Badanie na temat programów zdrowotnych

1. Badanie na temat programów zdrowotnych Prezentacja z badania jakościowego przeprowadzonego z mieszkańcami terenów objętych programami zdrowotnymi przygotowany dla Ministerstwa Zdrowia Przygotowanie: Wojciech Giza Wojciech.Giza@ iqs-quant.com.pl Warszawa, grudzień 2010

2. Informacje o badaniu • Informacje podstawowe: • Badanie zostało przeprowadzone metodą zogniskowanych wywiadów grupowych (FGI). Zostało zrealizowanych 5 FGI, trwających ok. 90 minut. • Badaniem zostały objęte osoby biorące udział w programach zdrowotnych (4 FGI) oraz potencjalni uczestnicy (1 FGI) • Badanie zostało zrealizowane w obszarach objętych programami zdrowotnymi: Regionalnym Programem Aktywności Fizycznej Seniorów (Włocławek, Mrocza) oraz Programem Profilaktyki i Promocji Zdrowia Dla Miasta Krosna Na 2010 r. – Profilaktyka Chorób Układu Krążenia (Krosno) • Schemat badania: • Włocławek: 07.12.2010 2 FGI – 1 FGI z uczestniczkami Regionalnego Programu Aktywności Fizycznej Seniorów oraz 1 FGI z potencjalnymi uczestnikami Regionalnego Programu Aktywności Fizycznej Seniorów (mężczyźni po 50 roku życia) • Mrocza: 08.12.2010 – 1 FGI z uczestniczkami Regionalnego Programu Aktywności Fizycznej Seniorów • Krosno: 10.12.2010 – 2 FGI z uczestnikami Programu Profilaktyki I Promocji Zdrowia Dla Miasta Krosna Na 2010 r. – Profilaktyka Chorób Układu Krążenia

3. Postawy wobec zdrowia

4. Sposób myślenia o zdrowiu Wszyscy respondenci są zdania, że zdrowie to jedna z najważniejszych wartości • Respondenci myślą o zdrowiu na dwa sposoby: • pozytywne myślenie o zdrowiu – przejawia się traktowaniem zdrowia i jego posiadania jako czegoś, co daje możliwość działania, aktywności, realizowania własnych potrzeb • negatywne myślenie o zdrowiu – to myślenie o zdrowiu w kontekście jego braku – jako czegoś, czego brak nie pozwala na wykonywanie różnych czynności, aktywność (jest to zdecydowanie częstszy sposób myślenia o zdrowiu) • Mimo wysokiej wartości przypisywanej zdrowiu, respondenci przyznają, że w życiu codziennym zdrowiu nie poświęca się dużej uwagi (szczególnie w okresie aktywności zawodowej) • Zdrowie jest zazwyczaj utożsamiane z kondycją fizyczną – brak zdrowia oznacza niemożność wykonywania pewnych fizycznych czynności (podnoszenie ciężkich przedmiotów, praca w ogrodzie, intensywny wysiłek etc.)

5. Znaczenie zdrowia – etapy życia Respondenci twierdzą, że zdrowie jest ważne dla wszystkich, jednakże na różnych etapach życia myśli się o zdrowiu inaczej DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆ DOJRZEWANIE AKTYWNOŚĆ ZAWODOWA EMERYTURA W okresie dzieciństwa i młodości nie myśli się o zdrowiu wcale lub prawie wcale. Wszyscy respondenci zaznaczają, że w tym okresie zdrowia jest najwięcej. Jest to czas, w którym nie ma żadnej potrzeby, aby myśleć o zdrowiu. Dla dzieci i młodych – zdrowie ma małe znaczenie. Dojrzewanie jest okresem, w którym często zdrowie jest niszczone – jest to czas, w którym pojawia się najwięcej zagrożeń dla zdrowia (używki, ryzykanctwo), połączonych z brakiem wyobraźni i niechęcią do dbania o zdrowie. Dojrzewający nie przykładają do niego wagi. Okres aktywności zawodowej: pojawia się rodzina, o którą trzeba zadbać, kariera, którą trzeba „zrobić”, jest okresem, w którym myślenie o własnym zdrowiu jest oceniane do pewnego stopnia jako przejaw egocentryzmu. Zdrowie znajduje się wówczas nisko na liście priorytetów; wyższe miejsca zajmują rodzina, praca, obowiązki domowe. Znaczenie zdrowia zaczyna wzrastać. Emerytura to czas, w którym najwięcej uwagi poświęca się zdrowiu – jest ono w cenie, ponieważ „się kończy”; jest czas na jego pielęgnację i silna potrzeba, aby ocalić go jak najwięcej. Zdrowie jest najważniejsze – zarówno na poziomie deklaracji jak i codziennych aktywności.

