Hvað hið góða er ekki

1. Hvað hið góða er ekki • Hið góða er ekki ánægja • Menn geta verið hugrakkir vegna hugleysis, hófsamir vegna sjálfsdýrkunnar, etc • Hið góða er ekki að fá meira af einhverju, neyta einhvers eða hlotnast frægð og heiður • Hið góða er ekki hið hefðbundna eða siðvenjan

2. Sókrates • Fyrir slíkan kaupskap hreppir enginn maður dyggðina: að kaupa ánægju fyrir ánægju, vansæld fyrir vansæld, ótta fyrir ótta, meira fyrir minna, rétt eins og um peninga væri að ræða. Heldur ber okkur að skipta á öllu þessu og skilning sem er hin eina rétta mynt. Það er fyrir skilning og með skilningi, sem allt er keypt og selt, og þá öðlumst við jafnt hugrekki og hófsemd sem réttlæti. Yfirleitt er sönn dyggð ávallt reist á skilningi, hvort sem ánægja, ótti og annað því um líkt á hlut að máli eða ekki. En ef menn skilja þessar tilfinningar frá skilningnum og skipta hverri þeirra fyrir aðra, þá er hætt við, að dyggð þeirra verði aðeins skuggamynd við hæfi þræla einna saman, öldungis óholl og ósönn.Faídón

3. Kant • Það er yfirleitt ekkert í heiminum, né heldur er mögulegt að hugsa sér neitt utan hans, sem telja má gott fyrirvaralaust, nema góður vilji. Án efa eru margir hlutir góðir og eftirsóknarverðir í margvíslegu tilliti, til dæmis sálargáfur eins og skilningur, andríki eða dómgreind eða hvað þessar sálargáfur annars heita, eða lyndiseinkunn eins og kjarkur, viljafesta eða þolgæði; en þeir gætu einnig verið afar slæmir og skaðlegir sé viljinn ... ekki góður ... Völd, auður og heiður, jafnvel heilsa og öll sú vellíðan og ánægja með hlutskipti sitt sem við köllum hamingju, valda stolti og oft drambi nema til komi góður vilji ... • Grundvöllur að frumspeki siðlegrar breytni (upphaf)

4. Hið góða sem mælikvarði • Hið góða er mælikvarði á allar langanir, hlutverk og tilgang • Þess vegna ekki hægt að samsama hið góða með neinni löngun eða tilgangi, hve almennur sem hann er • Jafnvel þótt við gætum gert fjöldan hamingjusaman með því að láta einn lifa í kvöl þá væri það rangt • Hvaða hlutverki sem þú gegnir, aldrei taka það svo alvarlega að þú framkvæmir illvirki

5. Tveir heimar • Viðhorf til heimsins sem er tjáð með því að tala um eitthvað handan heimsins • Kant: • Fyrirbæraheimurinn og hlutirnir í sjálfum sér, • heimur löngunar og skyldu • Sá sem dvelur eingöngu í fyrirbæraheiminu er ekki siðferðileg alvara, hann er siðferðilegt “feik” • Platon • Heimur hinna einstöku hluta og heimur frummyndanna

6. Tvenns konar skilngur hugtaka • Hamingja • Platon: Hinn réttláti er hamingjusamur hvað sem kemur fyrir hann í heiminum • Ekkert í heiminum getur svipt hann réttlátri skipan sálar sinnar • Hinn réttláti vill vera hamingjusamur en hann hefur ekki áhuga á að pota sjálfum sér áfram, hann hefur áhuga á ástandi sálar sinnar • Veraldleg heimspeki: Hamingja er að uppfylla vissan náttúrulegan tilgang eða löngun

7. Tvenns konar skilngur hugtaka • Skynsemi • Hyggindi í að ná einhverju markmiði, skynbragð á aðstæður • Hinn hyggni kaupir tryggingu • Innsýn í “eilífar frummyndir”, sannleika, góðleika, fegurð, ástand sálar, lífsmáti • Sá sem ann hinu góða hættir öllu

8. Tvenns konar skilngur hugtaka • Hjónaband • Hringar, eyðar og undirskriftir, helgiathöfn í kirkju, ytir tákn, samfélaglegar hefðir • Skilyrðislaus (innir) ásetningur sem hefur ekkert að gera með útkomu, niðurstöðu, veraldlega velgengni eða hamingju • Að lifa í tenglum við eilífan, algildan tilgang • Áorkar engu í heiminum en hættir öllum veraldlegum markmiðum, afneita eigin stundarhagsmunum • Sameinar hið stundlega og hið eilífa

9. Tvenns konar skilngur hugtaka • Frelsi • Löngunarfrelsi, frelsi frá ytri hömlum • Að gera allt sem maður gerir vegna hins góða og gera ekkert sem ekki er hægt að gera vegna hins góða. Hver athöfn markmið í sjálfu sér • Algert frelsi frá heiminum; veraldlegum löngunum, markmiðum, hefðum, etc • Að geta tekið hlutunum eins og þeir eru, að gera aðeins hið góða og taka afleiðingunum, sem í heiminum eins og hann er eru oft mótlæti og sársauki

10. Tvenns konar skilngur hugtaka • Sjálfsþekking • Sjálfsinnsæi, tiltekin tegund reynslu eða upplifunar af sjálfum sér, sálfræðileg rannsókn, vissa um sjálfan sig • Leit sem leiðir í ljós manns eigin ófullkomleika eða synd í ljósi hins eilífa