1 / 18

CHOROBY NEUROLOGICZNE

Magdalena Walczak . CHOROBY NEUROLOGICZNE. PADACZKA. Napady petit mal i grand mal !- podwyższenie wskaźnika zachorowalności okołooperacyjnej Niebezpieczeństwo zachłyśnięcia, przemieszczenia nastawionych złamań i protez, rozejścia się szwów

jacob
Télécharger la présentation

CHOROBY NEUROLOGICZNE

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Magdalena Walczak CHOROBY NEUROLOGICZNE

  2. PADACZKA • Napady petit mal i grand mal !- podwyższenie wskaźnika zachorowalności okołooperacyjnej • Niebezpieczeństwo zachłyśnięcia, przemieszczenia nastawionych złamań i protez, rozejścia się szwów • Najczęściej stosowane leki: barbiturany, pochodne hydantoiny, BDZ • Główny cel: zapobieganie napadom! utrzymanie stężenia leków w zakresie terapeutycznym, uwzględnienie interakcji z anestetykami

  3. POSTĘPOWANIE ANESTEZJOLOGICZNE • Zabieg planowy wyłącznie u chorych właściwie leczonych • Ostatnia doustna dawka leku – rano w dniu operacji • okresie pooperacyjny- niskie dawki diazepamu i.v., potem p.o. • Premedykacja- uspokajające środki p/drgawkowe- np. BDZ, barbiturany • Znieczulenie miejscowe- nie ogranicza świadomości, niskie dawki działają p/drgawkowo, unikanie sytuacji wynikających z odstawienia leków wywołujących znieczulenie ogólne pod koniec anestezji

  4. Znieczulenie ogólne- kombinacje leków, jak i anestetyki wziewne • Indukcja- np. barbiturany • Wziewne-bezpieczne- izofluran, halotan niebezpieczne- enfluran (właściwości wywołujące padaczkę) • Możliwość indukcji enzymatycznej w wątrobie przez niektóre leki p/padaczkowe- przyspieszenie rozpadu niektórych preparatów stosowanych w anestezji • Nie stosować ketaminy- aktywność drgawkotwórcza • Zwiotczenie mięśni- zarówno środki depolaryzujące, jak i niedepolaryzujące • Nie dopuszczać do hiperwentylacji- obniża próg drgawkowy

  5. ZESPÓŁ PARKINSONA • Leczenie: lewodopa, agoniści dopaminy, leki cholinolityczne, inhibitory MAO-B i COMT, antagoniści NMDA • Działania uboczne • Interakcje- pirydoksyna • Fenotiazyny, butyrofenony, rezerpina- p/wskazane! • Karbidopa, benserazyd- redukcja dawki lewodopy, hamowanie nudności i wymiotów, zmniejszenie antagonistycznego wpływu vit. B6, zapobieganie większym wahaniom stężeń dopaminy

  6. POSTĘPOWANIE ANESTEZJOLOGICZNE • Uwzględnić oddechowe i krążeniowe następstwa choroby (zaburzenia połykania, oddychania, cechy krążenia hipertonicznego i hipotonia ortostatyczna) podawanie leków stosowanych w zespole Parkinsona oraz swoiste zagrożenia fazy pooperacyjnej • Nie odstawiać leków w okresie okołooperacyjnym- ostatnia dawka rano w dniu operacji • Premedykacja- nie stosować butyrofenonu, fenotiazyny, talamonalu (droperydol + fentanyl) możnaBDZ i leki antycholinergiczne • Znieczulenie- brak swoistych metod, można stosować znieczulenie miejscowe • Anestetyki wziewne- mogą być stosowane np. halotan, enfluran, izofluran, desfluran, sewofluran

  7. Analgetyki opioidowe- mogą wzmagać sztywność mięśni klatki piersiowej i upośledzać oddychanie, głównie w okresie pooperacyjnym • Ketamina- przydatność nie jest jednoznacznie oceniana (sympatykomimetyczne działanie) • Leki zwiotczające mięśnie- uwaga na utrzymujące się po operacji oddziaływania resztkowe, które pogorszyłyby jeszcze bardziej lub całkowicie zdekompensowały zaburzoną czynność oddechową • Podawanie odpowiedniej ilości płynów przed operacją oraz niższe dawkowanie środków znieczulających, ze względu na hipowolemię

