dr hab. Jerzy Supernat Instytut Nauk Administracyjnych Uniwersytet Wrocławski

1. Wykładowca (6) na zdjęciach z bardziej i mniej odległej przeszłości dr hab. Jerzy SupernatInstytut Nauk AdministracyjnychUniwersytet Wrocławski

2. Jan Boć, Tadeusz Bigo (1894-1975), [w:] Pamięci zmarłych Profesorów i Docentów Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego 1945-2010, pod red. L. Lehmann i M. Maciejewskiego, Uniwersytet Wrocławski, Wrocław 2010, s. 21-24: Profesora Tadeusza Bigę pamiętam dobrze, choć nie tylko pamięć po nim pozostała. […] Profesor Bigo wyglądał szczególnie. Siwy, dostojny, niewysoki i spokojny. Wykładał głosem eksponującym ciszę, tak że w czasie Jego wykładu nawet ptaki świergocące na zewnątrz słychać było w sali. […] A język miał ścisły i piękny. Za jego pomocą potrafił na kilkunastu stronach opisać to, co dziś innym zajmuje grube woluminy […] Choć nie zajmował się astronomią czy matematyką, pokazywał w swych dziełach wartości nieprzemijające. Jego praca habilitacyjna o związkach publicznoprawnych w świetle ustawodawstwa polskiego jest dziś z powodzeniem cytowana i przepisywana. Okoliczność ta daje wiele do myślenia. Okazuje się, że podstawowe ustalenia w sprawach stosunków społeczno-prawnych mogą być – mimo pędu cywilizacyjnego – równie trwałe, jak składowe elementy materii fizycznej. […] Profesor Tadeusz Bigo należał do wielkich ludzi epoki, których nieudawana skromność za każdym razem zaskakuje i budzi ogromny szacunek otoczenia. Pełen wewnętrznej równowagi emanował spokojem. […] W jego zawsze pogodnych oczach nigdy nie dało się dostrzec trudów życia, śladów choroby czy przeciwności losu. Tak, jakby chciał zająć jak najmniej miejsca tam, gdzie się właśnie znajdował. Po takich postaciach pozostaje zawsze ogromna pustka i przestrzeń nie do zapełnienia. Tadeusz Bigo

3. Profesorem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego o lwowskich korzeniach był także Lesław Adam

4. Ryszard Mastalski, Lesław Adam (1908-1979), [w:] Pamięci zmarłych Profeso-rów i Docentów Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocław-skiego 1945-2010, pod red. L. Lehmann i M. Maciejewskiego, Uniwersytet Wro-cławski, Wrocław 2010, s. 11-14: Po studiach na Wydziale Prawa i Umiejętności Politycznych Uniwersytetu Jana Ka-zimierza otrzymał dyplom magistra praw w 1930 r. Od roku 1931 był zatrudniony na Wydziale Prawa tegoż Uniwersytetu jako asystent, później starszy asystent i wykładowca z zakresu prawa państwowego (politycznego) w Katedrze Prawa Na-rodów i Nauki o Państwie kierowanej przez Ludwika Ehrlicha. Jednocześnie praco-wał w Izbie Skarbowej we Lwowie, a także odbył staż w Ministerstwie Skarbu. W 1937 r. uzyskał stopień doktora na podstawie pracy Delegacje prawodawcze mini-strów w Anglii współczesnej. […] W 1945 r. na polecenie władz państwowych zorganizował w Rzeszowie Państwo-we Studium Administracyjne, które było pierwszą wyższą uczelnią zawodową w skali krajowej. Był wykładowcą i dyrektorem tego studium do listopada 1946 r. […] Cechą charakterystyczną Jego twórczości naukowej było ukazywanie związków pomiędzy prawem a ekonomią. […] Wypromował 29 doktorów, z których wielu uzyskało tytuł naukowy profesora. Był twórcą autentycznej, jedynej tego rodzaju w Polsce, Wrocławskiej Szkoły Finan-sów i Prawa Finansowego.

5. Prof. Lesław Adam w drzwiach z prawej. Obok prof. Antoni Knot – Dyrektor Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1945-1963. W centrum prof. Stanisław Kulczyński – Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1945-1951 oraz (bokiem) prof. Seweryn Wysłouch – Dziekan Wydziału Prawa w latach 1956-1958.