6. Czynniki wpływające na myślenie o zdrowiu Sposób myślenia o zdrowiu i stopień uwagi, jaki poświęca się mu w codziennym życiu jest zależny od różnych czynników Weryfikacja stanu zdrowia u lekarza Wiek Traumatyczne doświadczenia Przypadkowa weryfikacja stanu zdrowia Czynniki sprzyjające myśleniu o zdrowiu Czynniki utrudniające myślenie o zdrowiu Codzienne obowiązki, rutyna (inne priorytety) Mała aktywność Brak problemów ze zdrowiem Unikanie problemów i negatywne myślenie

7. Czynniki sprzyjające myśleniu o zdrowiu Najczęściej są związane z własnym złym stanem zdrowia albo groźną chorobą lub śmiercią kogoś z bliskiego otoczenia – członka rodziny, przyjaciela. Według respondentów jest to najbardziej bezpośredni impuls, który rozpoczyna proces myślenia i dbania o zdrowie. Traumatyczne doświadczenia Wizyta u lekarza może zaowocować zidentyfikowaniem poważnej lub przewlekłej choroby lub ogólnego złego stanu zdrowia. Wizyta może być zarówno przypadkowa (rutynowe badania pracownicze, wizyta u okulisty etc.) jak i planowana, powodowana pojawiającą się okazją (np. badania w programie zdrowotnym), przy czym te drugie rzadziej stanowią impuls. Weryfikacja stanu zdrowia u lekarza Sporadycznie – respondenci sami, zazwyczaj przypadkowo – weryfikują swój stan zdrowia. Może się to zdarzyć podczas wchodzenia po schodach, wykonywania prac domowych lub czynności, które respondenci wykonują sporadycznie, że pojawiające się wtedy oznaki, świadczące o pogorszeniu stanu zdrowia (zadyszka, ból) część respondentów skłaniają do refleksji na temat stanu zdrowia. Przypadkowa weryfikacja stanu zdrowia Wiek wiąże się dla części respondentów z postanowieniami związanymi z dbaniem o siebie w szerszym kontekście, obejmującym także zdrowie. Respondenci stają się wtedy bardziej refleksyjni i świadomi zagrożeń, wynikających z niedbania o zdrowie. Zazwyczaj jednak jest to związane ze zmianą stylu życia oraz z weryfikacją stanu zdrowia. Wiek

8. Czynniki utrudniające myśleniu o zdrowiu Ludzie zdrowi i osoby, których najbliżsi nie chorują nie są zmotywowani do podejmowania działań profilaktycznych ani nawet samego tematu zdrowia. Zazwyczaj traktują zdrowie jako coś zwyczajnego, oczywistego, nie widzą potrzeby dbania o zdrowie, nie czują, że zaniedbania mogą doprowadzić do jego pogorszenia, a w końcu utraty. Brak problemów ze zdrowiem Codziennie są rzeczy „bieżące”, wymagające działania. Myślenie i dbanie o zdrowie wymaga włożenia dodatkowego, dużego wysiłku w znalezienie czasu między „bieżącymi” sprawami. Zdrowie jest spychane na dalsze miejsca na liście „spraw do zrobienia”. Często też – myśli się o nim krótkoterminowo, stosując co najwyżej doraźne działania (dodawanie sałatki do niezdrowego obiadu, łykanie multiwitamin i suplementów diety, etc.). Codzienne obowiązki, rutyna (inne priorytety) Często wspominaną przez respondentów postawą jest postawa, polegająca na „chowaniu głowy w piasek” i udawaniu, że problem nie istnieje. Jest to często wynik negatywnego myślenia o zdrowiu, ale także lęku przed chorobą, który jest silniejszy niż obawy o jej konsekwencje. Często owocuje silną niechęcią do wizyt u lekarzy. Jest to postawa trudna do zmiany. Unikanie problemów i negatywne myślenie Mała aktywność cechuje ludzi, którzy są mało skłonni do działania, mają wytworzone silne, nieuświadomione mechanizmy unikania wysiłku i problemów. Dlatego też – ponieważ myślenie o zdrowiu zawsze doprowadziłoby ich do refleksji, że muszą zacząć o nie dbać – starają się unikać tego tematu. Mała aktywność

