip değerlendirmeye tabi tutulabilir. • Tarama çalışmalarında mümkün olduğunca doğru ve sistematik bilgi toplamak için geliştirilmiş çeşitli kontrol listeleri ve derecelendirme ölçekleri vardır.

  29. 6.2. ProjektifÖlçüler • Projektifölçekler belirgin olmayan uyaranlardan oluşur. Bu mürekkep lekesi gibi bir şekil ya da tamamlanmamış bir hikaye ya da cümle olabilir. Çocuktan bu şekilleri yorumlaması ya da cümleyi tamamlaması istenir. • Bu ölçekler içerisinde en bilineni RoschachTesti'dir (Mürekkep Lekesi Testi). Yaygın olarak kullanılan diğer bir test ThematikAppercetionTesti'dir (TAT). Bu testte çocuğa bir dizi resim gösterilir ve bunlara ilişkin sorular sorulur.

  30. 6.2. ProjektifÖlçüler • Projektiftestler çocuklardaki duygu ve davranış bozukluklarını tanılama ve değerlendirmede yeterli sonuçlar vermemektedir. • Çocukların testlerin uygulandığı ya da görüşmenin yapıldığı ortamlarda bulunduğu tepkiler sınıfta ya da evde bulunduğu tepkilerden farklı olabilmektedir. • Bunun yanısıra çocuğun davranışlarının doğrudan değil dolaylı olarak değerlendirilmesi, üstelik değerlendirmenin çocuğun oldukça sınırlı ufak bir grup davranışı üzerinde yapılması sıklıkla eleştiri konusu yapılmaktadır.

  31. 6.3. Davranışların Doğrudan Gözlemi ve Ölçülmesi • Son yıllarda duygu ve davranış bozukluğu olan çocukların değerlendirilmesinde doğrudan ve sürekli ölçümler yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu yöntemle çocuğun problem olarak düşünülen davranışları gerçek ortamlarda sistematik olarak gözlenmekte ve ayrıntılı bir biçimde kaydedilmektedir. • Daha sonra edinilen bu bilgilerle çocuğun duygu ve davranış bozukluğu gösterdiği sonucuna varılırsa, yine bu bilgilerin ışığında ne gibi eğitsel önlemlerin alınacağı planlanmaktadır.

  32. 7. Eğitim Yaklaşımları • Duygu ve davranış bozukluğu gösteren çocukların eğitimlerinde bir çok farklı yaklaşım izlenmektedir. • 7.1. Kuramsal Modeller • 7.2. Değiştirilebilir Etmenler Üzerinde Durma • 7.3 Sosyal Becerilerin Öğretimi • 7.4 Alternatif Tepkilerde Bulunma • 7.5. Kendini Yönetme-Kontrol • 7.6. Sınıf Yönetimi • 7.7. Öğretmenin Nitelikleri

  33. 7.1. Kuramsal Modeller • Biyolojik Model: Biyolojik model duygu ve davranışlardaki bozuklukları genetik ya da tıbbi nedenlerle açıklamaktadır. • Dolayısıyla bozuklukların giderilebilmesi için bu nedenlerin tedavi edilmesi gerekmektedir.

  34. 7.1. Kuramsal Modeller • Psikodinamik Model: Bu modele göre kişilik bozuklukları zihnin üç dinamik parçası (alt benlik, benlik, üst benlik) arasındaki dengesizliğin bir sonucu olarak ortaya çıkmaktadır. • Bu dengesizliğin ortadan kaldırılmasında psikoterapiye, çocuk ve ailesi için yaratıcı etkinliklere yer verilmektedir.

  35. 7.1. Kuramsal Modeller • Psikoeğitsel Model: Psikoeğitsel modelde, bilinç dışı motivasyonlar ve psikodinamik modelde açıklanan iç çatışmalar esas alınmaktadır. • Aynı zamanda okul, ev ve toplum yaşamının gerektirdiği davranışlar üzerinde durulmaktadır. • Çocukların davranışlarını anlamalarına ve onları değiştirmek için çaba da bulunmalarına yardımcı olacak terapik görüşmelere yer verilmektedir.

  36. 7.1. Kuramsal Modeller • İnsancı Model: Bu modele göre geleneksel eğitim sistemini yetersiz görür. • İnsancı Modelin öngördüğü eğitim ortamlarında çocukların kendilerini gerçekleştirmelerine yardımcı olacak düzenlemelere gidilmektedir. • Bu düzenlemeler içerisinde öğretmen yönlendirici olmaktan çok, çocuğun öğrenmesine yardımcı olan kaynak kişidir.

