1 / 28

ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE NA SZCZEBLU LOKALNYM - doświadczenia polskie

„Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za treść tego dokumentu odpowiada Fundacja Kaliski Inkubator Przedsiębiorczości, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej”. Dr Piotr Rogala

deva
Télécharger la présentation

ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE NA SZCZEBLU LOKALNYM - doświadczenia polskie

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. „Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za treść tego dokumentu odpowiada Fundacja Kaliski Inkubator Przedsiębiorczości, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej” Dr Piotr Rogala Dr Waldemar Chmielewski ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE NA SZCZEBLU LOKALNYM - doświadczenia polskie

  2. CZYNNIKI ROZOWOJU LOKALNEGO (E.J. Blakely) • Surowce mineralne, rolnicze i leśne oraz woda. • Zasoby pracy, w tym kwalifikowanej. • Kapitał, zwłaszcza inwestycyjny. • Przedsiębiorstwa. Istniejący potencjał produkcyjny i usługowy. • Zagospodarowanie transportowe i komunikacyjne. • Nowoczesne technologie. • Rynek lokalny i zewnętrzny (chłonność rynku). • Wielkość jednostki terytorialnej. • Umiejętności i chęci samorządu terytorialnego. • Istnienie sił społecznych popierających rozwój. • Możliwość uzyskania dotacji, subwencji i ulg.

  3. ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE: • wojenna geneza STRATEGII • wielość definicji (i podejść) • STRATEGIA to zbiór celów i głównych przedsięwzięć organizacyjnych (Tilles) • Zarządzanie STRATEGICZNE = patrzymy: • - na siebie i na otoczenie, • - na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość • - kompleksowo, ale koncentrujemy się na zagadnieniach najważniejszych • i na tej podstawie dzisiaj podejmujemy decyzje. • Zarządzanie strategiczne postrzegane jest jako jedno z najlepszych rozwiązań zapewniających sukces a jego atrybutem jest strategia

  4. MISJA TYPOWA STRUKTURA STRATEGII: WIZJA CELE PROJEKTY, ZADANIA, DZIAŁANIA ....

  5. CEL NADRZĘDNY: Przykłady celu nadrzędnego: • tworzenie otoczenia sprzyjającego aktywizacji procesów gospodarczych, • zdobycie i utrzymanie konkurencyjnej pozycji na rynku • tworzenie warunków dla harmonijnego i dynamicznego rozwoju gospodarczego, • rozwój bazy podatkowej poprzez stwarzanie stabilnych podstaw do rozwoju gospodarczego, • ciągła poprawa warunków życia ludności, • poprawa życia mieszkańców

  6. CEL NADRZĘDNY: Uniwersalnym celem rozwoju każdego układu lokalnego jest maksymalizacja dobrobytu społecznego. • Kierunki działań, które przyczyniałyby się do osiągnięcia nadrzędnego celu rozwoju lokalnego: • Maksymalizacja dochodów ludności i dochodów samorządu terytorialnego. • Maksymalizacja poziomu spożycia dóbr materialnych • Pełne pokrycie, w ramach lokalnej jst, potrzeb mieszkańców w zakresie sfery materialnej i niektórych potrzeb sfery duchowej • Poprawę dostępności realnej, przestrzennej i czasowej placówek usługowych różnej kategorii • Polepszenie jakości środowiska przyrodniczego. • Zagwarantowanie ładu przestrzennego • Umożliwienie osiągnięcia jak najwyższej stopy konsumpcji J. Kot „Zarządzanie rozwojem gmin a praktyka planowania strategicznego”

  7. ZAKRES PLANÓW STRATEGICZNYCH: Wymagam od miasta, w którym mieszkam: asfaltu, kanalizacji, ciepłej wody. Dowcipny i kulturalny jestem sam.