9. Czynniki wpływające na zdrowie i działania prozdrowotne [1/4] Odżywianie się i dieta Ruch, aktywność fizyczna Czynniki kontrolowalne Stres, praca, relacje z ludźmi Nałogi i używki Czynniki uświadamiane Geny Czynniki nie-kontrolowalne Środowisko i otoczenie Bierność, delegowanie odpowiedzialności Lekceważenie chorób Zły wizerunek służby zdrowia Czynniki nieuświadamiane

10. Czynniki wpływające na zdrowie i działania prozdrowotne [2/4] Czynniki kontrolowalne są przez respondentów traktowane jako część wiedzy powszechnej – wiedzą o nich wszyscy i jeśli ktoś je ignoruje, to są sam sobie jest winny, jeśli podupada na zdrowiu (z wyłączeniem dzieci, za których zdrowie i edukację odpowiedzialni są rodzice) Wymieniając czynniki wpływające na zdrowie, na pierwszym miejscu większość respondentów umieszcza dietę, rozumianą na dwa sposoby. Dieta jako racjonalny sposób odżywiania się – jedzenie zdrowych rzeczy i unikanie niezdrowych (fastfoody, żywność przetworzona) jest rzeczą oczywistą, podstawowym i koniecznym czynnikiem w kontekście dbania o zdrowie. Drugie rozumienie odżywiania się to dbanie również o odpowiedni dobór składników – unikanie produktów spożywczych zawierających substancje niezdrowe (konserwanty, E, cukry etc.). Jest to „bardziej zaawansowane” rozumienie diety, wymagające dużego wysiłku wkładanego w poszukiwanie produktów i wysokich kompetencji – świadomości co jest zdrowe, a co nie. Odżywianie się i dieta Stres jest wymieniany jako jeden z najbardziej zagrażających zdrowiu elementów dzisiejszego świata. Jest on najczęściej wynikiem pracy: lęku przed jej utratą, wysokiego stopnia konkurencyjności rynku, „wyścigu szczurów”. Pewną równowagę dla stresu mogą stanowić dobre relacje z ludźmi – spokojna sytuacja rodzinna, dobre relacje ze współpracownikami. Jednak problemy w obszarze relacji międzyludzkich mogą stać się dodatkowym elementem stresogennym Stres, praca, relacje z ludźmi

11. Czynniki wpływające na zdrowie i działania prozdrowotne [3/4] Wszyscy respondenci traktują ruch i aktywność fizyczną jako sposób na dbanie o dobry stan zdrowia. Jednocześnie uznają brak ruchu za pewną drogę do utraty zdrowia. Mimo to, większość respondentów (poza uczestniczkami Regionalnego Programu Aktywności Fizycznej Seniorów) jest mało aktywna ruchowo, nie uprawia sportów i unika wysiłku fizycznego. Ruch, aktywność fizyczna Respondenci uznają używki za duże zagrożenie dla zdrowia. Głównym niebezpieczeństwem wśród używek są papierosy – ze względu na ich silne właściwości uzależniające i wysoką szkodliwość. Inne używki (alkohol, narkotyki) są uznawane za mniej powszechne, ale bardziej destrukcyjne Nałogi i używki Czynniki niekontrolowalne są dla respondentów czymś, na co nikt nie ma wpływu – niektórych rzeczy, nawet przy najsilniejszej woli i motywacji nie da się ominąć Są osoby, które rodzą się z predyspozycjami do pewnych chorób (zwłaszcza do chorób kardiologicznych i związanych ze stawami). Takie osoby nie mają wystarczająco dużego wpływu na zdrowie, trudno jest też im pomóc. Geny Coraz więcej osób żyje zdaniem respondentów w warunkach, które szkodzą zdrowiu. Czynniki szkodliwe to przede wszystkim wysokie natężenie hałasu oraz zanieczyszczone powietrze, sąsiedztwo ośrodków przemysłowych (fabryki, elektrownie, oczyszczalnie ścieków) i brak kontaktu z naturą. Środowisko i otoczenie