  8. SPECYFICZNE POSTĘPOWANIE POOPERACYJNE • Monitorować czynność oddechową • Wznowić podawanie leków stosowanych w zespole Parkinsona w ciągu kilku godzin po operacji • W dalszym przebiegu pooperacyjnym mogą pojawić się następujące zaburzenia: • Zatrzymanie moczu • Lekka lub umiarkowana niedrożność porażenna • Powikłania płucne spowodowane niedostatecznym odkrztuszaniem wydzieliny

  9. MYASTHENIA GRAVIS • Przyczyny i patogeneza • Obraz kliniczny i klasyfikacja • Leczenie • Przełom miasteniczny • Przełom cholinergiczny • Osłabienie mięśni • Objawy muskarynopodobne • Próba z Tensilonem

  10. POSTĘPOWANIE ANESTEZJOLOGICZNE • Zabieg planowy wyłącznie w miasteni odpowiednio kontrolowanej i ustabilizowanej • Nie należy przerywać leczenia inhibitorami AChE oraz kortykosteroidami w okresie okołooperacyjnym • Zachować szczególną ostrożność w stosowaniu substancji działających tłumiąco na OUN. Przeciwwskazane są BDZ. • Wybór anestetyku- zalecane anestetyki wziewne (podtlenek azotu)- ↓ zapotrzebowania na środki zwiotczające mięśnie lub uniknięcie ich podawania • Uwaga na opioidy (upośledzenie oddychania) oraz uzupełnianie znieczulenia środkami uspokajającymi i nasennymi, zwłaszcza BDZ • Remifentanyl- przewaga nad resztą (zwykle nie utrzymuje się depresja oddechowa)

  11. Unikać środków zwiotczających mięśnie! • Niedepolaryzujące środki zwiotczające, np. pankuronium, wekuronium i atrakturium- jeśli to możliwe w ogóle ich nie stosować. Gdy są niezbędne – dawkę początkową zredukować o co najmniej 2/3 i podawać pod kontrolą elektrycznego stymulatora nerwów • Suksametonium- można zastosować, ale zwykle w drastycznie zmniejszonych dawkach, ponieważ wskutek interakcji z inhibitorami AChE dochodzi do hamowania cholinesterazy zarówno surowiczej, jak i związanej z tkankami, co może doprowadzić do długotrwałego bloku n-m

  12. ZASADY PRAKTYCZNE • Indukcja znieczulenia- zwykle anestetyki dożylne ( dawkę zredukować) • Intubacji dotchawicza- suksametonium (w zmniejszonej dawce) lub bez środków zwiotczających, po wcześniejszym podaniu anestetyku wziewnego • Znieczulenie można podtrzymać halotanem, enfluranem lub izofluranem, uzupełniając podtlenkiem azotu, a przy bolesnych zabiegach można tez zredukowanymi dawkami opioidów podczas wentylacji mechanicznej. Można w ten sposób najczęściej uniknąć podawania środków zwiotczających • Jeśli niezbędne jest podanie środków zwiotczających- zredukować dawkę i działanie kontrolować elektrycznym stymulatorem nerwów • Pod koniec operacji pozostawić rurkę w tchawicy aż do powrotu bezpiecznego, wystarczającego oddechu własnego • W okresie pooperacyjnym monitorować czynność oddechową

  13. NADUŻYWANIE ALKOHOLU Ostre zatrucie alkoholem • Zapewnienie drożności dróg oddechowych i czynności oddechowej- intubacja dotchawicza i wentylacja mechaniczna • Wyrównanie hipowolemii i zaburzeń ciepłoty ciała oraz gospodarki elektrolitowej i kwasowo-zasadowej • Przy podejrzeniu hipoglikemii- wlew glc • Leczenie wstrząsu wyrównaniem objętości krwi krążącej, środkami o działaniu inotropowym dodatnim i ew. lekami wazopresyjnymi • Płukanie żołądka przy podejrzeniu spożycia lekarstw lub dużych ilości alkoholu w ostatnich 2h przed przyjęciem do szpitala • Przy stężeniu alkoholu >6‰- ew. hemodializa lub dializa otrzewnowa. Inne wskazania do dializy: ciężka kwasica (pH <7,0), przy stężeniu alkoholu >4‰ oraz zażycie leków dających się usunąć dializą, alkoholu metylowego, a także ciężkie zatrucia dzieci