6. Lesław Adam, Z Podkarpacia do Wrocławia, s. 163-167: Rejestrując się jako pracownik naukowy na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagie-llońskiego w Krakowie w 1945 r. dowiedziałem się, że do Wrocławia wyjechała ekipa rektora Kulczyńskiego, rekrutująca się przeważnie z byłych pracowników Uniwersytetu Lwowskiego i że życie uniwersyteckie we Wrocławiu zaczyna się powoli organizować. Znałem wprawdzie dobrze Kraków, nie odpowiadał mi jednak wtedy jako miejsce stałego pobytu. Bo ja wiem, był chyba za spokojny, za mało dynamiczny. Już w trzecim kwartale 1945 r. byłem zdecydowany do podróży na zachód i tylko czekałem na okazję, którą stworzył mi prof. Styś, całkowicie zawo-jowany przez nowe środowisko uniwersyteckie, po rekonesansowym wyjeździe do Wrocławia. […] Niestety, do tego musze się przyznać, byłem i jestem wymagający przy egzami-nach, a dyscyplina, której nauczam nie należy do najłatwiejszych. […] Egzaminy nie zawsze dawały rezultaty pozytywne. Było sporo poprawek. W tym też okresie egzaminów poprawczych pojawił się na tablicy ogłoszeń Dziekanatu wierszyk, którego pierwsza zwrotka brzmiała mniej więcej tak: O Adamie Lesławie, co wykładasz na prawie Czy chcesz jadła i napoju? Zostawże nas w spokoju. A kysz. A kysz. Dalszego ciągu, który był nawet dowcipniejszy, a dowodził, że studenci prawnicy są bardzo pilną bracią, już nie pamiętam, a poszukiwania w archiwum za pełnym tekstem jak dotąd nie dały rezultatu.

7. Profesor Lesław Adam ze studentami Administracji przed Gmachem Głównym Uniwersytetu w maju 1972 r. Od lewej: Marek Pasławski, Zbigniew Maciejewski, Andrzej Marciniak, Halina Kuryś, ? Majewski, Grażyna Łochwinowicz, Lesław Adam, Halina ?, n/n, Wojciech Lewanda, Ewa ?, Danuta Mielnik, Róża Maciejewska, Jolanta Kowalczyk, Maciej Lukasek, Teresa Łapin, Andrzej Koszyk (Dowgird) i Antoni Malaka.

8. Na chwilę przeniesiemy się ze stolicy Dolnego Śląska do stolicy Polski.

9. Janusz Łętowski (1939-1999) Książka Profesora Janusza Łętowskiego Polecenie służbowe w administracji, Warszawa 1972 była jedną z moich pierwszych naukowych lektur po rozpoczęciu pracy w Instytucie Nauk Administracyjnych. Z innych prac prof. J. Łętowskiego bardzo cenię Prawo administracyjne dla każdego, Warszawa 1995.

10. Teresa Górzyńska, Andrzej Wróbel, Jan Piotr Pruszyński (1941-2008), „Państwo i Prawo” 2008, nr 12, s. 105-107: W dniu 11 kwietnia 2008 r. po długiej i ciężkiej chorobie zmarł nasz Kolega i Przyjaciel, profesor doktor habilitowany Jan Piotr Pruszyński. Od tej śmierci upłynęło już kilka miesięcy, a jednak wciąż trudno zdobyć się na spokojną refleksję towarzyszącą naszym wspomnieniom o chwilach, kiedy byliśmy razem z Nim. Instytut Nauk Prawnych PAN zamieścił w prasie pożegnanie Profesora Pruszyńskiego, w którym określa Go jako "jednego z najbardziej oryginalnych uczonych i osobistości w półwiecznej historii Instytutu Nauk Prawnych PAN, wybitnego znawcę prawa ochrony zabytków i dóbr kultury, erudytę, pisarza, głębokiego humanistę o wszechstronnych zainteresowaniach, szczerego i oddanego patriotę". Trudno o celniejszą charakterystykę. […] Dorobek naukowy Jana Piotra Pruszyńskiego jest znaczny i wartościowy. Nie był to jednak wyłącznie naukowiec. Kto choć raz Go spotkał, zobaczył i usłyszał – zapamiętał na zawsze. Oszałamiały mnogość i różnorodność podejmowanych przez Profesora tematów, jak również pasja, z jaką przekazywał swą wiedzę – a miał czym się dzielić. To był Człowiek o wszechstronnych zainteresowaniach, nieustający w poszukiwaniach, bibliofil, zbieracz... ale też skłonny do żartów gawędziarz. Był też niezwykle życzliwy i otwarty na otaczający Go świat; potrafił wytwarzać wokół siebie atmosferę zaufania i sympatii. Pozostanie na zawsze w naszej pamięci. Jan P.M. Pruszyński (1941-2008)