12. Czynniki wpływające na zdrowie i działania prozdrowotne [4/4] Czynniki nieuświadamiane są charakterystyczne raczej dla osób aktywnych zawodowo. Najczęściej uświadomienie sobie działania tych czynników jest równoznaczne z rozpoczęciem dbania o zdrowie Dbanie o zdrowie często jest delegowane na inne osoby – zarówno na innych członków rodziny (np. żonę), jak i na lekarzy. Osoby bierne w kwestii zdrowia często zrzucają odpowiedzialność na innych, sami pozostając bezrefleksyjni. Osoby takie mają wrażenie dbania o zdrowie – wykonując minimalny wysiłek zdejmują z siebie ciężar odpowiedzialności – chociaż zdaniem respondentów ich dbanie o zdrowie jest niepełne, fragmentaryczne i „udawane”. Bierność, delegowanie odpowiedzialności Wizerunek służby zdrowia – długie kolejki, trudności z otrzymaniem skierowania do specjalisty od lekarza rodzinnego, bardzo długi okres oczekiwania na zabiegi oraz nieprzychylna atmosfera w gabinetach sprawiają, że respondenci niechętnie chodzą do lekarzy. Nakłada się na to przekonanie, że lekarze często myślą bardziej o ekonomicznej wydajności przychodni i szpitali niż o dobru pacjentów. Zły wizerunek służby zdrowia Mniej powszechną, ale zauważalną przez wszystkich postawą jest lekceważenie chorób. Wynika ono z przekonania, że dbanie o zdrowie jest tylko próbą doszukiwania się chorób, hipochondrią. Osoby lekceważące choroby często zrzucają odpowiedzialność za zły stan zdrowia na czynniki zewnętrzne, na które nie mają wpływu. Lekceważenie chorób

13. Programy zdrowotne

14. Klasyfikacja programów zdrowotnych

15. Podział programów zdrowotnych Respondenci zupełnie inaczej postrzegają Program Profilaktyki Zdrowotnej Dla Miasta Krosna Na 2010 r. – Profilaktyka Chorób Układu Krążenia i Regionalny Program Aktywności Fizycznej Seniorów Przede wszystkim badania: Respondenci dostrzegają w nim głównie badania oraz możliwość kontaktu ze specjalistą, co przy wykorzystaniu tradycyjnych ścieżek dostępu byłoby bardzo utrudnione. Na potrzeby niniejszego opracowania zostanie użyta nazwa „podstawowe programy zdrowotne” Program Profilaktyki i Promocji Zdrowia Dla Miasta Krosna Na 2010 r. – Profilaktyka Chorób Układu Krążenia Przede wszystkim zajęcia ruchowe: Składają się z powtarzalnego cyklu akcji, który ma na celu zwiększenie wiedzy oraz kompetencji związanych z budową zdrowia poprzez ruch i wyrobienie dobrych nawyków. Na potrzeby niniejszego opracowania zostanie użyta nazwa „rozbudowane programy zdrowotne” Regionalny Program Aktywności Fizycznej Seniorów