  8. Rozwój zrównoważony Ład instytuc. - politczny Ład środowiskowy Ład gospodarczy Ład społeczny 1 xxxx 2 yyyy 3 .... 1 xxxx 2 yyyy 3 .... 1 xxxx 2 yyyy 3 .... 1 xxxx 2 yyyy 3 .... PROPONOWANA STRUKTURA CELÓW: Wysoka jakość życia

  9. DOKUMENTY STRATEGICZNE: Tak Nie Brak informacji

  10. CELE ROZWOJU:

  11. CELE ROZWOJU:

  12. CELE ROZWOJU:

  13. CELE ROZWOJU:

  14. CELE ROZWOJU:

  15. WIZJA Strategia 8 – 12 lat CELE STRATEGICZNE ZADANIA STRATEGICZNE Program rozwoju lokalnego i inne takie 2 – 6 lat CO? KTO? KIEDY? ZA ILE? Z KIM? Budżet 1 rok PLANOWANIE STRATEGICZNE: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

  16. ZARZĄDZANIE DOSKONAŁE? Zarządzanie gospodarką gmin jest bardziej zbiorem luźnych i nieskojarzonych decyzji organizacyjnych, ekonomicznych i technicznych, niż spójnym i całościowym systemem Eugenisz Wojceichowski „Zarządzanie w samorządzie terytorialnym”

  17. WYBRANE NIEPRAWIDŁOWOŚCI: • Zarządzanie strategiczne = opracowanie strategii • Strategia opracowywana bez SZEFA (wójta, starosty, prezesa). Referent ds. strategii • Strategię należy przyjąć na określony sztywny okres czasu i konsekwentnie ją realizować • Strategia jest dodatkowym obok innych, planów, programów, dokumentem • Zintegrowana strategia rozwojów wiejskich • Brak rozwiązań w zakresie kontroli realizacji !!!

  18. Im jestem straszy, tym bardziej jestem przekonany, że programy, jeśli mają być realizowane skutecznie, muszą być własnością tych, dla których są tworzone. Nie jest to czcza retoryka, lecz szczera prawda. Program musi mieć właścicieli. George Latimer były burmistrz St. Paulo Profesjonaliści i biurokraci świadczą usługi, społeczeństwo rozwiązuje problemy

  19. POLSKIE DOŚWIADZENIA: • 1995r. – pierwsze koty za płoty • 1998 r. – I boom na strategie • 1999 r – czar pryska • wejście do UE – II boom na strategie (głownie aktualizacje) • obecnie – o co w tym wszystkim chodzi? + „urzędnicze strategie” (czyli rynek ssania)

  20. POLSKIE DOŚWIADZENIA: • strategia jako odpowiedź na zagrożenia (bezrobocie, upadek PGRu), • strategia wynikająca z presji rozwoju (Tuszyn) • strategia jak sposób pozyskiwania inwestorów • strategia jak wymóg/ pomoc przy aplikowaniu o środki pomocowe • strategia jako czynnik tworzący pozytywny obraz władz lokalnych (w społeczności, u władz wyższego szczebla) • strategia – modne rozwiązanie

  21. POLSKIE DOŚWIADZENIA: • w większości przypadków przydatność strategii określa się jako dużą lub bardzo dużą (ale w około 25% jako małą) • najczęściej wskazywaną barierą (48%) w realizacji strategii są braki środków finansowych • za realizację strategii (i zadań) odpowiadają władze lokalne • stopień osiągnięcia celów strategii kształtuje się na poziomie 0-25% niezależnie od tego kiedy strategia była opracowana. Uzyskane odpowiedzi były sprzeczne i nielogiczne. • Horyzont czasowy strategii – 2 do 25 lat (zazwyczaj 10 – 15 lat) J. Kot „Zarządzanie rozwojem gmin a praktyka planowania strategicznego”

  22. ETAPY ROZWOJU MYŚLENIA STRATEGICZNEGO: ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE (wizja i przywództwo, sformalizowane strategiczne, elastyczne planowanie procesów ) PLANOWANIE STRATEGICZNE (reakcja na rynek i konkurencję,) PLANOWANIE DŁUGO – OKRESOWE (budżet wieloletni) PLANOWANIE FINANSOWE (roczny budżet) M. Lisiński Metody planowania strategicznego”