11. Odkąd poznałem Magdę Górzyńską na Ogólnopolskim Zjeździe Administratywistów w Puławach 5-8 czerwca 1979 r. zawsze była związana z Instytutem Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W ostatnich latach była tamże kierownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i organizatorką wspaniałych ogólnopolskich konferencji. W trakcie Zjazdu Katedr Prawa i Postępowania Administracyjnego w Dębem pod Warszawą 23-25 września 2002 r. poszliśmy na długi spacer, w trakcie którego relaksowaliśmy się, jedząc jabłka z przydrożnych drzew, żartując, śmiejąc się i rozmawiając o wszystkim i o niczym. Na koniec tego przemiłego spaceru, już przed ośrodkiem konferencyjnym Magda we właściwy sobie sposób powiedziała: Dziękuję ci, że nie opowiedziałeś mi treści swojej ostatniej książki… Magda (Teresa) Górzyńska (1942-2013)

12. Jan Boć Kazimierz Dolny nad Wisłą, wrzesień 2010

13. Jan Boć Po owocach ich poznacie…

14. Jan Boć Portret może nieco wprowadzać w błąd. Przyjaciele, koledzy i współpracownicy prof. Jana Bocia celnie napisali we wstępie do dedykowanej Profesorowi Księgi jubileuszowej Między tradycją a przyszłością w nauce prawa administracyjnego: „Wśród licznych zajęć i obowiązków Profesor zawsze znajduje czas, uśmiech i dobre słowo dla wszystkich […]. Nie widziano chyba Profesora Jana Bocia nachmurzonego, szorstkiego, z góry traktującego rozmówcę!”

15. Wręczenie Księgi jubileuszowej prof. Janowi Bociowi miało miejsce w trakcie uroczystości, które odbyły się 15-16 listopada 2009 r. Powyżej jego krakowscy uczestnicy: dr hab. Iwona Niżnik-Dobosz i prof. Jan Zimmermann. Być może w tych dniach została poczęta idea spotkań administratywistów krakowskich i wrocławskich, która zaowocowała m.in. książką z pierwszego Krakowsko-Wrocławskiego Spotkania Naukowego Administratywistów Czas w prawie administracyjnym, pod red. J. Zimmermanna, Wolters Kluwer, Warszawa 2011.

16. W uroczystościach jubileuszowych profesora Jana Bocia uczestniczyli miedzy innymi: Marek Stefaniuk, Jan Szreniawski, Jacek Jagielski, Grażyna Szpor, Czesław Martysz (w pierwszym rzędzie od prawej), Leszek Stadniczeńko, Sławomir Fundowicz, Zbigniew Janku i Bogdan Dolnicki (w drugim rzędzie od prawej). Marek Stefaniuk był bardzo aktywny w życiu akademickim i Jego przedwczesna śmierć 13 września 2011 roku była wstrząsem dla środowiska. Z pewnością na trwałe zapisze się w pamięci wielu.

17. Jubileuszowe życzenia od prof. Jana Szreniawskiego. Obok Marek Stefaniuk.

18. Prof. Teresa Rabska wśród uczestników uroczystości jubileuszowych prof. Jana Bocia. W tym samym rzędzie: Magdalena Tabernacka, Renata Raszewska-Skałecka, Jolanta Blicharz i przyjaciel naszego Instytutu prof. Jarosław Kundera z Instytutu Nauk Ekonomicznych.

19. Od lewej: Zofia Duniewska, Małgorzata Stahl i Ewa Olejniczak-Szałowska. Na zdjęciu także: Elżbieta Ura, Sławomir Fundowicz, Jacek Jagielski, Jan Łukasiewicz, Jan Szreniawski, Leszek Stadniczeńko, Marek Stefaniuk i Eugeniusz Ochendowski (z książką).

20. Lidia Klat-Wertelecka i Krzysztof Sobieralski. Za nimi Jarosław Kundera. Pierwszy z prawej Piotr Lisowski. W głębi m.in. Ewa Nowacka i Kondrad Nowacki oraz Rafał Mikowski i Łukasz Mikowski.

21. Jan Jeżewski z naszymi gośćmi z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach: Lidią Zacharko i Ernestem Knosalą.

22. Życzenia składa Beata Kozicka, co skłania do refleksji, że warto być profesorem  Na zdjęciu nadto: Marta Woźniak, Ewa Pierzchała (zasłonięta) i Mateusz Pszczyński.

