De kerkvader Augustinus over

1. De kerkvader Augustinus over zelfdoding Klik door naar volgende scherm

2. De manierwaarop in de kerkgeschiedenis gedacht en geschreven is over zelfdoding gaat voor een groot deel terug op de kerkvader Augustinus. Hieronder volgen - vrij weergegeven - enkele uitspraken van hem: ’Niet zonder redenkan men in de Bijbel nergens vinden dat God ons heeft voorgeschreven of toegestaan onszelf de dood aan te doen, ook niet om de onsterfelijkheid te verwerven of om welk kwaad dan ook te verhoeden of weg te nemen. Het is alleen al verboden omdat God in de Tien Geboden zegt: ‘Gij zult niet doden’, met name omdat de wet aan dat ‘doden’ niet ‘uw naaste’ heeft toegevoegd, zoals wel het geval is bij het verbod om een vals getuigen te geven: ‘Gij zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste’. ‘De aartsvadershebben geen zelfmoord gepleegd, de profeten niet en ook de apostelen niet. De Heere Christus Zelf had hun immers, toen Hij hen aanspoorde van stad tot stad te vluchten als ze vervolgd zouden worden, ook kunnen aanraden zichzelf te doden, zodat zij niet in de handen van hun belagers zouden vallen’. Klik door naar volgende scherm

3. Heidenenin Augustinus’ tijd kozen soms liever voor slavernij dan dat ze zichzelf van het leven beroofden. ‘Hoeveel te meer zullen christenen die de ware God vereren en verlangen naar een hemels vaderland, zich onthouden van deze misdaad. Dat geldt ook wanneer God hen wil beproeven of verbeteren en hen daarom een poos onder het juk van hun vijanden brengt. In deze vernedering zullen ze immers niet in de steek worden gelaten door Hem de allerhoogste die ter wille van hen zo nederig naar deze aarde is gekomen’. Er warendestijds ook vrouwen die bang waren verkracht te worden door vervolgers. Om dat te voorkomen, pleegden ze zelfmoord. Hun graven werden in de katholieke kerk druk bezocht en vereerd. Over hen durft Augustinus geen oordeel uit te spreken. ‘Ik weet namelijk niet of God Zelf aan de Kerk geen mededelingen heeft gedaan. Het is mogelijk dat de Kerk daardoor de gedachtenis van deze vrouwen zozeer is gaan eren. Misschien hebben de vrouwen niet op deze manier gehandeld vanwege een menselijke vergissing, maar waren zij gehoorzaam aan een goddelijke opdracht. Dan is er van dwaling geen sprake, zoals dat ook bij Simson niet het geval was’. Augustinus, De stad van God, I, 20, 22, 24, 26. Klik door naar volgende scherm

4. Geefde argumenten die Augustinus aanvoert tégen zelfdodingin eigen woorden weer. Watvind jij van deze argumenten? Watleer je uit deze citaten voor jezelf? Let op: dit is het laatste scherm