16. Ocena poszczególnych elementów programów zdrowotnych

17. Wizerunek programów zdrowotnych • Programy podstawowe opierają się przede wszystkim na badaniach • Przychodzą na myśl jako pierwsze (świadomość istnienia programów z elementami aktywności fizycznej jest niska) • Adresowane są raczej do osób w ściśle określonych grupach wiekowych • Umożliwiają dostęp do specjalistów i do badań, do których dostęp jest trudny • Łatwo jest je wpleść w codzienną rutynę (dość swobodny wybór godziny badania/ spotkania) Niezależnie od ich kształtu i zakresu – samo hasło „programy zdrowotne” wywołuje w respondentach pewne skojarzenia • Programy rozbudowane opierają się przede wszystkim na zajęciach ruchowych • Są adresowane raczej do osób starszych i raczej do kobiet (wynika to z charakteru zajęć i z częstszego uczestnictwa kobiet w zajęciach) • Umożliwiają dostęp do wykwalifikowanych trenerów (pokazujących odpowiednie ćwiczenia) • Wymagają znacznych zmian w codziennej rutynie (regularne spotkania kilka razy w tygodniu) • Postrzegany użytkownik: • Osoba odpowiedzialna, rozsądna, raczej starsza niż młodsza • Rzadziej (tylko dla niektórych nieuczestników) – osoba mało aktywna, hipochondryczna • Postrzegany użytkownik: • Osoba aktywna, w starszym wieku, raczej kobieta (dla użytkowników) • Dla nieuczestników: osoba mało sprawna fizycznie, niewiedząca jak dbać o kondycję

18. Źródła informacji o programach zdrowotnych i ich ocena Zdaniem respondentów nie ma potrzeby zmieniania sposobu informacji (zwiększenie liczby zainteresowanych sprawi, że pojawi się kolejki i/ lub listy uczestników) media lokalne Internet ulotki lekarz poczta pantoflowa liderzy/ organizacje plakaty parafia niska docieralność wysoka docieralność media lokalne Internet ulotki parafia liderzy/ organizacje lekarz plakaty poczta pantoflowa niska perswazyjność wysoka perswazyjność media lokalne lekarz poczta pantoflowa Internet parafia liderzy/ organizacje plakaty ulotki mało informacji dużo informacji W tej grupie znajdują się źródła, które mają szeroki zasięg, wysoki poziom perswazyjności a także przekażą odpowiednią ilość informacji

19. Motywacje przystępowania do programów • Do programów łatwiej jest przystępować osobom, które bardziej troszczą się o zdrowie (emeryci, kobiety, osoby aktywne etc.) • Programy podstawowe wymagają mniej zaangażowania, więc łatwiej jest też do nich przystąpić • Informacja o programach zachęca wiele osób do wzięcia udziału w programach, należy z dużą świadomością wykorzystywać odpowiednie narzędzia komunikacyjne (eksponowanie motywacji, likwidowanie barier) • Motywacja pozytywna jest często silniejsza niż motywacja negatywna, co ma istotną rolę w komunikacji • Programy są bardziej atrakcyjne dla osób, które mają utrudniony dostęp do tego, co dany program oferuje (badania w Krośnie, czy ćwiczenia w Mroczy nie byłyby tak atrakcyjne dla mieszkańców dużych miast) • Silną motywacją dla wielu uczestników jest przykład z najbliższego otoczenia (lokalny lider, osoba poważana etc.) W organizowaniu programów należy zwracać szczególną uwagę na motywacje i bariery przystępowania do programów

20. Bariery przystępowania do programów • Do programów podstawowych przystąpienie jest w miarę łatwe, nie występują bariery silniejsze niż te ogólnie związane z chodzeniem do lekarza (tylko w przypadku choroby, „lepiej nie zapeszać” etc.) • Do programów rozbudowanych przystąpienie jest znacznie trudniejsze – należy silniej akcentować korzyści z uczestnictwa, ponieważ bariery są liczne, związane z: • nonkonformizmem, który jest konieczny szczególnie w mniejszych miejscowościach, gdzie uczestnictwo w programach jest traktowane jako „dziwactwo” – należy wykorzystywać lokalnych liderów do promocji programów • poczuciem sprawności – niemal wszyscy męscy respondenci mają się za fizycznie sprawnych i aktywnych, często podciągają np. prace w ogródku pod trening – należy zwiększyć świadomość konieczności ćwiczeń pod okiem trenera: mężczyźni nie wiedzą, że jest różnica • wizerunek – dla mężczyzn jest on za mało atrakcyjny, dla części kobiet onieśmielający: warto rozważyć stworzenie programów osobnych dla kobiet i mężczyzn, budując różne wizerunki (dla kobiet – familarny, przyjazny; dla mężczyzn – aktywny i rywalizacyjny) Bariery przystępowania do programów znacznie różnią się w zależności od rodzaju programu • Problem stanowi także brak dostatecznej wiedzy o programach (chociaż respondenci go nie odczuwają) – kto i po co je organizuje, jaki jest ich nadrzędny cel, co można dzięki nim zyskać.