23. Wrocławscy uczestnicy uroczystości jubileuszowych profesora Jana Bocia w Oratorium Marianum 15 listopada 2009 r. W głębi: Barbara Adamiak, Jolanta Blicharz, Hanna Kilijan, Maryla Miemiec, Renata Raszewska-Skałecka, Magdalena Tabernacka, Sylwester Baćko, Andrzej Borkowski, Andrzej Chajbowicz, Karol Kiczka, Jarosław Kundera, Piotr Lisowski, Marcin Miemiec i Rafał Mikowski. Na pierwszym planie w środku: Jerzy Korczak. Z prawej: Jerzy Supernat.

24. Niezapomnianym dopełnieniem uroczystości jubileuszowych prof. Jana Bocia były wieczorne rozmowy. Na pierwszym planie Irena Lipowicz i Jan Jeżewski. W głębi Grażyna Szpor i Marek Stefaniuk.

25. Ewa Kustra, Jan Jeżewski i Jerzy Supernat podczas XII Dorocznej Międzynarodowej Konferencji Naukowej Stowarzyszenia Edukacji Administracji Publicznej „Teoria nauk administracyjnych – aktualność dzieła profesora Jerzego Stefana Langroda” Paryż 23-26 września 2011 r. W trakcie Konferencji miało miejsce wyjątkowe i wzruszające wydarzenie: 25 września w jednej z kaplic Bazyliki Sacre-Coeur w centrum Montmartu została odprawiona msza w intencji profesora Jerzego S. Langroda i doktora habilitowanego Marka Stefaniuka. Głównym celebransem był ksiądz profesor Mirosław Sitarz z KUL, a koncelebransami ksiądz profesor Józef Krukowski z UKSW i ksiądz profesor Sławomir Fundowicz z UMCS. Pięknie i w osobisty sposób Marka Stefaniuka pożegnał w kazaniu ksiądz profesor Sławomir Fundowicz.

26. I Krakowsko-Wrocławskie Spotkanie Naukowe Administratywistów 27-28 listopada 2010 r. swoją problematykę czasu w prawie administracyjnym zawdzięcza dr Joannie Człowiekowskiej (na zdjęciu). Był to strzał w dziesiątkę. Joanno! Dziękuję za udostępnienie zdjęć, pozwalających pokazać spotkanie i niektórych jego uczestników.

27. Ojcowie założyciele krakowsko-wrocławskich / wrocławsko-krakowskich spotkań administratywistów: Jan Boć i Jan Zimmermann.

28. Jan Zimmermann i Wojciech Jakimowicz.

29. Na pierwszym planie Mariusz Kotulski. Z prawej Konrad Nowacki. W głębi Jan Boć. Po obradach Mariusz poświęcił swój prywatny czas i oprowadził Jolantę Blicharz i mnie po zabytkach Krakowa. Bardzo kompetentnie. Było to dla nas wspaniałe zwieńczenie krakowskiego spotkania. Dziękujemy i pozdrawiamy!

30. Iwona Niżnik-Dobosz i Piotr Dobosz.

31. Dorota Dąbek i Monika Pałka.

32. Dorota Dąbek Katedra Prawa Administracyjnego Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Jagielloński

33. Joanna Lemańska Katedra Prawa Administracyjnego Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Jagielloński

34. Barbara Kowalczyk Zakład Prawa Ochrony Środowiska i Prawa Administracyjnego Porównawczego Instytut Nauk Administracyjnych Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski

35. Piotr Lisowski Zakład Prawa Administracyjnego Instytut Nauk Administracyjnych Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski

36. Nieubłaganie nadchodzący koniec naszego pobytu w Krakowie i kres wszystkich miłych chwil tutaj spędzonych każe mi z bólem powiedzieć: wyście przeminęły i moje żale nie mogą was przywrócić! Z drugiej strony można zauważyć, że żal rozstania jest niczym w porównaniu z radością ponownego spotkania. Zatem do zobaczenia za rok! We Wrocławiu! Jan Zimmermann i Jerzy Supernat 28 listopada 2010 r. Podsumowanie krakowsko-wrocławskiego spotkania.

37. Hanna Knsiak-Molczyk Hanna Knysiak-Molczyk, Umowa cywilnoprawna jako forma działania organów administracji publicznej, [w:] Koncepcja systemu prawa administracyjnego. Zjazd Katedr Prawa Administracyjnego i Postępowania Administracyjnego, Zakopane 24-27 września 2006 r., pod red. Jana Zimmermanna, Wolters Kluwer, Warszawa 2007: [W]idać wyraźnie, jak różnorodne są obszary działania administracji, w których posługuje się ona formą umowy cywilnoprawnej, jak również jaki wpływ wywierają regulacje administracyjnoprawne na treść, dopuszczalność zawarcia lub skuteczność umowy, określanej jako umowa cywilnoprawna. […] w wielu wypadkach organy administracji podejmują działania w formie umowy zdecydowanie odbiegającej od klasycznej umowy cywilnoprawnej. Można podjąć pewną próbę zdefiniowania pojęcia umowy administracyjnej. W moim przekonaniu jest to umowa, której przedmiotem jest realizacja przez organ administracji zadań publicznych, stanowiąca alternatywną dla aktu administracyjnego formę działania administracji.