  37. 7.1. Kuramsal Modeller • Çevreci: Çevreci model çevre ile ilişkilere önem vermektedir. • Duygu ve davranış bozukluklarının kaynağında çocuğun çevresindeki insanlarla ve sosyal kurumlarla ilişkilerindeki problemler yer almaktadır. • Bu nedenle çocuğun aile, okul, yakın çevre ve toplumda uygun ilişkiler içerisinde olmasına yardımcı olunması gerektiği vurgulanmaktadır.

  38. Davranışçı • Kabul gören bu modele göre, uygun olmayan ya da uygunsuz davranışlar çevreyle etkileşim sonucunda öğrenilmektedir. • Uygulamada tek bir modele bağlı kalınmaktan çok bir kaç model birlikte kullanılmaktadır. • Buna karma ya da eklektik yaklaşım adı verilmektedir. Her bir modelin kendine özgü felsefe ve yöntemleri olmakla birlikte, modeller arasında kesin çizgiler yoktur, modeller bir çok noktada binişiklik göstermektedir.

  39. 7.2. Değiştirilebilir Etmenler Üzerinde Durma • Öğretmenin çocukta duygu ve davranış bozukluğuna neden olan tüm etmenleri (olumsuz ev koşulları vb.) değiştirmesi, iyileştirebilmesi ya da kontrol altına alabilmesi beklenemez. • Geçmişte olan olmuştur. Öğretmen bugüne ve geleceğe bakmalı dikkatini ve enerjisini bugün ve gelecekte yapabilecekleri üzerinde yoğunlaştırmalıdır. • Herşeydenönce sınıf ortamında sevgi ve güven duygularını egemen kılmalıdır. Sınıfında çocukların uygun davranışlar edinmelerini kolaylaştırıcı ortamların mimarı olmalıdır.

  40. 7.2. Değiştirilebilir Etmenler Üzerinde Durma • Kuşkusuz öğretmenin etkisi sınıfla sınırlı değildir. • Öğretmenler çocukların gelişiminde kritik rol oynayan insanların başında yer almaktadır. • Öğretmen çocuğun ailesi ile ilişki kurarak, gerektiğinde okul ya da bulunduğu bölgede psikolojik hizmetler sunan kişi ya da kurumlarla ilişki kurarak etki alanını daha da genişletebilir.

  41. 7.3 Sosyal Becerilerin Öğretimi • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocuklar çoğu sosyal becerilerde yetersizlik gösterirler. • Son yıllarda çocukların sosyal becerilerindeki durumlarının belirlenmesi ve bu becerilerin öğretimine ilişkin öğretmenlere ve ailelere yönelik "İlköğretimde Sosyal Becerilerinin Geliştirilmesi" el kitapları gibi çeşitli envanterler ve yazılı kaynaklar geliştirilmeyle başlanmıştır. • Sosyal beceriler akademik konuların öğretiminden farklı öğretim yöntem ve stratejilerini gerektirmektedir. Bu beceriler yaparak, yaşanılarak öğrenilir. Her konuda olduğu gibi bu konuda da öğretmen etkili bir modeldir.

  42. 7.4 Alternatif Tepkilerde Bulunma • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocuklar «hafif bir küçümseyici tavır, bir isteğin ya da ricanın yerine getirilmemesi» gibi basit konularda sıklıkla başkalarıyla ağız dalaşına girerler, dövüşürler. • Çünkü sinirlendirici ya da tahrik edici olay ya da durumları boşa çıkartabilecek ya da baş edebilecek yeterli sosyal becerilere sahip değildirler. • Dolayısıyla bu çocuklara bu gibi durumlarda ne gibi uygun alternatif tepkilerde bulunulabileceklerinin öğretilmesi gerekir.

  43. 7.4 Alternatif Tepkilerde Bulunma • ÖRNEK 1: Çocuk arkadaşına selam verdiğinde ya da seslendiğinde karşılık alamazsa • Alternatif tepkiler şunlar olabilir: • Selamın tekrarlanması • Bir başkasına selam verme • Bir şey demeden yola ya da işe devam etme. • ÖRNEK 2: Çocuk arkadaşından bir eşyayı rica ettiğinde, ricası yerine getirilmezse • Alternatif tepkiler şunlar olabilir: • Bir başkasından rica etme • Rica edilen eşyayı gerektirmeyen başka bir etkinlikte bulunma

  44. 7.5. Kendini Yönetme-Kontrol • Duygu ve davranış bozukluğu olan çocukların bir çoğu davranışlarını kontrol etmede güçlük çekerler. • Yapılmaması gereken şeyleri yaparlar, söylenmemesi gereken şeyleri söylerler. • Bu nedenle bu çocuklara kendilerini kontrol etme becerileri öğretilmelidir. Bu konuda pek çok farklı yaklaşım izlenmektedir. • Bunlar içerisinde çocuğun davranışlarından ve sonuçlarından haberdar edilmesi önemli bir yer tutmaktadır.