  23. ETAPY ROZWOJU MYŚLENIA STRATEGICZNEGO: • Szkoła planistyczna/klasyczna (1954 – 1964) – podstawowym elementem strategii jest plan wieloletni, podstawą jego sformułowania jest analiza SWOT, • Szkoła ewolucyjna (1965 – 1975) – ciągłe poszukiwanie najlepszego spójnego wzorca działania (nie można ustalić celów do zrealizowania w długim okresie czasu bez możliwości ich korygowania i modyfikowania) • Szkoła pozycyjna (1976 – 1985) – walka z konkurencją i poszukiwanie najlepszego miejsca na rynku (ciągłe interakcje z otoczeniem): segmentacja, teoria gier, dywersyfikacja itp. • Szkoła zasobów, umiejętności i uczenia się (po 1985) – źródłem sukcesu organizacji są jej unikalne zasoby i umiejętności. Przywództwo – współpraca – powszechne zaangażowanie – ciągle doskonalenie. Uwaga: siła organizacji jest w jej wnętrzu, a nie na zewnątrz! S. Ignatiuk, S. Ignatiuk „Zarządzanie strategiczne w świetle teorii i praktyki”

  24. ZARZĄDZANIE STRATEGICZNE: Zarządzanie strategiczne to proces definiowania i redefiniowania strategii w reakcji na zmiany otoczenia lub wyprzedające te zmiany, a nawet je wywołujący, oraz sprzężony z nim proces implementacji, w którym zasoby i umiejętności organizacji są tak dysponowane, by realizować przujete długofalowe cele rozwoju, a także by tak zabezpieczyć istnienie organizacji w potencjalnych sytuacjach nieciągłości. T. Gołębiowski „”

  25. METODY PLANOWANIA STRATEGICZNEGO: • ANALIZA KONKURENCJI • Analiza grzebieniowa • Krzywa doświadczeń • Punktowa ocena czynników zewnętrznych • Ocena profilu konkurencyjnego • Analiza „pięciu sił” M.E. Portera • Ocena atrakcyjności sektora • Mapa grup strategicznych • ANALIZA MAKROOTOCZENIA • Metoda PEST • Diament M.E. Portera • Analiza partnerów • Metoda prognozowania gospodarczego • Analiza luki strategicznej • Metoda QUEST • Metody scenariuszowe • ANALIZA POTENCJAŁU STATEGICZNEGO • Analiza cyklu życia • Punktowa ocena czynników wewnętrznych • Bilans strategiczny przedsiębiorstwa • Kompleksowa klasyfikacja działalności organizacji • Analiza kluczowych czynników sukcesu • Matoda łańcucha wartości M.E. Poretera • METODY ZINTEGROWANE • Macierz: pozycja konkurencyjna – wzrost rynku • Metody portfelowe • Analiza SWOT • Metoda refleksji strategicznej • Strategiczna tablica rozwoju • Metoda HOSIN • Metoda ASTRA • Metoda SPACE

  26. RODZAJE STRATEGII: • Strategie podstawowe – formułowane są w odniesieniu do całej organizacji, mają ogólny charakter. Mogą mieć charakter strategii: rozwojowej, stabilizacyjnej, restrukturyzacyjnej, defensywnej. • Strategie dziedzin gospodarowania – dotyczą jednego sektora (dotyczą domen, biznesów itp.), ale we wszystkich wymiarach rynkowych. Są to głównie strategie konkurowania: wiodącej pozycji kosztowej, zróżnicowania, koncentracji. • Strategie funkcjonalne – dotyczą poszczególnych funkcji organizacji: marketingu, produkcji, badań i rozwoju, finansów itp.. S. Ignatiuk, S. Ignatiuk „Zarządzanie strategiczne w świetle teorii i praktyki”

  27. DOBRE PLANY POWINNY BYĆ: • Określone w czasie. • Celowe (zgodność celów i zadań). • Komunikatywne. • Odpowiednio długookresowe. • Odpowiednio szczegółowe • Sprawne • Ambitne, ale wykonalne. • Racjonalne. • Elastyczne. • Spójne. • Operatywne. • Kompletne. M. Przybyła (red.) „Organizacja i zarządzanie. Podstawy wiedzy menedżerskiej”

  28. Dziekuję za uwagę

More Related