21. Najważniejsze rekomendacje respondentów [1/3] • Motywacja przede wszystkim pozytywna – poza tym, że zwiększa szansę na przystąpienie do programu, świadczy o dużej aktywności człowieka, co sprawia, że czuje się on lepiej: • respondenci zwracają uwagę, że branie udziału w programach daje widoczne na co dzień rezultaty – poprawiają samopoczucie, zwiększają mobilność, zmniejszają masę, czy (szczególnie istotne dla kobiet) – wysmuklają sylwetkę („wcięcie, wcięcie, kobiety na starość dostają kształtów workowatych, a tu i talia i bioderka się wyrabiają” • zwłaszcza w przypadku mniejszych możliwości ważną korzyścią programów jest też to, że stwarzają one atrakcyjną możliwość spędzania czasu – spotkań z nowymi znajomymi, porozmawiania na różne tematy etc. • respondenci wspominają osoby starsze, które bez regularnych aktywności „usychają” i „nikną w oczach”: „Trzeba mieć jakieś zajęcie, coś robić co się lubi. Żeby było po co żyć.” • Edukacja kluczem do sukcesu – zwłaszcza byli nauczyciele są zdania, że należy edukować i uświadamiać społeczeństwo w kwestiach związanych ze zdrowiem: • edukacja prozdrowotna już na poziomie szkół • zdaniem respondentów zaświadomością pójdzie w parze potrzeba • tylko edukacja zwiększy świadomość, zwłaszcza dotyczącą diety (składniki jedzenia) • dla osób starszych (niż w wieku szkolnym) programy zdrowotne powinny zawierać elementy edukacyjne – szkolenia, wykłady

22. Najważniejsze rekomendacje respondentów [2/3] • Motywacja powinna przyjść też z zewnątrz – nawet osoby dość aktywne czują potrzebę podtrzymywania własnej motywacji, na przykład przez: • udział w zajęciach grupowych – „w grupie jest się łatwiej zmobilizować niż samemu” • udział w zajęciach/ treningach, prowadzonych przez trenera motywacji (psycholog specjalizujący się w motywacji jako element programów zdrowotnych) • Troska o rodzinę i młodzież jest bardzo silna wśród wszystkich badanych: • rodzina – składająca się z najbliższych sercu osób – jest szczególnie ważna dla respondentów, również w kwestii zdrowia • dzieci i młodzież, w tym te z najbliższej rodziny, są szczególnie narażone na czynniki szkodliwe (wpływ rówieśników, skłonność do używek etc.) • Respondenci deklarują chęć przystąpienia do programu, pod warunkiem otrzymania następujących propozycji aktywności: • możliwość gry w gry zespołowe (siatkówka, koszykówka) z osobami, reprezentującymi podobny poziom (kondycja, umiejętności techniczne) • gimnastyka tak, ale tylko na przyrządach – dla mężczyzn nie są atrakcyjne ćwiczenia, jeśli nie będzie obiektywnych wskaźników poprawy kondycji z dnia na dzień/ porównania się z innymi (którą dają przyrządy) • komfort ćwiczeń – mężczyźni deklarują, że ćwiczyć będą jedynie w sali, która daje możliwość wygodnego przebrania się, wzięcia prysznica etc.

23. Najważniejsze rekomendacje respondentów [3/3] • Informacja o programie powinna przybierać różne formy, dzięki czemu jej zasięg i perswazyjność będą jak największe • bezpłatna prasa i ulotki (rozdawane i kolportażowe) – dotrą nawet do osób, które nie mają kontaktu z innymi mediami • autorytety, lekarze, osoby bliskie – mają największą siłę przekonywania do wzięciu udziału – szczególnie z bezosobowymi mediami, czy ulotkami • kościoły, szkoły – promocja programów wśród księży i wśród dzieci w szkołach sprawi, że będą oni zaangażowani w promocję wśród parafian, albo zmotywowani do nakłaniania rodziców do wzięcia udziału w programach • Korzyści z programu są wyraźne, dla każdej z osób, które posiadają na ich temat wiedzę: • możliwość zrobienia sobie badań krwi o szerokim zakresie (cholesterol, cukier etc.) bez skierowania • poprawa sylwetki, nabranie kondycji • wyrazistość korzyści sprawia, że do programów zdrowotnych nie przystępują jedynie osoby leniwe lub pochodzące z małych miejscowości/ wsi (gdzie programy docierają rzadziej)