38. Hanna Knysiak-Molczyk, Przedmowa, [w:] Hanna Knysiak-Molczyk, Artur Mudrecki, Czynności procesowe zawodowego pełnomocnika w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, pod red. Hanny Knysiak-Molczyk, Lexis-Nexis, Warszawa 2011: Postępowanie administracyjne stanowi jedno z głównych ogniw realizacji idei państwa praworządnego, w którym wymagane jest zrozumiałe i zgodne z regułami wynikającymi z istoty tego państwa unormowanie procedury oraz jej prawidłowe stosowanie w praktyce. Szczególnie istotną rolę odgrywają przy tym regulacje określające uprawnienia procesowe uczestników postępowania. Jednym z istotnych uprawnień, zapewniających pełniejszą realizację zasady czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym, jest prawo do ustanowienia pełnomocnika procesowego. […] W postępowaniu sądowoadministracyjnym, choć ustawodawca nie wprowadził co do zasady przymusu adwokacko-radcowskiego, profesjonalni pełnomocnicy – adwokaci, radcowie prawni, doradcy podatkowi i rzecznicy patentowi – stanowią najistotniejszą kategorię podmiotów uprawnionych do bycia pełnomocnikami stron. Prawo strony do ustanowienia pełnomocnika, który będzie reprezentował jej interesy przed sądem, ma służyć pełniejszej realizacji prawa do sądu. Hanna Knsiak-Molczyk

39. JJ Pożegnalne spotkanie z Janem Jeżewskim 12 lipca 2011. Bohater wieczoru w środku, a od lewej: Maryla Miemiec, Lucyna Lehmann, Konrad Nowacki, Joanna Filaber, Jerzy Korczak, Małgorzata Giełda, Andrzej Borkowski, Bożena Górna, Justyna Przedańska, Marcin Miemiec, Andrzej Pakuła, Maciej Guziński, Krzysztof Horubski, Monika Szymkowska-Krauz, Andrzej Chajbowicz, Michał Kulesza (obok Jana Jeżewskiego), Renata Raszewska-Skałecka, Bartosz Olszewski, Piotr Lisowski, Jolanta Blicharz, Jerzy Supernat, Lidia Klat-Wertelecka, Aleksandra Szadok-Bratuń, Agnieszka Chrisidu-Budnik, Monika Przybylska, Jan Boć i Renata Kusiak-Winter.

40. Wręczenie księgi z pamiątkowymi wpisami. Jan Jeżewski, Jerzy Korczak i Jerzy Supernat.

41. Humory w trakcie spotkania dopisywały. Od lewej: Małgorzata Giełda, Bartosz Olszewski, Aleksandra Szadok-Bratuń, Agnieszka Chrisidu-Budnik (inicjatorka i główny organizator spotkania), Bożena Górna, Maryla Miemiec i Lidia Klat-Wertelecka.

42. Janie! Jakże nam brakuje Twojej stałej obecności!!

43. Jan Jeżewski i Marcin Miemiec.

44. Monika Szymkowska-Krauz z wyjątkową, godną zazdrości asystą. Od lewej: Jan Jeżewski, Andrzej Chajbowicz, Jana Boć, Konrad Nowacki i Andrzej Pakuła.

45. Barbara Kowalczyk Praktyka w Szwajcarii w 1990 r.

46. To samo przecięcie czasowoprzestrzenne.

47. Takoż.

48. Przy pierwszym stole od lewej: Barbara Kowalczyk, Rafał Mikowski, Krzysztof Sobieralski, Marcin Wojtasik, Lidia Klat-Wertelecka i Agata Krasiczyńska-Knuter.

49. Przy pierwszym stole od lewej: Barbara Kowalczyk, Rafał Mikowski, Krzysztof Sobieralski, Piotr Sikora, Marcin Wojtasik, Agata Krasiczyńska-Knuter i Andrzej Chajbowicz.

50. Od lewej: Barbara Kowalczyk, Lidia Klat-Wertelecka i Monika Mucha.