  14. Operacja ze wskazań nagłych: • Podczas indukcji znieczulenia występuje zwiększone ryzyko zachłyśnięcia z powodu opóźnionego opróżniania żołądka • Zapotrzebowanie na anestetyki jest zmniejszone z powodu dodatkowego ośrodkowo przytłumiającego działania alkoholu • Zwiększona jest wrażliwość na utratę krwi i „stres operacyjny” • Mózg gorzej znosi niedotlenienie • Zaburzenie funkcji płytek wywołane przez alkohol może sprzyjać występowaniu krwawień • W okresie pooperacyjnym starannie kontrolować czynność oddechową

  15. PRZEWLEKŁY ALKOHOLIZM • Wykonanie zabiegu planowego wyłącznie u alkoholika trzeźwego • W badaniu przedoperacyjnym zwrócić szczególna uwagę na schorzenia wątroby • Wraz z rozwojem tolerancji na alkohol zmniejsza się wrażliwość na leki ośrodkowo przytłumiające, dożylne i wziewne anestetyki. Równolegle nasila się metabolizm tych leków spowodowany przez indukcję enzymatyczną- zwykle trzeba zwiększyć ich dawkowanie • Indukcja znieczulenia przebiega często opornie, łączy się z pobudzeniem psychicznym i potrzebą zastosowania większych dawek • Do podtrzymania znieczulenia można zastosować anestetyki wziewne. Mniej przydatne są opioidy ( nawet wysokie dawki nie pozwalają na osiągnięcie wystarczająco głębokiego znieczulenia) • Objętość dystrybucji dla pankuronium podwyższa się, zaś jego klirens obniża- z tego powodu wskazane jest podawanie wyższych dawek początkowych, w przeciwnym razie działanie zwiotczające utrzymuje się dłużej • Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia z delirium, u alkoholików nietrzeźwych- pooperacyjne monitorowanie i leczenie

  16. UZALEŻNIENIE OD OPIOIDÓW • Najgroźniejszy- zespół odstawienia • Przed zabiegiem- leczenie odwykowe, a gdy niemożliwe- dalsze podawanie opiatów • Zwykle konieczna silniejsza premedykacja odpowiednia dawką opioidów • Do znieczulenia ogólnego – anestetyki wziewne • Unikać ketaminy (bad trip) • Ostrożnie z naloksonem- niebezpieczeństwo ostrego zespołu odstawienia

  17. AIDS • Ochrona przed zanieczyszczeniemmateriałem zakaźnym (krew, mocz, ślina, plwocina, itd.) przy wszystkich zabiegach inwazyjnych, z nakłuciem żyły bądź tętnicy i intubacją dotchawiczą włącznie- maskę, rękawiczki, fartuchy i okulary ochronne • Znieczulenie- sprzęt jednorazowego użytku, odizolować materiały i sprzęt używany przez chorego, nie wkładać igieł z powrotem do osłon ochronnych (niebezpieczeństwo skaleczenia), sprzęt wielokrotnego użytku starannie dezynfekować • Dezynfekcja powierzchni i sprzętu- środki zawierające alkohol albo podchloryn sodu, dokładnie przestrzegać zasad dezynfekcji (odpowiednie stężenie roztworu i czas dezynfekcji)

  18. Przy skaleczeniach, w których możliwe są zakażenia- natychmiast zdezynfekować ranę, pozwolić jej się wykrwawić i ponownie oczyścić. Wysłać do lekarza w celu diagnostyki leczenia • Wybór anestetyku, metody znieczulenia i sposobów monitorowania zależy od fazy choroby i objawów zakażeń oportunistycznych. W pełnym okresie choroby pojawiają się często niedożywienie, hipowolemia, niedokrwistość. W przebiegu zakażenia Pneumocystis carinii może się pojawić zaburzenie wymiany gazowej w płucach. • Aby uniknąć wprowadzenia bakterii, należy starannie przestrzegać aseptyki przy stosowaniu jakichkolwiek metod inwazyjnych • W trakcie sercowo- płucnej resuscytacji nie należy stosować sztucznego oddychania metoda usta- usta, lecz intubacją dotchawiczą • Pielęgniarki i sanitariusze opiekujące się chorym na sali intensywnej terapii nie powinni w tym czasie zajmować się innymi pacjentami

More Related