24. Ocena programów zdrowotnych (Regionalnego Programu Aktywności Fizycznej Seniorów oraz Programu Profilaktyki i Promocji Zdrowia Dla Miasta Krosna Na 2010 r. – Profilaktyki Chorób Układu Krążenia)

25. Ocena programów [1/2] Oba programy są przez respondentów oceniane wysoko. Pojawiają się pomysły, co można zrobić, żeby je jeszcze ulepszyć, ale nie mają one wpływu na wysoką ocenę programów. • Regionalny Program Aktywności Fizycznej Seniorów: • wysoko oceniane są: • przemyślana formuła programu (obecność trenera, różnorodne aktywności fizyczne) • brak presji (np. możliwość dostosowywania tempa ćwiczeń do własnych możliwości) • przyjazna, swobodna atmosfera zajęć (zasługa zarówno trenerów jak i uczestniczek) • przygotowanie do samodzielnego ćwiczenia tak, by nie zagrażać zdrowiu i móc zoptymalizować wydajność • Respondentki są zdania, że „turnusy” powinny być dłuższe (cały rok z wyłączeniem wakacji) • Najważniejszą dla uczestniczek cechą Regionalnego Programu Aktywności Fizycznej Seniorów jest realizacja długoterminowego planu, który poprawia jakość życia poprzez poprawę stanu zdrowia i wydolności organizmu (motywacja pozytywna) • Zwiększenie zasięgu programu na mężczyzn będzie trudne, głównie ze względu na postrzeganie programów zdrowotnych jako adresowanych do kobiet lub do osób, które są mało sprawne fizycznie Rekomendacja: Akcentowanie w komunikacji obecności mężczyzn w programie, rozszerzenie aktywności o bardziej męskie zajęcia: rywalizacyjne sporty, zajęcia siłowe Dodatkowym elementem, który może wpłynąć na poprawę jest wykorzystanie liderów lokalnych (mężczyzn, nie kobiet) do promocji programu Co powiedziałyby Panie osobie, która odpowiedzialna jest za program? Dałybyśmy tej osobie kwiaty i pięknie byśmy jej podziękowały! Mrocza, uczestniczki programu

26. Ocena programów [2/2] • Program Profilaktyki i Promocji Zdrowia Dla Miasta Krosna Na 2010 r. – Profilaktyka Chorób Układu Krążenia: • szczególnie wysoko oceniane są: • możliwość wygodnego i szybkiego wykonania kompleksowych badań • możliwość uzyskania informacji o ogólnym stanie zdrowia i rekomendacji, co należy robić • elementy do poprawy to: • progi wiekowe – w percepcji respondentów wszelkie programy zdrowotne oferujące badania mają progi wiekowe, co często eliminuje osoby, które potrzebują uczestnictwa • dalsze działania – dla respondentów dużym problemem jest brak możliwości otrzymania skierowania do specjalisty/na dalsze badania w ramach programu, a także tendencji do ignorowania rekomendacji uzyskanych w ramach programu przez lekarzy rodzinnych. Rekomendacja: Zlikwidować progi wiekowe i zaznaczać je w komunikacji Rekomendacja: Ułatwić respondentom podejmowanie dalszych kroków (wystawianie skierować, poprawa edukacji, rozszerzenie zakresu rekomendacji). Co powiedzieliby Państwo osobie, która odpowiedzialna jest za program? Super! Tak trzymać! Dziękujemy i prosimy o więcej! Krosno, uczestnicy programu

27. Grupa IQS ul. Lekarska 7 00-610 Warszawa tel. +48 (22) 592 63 00 fax. +48 (22) 825 48 70