Zrównoważony rozwój akwakultury czyli unijna nowomowa

1. Zrównoważony rozwój akwakulturyczyliunijna nowomowa Anna Pyć Aller Aqua

2. Skąd biorą się nowe pojęcia? zrównoważony rozwój akwakultury polityka wymagania konsumenta dobrostanryb na wzór rozwiązań z innych sektorów akwakulturaorganiczna rosnące wymogi ochrony środowiska gatunkiobce

3. zrównoważony rozwój zrównoważony rozwój to taki, który zakłada równorzędne traktowanie racji społecznych, ekonomicznych i ekologicznych. rozwój, który zaspokaja potrzeby obecnych pokoleń nie ograniczając możliwości zaspokajania potrzeb pokoleń przyszłych

4. zrównoważony rozwój akwakultury 1987 ONZ 2002 Strategia zrównoważonego rozwoju akwakultury europejskiej • stworzenie stabilnego zatrudnienia, szczególnie na obszarach zależnych od rybactwa • wytwarzanie bezpiecznych produktów z ryb, które są wysokiej jakości oraz promowanie standardów zdrowotnych i dobrostanu ryb • zapewnienie, że jest to produkcja przyjazna środowisku naturalnemu.

6. dobrostan ryb • trudno zdefiniować (def. oparta na funkcji) dobrostan jest wtedy kiedy zwierzę może przystosowac się do warunków, jest dobrym stanie zdrowia i wszystkie funkcje biologiczne działają bez zarzutu (def. natury) – dobrostan jest wtedy kiedy zwierzę może prowadzić normalne życie i ma zabezpieczone wszystkie potrzeby behawioralne. (def. uczuciowa) dobrostan jest wtedy kiedy zwierzę nie spotykają negatywne doświadczenia i ma dostęp do pozytywnych doświadczeń

7. dobrostan ryb lata 90-te hodowca od dawna wie czym jest dobrostan i wie kiedy rybom jest źle, a rola naukowców jest w tym, aby ubrać to w naukowe określenia i spisać na papierze czy te ryby żyją dobrym życiem?

9. produkcja organiczna jest ogólnym systemem zarządzania gospodarstwem i produkcji żywności, łączącym -najkorzystniejsze dla środowiska praktyki, • wysoki stopień różnorodności biologicznej, • ochronę zasobów naturalnych, • stosowanie wysokich standardów dotyczących dobrostanu zwierząt, • metodę produkcji odpowiadającą wymaganiom niektórych konsumentów preferujących wyroby wytwarzane przy użyciu substancji naturalnych i naturalnych procesów.

10. akwakultura organiczna

11. akwakultura organiczna - wspólny mianownik – rozporządzenie unijne metody produkcji, warunki transportu, żywienia, stosowania leków, zagęszczenia obsad, jak również zasady ubiegania się o status produkcji organicznej

12. pstrąg organiczny

13. gatunki obce Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo.

14. gatunki obce • gatunki lub podgatunki organizmu wodnego obecne poza ich znanym naturalnym zasięgiem i obszarem występowania; • organizmy poliploidalne i zdolne do rozrodu gatunki sztucznie zhybrydyzowane, niezależnie od ich naturalnego zasięgu lub obszaru występowania

15. gatunki obce cel: optymalizacja korzyści związanych z wprowadzaniem i przenoszeniem tych gat. ale przy jednoczesnym uniknięciu zmian w ekosystemach zapobieganiu negatywnym biologicznym interakcjom z populacjami miejscowymi w tym zmianom genetycznym ograniczaniu rozprzestrzeniania gatunków niedocelowych

16. gatunki obce • w RR 708/2007 określono: • zasady dokonywania zarybień rzek i jezior oraz zamkniętych obiektów hodowlanych • wymaganie oceny ryzyka ekologicznego • kwarantanna • monitoring • zezwolenia na wprowadzenie gatunku obcego

17. gatunki obce – całkiem nam bliskie ZAŁĄCZNIK IV Wykaz gatunków, o których mowa w art. 2 ust. 5 RR 708/2007 Pstrąg tęczowy, Oncorhynchus mykiss Pstrąg źródlany, Salvelinus fontinalis Karp, Cyprinus carpio Amur biały, Ctenopharyntgodon idella Tołpyga biała, Hypophthalmichthys molitrix Tołpyga pstra, Aristichtys nobilis Ostryga wielka, Crassostrea gigas Małż japoński lub filipiński, Ruditapes philippinarum Bass wielkogębowy, Micropterus salmoides Golec zwyczajny, Salvelinus alpinus