Download
1 / 41
410 likes | 570 Vues
NOWOCZESNE ZARZĄDZANIE TURYSTYKĄ – CZYLI JAK OPTYMALNIE UDOSTEPNIAĆ OBSZARY NAJCENNIEJSZE PRZYRODNICZO Zagrożenia dla środowiska przyrodniczego ze strony różnych form turystyki górskiej. Opracował: Marek Pęksa Tatrzański Park Narodowy.
E N D
NOWOCZESNE ZARZĄDZANIE TURYSTYKĄ – CZYLI JAK OPTYMALNIE UDOSTEPNIAĆ OBSZARY NAJCENNIEJSZE PRZYRODNICZOZagrożenia dla środowiska przyrodniczego ze strony różnych form turystyki górskiej Opracował: Marek Pęksa Tatrzański Park Narodowy
Tereny zagrożone w wyniku udostepniania turystycznego – nadmierny ruch
Frekwencja turystyczna w TPN w 2007 roku Ilość turystów z doszacowaniem około 2 500 000 Średnia miesięczna największa ilość turystów – Łysa Polana około 6 500 dziennie
ZARZĄDZENIE NR 4/2008DYREKTORA TATRZAŃSKIEGO PARKU NARODOWEGOZ DNIA 9 KWIETNIA 2008 R.W SPRAWIE RUCHU PIESZEGO, ROWEROWEGO ORAZ UPRAWIANIA NARCIARSTWA NA TERENIE TATRZAŃSKIEGOPARKU NARODOWEGO • § 1 • Przepisy ogólne • 1.Zarządzenie określa szlaki oraz trasy udostępniane dla turystyki pieszej, narciarskiej, rowerowej oraz narciarstwa zjazdowego i biegowego, a także sposoby korzystania z nich w celach turystycznych i rekreacyjnych. • 2.Na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego udostępnia się: • 1) dla ruchu pieszego letniego oraz zimowego, z zastrzeżeniem § 3 – wyznaczone szlaki turystyczne; • 2) dla turystyki rowerowej – wyznaczone szlaki rowerowe; • 3) dla narciarstwa zjazdowego w tym snowboardu – wyznaczone trasy narciarskie; • 4) dla turystyki narciarskiej z zastrzeżeniem § 3 oraz § 6 ust. 1 i 3 – wyznaczone szlaki turystyczne; • 5) dla narciarstwa biegowego – wyznaczone trasy biegowe.
Tereny zagrożone w wyniku udostępnienia turystycznego – brzegi potoków i stawów
Tereny zagrożone w wyniku udostępnienia turystycznego – szlaki piesze letnie
Tereny zagrożone w wyniku udostępnienia turystycznego – trasy narciarskie
Tereny zagrożone w wyniku udostępniania turystycznego – inne zagrożenia
Wykonane odkrywki w trakcie remontu szlaków Droga w dol. Roztoki – miejsce poboru kruszywa na drogę (1993 r.) Miejsce przy szlaku w rejonie Hali Gąsienicowej po pozyskaniu żwiru na szlak (1993 r.)
Wykonane odkrywki w trakcie remontu szlaków Krowi Żleb w dol. Miętusiej – po 2 krotnych próbach regeneracji terenu, pozyskiwano materiał do połowy lat ’90 XX w. w celu remontu drogi na Ornak i okolicznych szlaków.
Pozyskanie materiału Propozycje rozwiązania problemu z pozyskaniem materiału skalnego do remontu szlaków i dróg • 1. – Zwiększenie wykorzystania drewna w trakcie remontu szlaków. • 2. – Zapobieganie wymywaniu materiału skalnego poprzez stosowanie łapaczy na przepustach lub wykonywanie ślepych przepustów. • 3. - Drogi leśne i szlaki o szerokości powyżej 2 m - położone poniżej górnej granicy lasu materiał pozyskiwany z zewnątrz TPN, z uwzględnieniem rodzaju podłoża mineralnego; • 4. - Szlaki o szerokości od 0,8 m do 2 m położone poniżej górnej granicy lasu - materiał częściowo pozyskiwany na miejscu po stwierdzeniu wpływu poboru kruszywa na erozję gleby, częściowo pozyskiwany z czyszczeń zabudowy hydrotechnicznej, dopuszcza się częściowe pozyskanie materiału z zewnątrz TPN, z uwzględnieniem rodzaju podłoża mineralnego; • 5. – Szlaki położone powyżej górnej granicy lasu materiał pozyskiwany na miejscu. Wykonywanie zabudowy szlaku tak by przeciwdziałać wymywaniu materiału skalnego ze szlaku.
Przykład wykorzystania „obcego” materiału do remontu dróg turystycznych w Tatrach Rada Naukowa Tatrzańskiego Parku Narodowego zaakceptowała w dniu 23.10.1995 r. dopuszczenie zastosowania materiału skalnego z kamieniołomu w Tenczynie przy remoncie nawierzchni Drogi pod Reglami Zabudowa przeciw erozyjna Odcinek drogi od skoczni do Dol. Białego Nawierzchnia na Drodze pod Reglami po 10 latach użytkowania wygląda na nie naruszoną.
Zapobieganie utracie materiału skalnegoze szlaków • Prowadzenie bieżącej konserwacji szlaków, uzupełnianie małych ubytków. • Zwiększenie ilości przepustów z łapaczami kruszywa. • Wykonanie drewnianych zastawek na potokach – naturalne rezerwuary kruszywa, poprawiające retencję w zlewni. • Wykonywanie zabudowy typu potykaczce, kratownice, kołkowianie, ostrewki w taki sposób by zatrzymywały one materiał skalny przy szlaku. • Uzupełnianie ubytków gleby poprzez wbudowywanie specjalnie przygotowanych mat – trawników z roślinnością dostosowaną do biotopu.
Proponowana zabudowa przeciw erozyjna Opracował: Józef Chowaniec
Rozwiązania techniczne na szlakach z wykorzystaniem większej ilości drewna Opracował: Józef Chowaniec
Rozwiązania techniczne na szlakach z wykorzystaniem większej ilości drewna Opracował: Józef Chowaniec
Wykorzystanie drewna do remontu szlaków oraz zabezpieczenia poboczy
Budowa szlaków wysokogórskich z wykorzystaniem materiału lokalnego
Prace z zakresu ochrony środowiska 2007 r. • 1.Remont szlaków. • Dol. Jaworzynka 1000 m • Dol Kościeliska droga 800 m • Dol. Kościeliska rowy 700 m • Dol. Miętusia 1650 m • Staników Żleb 2000 m • Rusinowa Polna 1500 m • RAZEM 6650 m 307 tys. zł. • 2.Kabiny sanitarne • Cały teren TPN 72 szt./900m3 360 tys. zł. • 3.Zbiór i wywóz śmieci • Cały teren TPN 800 m3 250 tys. zł.