  45. 7.6. Sınıf Yönetimi • BAZI KURALLAR • Planlanan etkinliklere katılmaları ve kurallara uymalar sağlanırken zorlamalara ve baskı yöntemlerine başvurmaktan şiddetle kaçınılmalıdır. • Baskı ortamları çocukları korkutur ve ne yapmamaları gerektiğini düşünmelerine neden olur. • Sınıf ortamları düzenlenirken yalnızca antisosyal davranışları azaltıcı değil aynı zamanda olumlu öğrenci-öğretmen etkileşimini artırıcı önlemler alınmalıdır. • Antisosyaldavranışları azalmak ya da ortadan kaldırmak kuşkusuz çok önemlidir. Ancak daha da önemlisi bu davranışların meydana gelmesini önlemektir. • Öğrenci sınıftaki kuralları ve bunların anlamlarını mutlaka bilmelidir. • Öğretmenin sınıfı etkili bir biçimde yönetmesi bir kazanma-kaybetme konusu değildir. Okullar, herşey çocuklar, onların, dolayısıyla toplumun geleceği içindir. Dolayısıyla çocukların kazanması öğretmenin kazanması demektir.

  46. 7.7. Öğretmenin Nitelikleri • Duygu ve davranış bozukluğu gösteren öğrencilerle çalışan öğretmenin iki önemli niteliği ortaya çıkmaktadır. • Farklılıkları kabul etme ve empatik anlayış. • Farklılıkları kabul etme, öğretmen öğrenciden gelebilecek her türlü davranış ya da tepkiye hazır olmalıdır. Her öğrenciden aynı davranışı beklememelidir. Öğretmen öğrencinin gösterdiği olumsuz davranışların altında geçmişte yaşanılan engellenme ve çatışma duygularının yattığının bilincinde olmalı ve öğrenciye uygun davranışlar kazandırmak için yardımda bulunmalıdır. • Empatikanlayış, Deneyimli bir öğretmen öğrencisinin tavırlarından, jest ve mimiklerinden onun duygu ve düşüncelerini anlayabilir.

  47. 8. Eğitimlerinde Yönetsel Düzenlemeler • Dünya genelinde duygu ve davranış bozukluğu olan çocukların çok azı özel eğitim hizmetlerinden yararlanmaktadır. • Sağlanan hizmetler genellikle özel sınıf ya da okul düzenlemeleri içerisinde yer almaktadır. • Ancak son yıllarda kaynaştırma ilkesi doğrultusunda bu çocukların normal sınıflara yerleştirilmelerine yönelik düzenlemeler yaygınlık kazanmaya başlamıştır. • Bu düzenlemeler genellikle kaynak oda ya da uzman yardımı şeklinde olmaktadır. Özel sınıf ya da okullara daha çok orta ve ağır derecede davranış bozukluğu olan çocuklar yerleştirilmektedir.

  48. 9. Türkiye'de Eğitimleri • Türkiye'de davranış bozukluğu olan çocukların özel eğitimleri konusundaki ilk kurumsal girişim 1952 yılında yapılmıştır. • Bu tarihte İstanbul, Ağaçlı köyünde davranış bozukluğu olan çocuklar için bir okul açılmıştır. Ancak okul kısa bir süre sonra kapatılmıştır. • Daha sonra 1969-1970 öğretim yılında İstanbul, Beykoz'da Özel Eğitim İlkokulu ve Yetiştirme Yurdu açılmıştır. Kız öğrencilerin devam ettiği bu okul da 1987 yılında kapatılmıştır. • Türkiye'de halen bu çocuklara okullardaki rehberlik servislerinde, milli eğitim müdürlükleri bünyesindeki rehberlik ve araştırma merkezlerinde,hastanelerin psikiyatri bölümlerinde ya da çocuk ruh sağlığı bölümlerinde sınırlı ölçüde psikolojik hizmetler sunulmaktadır.

More Related